공유

บทที่ 6

last update 최신 업데이트: 2025-02-26 14:57:39

ไ‍ค‍โ‍รนั่งมองสองสาวที่เริ่มลุกขึ้นเต้นจากชั้น 3 ของผับ ด้วยความไม่พอใจ ภายในห้องทำงานโอ่โถงสไตล์โมเดิร์น ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์โทนสีดำตามรสนิยมของเขา ด้านหนึ่งของห้องเป็นกระจกทึบบานใหญ่ที่ด้านนอกจะมองไม่เห็น มีเพียงคนในห้องเท่านั้นที่จะมองเห็นภายนอกได้ แก้วเหล้าในมือถูกยกขึ้นมาดื่มเป็นครั้งที่เท่าไหร่ก็จำไม่ได้ แต่มันไม่อาจช่วยลดความหงุดหงิดภายในใจได้เลย

สองสาวไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตัวเองเรียกความสนใจจากผู้ชายในผับเขาแค่ไหน แม้จะส่งลูกน้องไปยืนเฝ้าแล้ว แต่สายตาโลมเลียที่พวกนั้นมองทั้งคู่ก็ทำให้เขาไม่พอใจอยู่ดี

แขนเรียวที่ตึงแน่นไปด้วยมัดกล้ามอย่างคนออกกำลังกายสม่ำเสมอยกขึ้น กำและคลายมือออกซ้ำ ๆ พลางก้มดูนาฬิกา เพิ่งจะ 5 ทุ่ม! เมื่อไหร่ทั้งคู่จะกลับกันเสียที อยู่แบบนี้เขาไม่มีสมาธิจะจดจ่อกับงานเลย

..ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“ขออนุญาตครับ”

ไม่รอให้คนในห้องตอบอะไรกลับมา ประตูก็ถูกเปิดเข้ามาแล้ว ไ‍ค‍โ‍รไม่ได้ใส่ใจกับท่าทีไร้มารยาทของมือขวาคนสนิท

“ของที่เตรียมจะส่งเรียบร้อย นายจะเข้าไปตรวจเช็คอีกทีไหม”

“ถ้ามึงเช็คแล้ว ก็เตรียมส่งได้เลย” ร่างสูงตอบโดยไม่ได้ละสายตาไปจากร่างของคนตัวเล็กที่ร่อนสะโพกตามเสียงเพลง

“มีอะไรหรือเปล่าครับ” มือขวามองท่าทีประหลาดของเจ้านายก็อดถามออกมาไม่ได้

“ยัยคลีพาเพื่อนมา เมาเละกันอยู่ข้างล่าง”

คำตอบของเจ้านายทำมือขวาต้องหันไปมองตามสายตาบ้าง ภาพสองสาวสวยร่างเพรียวยืนโยกย้าย กอดคอกันเต้นอย่างสนุกสนาน ทำให้คิ้วเข้มเริ่มขมวดเข้าหากัน

“ให้ลากกลับเลยไหม”

“เหอะ ขืนลากกลับตอนนี้ ยัยคลีได้วีนแน่” เขารู้นิสัยน้องเขาดี นาน ๆ ทีจะมาเที่ยว ขืนไปสั่งให้กลับบ้าน คงได้โวยวายเขาใหญ่โต เขาถึงได้เอาแต่นั่งมองอย่างหงุดหงิดอยู่บนนี้

“งั้นรอเมากว่านี้อีกหน่อย” มือขวาห‍นุ่‍มเสนอทางออก

“เออ มึงไปเฝ้า อย่าให้ลุกขึ้นมาเต้น”

“หมายถึงคุณหนูหรืออีกคนครับ” คำถามใสซื่อปนกวนตีนของมือขวาคนสนิท ยิ่งเพิ่มความหงุดหงิดให้กับไ‍ค‍โ‍ร

“ทั้งคู่!!”

“หึ ครับ” ร่างสูงยกยิ้มมองเจ้านายไร้ซึ่งไม่เกรงกลัว

“แล้วขากลับให้ผมไปส่งใครครับ” ไ‍ค‍โ‍รหันมองมือขวาคนสนิทที่ถามจี้เขาไม่เลิก

“พาไปส่งบ้านกูให้หมดทั้งคู่ พอใจยัง!!” น้ำเสียงประชดประชันตอบกลับลี‍โ‍อที่ยืนส่งยิ้มรู้ทันมาให้

นอกจากลี‍โ‍อจะทำงานเป็นมือขวาให้กับเขาแล้วยังเป็นเหมือนเพื่อนสนิทและพี่น้องของเขา มือขวาห‍นุ่‍มถูกพ่อของเขารับมาเลี้ยงตั้งแต่ยังเด็กจึงโตมาด้วยกันพร้อมกับน้องสาวของเขาอีกคน ทำให้มันแทบจะรู้ไส้รู้พุงเขาหมดทุกอย่าง รวมถึงที่เขารู้สึกสนใจเพื่อนสาวตัวเล็กของค‍ลี‍โ‍อด้วย

ลี‍โ‍อโค้งตัวทำความเคารพเล็กน้อยก่อนจะหมุนตัวเดินออกจากห้องทำงานเขาไปจัดการสองสาวด้านล่าง

มิ‍ลิ‍นเริ่มทรงตัวไม่ค่อยได้ ยืนเซไปเซมา แต่แขนเรียวก็ถูกเพื่อนสาวข้างกายลากให้มาเต้นกับเธอไม่เลิก พวกเธอดื่มกันไปหลายแก้ว รสหวานของค็อกเทลยิ่งทำให้สองสาวเมามายโดยไม่รู้ตัว

“โยกค่ะ ส่ายไป ส่ายไป” เสียงอ้อแอ้ของค‍ลี‍โ‍อยังคงเร้าให้มิ‍ลิ‍นเต้นต่อ โดยที่ตัวเธอเองก็มีสภาพไม่ได้ต่างกัน

“นั่งลงกินดี ๆ ดีกว่าไหมครับ” คำถามสุภาพแต่น้ำเสียงแข็งกระด้างถูกเอ่ยออกมาจากร่างสูงใบหน้าเย็นชาของลี‍โ‍อ

สายตาดุ ๆ ที่ส่งมาทำให้มิ‍ลิ‍นสะดุ้ง รีบกลับลงไปนั่งบนโซฟาตามเดิม ผิดกับเพื่อนสาวที่ยังคงไม่สนใจ ส่ายเอวไปตามจังหวะเพลง ส่งสายตาเย้ายวนให้ชายห‍นุ่‍มตรงหน้าอย่างท้าทายแทน

..พรึ่บ

ร่างสูงโปร่งราวนางแบบของค‍ลี‍โ‍อถูกผลักเบา ๆ จนล้มกลับลงมานั่งบนโซฟาด้านหลัง สร้างความไม่พอใจให้หญิงสาวเป็นอย่างมาก

“ผลักคลีทำไม คลีจะเต้น พี่ยุ่งอะไรด้วย”

“ก็คุณหนูดื้อก่อน…”

“…จะนั่งดื่มดี ๆ หรือให้ผมลากกลับบ้านครับ” เสียงเย็นชาตอบอย่างไม่ใส่ใจ เขาทิ้งตัวลงข้างค‍ลี‍โ‍อ ปิดทางไม่ให้หญิงสาวลุกมาเต้นอีก

“ฮึ้ยยย” ค‍ลี‍โ‍อส่งเสียงออกมาด้วยความไม่สบอารมณ์ มิ‍ลิ‍นได้แต่มองตาม เงียบ ๆ เธอเจอลี‍โ‍อหลายครั้ง แต่อีกฝ่ายก็นิ่งเสียจนเธอเกร็ง มิ‍ลิ‍นได้แต่ส่งยิ้มแห้ง ๆ เป็นกำลังใจให้เพื่อนรัก

“พวกมึงไปพักไป กูดูเอง” ลี‍โ‍อบอกลูกน้องที่ยืนเฝ้า ทั้งคู่ก้มหัวให้ก่อนจะเดินแยกไปทำหน้าที่อื่น

“เอาน่าแก เต้นนานแล้ว ฉันก็เริ่มเหนื่อยเหมือนกัน” มิ‍ลิ‍นพยายามช่วยให้เพื่อนสาวอารมณ์ดีขึ้น

“ชิ เบื่อทั้งพี่ไค ทั้งพี่ลี‍โ‍อเลย รอบหน้าฉันจะลากแกไปที่อื่น” ค‍ลี‍โ‍อจิ๊ปากหมั่นไส้ หันมาพูดกับมิ‍ลิ‍น แต่ก็ส่งสายตาไม่พอใจให้คนข้าง ๆ

“….” ลี‍โ‍อไม่ได้ตอบอะไรกลับมา เพียงแค่มองหญิงสาวด้วยสายตา

นิ่ง ๆ เช่นเดิม

หลังจากนั่งดื่มกันไปสักพัก สองสาวก็ยังคงพูดคุยกันสนุกสนาน

“แก ฉันไปห้องน้ำแป๊ปนึงนะ” มิ‍ลิ‍นกระซิบบอกเพื่อนสาว

“ให้ไปเป็นเพื่อนไหม”

มิ‍ลิ‍นส่ายหน้าปฏิเสธด้วยความเกรงใจ เพราะตอนนี้ค‍ลี‍โ‍อแค่เดินก็ยังไม่ตรง ถึงเธอจะมึนหัว แต่ก็คิดว่าตัวเองยังมีสติมากพอ

“พี่ลี‍โ‍อไปดูมิ‍ลิ‍นหน่อย”

“ไม่เป็นไรค่ะ ห้องน้ำอยู่ตรงนี้เอง” เธอรีบบอก เมื่อลี‍โ‍อทำท่าจะลุกขึ้นตาม

“พี่ลี‍โ‍อดูยัยคลีดีกว่าค่ะ” ร่างสูงพยักหน้าให้ มิ‍ลิ‍นจึงลุกออกจากโต๊ะไปคนเดียว

ทางไปห้องน้ำไม่ได้ไกลจากโต๊ะที่เธอนั่ง เข้าไปในซอกทางแยกใกล้กับบันไดขึ้นชั้น 3 ด้วยที่จองโต๊ะ VIP ลูกค้าที่มาใช้บริการส่วนนี้จึงมีไม่มาก ห้องน้ำตามผับที่ปกติเนืองแน่นจึงโล่งไร้ผู้คน ทำให้ไม่ต้องยืนรอคิวเข้าห้องน้ำ หลังจากจัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อย มิ‍ลิ‍นก็ออกมาล้างมือตรงเคาน์เตอร์หินอ่อน จ้องมองใบหน้าตัวเองกับกระจกที่บัดนี้แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์

ร่างเล็กเดินเซเล็กน้อย ก้าวออกจากห้องน้ำกลับไปตามทางเดินยาว

ก็มีชายคนหนึ่งเดินโซเซสวนเข้ามา เธอพยายามไม่สนใจ ก้าวขารีบเดินผ่าน

..หมับ!

แขนเล็กถูกมือหนาดึงเอาไว้ ก่อนที่จะถูกดันตัวชิดกับกำแพง

“ปล่อยนะ” มิ‍ลิ‍นร้องออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ เมื่อถูกชายห‍นุ่‍มแปลกหน้ารั้งตัวไว้

“น้องน่ารักจังเลย ชื่ออาไรคร้าบบบ” น้ำเสียงอ้อแอ้ บวกกับกลิ่นแอลกอฮอล์ตีเข้ามาเมื่อชายแปลกหน้าพยายามโน้มตัวเข้ามาใกล้

“ขอโทษค่ะ กรุณาปล่อยด้วยค่ะ” แขนเล็กพยายามสะบัดออกจากการจับกุม แต่ด้วยแรงที่ต่างกันทำให้ไม่ได้ผล

แม้สติเธอจะไม่เต็มร้อยแต่ก็เธอพยายามผลักดันชายขี้เมาออกไป ก่อนจะวิ่งหนี ร่างเล็กถูกดึงแขนไว้กลับมาอยู่ที่เดิม มืออีกข้างที่ว่างของชายห‍นุ่‍มยกมาดันกำแพงไว้ ปิดทางออกของหญิงสาว

“พี่มองเรานานแล้ว ถ้าให้เบอร์พี่มา พี่จะปล่อย”

“ขอร้องล่ะค่ะ ช่วยปล่อยมือด้วยค่ะ” มิ‍ลิ‍นพยายามอ้อนวอนแต่

คนตรงหน้ากลับไม่สนใจ

“ถ้าไม่ให้ พี่เปลี่ยนเป็นจูบแทนนะ”

ว่าจบชายห‍นุ่‍มก็ก้มใบหน้าเข้ามาใกล้ หญิงสาวดีดดิ้น เธอได้แต่มุดหน้าเบี่ยงหลบ มืออีกข้างพยายามดันตัวให้อีกฝ่ายออกห่าง

“อะ ปล่อยฉันค่ะ!”

..โครม!!

ร่างของชายที่คุกคามเธอกระเด็นร่วงลงไปกองกับพื้นด้วยฝีมือของไ‍ค‍โ‍รที่ยกเท้าขึ้นถีบอีกฝ่ายอย่างไม่ออมแรง

“เฮ้ย ยุ่งอะไรด้วยว่ะ” ชายที่นอนอยู่กับพื้นมองคนมาใหม่ ชี้มือขึ้นมาหาเรื่อง

แต่ยังไม่ทันจะได้ลุก ไ‍ค‍โ‍รก็ก้าวเข้าไปกระทืบซ้ำ จนชายห‍นุ่‍มขี้เมาแทบสร่างทันที

“ขอโทษครับ ๆ ผมไม่ยุ่งแล้วครับ” ร่างชายห‍นุ่‍มสั่นเทา รีบร้องยอมแพ้ ยกมือขึ้นไหว้ขอความเห็นใจ

ไ‍ค‍โ‍รปล่อยมือจากคอเสื้อ หลังจากปล่อยหมัดใส่คู่กรณีไป 2 3 ที มองดูสภาพของคนที่ไม่อยากมีลมหายใจนิ่ง ๆ อีกฝ่ายได้แค่นอนร้องโอดครวญอยู่กับพื้น เขาไม่ได้พูดอะไร หันกลับไปจับข้อมือเล็กของหญิงสาวที่ยืนมองเหตุการณ์ด้วยความตกใจให้เดินตามออกมา

“ขอบคุณมากนะคะ ที่มาช่วยลิน” มิ‍ลิ‍นกล่าวออกไปหลังจากเดินห่างจุดที่เกิดเหตุ

“ทำไมไม่ให้คนของฉันตามมา”

“ลินเกรงใจ เห็นว่าห้องน้ำไม่ได้ไกล” เธอก้มหน้างุด ตอบเสียงเบา

ไม่กล้าสบสายตากับชายห‍นุ่‍มตรงหน้า

“ทีหลังอย่าให้เห็นแต่งตัวแบบนี้”

“….”

“คำตอบ” เสียงเข้มย้ำถามขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้หญิงสาวไม่มีทางเลือก

“ค่ะ”

ไ‍ค‍โ‍รเดินมาส่งมิ‍ลิ‍นที่โต๊ะ เขานั่งลงข้างสาวตัวเล็กเช่นเดิม มองดูน้องสาวตัวแสบที่ตอนนี้หันไปโวยวายอะไรบางอย่างกับมือขวาคนสนิทของเขา ซึ่งอีกฝ่ายก็ยังคงมองด้วยสายตาเรียบนิ่ง

“หายไปตั้งนาน เอ้าดื่มต่อค่ะเพื่อน” ค‍ลี‍โ‍อหันกลับมามองมิ‍ลิ‍น ก่อนยื่นแก้วเครื่องดื่มให้คนตัวเล็กทันทีที่เธอนั่งลง

“ไม่เมาไม่กลับ!! หญิงสาวตัวเล็กรับเครื่องดื่มขึ้นมาดื่มอย่างเสียไม่ได้ ผ่านไปไม่กี่แก้ว ทั้งคู่ก็เริ่มครองสติตัวเองไว้ไม่ได้ โอนเอนจนศีรษะซบเข้ากับไหล่กว้างของห‍นุ่‍มด้านข้าง ไ‍ค‍โ‍รยกยิ้มมองดูสาวน้อยที่ตอนนี้อาศัยไหล่เขาพิงตัวอย่างพอใจ
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • หลงรักนายมาเฟีย   บทที่ 120

    ร่างขาวละเอียดเปิดเปลือยอยู่เบื้องหน้า นัยน์ตาของทั้งคู่หยาดเยิ้มอัดแน่นด้วยความต้องการ ลำคอร่างสูงแห้งผาด ความกระสันพุ่งแทบถึงขีดสุดเขาโน้มตัวลงมาตวัดเลียบีบเคล้นหน้าอกอิ่มคู่สวยราวหิวกระหาย ส่งผลให้น้ำนมไหลซึมออกมาไม่ขาด แต่ไ‍ค‍โ‍รก็ปาดเลียดูดดึงเสียหมดเกลี้ยง ปานสีหวานเข้มขึ้นตามกาลเวลาแต่ไม่ได้

  • หลงรักนายมาเฟีย   บทที่ 119

    "วันนี้กลับเร็วจัง""ก็รีบเคลียร์งานแล้วมาช่วยลินดูตัวเล็กไงครับ...""...ลินเหนื่อยไหม วันนี้มีอาดื้อใส่คุณแม่หรือเปล่า" ไ‍ค‍โ‍รไถ่ถามด้วยความเป็นห่วง รับรู้ถึงความอ่อนล้าบนใบหน้าหวานได้ไม่ยาก"ค่ะ ก็งอแงตั้งแต่เช้า แถมไม่ยอมให้ลินลุกไปไหนอีก เลยต้องรบกวนป้าพรยกข้าวมาให้ทานตรงนี้เลย""ตัวเล็กป่วนมาม

  • หลงรักนายมาเฟีย   บทที่ 118

    1 ปี ต่อมามิ‍ลิ‍นอยู่ในชุดสบายๆ สำหรับอยู่บ้าน นั่งกองอยู่กับพื้นในคอกกั้นเด็ก ใบหน้าหวานฉายแววเหน็ดเหนื่อย เธอเคยคิดว่าโชคดีที่ตลอดช่วงตั้งครรภ์แทบไม่มีอาการแพ้ท้อง และสามารถทำงานใช้ชีวิตได้ตามปกติ แต่ทุกสิ่งกลับเปลี่ยนไปเมื่อคลอดลูกสาวออกมา 'มีอา'เด็กสาวตัวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มราวตุ๊กตา ดวงตากลมโตเ

  • หลงรักนายมาเฟีย   บทที่ 117

    "คิกคิก ใจเย็นนะคะอย่าเพิ่งกดดันเจ้าสาว เพื่อให้ยุติธรรม เจ้าสาวหันหลังก่อนดีกว่า" พิธีกรส่งเสียงแซวสาว ๆ หน้าเวที เรียกเสียงหัวเราะให้กับแขกที่มางาน"เจ้าสาวพร้อมไหมคะ""ค่ะ""3 2 1 โยนเลยค่ะ"สิ้นเสียงของพิธีกร มิ‍ลิ‍นก็โยนดอกไม้ข้ามหัว สาวโสดทั้งหลายต่างกระโดดคว้าแย่งชิงสิทธิ์ที่อาจจะได้แต่งงานเป

  • หลงรักนายมาเฟีย   บทที่ 116

    พิพัฒน์ยิ้มกว้างที่มีโอกาสยืนข้างลูกสาวในวันสำคัญของชีวิต เขาหมุนตัวกลับไปนั่งประจำที่ก่อนที่งานจะดำเนินต่อไปไ‍ค‍โ‍รกุมมือบางไว้แน่น โอบประคองเจ้าสาวแสนสวยขึ้นเวทีด้วยความระมัดระวัง ดวงตาคมเป็นประกายไม่อาจละสายตาจากใบหน้าหวานนั้นได้เลย หัวใจพองโตอิ่มเอมรู้สึกเหมือนวันแรกที่ถูกความน่ารักของเธอสะกดไว

  • หลงรักนายมาเฟีย   บทที่ 115

    1 เดือนผ่านไปตลอดระยะเวลา 1 เดือนที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความวุ่นวายอย่างที่สุด หลังจากไ‍ค‍โ‍รทราบข่าวเรื่องการท้องของมิ‍ลิ‍น ชายห‍นุ่‍มก็ยืนกรานให้จัดงานแต่งให้เร็วที่สุด เดือดร้อนไปถึงน้องสาวและว่าที่เจ้าสาวที่แทบจะต้องหยุดงานเพื่อเตรียมงานแต่งในระยะเวลากระชั้นชิดลลิสาและคริสเตียนบิดามารดาของไ‍ค‍โ‍รบ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status