LOGINเรวินและนาวิน ถึงกับหน้าซีดเมื่อได้ยินไอริสตะโกนด่าบอสของเขา บอร์ดี้การ์ดคนอื่น ๆ ได้แต่หันหลังให้ เพราะกลัวว่าบอสจะโกรธจนจับปืนขึ้นมายิงใส่คนที่กล้าหัวเราะเขา แต่เรวินกลับแปลกใจมากกว่านั้น เพราะนอกจากเขาจะไม่โกรธแล้ว ราเชนทร์ยังยิ้มออกมาเต็มที่อีกด้วย เมื่อเห็นเรวินยืนตะลึง เขาก็รีบเปลี่ยนสีหน้าทันที“เป็นอะไรไป รีบขึ้นไปคุยงานต่อสิ ว่างนักหรือไง หรืออยากไปเก็บอึให้ซีซ่าร์ล่ะเรวิน”“ไปครับ! ไปเดี๋ยวนี้เลยครับ”เรวินรีบเดินตามเขาขึ้นไปห้องทำงานขั้นบน และแอบได้ยินเสียงของบอส ที่พึมพำออกมา“อย่างน้อยเธอก็ตะโกนด่าฉันออกมาได้สุดเสียง แสดงอารมณ์ได้เหมือนคนปกติ ไม่ใช่คนที่ใกล้ตาย ไร้วิญญาณเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว”เรวินรู้สึกเห็นใจทั้งคู่ แต่เขากับคนที่เหลือ ไม่อาจจะเข้าไปยุ่งกับสงครามประสาทนี้ได้ ไม่ว่าจะอยากช่วยบอสให้ง้อไอริส หรืออยากบอกไอริสว่า ในโทรศัพท์มือถือนั่นปลอดภัย และไม่มีโปรแกรมอะไรแอบแฝงเอาไว้เลย แต่เธอคงไม่เชื่อพวกเขาห้องทำงาน“บอสครับ นี่เป็นรายงานที่คนของเราไปสืบมาจากเรือนจำครับ”เขาเห็นสีหน้าของเรวินก็เริ่มคาดเดาได้ว่า ไม่ใช่เรื่องดีอะไรนัก เมื่อเปิดอ่านรายงานก็วางลงที่โต๊ะทั
เขาก้มลงมาเพื่อจะจูบหน้าผากของเธอ แต่ไอริสหันหลังให้เขาทันที ราเชนทร์นิ่งไปแต่ก็ไม่พูดอะไรอีก และเดินออกไปจากห้อง พร้อมกับสั่งแม่บ้านทั้งสองคนให้ดูแลเธอให้ดีสองวันต่อมาราเชนทร์กลับบ้านมาช่วงเย็น เขาเห็นไอริสเดินเล่นอยู่ในสวนกับซีซ่าร์ โดยมีนาวินกับครูฝึกและแม่บ้านอีกสองคนอยู่เฝ้าด้วย วันนี้เป็นวันแรกที่เธอออกมาจากห้อง เมื่อเห็นรอยยิ้มของเธอ เขาก็ยิ้มออกมา“หึ! สีหน้าดูดีขึ้นแล้วนี่ ไม่เหมือนคนใกล้ตายแล้ว เอาเอกสารพวกนั้นไปเก็บก่อน”“ครับบอส”เรวินเอาเอกสารทั้งหมดไปเก็บให้ราเชนทร์ ส่วนตัวเขาเดินเข้าไปหาไอริส ซึ่งซีซ่าร์เห็นเขาก่อนเธอ มันจึงรีบวิ่งมาทักทายเจ้านายทันที“โว้ว ๆ เบาหน่อยซีซ่าร์ ช่วงนี้แกคึกเป็นเป็นพิเศษเลยนะ ได้ยาดีเข้าไปหรือไง”ทุกคนเริ่มเดินออกไป เหลือแค่นาวินที่ยืนอยู่ ซีซ่าร์ถูกครูฝึกพากลับไปแล้ว เมื่อเดินมานั่งโต๊ะ ที่มีไอริสนั่งรินน้ำชาอยู่ เขาก็ถามขึ้นมาทันที“กินยาหรือยัง”“ค่ะ กินแล้ว”“อืม ดีแล้ว ไม่มีไข้แล้วใช่มั้ย”“ค่ะ ไม่มีแล้ว”“อืม”ราเชนทร์ไม่รู้ว่า ควรจะพูดอะไรดี นาวินค่อย ๆ เดินถอยออกไป จนเหลือแต่ไอริสที่รินน้ำชาส่งให้เขา พร้อมกับตักมะนาฝานลงไปด้วย ราเ
“ฉันกินเองได้”ไอริสรีบรับยามากินทันที เพราะกลัวว่าเขาจะทำอะไรแปลก ๆ อีกราเชนทร์เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย ระหว่างที่เธอยกน้ำขึ้นมาดื่ม เมื่อเธอดื่มจนหมด เขาก็รีบเปลี่ยนสีหน้ากลับมาขรึมทันที และรับแก้วน้ำจากเธอไปวาง พร้อมกับหยิบกระดาษมาเช็ดปากให้เธอ ไอริสตกใจ แต่เขาก็จับแขนเธอเอาไว้“อยู่เฉย ๆ จะเช็ดปากให้ เป็นเด็กหรือไง กินยาแค่นี้ก็ทำน้ำเลอะปาก”ไอริสรู้สึกวูบวาบที่หัวใจ เธอไม่คิดมาก่อนเลยว่า จะมีโอกาสที่ถูกเขาดูแลแบบนี้“นี่มือถือใหม่ ทำไมไม่รับไว้ล่ะ”เธอมองไปที่มือถือรุ่นใหม่ล่าสุด ที่อยู่ในมือเขาอีกครั้ง ราเชนทร์รู้ดีว่า ไอริสไม่มีทางเชื่อใจเขา“นอกจากระบบติดตามตัวเวลาคุณหายไป ในนี้รับรองว่าไม่มีโปรแกรมอะไรที่ผิดกฎหมายอยู่หรอกนะ คุณสามารถใช้ได้ตามสบาย”“แล้วของฉันล่ะ อยู่ที่ไหน”ราเชนทร์วางมือถือไว้ที่ตักของเธอ และรีบลุกขึ้นทันที“ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่จะเอาคืนให้คุณ รอให้หายดีแล้วคุยกันให้รู้เรื่องก่อน แล้วค่อยว่ากันเถอะ”“ฉันอยากกลับบ้าน ฉันมีเรื่องอื่นที่ต้องรีบทำ”“รอให้หายก่อน แล้วค่อยว่ากัน”“ไม่ได้ เรื่องนี้ฉันรอไม่ได้ ขอร้องละค่ะ ปล่อยฉันไปเถอะ”“คุณจะไปทำอะไร ลำพังตัวคุณคนเดี
“ครับบอส”เรวินรับคำสั่งง่าย ๆ โดยไม่ถาม ที่จริงเขาน่าจะรู้อยู่แล้วว่า ตอนนี้ราเชนทร์ไม่มีทางออกจากบ้านไปที่ไหนได้ “ทำไมยังไม่ฟื้นอีก”ราเชนทร์บ่นพึมพำอยู่ข้าง ๆ ไอริส เขาไม่เคยรู้สึกเป็นห่วงใคร มากเท่านี้มาก่อน ในตอนนั้นที่เขามองดูเธอจากที่ไกล ๆ เพียงแค่นาวินหันหลัง เธอก็ค่อย ๆ ลุกขึ้นและทิ้งตัวลงไปในสระ นั่นเป็นครั้งแรกที่ราเชนทร์รู้สึกถึงความกลัว เขากลัวสูญเสียเธอไป โดยที่ยังไม่มีโอกาสได้ปรับความเข้าใจวันต่อมา / ห้องทำงานราเชนทร์“บอสครับ”“ว่าไงบ้าง”“ทางนั้นไม่มีปัญหาครับ เพียงแต่ว่า… คุณฉัตรพงศ์บอกว่า โครงการใหม่ที่จะเปิดตัว เขาอยากจะให้ลูกสาวคนเล็กเป็นผู้ดูแลทั้งหมด ดังนั้นจึงอยากจะขอเข้าพบ เพื่อจะมาคุยรายละเอียด”“หึ! คิดเอาไว้แล้วว่าไอ้เฒ่าแผนเยอะนี่ ไม่ยอมเสียเปรียบแน่นอน ครั้งก่อนเขาเสียหน้าเพราะลูกสาวคนโต คิดจะใช้ลูกสาวคนเล็กมาแก้เกมสินะ”“บอสจะนัดเลยมั้ยครับ”“หมอมาตรวจไอริสหรือยัง”“เอ่อ… เห็นว่าจะมาบ่ายสองครับ”“ตอนนี้เธอทำอะไรอยู่”“ตอนนี้คุณไอริสตื่นแล้ว แม่บ้านยกข้าวเข้าไปให้ เธอกินไปได้แค่สองสามคำ”“อะไรนะ กินแค่นั้นแล้จะกินยาได้ยังไง แล้วถ้าไม่กินยาตามเวลาเมื่อไห
“เร็วเข้าสิ!”“ครับบอส!”บอร์ดี้การ์ดวิ่งกระเจิดกระเจิง เมื่อราเชนทร์สั่งให้พวกเขาไปตามหมอ นาวินรีบวิ่งไปสั่งให้แม่บ้านเตรียมพร้อม เพื่อช่วยไอริสเปลี่ยนชุด ราเชนทร์อุ้มเธอเข้ามาในบ้าน และเป็นคนพาเธอเข้าไปล้างตัวด้วยตัวเอง“คุณผู้ชายคะ”“ฉันทำเอง ไปเตรียมชุดให้ที”“ค่ะ ๆ”แม่บ้านรีบเดินออกมาจากห้องน้ำ และทำตามที่เขาสั่ง ราเชนทร์รีบเอาตัวไอริสแช่ในอ่างน้ำอุ่น และตามลงไปกอดเธอ ไม่นานไอริสก็สำลักออกมา เขารีบลูบหลังให้เธอแคก แคก แคก“ไอริส คุณเป็นยังไงบ้าง”“ทำไม… ไม่ปล่อยให้ฉันตาย แคก แคก”“คุณบ้าไปแล้วเหรอ!”“หนะ หนาว…แม่จ๋า หนาว…”“ไม่เป็นไรแล้วนะ ตอนนี้คุณปลอดภัยแล้ว เด็กดี”ไอริสหมดสติไปในอ้อมกอดเขาอีกครั้ง ราเชนทร์รู้สึกเหมือนหัวใจของเขาถูกเชือกที่มองไม่เห็นรัดจนหายใจไม่ออก สภาวะไม่ต่างกับอยู่ใต้น้ำ ที่ขาดอากาศหายใจ เขาทำร้ายเธอจนกลายเป็นแบบนี้เพราะความโกรธ แต่เธอกลับเลือกเส้นทาง ที่อยากจะหนีเขาไปตลอดกาล“ไม่มีทางหรอกไอริส ผมไม่มีทางปล่อยมือจากคุณอีกแล้ว ถึงกับเลือกวิธีการนี้เลยเหรอ ผมไม่ยอมให้คุณตายง่าย ๆ หรอก ไม่มีทาง!”เขาถอดชุดของเธอ และอาบน้ำให้อย่างเบามือและอ่อนโยนที่สุด เมื่อ
“นี่เป็นรายงานทั้งหมดที่สรุปมาได้ครับบอส เท่าที่สืบดู วันนั้นที่คุณไอริสจะไปงานหมั้น เธอต้องการไปเปิดโปงความชั่วของฉัตรพงศ์ และนำหลักฐานทั้งหมดไปด้วย แต่ว่า…หลักฐานตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่ตัวคุณไอริส น่าจะอยู่กับเพื่อนของเธอครับ”“ถือว่าคิดรอบคอบมาก หาหลักฐานนั่นมาได้มั้ย หรือว่าฉันต้องไปหาเองที่เรือนจำ"“เอ่อ…”“ช่างเถอะ ยังไงฉันก็จะไปอยู่แล้ว จริงสิ วันนี้นายไปหามือถือใหม่ให้ไอริสด้วย”“บอสจะ…. ครับ ผมจะรีบบอกนาวินจัดการเรื่องนี้”เรวินเดินออกไปทันที เขาเกือบหลุดปากออกไปแล้ว เพราะคิดว่าบอสจะใจดี ปล่อยไอริสออกไป เพราะตลอดเวลาเกือบสิบวัน ที่ราเชนทร์ขังเธอเอาไว้ ตอนนี้ไอริสไม่ต่างกับตุ๊กตาที่แค่เดิน กิน นั่ง นอนไปวัน ๆ แทบจะไม่พูดคุยกับใคร เขาได้ยินนาวินบอกว่า เธอจะพูดมากหน่อย ก็ตอนที่อยู่กับซีซ่าร์เท่านั้น ส่วนกับนาวินเอง เธอก็ไม่คุยกับเขาสักคำ และตอนนี้ก็ดูเหมือนว่าราเชนทร์ จะสำนึกผิดในบางเรื่อง ไม่รังแกเธอทุกคืนเหมือนเดิม และบางคืนถึงกับปล่อยให้เธอนอนพักเต็มที่ แต่ว่า….“อย่าให้มีของมีคมอยู่ในห้องแม้แต่อย่างเดียว แม้แต่แก้วก้เปลี่ยนเป้นแบบที่จะทำแตกไม่ได้”“ครับบอส”ที่สุดแล้วเรวินก็ต้อง







