บทที่ 120

ร่างขาวละเอียดเปิดเปลือยอยู่เบื้องหน้า นัยน์ตาของทั้งคู่หยาดเยิ้มอัดแน่นด้วยความต้องการ ลำคอร่างสูงแห้งผาด ความกระสันพุ่งแทบถึงขีดสุด

เขาโน้มตัวลงมาตวัดเลียบีบเคล้นหน้าอกอิ่มคู่สวยราวหิวกระหาย ส่งผลให้น้ำนมไหลซึมออกมาไม่ขาด แต่ไ‍ค‍โ‍รก็ปาดเลียดูดดึงเสียหมดเกลี้ยง ปานสีหวานเข้มขึ้นตามกาลเวลาแต่ไม่ได้