Share

33

Auteur: Sanassetong
last update Dernière mise à jour: 2025-04-03 23:51:22

แม่ทัพหลิวจัดเตรียมทหารไว้ตั้งแต่คราแรกที่อ่องเต้ได้อ่านจดหมายขององค์ชายรัชทายาทแล้ว เนื่องจากว่าบุตรรีของเขาได้กำชับกับเขาเป็นหมั้นเป็นเหมาะว่าจะต้องสนับสนุนองค์ชายรัชทายาทให้เต็มที่ เมื่อเขาต้องการคนผู้เป็นพ่อตาจึงต้องจัดเตรียมให้ แม่ทัพหลิวเข้าไปในกองทหารของตนเอง และกล่าวกับทหารทุกคนอย่างพร้อมเพรียงกัน หากผู้ใดจะออกไปรบก็ให้ร่วมลงนามเนื่องจากว่าครั้งนี้ไม่รู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นใด ผู้ที่ร่วมลงนามนั้นจะต้องพร้อมใจที่จะออกไปรับใช้บ้านเมืองเท่านั้นหากผู้ที่มีภาระอยู่ไม่ต้องออกไปลงนามทั้งสิ้น ทหารของแม่ทัพหลิวเองมีราวๆห้าหมื่นกว่านาย ผู้ที่พร้อมลงนามราวๆสามหมื่นกว่านายแต่ท่านแม่ทัพหลิวก็ยังไม่ได้ส่งทั้งสามหมื่นนายออกไปเขาจึงคำนวณอยู่ในใจว่าจะส่งไปซักสองหมื่นนายก็น่าจะเพียงพอ ส่วนเรื่องเสบี่ยงอะไรก็จนปัญญาอย่างยิ่งถ้าหากว่าฮ่องเต้ไม่ทรงอนุญาตก็คงจะต้องใช้เบี้ยของตัวเองจัดเตรียมให้ แล้ว เขาต้องการจะให้บุตรีเพียงคนเดียวของเขาสบายใจ หากสวามีของนางอยู่ยังแดนไกลแล้วไร้ทหารคอยป้องกันนาง ก็คงจะหวั่นวิตกไม่น้อย และตอนนี้นางก็ตั้งครรภ์แล้ว จะให้นางคิดหนักกับเรื่องสามีได้อย่างไรและอีกอย่างอาจคิ
Continuez à lire ce livre gratuitement
Scanner le code pour télécharger l'application
Chapitre verrouillé

Related chapter

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   34

    "ใต้เท้าปล่อยลูกข้า หากท่านปล่อยลูก ข้าจะบอกกับท่านทุกอย่าง"สตรีผู้นั้นกล่าวขึ้น พลางกับดึงมือบุรุษชายตัวเล็กที่กำลังร้องไห้โฮอยู่ บุรุษที่บอกว่าเป็นครอบครัวเดียวกันขว้าเด็กนั้นไวทันที"ปล่อยลูกข้าเดียวนี้นะ ปล่อยๆๆๆ อย่าใายุ่งกับลูกข้านะ ไหนเจ้าบอกว่าถ้าออกไปแล้วจะไม่ทำร้ายพวกข้า เจ้าจะไม่ทำให้ข้าเดือดร้อนไง ปล่อยลูกข้าเดียวนี้"เมื่อถูกดึงบุตรชายจึงทำให้สตรีผู้นั้นโวยวายขึ้น นางทั้งร้องไห้และโวยวายจนทหารต้องแยกบุตรของนางออกมา เพียงรำพังและปิดปากเด็กไว้ เพราะเด็กผู้นั้นร้องไห้เสียจนน่ารำคาญ "ไปถ้าเจ้าพูดความจริงลูกของเจ้าจะปลอดภัย มา"ทหารลากตัวเด็กออกมาเพื่อให้สตรีผู้นั้นยอมพูดออกมา ผู้เป็นมารดายอมให้ทหารลากตัวบุตรชายออกไป และตัวเองก็เดินตาม"้จ้าต้องการบอกสิ่งใดกับท่านแม่ทัพ พวกข้าจะให้เจ้าได้พูด"ทหารที่ลากตัวสองแม่ลูกออกไปพูดกับสตรีผู้นั้น หลังจากที่ลากมาห้องสอบสวนข้างๆที่แม่ทัพหลิวรออยู่ เพราะเห็นว่าสตรีผู้นี้น่าจะกล่าวเรื่องมีประโชยน์ทหารจึงรีบนำตัวมาให้แม่ทัพหลิว"มีผู้อื่นๆที่ต้องการออกจากวังหลวงในช่วงนี้อีกหรือไม่"แม่ทัพหลิวถามขึ้น"ช่วงนี้ไม่มีแล้วขอรับ ตั้งแต่ครั้งที่ม

    Dernière mise à jour : 2025-04-07
  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   35

    "ท่านพ่อให้คนไปบอกเขาว่า ข้าพระชายาองค์ชายรัชทายาทเรียกตัวคนผู้นั้นเข้าพบ พรุ่งนี้เช้าจะเชิญตัวมาเข้าวัง ท่านให้ทหารพูดให้มากความหน่อย ให้แถบนั้นรู้กันและลองซุ้มดักดู หากเราไม่มีหลักฐานและบุรุษผู้นั้นไม่ยอมบอกอะไรสักอย่าง หากทรงมอบให้ฮ้องเต้จัดการก็คงไม่พ้นถูกตำหนิแน่ แต่หากเรื่องที่บุรุษผู้นั้นจะถูกนำตัวเข้าพระราชวังในวันพรุ่งนี้เช้า แพ่งพายออกไปกลุ่มบุรุษที่อยู่ด้านนอกก็น่าจะเกิดการเคลื่อนไหวแล้วล่ะ"หลิวเสียงเหย่ากล่าวขึ้น ผู้เป็นพ่อจึงกลับไปทำตามที่บุตรีพูดทันที ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาผู้เป็นพ่อไม่เคยที่จะขัดเรื่องที่บุตรีของเขานั้นต้องการสิ่งใด แม้บุตรีจะตามใจตัวเองสักเท่าไหร่ แต่นางก็ย่อมมีเหตุผลอยู่ทุกที ทางด้านองค์ชายสามเมื่อรู้ถึงข่าวว่าองค์ชายรัชทายาทนั้นบุกไปทางด้านทิศตะวันออกของแคว้นแล้ว และทางนั้นเขาก็รู้ดีว่าจะมีข้าศึกบุกมาฝั่งนี้จึงทำให้เขาต้องวางแผนการใหม่เสียแล้ว แต่ตอนนี้ผู้คนที่จะออกจากเมืองได้นั้นก็จะมีคนจับตามองเป็นอย่างดี"ผู้ที่ถูกจับได้นั้นพรุ่งนี้เช้ามันต้องไม่มีชีวิตอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นเรื่องต้องไปถึงท่านพ่อแน่ๆไปจัดการแล้วพวกที่เหลืออยู่ด้านนอกนั้นก็จัดการให้หม

    Dernière mise à jour : 2025-05-02
  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   1

    ในเทศกาลสิ้นปีโคมไฟรูปทรงต่างๆลอยขึ้นสู่ฟากฟ้ามีแสงสว่างเรืองรองต่อกันเป็นสาย ทุกคนต่างอธิษฐานขอให้ใต้ล่าสงบสุขในเร็ววัน ช่วงสงครามอย่างนี้หลายๆผู้หลายๆคนไม่มีกระจิตกระใจที่จะจัดงานปีใหม่ เหล่าแม่ทัพน้อยใหญ่ต่างก็ประจำกันอยู่ที่ด่านต่างๆ บันดาลูกและภรรยาต่างนั่งสวดมนต์อธิษฐานให้ท่านพ่อและสามีนั้นปลอดภัยจากสงคราม มีแต่รัชทายาทผู้เดียวเท่านั้น ที่ป้องกันอยู่ ณ ดินแดนทางเหนือของแคว้นตง ที่เขาถูกเรียกตัวกลับมาเมืองหลวง เพื่อที่จะเฉลิมฉลองในวันเทศกาลปีใหม่นี้ คราแรกเขาไม่เต็มใจมากนักเนื่องจากสถานการณ์ของสงครามนั้น ยังอยู่ช่วงวิกฤตอยู่ แต่เสด็จพ่อของเขาสั่งแล้วมิสามารถที่จะขัดคำสั่งได้ เป็นห่วงบ้านเมืองก็เป็นห่วงแต่ท่านพ่อของเขาเป็นถึงฮ่องเต้จะให้ขัดคำสั่งได้อย่างไร องค์ชายรัชทายาทมีกองกำลังอยู่นับครึ่งของแคว้น เขาได้สั่งแม่ทัพต่างๆก่อนที่เขาจะเดินทางกลับวังหลวงให้ดูแลเข้มงวด เพราะไม่รู้ว่าข้าศึกจะใช้ช่วงที่เขากลับวังนั้นโจมตีด่านต่างๆหรือไม่ มารดาของเขาได้เสียชีวิตไปในยามสงครามครั้งที่เขาอายุเพิ่งได้หกขวบ ครั้งนั้นเกิดวิกฤตใหญ่หลวงยังดีที่ฮ่องเต้ทรงหลุดพ้นออกมาได้ ถึงแม้ว่าภรรยาสุดที่รักจะ

    Dernière mise à jour : 2025-03-01
  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   2

    ในคืนงานเลี้ยงเทศกาลปีใหม่ของวังหลวงจัดขึ้น ในวังหลวงนั้นมีทั้งบุรุษและสตรีมากมายที่เข้ามาร่วมเฉลิมฉลอง หลังจากที่ฮ่องเต้เปิดงานเทศกาลปีใหม่ หลายๆคนก็ดื่มดำกับความสุขในวันส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่แบบนี้ ทางราชวังก็ยินดีให้ลูกหลานของขุนนางและเหล่าแม่ทัพทั้งหลายเข้ามาร่วมในงานครั้งนี้ด้วย หย่าเซี่ยหว่านลูกขุนนางตระกูลหย่า วันนี้นางมาในชุดแบบเรียบหรูแต่ดูแล้วนางมีเสน่ห์เหลือเกิน บุรุษทุกคนต้องหันหน้ามองนางราวกับว่านางเป็นเจ้าของงานในค่ำคืนนี้ แม้กระโปรงของนางจะเป็นเพียงสีฟ้าอ่อนแต่มันขับกับผิวของนางทำให้นางโดดเด่นซะเหลือเกิน หนามกงฟู่เหลือบมองเล็กน้อย สตรีผู้นี้อันตรายอยู่มาก เป็นสตรีที่ลือเลื่อง และเก่งแทบทุกด้านไม่ว่าจะเป็นเรือนหลัง นางยังร่ำเรียนเกี่ยวกับขุนนางแบบท่านพ่อของนางด้วย ซูเสวี่ยรายงานให้เขาฟังเขาจึงตัดสตรีผู้นี้ออกทันที เพราะหากว่าเป็นบุตรของขุนนางตระกูลหย่าและหัวดื้อรั้นก็คงจะหนีไม่พ้นต้องเกี่ยวดองด้วยแบบจริงจัง เขาไม่ได้มองผู้ใด เนื่องจากว่าซูเสวี่ยลูกน้องของเขายังสืบข้อมูลของบุตรหลานของท่านแม่ทัพและเหล่าขุนนางยังไม่มากพอ แต่ตัวของซูเสวี่ยเองนั้นสนใจบุตรสาวของตระกูลแม่ท

    Dernière mise à jour : 2025-03-01
  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   3

    เมื่อแสงอรุณขึ้นในยามเช้าของวันปีใหม่ หมู่นกน้อยใหญ่ต่างบินโพลไปหาอาหาร เสียงร้องของนกปลุกให้ผู้คนที่หลับไหลตื่นลืมตา เสียงฝีเท้าจำนวนมากวิ่งกรูกันเข้ามายังห้องหนึ่งห้องในพระราชวัง พวกเขาเปิดเข้ามาและทำเสียงเอะอะโวยวาย จนสองร่างที่อยู่บนเตียงนั้นตกใจตื่น "เจ้าฟู่เจ้าทำแบบนี้ได้อย่างไร เจ้ารู้ดีว่าข้ารักใคร่กับเสียงเหย่ามากเพียงใดดูเจ้าทำกับนางสิ"หนามกงเฉียวกระโกนก้องและลากตัวหนามกงฟู่ หมัดของเขาปล่อยออกไปหนึ่งครั้งถูกปากของหนามกงฟู่อย่างจัง ทำให้เขาที่รู้สึกว่ามึนหัวและปวดหัวอยู่เล็กน้อยนั้นตื่นลืมตาได้เต็มที่ เขาทำสิ่งใดเขายังไม่รู้เลยด้วยซ้ำเมื่อมองไปข้างๆก็พบว่ามีสติผู้หนึ่งที่กำลังใจผ้าห่มนั้นคลุมร่างตัวเองแล้วสะอื้นร้องไห้ ภาพเมื่อคืนจึงแวบเข้ามาให้เห็นบ้าง หนามกงฟู่สะบัดหัวไปมาก่อนที่ถูกลากตัวไปห้องขังทันที หลิวเสียงเหย่าที่ร้องห่มร้องไห้ราวกับบุบผาที่ต้องฝน น้ำตาที่ไหลรินทำให้คนสงสารยิ่งนัก มีบุตรีของขุนนางฝ่ายซ้ายเดินเข้ามาอาดๆ รามกับว่าได้เตรียมการรออยู่หน้าห้องนานแล้ว"เสียงเหย่าเจ้าเป็นอะไรมากหรือไม่ ไอ้คนเลวทรามคงถือว่าตัวเองเป็นรัชทายาท ถึงกระทำย่ำยีผู้ใดก็ได้แบบนี้ ข้า

    Dernière mise à jour : 2025-03-01
  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   4

    "ทูลฝ่าบาทแม่ทัพหลิวขอเข้าเฝ้าพะยะค่ะ"เสียงดังลั่นขึ้น ฮ่องเต้มองทุกคนที่อยู่ด้านล่างด้วยความกลัดกลุ้ม แม่ทัพหลิวเป็นแม่ทัพที่ควบคุมทหารองครักษ์ทั้งหมดหากมีปัญหากับเขาแบบนี้จะได้อย่างไร ถึงตอนนี้เขาต้องปลดองค์ชายรัชทายาทจริงๆเสียแล้ว "ทุกคนออกไปให้หมดเจ้าหนามกงฟู่ เจ้าต้องอยู่รับมือกับท่านแม่ทัพหลิว เขาต้องการอย่างไรข้าจะจัดการให้เขา แม้นเขาต้องการที่จะปลดเจ้าออกจากองค์ชายรัชทายาทข้าก็ต้องทำ เพราะกองกำลังรักษาการในวังหลวงนั้นเป็นของเขา แล้วเรียกแม่ทัพหลิวเข้ามา"ฮองเต้พูดขึ้น ไม่นานแม่ทัพหลิวก็เดินเข้ามา เมื่อก่อนที่เขาจะเข้าวังมาราวๆหนึ่งก้านธูป บุตรสาวก็ได้บอกกับผู้เป็นมารดาให้สนับสนุนองค์ชายรัชทายาท เขาจึงถวายบังโคมฮ้องเต้ และคำนับองค์ชายรัชทายาทเล็กน้อย "ท่านพ่อข้าผิดไปแล้วเจ้าคะ ข้ากลับองค์ชายรัชทายาทนั้นรักกันมาก จึงมิอาจจะพรากจากกันได้ เราเคยเจอกันเมื่อสามปีที่แล้ว ครั้งที่องค์ชายรัชทายาทเข้ามาในค่ายทหารของพวกเรา ข้ากับเขาก็ได้ชอบพอกันแต่ครั้งเมื่อเขานั้นต้องไปทำศึกที่ค่ายทางทิศเหนือ จึงทำให้เราห่างไกลกัน จนฮองเฮานั้นบังคับให้ข้าต้องชอบพอกับองค์ชายสาม แต่เมื่อคืนนั้นเราได้

    Dernière mise à jour : 2025-03-01
  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   5

    "ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนไม่ใช้แผนการของข้าแต่อย่างใดท่านอย่าเข้าใจผิด ข้าแค่รู้บางสิ่งมาแต่มันก็สายไปเสียแล้ว คราวนี้ทำตามที่ข้าได้แจ้งท่านก็จะรอดแล้วปลอดภัย หากว่าท่านไม่ทำตามแล้ว ณืเวลานี้ท่านก็จะมีแต่เสียกับเสีย คนวางแผนนั้นต้องการให้ท่านทิ้งตำแหน่งองค์ชายรัชทายาทไป ข้าก็ต้องเสียกองกำลังรักษาการวังหลวงไป ข้าเองคิดว่าเรามาร่วมมือกันจะดีเสียกว่า"องค์ชายรัชทายาทอ่านจดหมายที่ลายมือของนางนั่นช่างอ่อนช้อยและแข็งแกร่งไปในตัว "ซูเสวี่ยเจ้าไปสืบประวัติของบุตรีของแม่ทัพหลิว หลิวเสียงเหย่ามาได้หรือไม่ หาทางลอบออกจากตำหนักไปยังทิศในวังไม่น่าจะมีผู้ใดเฝ้าอยู่"องค์ชายรัชทายาทหนามกงฟู่บอกลูกน้องคนสนิทไปตามสืบ ไม่นานเขานั้นก็หายตัวไปทันที"เราเคยเจอกันในค่ายทหารของท่านพ่อ ที่อยู่ในวังหลวงเมื่อสามปีก่อนท่านได้เข้ามาเยี่ยมเยียนภายในค่ายแห่งนี้ เราทั้งสองชอบพอกันแต่ท่านก็มีเหตุที่ต้องไปประจำตำแหน่งที่ค่ายด้านเหนือจึงทำให้เราไร้การติดต่อกัน"รัชทายาทหนามกงฟู่อ่านมาถึงท่อนนี้ก็รู้สึกน้ำเน่าสิ้นดี เหตุใดเขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนหรือว่าเมื่อสามปีที่แล้วเขาจะพบกับสตรีที่ค่ายองครักษ์แล้วชอบนาง"แล้วค่ากั

    Dernière mise à jour : 2025-03-03
  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   6

    "นายน้อยขอรับสตรีผู้นี้เป็นคนรักขององค์ชายสามนะขอรับ แล้วทำไมเขาต้องแต่งงานกับนายน้อยด้วยหรือขอรับ "ซูเสวี่ยถามผู้เป็นนายขึ้น"ก็เรื่องเมื่อคืนนั่นแหละ มันเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อยที่ข้าต้องแต่งกับสตรีผู้นี้ หรือเจ้าอยากให้ข้าผิดใจกันกับแม่ทัพหลิวซึ่งเขาเป็นหัวหน้าของหองกำลังทหารองครักษ์ที่อยู่ในวังหลวง ถึงแม้ว่าเราจะมีกองทัพในมือหลายกองแต่ข้าว่าเราก็ไม่ควรที่จะผิดใจกับกองกำลังรักษาวังหลวงหรอกเอาเป็นว่าเจ้าไปสืบเรื่องของฮองเฮาและองค์ชายสามมาก็แล้วกัน"หนามกงฟู่กล่าวขึ้น เขาไม่เคยให้ลูกน้องคนสนิทของเขาเรียกเขาว่าองค์ชายรัชทายาทให้เรียกนายน้อยแทนเพราะว่าเวลาที่เขาออกไป ณ สถานที่ต่างๆกับลูกน้องคนที่สนิทเขาจำเป็นที่จะต้องปิดบังตำแหน่งองค์ชายรัชทายาทไว้ แม้นกับวังหลวงในครั้งนี้ซูเสวี่ยต้องออกไปสืบสถานการณ์ต่างๆอยู่บ่อยๆ เขาก็ไม่ค้านที่จะทำเพื่อเจ้านายของตัวเองเขาเต็มใจไปสืบด้วยตัวเองเนื่องจากว่าข้อมูลจะได้ไม่ผิดพลาด และไม่ไว้ใจคนอื่นอีกด้วย ที่เขาไปสืบเรื่องขององค์ชายสามอาจเป็นเพราะว่าสตรีผู้นั้นชอบพอกับองค์ชายสามอยู่ เขาแอบตามองค์ชายสามก็พบว่าองค์ชายสามได้จองโรงเตี๊ยมเพื่อไปดื่มน้ำชากับใครส

    Dernière mise à jour : 2025-03-04

Latest chapter

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   35

    "ท่านพ่อให้คนไปบอกเขาว่า ข้าพระชายาองค์ชายรัชทายาทเรียกตัวคนผู้นั้นเข้าพบ พรุ่งนี้เช้าจะเชิญตัวมาเข้าวัง ท่านให้ทหารพูดให้มากความหน่อย ให้แถบนั้นรู้กันและลองซุ้มดักดู หากเราไม่มีหลักฐานและบุรุษผู้นั้นไม่ยอมบอกอะไรสักอย่าง หากทรงมอบให้ฮ้องเต้จัดการก็คงไม่พ้นถูกตำหนิแน่ แต่หากเรื่องที่บุรุษผู้นั้นจะถูกนำตัวเข้าพระราชวังในวันพรุ่งนี้เช้า แพ่งพายออกไปกลุ่มบุรุษที่อยู่ด้านนอกก็น่าจะเกิดการเคลื่อนไหวแล้วล่ะ"หลิวเสียงเหย่ากล่าวขึ้น ผู้เป็นพ่อจึงกลับไปทำตามที่บุตรีพูดทันที ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาผู้เป็นพ่อไม่เคยที่จะขัดเรื่องที่บุตรีของเขานั้นต้องการสิ่งใด แม้บุตรีจะตามใจตัวเองสักเท่าไหร่ แต่นางก็ย่อมมีเหตุผลอยู่ทุกที ทางด้านองค์ชายสามเมื่อรู้ถึงข่าวว่าองค์ชายรัชทายาทนั้นบุกไปทางด้านทิศตะวันออกของแคว้นแล้ว และทางนั้นเขาก็รู้ดีว่าจะมีข้าศึกบุกมาฝั่งนี้จึงทำให้เขาต้องวางแผนการใหม่เสียแล้ว แต่ตอนนี้ผู้คนที่จะออกจากเมืองได้นั้นก็จะมีคนจับตามองเป็นอย่างดี"ผู้ที่ถูกจับได้นั้นพรุ่งนี้เช้ามันต้องไม่มีชีวิตอยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นเรื่องต้องไปถึงท่านพ่อแน่ๆไปจัดการแล้วพวกที่เหลืออยู่ด้านนอกนั้นก็จัดการให้หม

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   34

    "ใต้เท้าปล่อยลูกข้า หากท่านปล่อยลูก ข้าจะบอกกับท่านทุกอย่าง"สตรีผู้นั้นกล่าวขึ้น พลางกับดึงมือบุรุษชายตัวเล็กที่กำลังร้องไห้โฮอยู่ บุรุษที่บอกว่าเป็นครอบครัวเดียวกันขว้าเด็กนั้นไวทันที"ปล่อยลูกข้าเดียวนี้นะ ปล่อยๆๆๆ อย่าใายุ่งกับลูกข้านะ ไหนเจ้าบอกว่าถ้าออกไปแล้วจะไม่ทำร้ายพวกข้า เจ้าจะไม่ทำให้ข้าเดือดร้อนไง ปล่อยลูกข้าเดียวนี้"เมื่อถูกดึงบุตรชายจึงทำให้สตรีผู้นั้นโวยวายขึ้น นางทั้งร้องไห้และโวยวายจนทหารต้องแยกบุตรของนางออกมา เพียงรำพังและปิดปากเด็กไว้ เพราะเด็กผู้นั้นร้องไห้เสียจนน่ารำคาญ "ไปถ้าเจ้าพูดความจริงลูกของเจ้าจะปลอดภัย มา"ทหารลากตัวเด็กออกมาเพื่อให้สตรีผู้นั้นยอมพูดออกมา ผู้เป็นมารดายอมให้ทหารลากตัวบุตรชายออกไป และตัวเองก็เดินตาม"้จ้าต้องการบอกสิ่งใดกับท่านแม่ทัพ พวกข้าจะให้เจ้าได้พูด"ทหารที่ลากตัวสองแม่ลูกออกไปพูดกับสตรีผู้นั้น หลังจากที่ลากมาห้องสอบสวนข้างๆที่แม่ทัพหลิวรออยู่ เพราะเห็นว่าสตรีผู้นี้น่าจะกล่าวเรื่องมีประโชยน์ทหารจึงรีบนำตัวมาให้แม่ทัพหลิว"มีผู้อื่นๆที่ต้องการออกจากวังหลวงในช่วงนี้อีกหรือไม่"แม่ทัพหลิวถามขึ้น"ช่วงนี้ไม่มีแล้วขอรับ ตั้งแต่ครั้งที่ม

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   33

    แม่ทัพหลิวจัดเตรียมทหารไว้ตั้งแต่คราแรกที่อ่องเต้ได้อ่านจดหมายขององค์ชายรัชทายาทแล้ว เนื่องจากว่าบุตรรีของเขาได้กำชับกับเขาเป็นหมั้นเป็นเหมาะว่าจะต้องสนับสนุนองค์ชายรัชทายาทให้เต็มที่ เมื่อเขาต้องการคนผู้เป็นพ่อตาจึงต้องจัดเตรียมให้ แม่ทัพหลิวเข้าไปในกองทหารของตนเอง และกล่าวกับทหารทุกคนอย่างพร้อมเพรียงกัน หากผู้ใดจะออกไปรบก็ให้ร่วมลงนามเนื่องจากว่าครั้งนี้ไม่รู้ว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นใด ผู้ที่ร่วมลงนามนั้นจะต้องพร้อมใจที่จะออกไปรับใช้บ้านเมืองเท่านั้นหากผู้ที่มีภาระอยู่ไม่ต้องออกไปลงนามทั้งสิ้น ทหารของแม่ทัพหลิวเองมีราวๆห้าหมื่นกว่านาย ผู้ที่พร้อมลงนามราวๆสามหมื่นกว่านายแต่ท่านแม่ทัพหลิวก็ยังไม่ได้ส่งทั้งสามหมื่นนายออกไปเขาจึงคำนวณอยู่ในใจว่าจะส่งไปซักสองหมื่นนายก็น่าจะเพียงพอ ส่วนเรื่องเสบี่ยงอะไรก็จนปัญญาอย่างยิ่งถ้าหากว่าฮ่องเต้ไม่ทรงอนุญาตก็คงจะต้องใช้เบี้ยของตัวเองจัดเตรียมให้ แล้ว เขาต้องการจะให้บุตรีเพียงคนเดียวของเขาสบายใจ หากสวามีของนางอยู่ยังแดนไกลแล้วไร้ทหารคอยป้องกันนาง ก็คงจะหวั่นวิตกไม่น้อย และตอนนี้นางก็ตั้งครรภ์แล้ว จะให้นางคิดหนักกับเรื่องสามีได้อย่างไรและอีกอย่างอาจคิ

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   32

    "นายน้อยขอรับแล้วแบบนี้พวกเราจะทำอย่างไรดีขอรับ ไม่คิดเลยว่าจะเป็นดังที่นายน้อยคิดเอาไว้ไม่มีผิดแล้วทางนี้เราก็นำทหารมาเพียงห้าร้อยนายเท่านั้นเราจะจัดการอย่างไรดี"ซูเสวี่ยกล่าวขึ้น"ท่านแม่ทัพถึงคนของเราจะน้อย แต่มีข้าผู้นึงแหละที่จะสู้แบบไม่ถอย และข้าเชื่อว่าทหารทุกคนที่อยู่ทางนี้ก็จะสู้เช่นเดียวกัน"ทหารผู้หนึ่งกล่าวขึ้นเขาเห็นพวกข้าศึกบุกมาขนาดนี้ทำให้เขาฮึกเหิมที่จะออกไปสู้รบ ทหารที่อยู่ใกล้ๆและได้ยินพยักหน้ากัน"เราเขียนจดหมายขอคนจากวังหลวงตั้งแต่ที่เราจะออกเดินทางมาตะวันออกแล้วอีกไม่นานกลุ่มนั้นน่าจะมาถึงให้ทหารหนึ่งนายที่มีความเร็ววิ่งย้อนไปเพื่อที่จะตามหากลุ่มทหารที่ส่งมาจากวังหลวงให้เร่งเดินทางมาให้เร็วที่สุด และเข้าไปแจ้งวังหลวงว่าทิศตะวันออกนั้นมีข้าศึกบุกมา ให้เขารายงานเป็นคำพูดเลย"องค์ชายรัชทายาทหนามกงฟู่กล่าวขึ้น ทหารผู้ที่กล่าวว่าเขายินดีที่จะอยู่ต่อสู้แม้คนน้อยนั้นรีบหมอบเคารพและรีบวิ่งไปหาทหารผู้หนึ่งเพื่อที่จะส่งข่าวและทหารผู้นั้นก็วิ่งออกไปทันทีทหารผู้ที่ไปส่งข่าวนั้นรีบกลับเข้ามาเพื่อที่จะฟังว่าท่านแม่ทัพจะสั่งการเช่นไรอีก ณ เวลานี้แม่ทัพใหญ่ก็คือองค์ชายรัชทายาทน

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   31

    เมื่อองค์ชายรัชทายาทจะออกจากค่ายด้านเหนือจึงเขียนจดหมายกลับไปหาฮ่องเต้เพื่อที่จะขอคนจากวังหลวงเพื่อที่จะไปศึกษาเส้นทางที่อยู่ดินแดนติดกับแม่น้ำฝั่งตะวันออก เขายื่นจดหมายให้รองแม่ทัพเพื่อที่จะหาคนไปส่งให้เขา ยังวังหลวงมีจดหมายจากวังหลวงมาถึงองค์ชายรัชทายาทหนึ่งฉบับ"นายน้อยขอรับน่าจะเป็นจดหมายจากพระชายาขอรับ"ซู่เสวี่ยกล่าวขึ้น องค์ชายรัชทายาทหนามกงฟู่รีบคว้าจดหมายนั้นมาเปิดทันที "หวังว่าท่านพี่คงสบายดี น้องนั้นได้ตั้งครรภ์ตามที่เราปรารถนาแล้ว หวังว่าท่านพี่คงจะดูแลตัวเองเป็นอย่างดีเพื่อที่จะกลับมาอยู่กับน้องและบุตร ทางชายแดนด้านตะวันออกของแคว้นตรงนั้นติดกับแม่น้ำหนองหว้าท่านพี่ไม่น่าจะวางใจทางแม่น้ำท่านน่าจะรีบจัดคนไปเฝ้าไว้ น้องได้ข่าวจากท่านพ่อว่าแคว้นอื่นๆตอนนี้เหมือนว่าจะคุ้มกันค่ายที่ติดกับแคว้นตงของเราเพียงอย่างเดียว ไม่ได้คิดที่จะโจมตีแต่อย่างใด น้องคิดว่ามันเป็นอุบายเพื่อให้เราตายใจ และจะก่อตัวโจมตีอีกครั้งหลังที่วางคนให้เดินทางข้ามแม่น้ำนั้นมาแล้ว ท่านพี่ให้คนไปสังเกตการณ์ทางด้านทิศแม่น้ำหรือยังเพคะหากยังน้องว่าท่านที่ต้องรีบเร่งแล้ว "พระชายาเขียนจดหมายถึงสวามีเขาจำได้ว่าใน

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   30

    พระชายาหลิบกลับตำหนักและเขียนจดหมายถึงองค์ชายรัชทายาททันที ทางด้านองค์ชายรัชทายาทเมื่อเขียนจดหมายให้พระชายาก่อนที่ตนออกจากเมืองหลวงแล้ว ก็เฝ้ารอจดหมายของพระชายาตอบกลับแต่ก็ไร้วี่แววยิ่งนัก เมื่อไปถึงชายแดนเหนือพระองค์ชายรัชทายาทนั้นก็ออกสำรวจเส้นทางทันที ภายในกระโจมในยามค่ำคืนองค์ชายรัชทายาทเปิดแผนที่ตรวจดูอีกครั้ง สายสืบที่ไปสืบยังแคว้นอี้กลับคืนมาบอกว่าทางค่ายของแคว้นอี้นั้นไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เมื่อแคว้นอี้ที่ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ และแคว้นเป้ยกับแคว้นจิ้นเองก็น่าจะไร้ความเคลื่อนไหวเช่นเดียวกัน ทั้งทั้งที่ทุกที่ทุกทางกำลังตึงเครียดแต่ก็เพียงแค่ปกป้องค่ายของตนเองไว้เฉยๆแต่ไร้ความเคลื่อนไหวใดๆ กลุ่มเหล่านั้นน่าจะกำลังเสนอกำลังทำให้เกิดสงครามแก่แคว้นตงของพวกเขาอย่างเดียวเป็นแน่ เขามองดูแผนที่ที่แคว้นตัวเองอยู่ตรงกลางและทิศเหนือทิศตะวันออกและทิศใต้นั้นติดกับแคว้นต่างๆ แต่ยังมีทิศตะวันออกนั้นซึ่งติดกับแม่น้ำ ซึ่งข้ามแม่น้ำไปก็จะมีแคว้นเหว่ยอีกหนึ่งแคว้น ก่อนที่ตนจากมาพาชายาก็ยังเอ่ยถึงเรื่องทิศที่เป็นแม่น้ำ ในการที่พระชายากล่าวในหลายๆเรื่องเหมือนนางรู้เรื่องอะไรมาและก็ถูกดั่งที่นางใจเ

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   29

    หลิวเสียงเหย่าปล่อยเรื่องที่เสี่ยวไป๋สืบได้ไปก่อน นางได้ข้อมูลคร่าวๆแล้วและนางก็คิดว่าน่าจะเป็นสิ่งที่นางพยายามเปลี่ยนแปลงจากอดีตในชาติที่แล้ว แต่ยังมีคนของสำนักเต๋าผู้นี้ซึ่งให้คำปรึกษากับหลู่ชิงเหยาอยู่ จึงทำให้เมื่อนางปรับเปลี่ยนสถานการณ์ไปจากเดิม คนผู้นั้นก็จับทางนางได้และให้คำปรึกษากับหลู่ชิงเหยา ให้ปรับเปลี่ยนแก้เกมของนาง สตรีผู้นี้ช่างโชคดีเสียเหลือเกิน ที่เพียงแค่คิดจะแย่งชิงดวงของนางพวกเขาก็แย่งชิงได้ เพราะมีคนอยู่เบื้องหลังนี่เอง เขาต้องรู้ให้ได้ว่าผู้ที่อยู่สำนักเต๋าผู้นั้นเป็นใครกัน แต่นางเองยังไม่เข้าใจคำว่าสำนักเต๋าเลยด้วยซ้ำ นางจึงต้องศึกษาให้มากกว่านี้ นางจึงไปหาตำราจากห้องตำราของตำหนักองค์ชายรัชทายาท นางหาตำราที่เกี่ยวกับสำนักเต๋าได้มาราวๆสามเล่ม นางจึงนำมันกลับไปศึกษา ทางด้านองค์ชายสามส่งคนไปตรวจสอบตามที่หลู่ชิงเหยากล่าวให้ฟัง ก็ไม่ได้ความว่าทางการส่งบุรุษผู้นั้นไปแต่อย่างไร เขาจึงให้คนไปช่วยจัดการงานอย่างรวดเร็ว และให้เบี้ยกับคนในครอบครัวของผู้นั้นและสอบถามเขาว่าผู้นั้นทำงานให้ผู้ใดกันหรือ"ข้าเองก็เป็นมารดาของเขาแต่ข้าไม่เคยรู้เลย ว่าเขาทำงานให้ผู้ใด เพราะปกติเขาก็

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   28

    "เสี่ยวไป๋เจ้าเป็นคนกว้างขวางเจ้ารู้หรือไม่ว่าฟังที่บุรุษผู้นั้นกล่าวถึงนั้น คือสถานที่ใดกันละแวกนั้นมีสิ่งใดที่น่าไป แต่เป็นทีปิดบังหากเจ้ามีเวลาลองออกไปตรวจตาดูสักหน่อยเถอะข้าเชื่อในฝีมือเจ้า"หลิวเสียงเหย่ากล่าวขึ้น กับผู้ที่อยู่ในเงามืด ตั้งแต่ที่นางฟื้นขึ้นมาในร่างนี้อีกครั้ง นางก็ต้องระวังตัวตลอดเวลาจึงสั่งให้เสี่ยวไป๋คอยอยู่ดูแลนางไม่ห่างและนางก็รับรู้ได้ว่าเขาฟังบุรุษผู้ที่มารายงานเรื่องนี้แล้ว เงานั้นหายไปทันทีไร้ซึ่งการตอบใดๆ เสี่ยวไป๋เป็นคนที่พูดน้อย และประวัติของเขานั้นางก็ไม่ค่อยรู้สักเท่าไหร่ เนื่องจากบิดาเป็นผู้หาให้ ครั้นจะสืบดูประวัตินางก็ไม่ค่อยมีเวลาแต่เขาเป็นคนที่เชื่อถือได้คนหนึ่ง นางจึงใช้งานเขา ทางการได้ตรวจสอบที่เกิดเหตุและศพของบุรุษผู้นั้น จนในที่สุดก็รู้ว่าบุรุษผู้นั้นยามค่ำคืนได้กินเหล้าที่หน้าจนตระกูลหลู่ และตอนเช้าก็พบศพอยู่นอกหมู่บ้านทางการจึงแพ่งเล็งมาที่จวนทุกคนหลู่"เป็นใครกันที่ให้การว่าบุรุษผู้นั้น อยู่หน้าจวนของเราทั้งที่พ่อเองก็ไม่รู้ว่าบุรุษผู้นั้นคือใคร และใครทำให้มันตายแล้วแบบนี้จะให้จัดการได้อย่างไร"เสนาหลู่กล่าวกับบุตรี ครั้นหลู่ชิงเหยาจะไม่บ

  • หวนคืนอีกคราชะตานี้ข้าลิขิตเอง   27

    เมื่อเช้าตรู่ของวันใหม่หลู่ชิงเหยาก็เร่งเดินทางออกจากจวนตั้งแต่เช้า เพื่อที่จะไปหาท่านนักพรตผู้นั้น ซึ่งนางเองไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนที่คอยตามนางอยู่ ครั้งที่หลิวเสียงเหย่าสงสัยในตัวของสหายผู้นี้ นางจึงให้คนสอดส่องตลอดเวลา เมื่อหลิวชิงเหยาออกเดินทางตั้งแต่รุ่งเช้าจึงทำให้ผู้ที่ติดตามเกิดความสงสัย และติดตามนางไปจนถึงทางออกหมู่บ้านสตรีนางนี้ที่มากับบ่าวราวๆหกถึงเจ็ดคน ก็ไม่ลดละเอาเสียเลย พวกเขามุ่งไปด้านหน้าเพียงอย่างเดียวโดยไม่ได้ระหว่างตัวเนื่องจากว่าที่ผ่านมานั้นเมื่อรุ่งเช้าแบบนี้พวกเขาเดินทางได้ชำนาญแล้ว จึงไม่ทันสังเกตว่ามีคนแอบติดตาม ผู้ที่ติดตามสองคนได้แต่แอบติดตาม ตามเดิมพวกเขาติดตามนางในระยะประชั้นชิดแต่ตอนนี้เหมือนไร้ผู้คนรอบข้างพวกเขาทั้งแปดคนได้เดินออกจากผู้คนแล้ว หนึ่งในนั้นจึงอาสาที่จะตามไปเพียงคนเดียว ส่วนอีกคนนั้นกลับไปรายงานยังตำหนักขององค์ชายรัชทายาททันที "เมื่อมีคนมายังตำหนักองค์ชายรัชทายาทแต่พระชายาหลิวนั้นยังหลับอยู่และเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สำคัญทีแรกบ่าวรับใช้ก็เกรงว่าจะปลุกพระชายาดีหรือไม่แต่หลิวเสียงเหย่านั้นรู้สึกตัวจึงถามบ่าวหน้าแท่นบรรทม"ใครกันหรือที่มาแต่เช

Découvrez et lisez de bons romans gratuitement
Accédez gratuitement à un grand nombre de bons romans sur GoodNovel. Téléchargez les livres que vous aimez et lisez où et quand vous voulez.
Lisez des livres gratuitement sur l'APP
Scanner le code pour lire sur l'application
DMCA.com Protection Status