บทที่ 5 เปิ่นหวางสามารถช่วยเจ้าได้ (3/5)

            ในเมื่อหมดทางหนี สุดท้ายหลี่เย่หรงจึงต้องร่วมรับสำรับกับบุรุษที่ชาตินี้นางไม่อยากพบเจอที่สุด ในวาระสุดท้ายของชีวิตนางได้เอ่ยปากว่าหากย้อนเวลาได้นางจะไม่มีทางปรากฏตัวตรงหน้าเขาอีกครั้ง แต่เหตุใดนางที่พยายามเก็บเนื้อเก็บตัวอยู่ในจวนไม่ออกไปไหนกลับได้เจอเขาบ่อยครั้ง

            “มิคิดว่าคุณหนูหลี่จะมีฝีมือเช่นนี้ หากวันใดคิดจะเปิดโรงเตี๊ยมหรือโรงน้ำชาเปิ่นหวางขอร่วมลงทุนด้วย”

            “ท่านอ๋องกล่าวชมเชยบุตรสาวของหม่อมฉันเกินไปเพคะ แท้จริงนางไม่ใคร่จะชอบเข้าครัวเท่าใดนัก ที่วันนี้ยอมเข้าครัวทำอาหารเพียงเพราะอยากเอาใจบิดาที่เข้ารับตำแหน่งใหม่เพคะ” จินเฟยจูรีบเอ่ยวาจา

            “กล่าวถึงตำแหน่งใหม่ของรองเจ้ากรมพิธีการหลี่ ในเมื่อได้สมหวังดั่งใจ วันนี้เรามิควรร่วมฉลองกันหรือ กล่าวถึงฉลองก็ต้องสุราใช่หรือไม่” หม่าเซี่ยอวี้กล่าว