หวานใจนายเพลย์บอย

หวานใจนายเพลย์บอย

last updateLast Updated : 2025-02-22
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
34Chapters
531views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

หวานใจนายเพลย์บอย “เป็นแฟนกับฉันนะ ฉันจะไม่มีวันทำให้เธอเสียใจเด็ดขาด!!!”ผมไม่คิดเหมือนกันว่าคำพูดนี้จะออกมาจากปากของผม เป็นเรื่องราวของเพลย์บอยหนุ่มสุดเจ้าชู้ที่ชื่อจัสพี่ชายของเจนิส(ในนิยายเรื่องMy Friend (ไม่) อยากเป็นเพื่อนเธอ)ที่เขาอยากได้เพื่อนของน้องสาวตัวเอง เขาจึงทำทุกวิธีทางเพื่อให้ได้เธอ แต่สิ่งที่ตามมาอีกอย่างนึงก็คือเขาเผลอหลงรักเด็กสาวคนนี้ไปแล้ว เพลย์บอยหนุ่มสุดหล่อจะทำยังไงมาติดตามกันต่อได้เลยค่ะ คำเตือน สำหรับผู้ที่มีอายุ 20 ขึ้นไป มีการบรรยายถึงการมีเพศสัมพันธ์ คำชี้เเจ้ง นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้น คำพูดหรือคำบรรยายอาจจะไม่สละสลวยมากนัก(แต่ไรท์จะพยายามปรับปรุงนะคะ) ฝากกดไลค์กดคอมเมนท์และติดตามกันด้วยนะ

View More

Chapter 1

บทที่ 1 ผมคือเสือผู้หญิง

SLEP!!! SLEP!!! SLEP!!!

Auw ….

Jeritan memiluhkan terdengar, ketika pisau badik menancap berulang kali di tubuh pasangan suami istri yang kini tidak berdaya. Darah segar mengalir menghiasi kamar hotel 212.

Bintang Morales mengintip dari balik cela kecil. Tangan kanannya membungkam mulut sang adik yang masih berusia lima tahun.

Sedangkan kedua kaki Bintang saling menyilang rapi, agar adiknya tidak bisa bergerak. Dia hanya memastikan adiknya bisa bernafas.

“Apa kamu yakin kedua anak Morales sudah meninggal?” tanya seorang lelaki tampan, usianya sekitar tigapuluh tahun.

“Sudah, Bos.”

Lelaki tampan itu menatap sosok yang berdiri didepannya dan bertanya, “Seyakin itukah, kamu? Apa kamu pikir keluarga Morales bisa dihancurkan dengan mudah? Tidak, brengsek!”

“Keluarga Morales hanya memiliki dua orang anak, kalau bukan anak keluarga Morales yang meninggal, terus siapa? Bukankah sudah jelas korban kebakaran itu menelan sepuluh korban jiwa? Korban yang termuda berusia sekitar lima tahun, sedangkan kedua termuda berusia sekitar Sepuluh tahun!”

Untuk memastikan kematian pasutri itu, lelaki tampan kembali menembak.

DOR!!! DOR!!! DOR!!!

Bintang langsung saja menutup kedua mata adiknya dengan menggunakan telapak tangannya.

Tidak ada sebutir airmata pun yang keluar dari pelupuk mata Bintang, dia diam membisu, hatinya seperti ikut mati bersama orangtuanya.

Kedua lelaki itu melemparkan pistol dan pisau badik ke samping jenazah. Mereka seakan tidak pernah takut dengan yang namanya hukum.

Begitu kedua pembunuh itu pergi, sesosok laki-laki masuk ke dalam kamar hotel 212, “Bintang keluarlah! Aku tahu, kamu dan adikmu bersembunyi dibalik plafon!”

Bintang terkejut mendengar suara lelaki itu. Namun, dia tetap diam.

“Keluarlah, Bintang! Aku tahu betul ayah dan ibumu membuka plafon disudut kanan agar kamu dan adikmu bisa bersembunyi di sana! Keluarlah, aku akan merawat kalian berdua, sampai kalian benar-benar siap membalaskan dendam atas kematian orangtuamu!”

Bintang tidak punya pilihan, berlahan dia membuka cela dan mendorong plafon itu.

Dengan bantuan lelaki itu, Bintang dan Mentari turun dari tempat persembunyiannya.

Melihat orangtuanya bersimbah darah, Mentari menangis sesunggukan, dia mengoncang tubuh pasutri itu dan berteriak, “papi, mami, bangun! Kenapa diam saja?! Apa mami dan papi bermain tembak-tembakkan lagi? Tapi kenapa mami dan papi tidak bangun seperti biasa?”

Mendengar teriakan sang adik, hati sang kakak seperti ikut tertusuk pisau badik, hingga mengeluarkan darah yang tak terlihat. Namun, rasanya menembus sampai ke tulang-tulang, bahkan organ tubuh yang lainnya.

Disaat mereka akan meninggalkan kamar hotel 212, tiba-tiba ….

DOR!!! DOR!!! DOR!!!

Bintang langsung menarik Mentari, kemudian mengunci pintu kamar hotel.

“Om bangun! Bangun!” Bintang menepuk kedua pipi lelaki yang juga ikut tertembak dengan orang yang tidak dikenal.

“Keluar dari sini, cepat! Jangan pedulikan, om!”

“Tapi, Om!” bisik Bintang ragu.

“Jangan biarkan pengorbanan orangtuamu sia-sia. Pergi dan bawa adikmu keluar dari sini! Om yakin, kamu pasti bisa,” bisik lelaki itu pelan sebelum menghembuskan nafas terakhirnya.

“Adik, lihat kakak!” kata Bintang menatap mata Mentari tanpa berkedip, “Mami dan Papi berpesan, kita keluar dari sini dan bertemu mereka diluar. Kita main lagi, ya? Tapi kali ini berbeda, kamu yang ikutin perintah kakak. Mengerti?”

Mentari hanya menganggukkan kepalanya sebagai jawaban.

Bintang membantu Mentari menaiki lemari, dan masuk ke dalam cela yang dibuat oleh orangtuanya.

Setelah memastikan plafon sudah tertutup kembali dengan rapi, Bintang memberi isyarat kepada sang adik untuk mengikuti dibelakangnya.

‘Aku harus bisa membawa adikku keluar dari hotel ini hidup-hidup, tapi bagaimana caranya? Pasti penjahat itu sudah mengepung tempat ini!’ batin Bintang, bingung.

Setelah berpikir matang-matang, Bintang sadar satu-satunya jalan untuknya dan sang adik keluar hanya melalui terowongan kecil yang merupakan jalur kabel listrik.

Biasanya terowongan itu digunakan untuk memeriksa listrik hotel secara rutin. Untuk lewat terowongan itu, maka Bintang dan Mentari harus merangkak secara bergiliran.

Walaupun dia tahu itu sangat berbahaya, tapi tidak ada pilihan lain. Bagi Bintang sudah kepalang tanggung, kalaupun mereka hanya diam di sana sudah pasti penjahat itu akan menemukan dan menghabisi mereka.

Bintang menatap mata sang adik dan berkata, “Jika ingin bertemu papi dan mami diluar, Mentari harus ikuti semua perintah kakak. Biar kita berdua menang, bukan mami dan papi, ya? Mentari mau kan kalau kita menang?”

Kembali gadis cilik itu menganggukkan kepalanya sebagai jawaban.

“Bagus, sekarang ikuti kakak. Ingat jangan menyentuh apapun tanpa perintah kakak.”

“Siap, kakak bos.”

Jawaban Mentari membuat nafas Bintang terasa sesak, hatinya sakit. Namun, dia harus bisa menyelamatkan adiknya.

Berlahan namun pasti, Bintang mulai merayap diikuti oleh sang adik, tepat dibelakangnya. Sesekali Bintang memanggil nama sang adik dan mengingatkan agar jangan menyentuh apapun.

Bintang dapat bernafas lega ketika sampai dibagian ujung. Namun, kembali dia menatap sekelilingnya dan jemari tangannya membuka dan menutup.

“Kakak kenapa? Kok main hitung-hitungan jari? Apa sekolah kakak, sama kayak sekolahku ya? Belajar hitung-hitung pakai jari?” tanya Mentari dengan polosnya.

Bintang hanya mengacak rambut sang adik dan tersenyum, “Kakak lagi menghitung, bagaimana agar kita keluar dari sini dengan aman.”

Kening Mentari penuh kerutan-kerutan, dia bingung dengan jawaban sang kakak. Namun, keinginannya lebih kuat untuk memenangkan pertandingan dari mami dan papinya lebih besar, sehingga dia memilih diam dan mendengarkan setiap perkataan sang kakak.

Ya! Mentari pikir itu hanyalah sebuah permainan.

“Dik, pada hitungan ketiga, kita turun lewat tiang ini. Kamu masih ingat kan, saat kakak ngajarin cara nurunin tiang hingga mendarat dengan aman? Tapi kali ini dibawah tidak ada matras seperti biasa. Jadi harus hati-hati, jangan sampai kakinya patah.” Kata Bintang sambil memotong kabel disampingnya dengan menggunakan gunting yang sejak awal dibawanya.

“Iya, kak. Lho kabel itu untuk apa, kak?” tanya Mentari bingung melihat sang kakak menjatuhkan kabel hingga setengah tiang.

“Kamu turun duluan, Dik.”

Mentari tidak menjawab, dia langsung memeluk tiang dengan erat dan menyilangkan kakinya kemudian meluncur turun. Bintang dapat bernafas lega ketika melihat sang adik dapat mendarat dengan selamat.

Bintang melakukan hal yang sama, seperti yang dilakukan Mentari. Namun, Bintang berhenti tepat di ujung kabel dan membatin, ‘Maaf, aku harus melakukan ini. Suatu saat aku akan kembali dan mengganti semua kerugian hotel. Aku yakin, penghuni hotel akan segera keluar.’

Berlahan Bintang menyalahkan korek api dan meluncur dengan cepat, kemudian menarik pergelangan tangan sang adik dan berlari keluar dari ruangan itu menuju kamar mandi.

Bintang langsung saja menguyur Mentari dengan air, begitupun dengan badannya.

Kembali Bintang menarik pergelangan tangan Mentari dan keluar lewat sisi kiri. Bintang menutup telinga Mentari dengan erat.

BOM!!! BOM!!! BOM!!!

BRANG!!! PRANG!!!

Bunyi ledakan disertai api langsung menarik perhatian warga. Namun, bukannya menelepon pemadam kebakaran atau membantu memadamkannya, mereka justru sibuk dengan merekam adegan kebakaran mendadak itu.

“Kak, mainnya kok serem, kenapa pakai api segala?”

Bintang hanya diam, namun dia tahu persis kebakaran itu tidak akan membuat seisi hotel ikut terbakar.

Lima belas menit sebelum kebakaran terjadi, Bintang sudah menelepon pihak pemadam kebakaran. Disamping itu, Bintang memotong arus listrik yang menghubungkan seluruh lantai.

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
34 Chapters
บทที่ 1 ผมคือเสือผู้หญิง
บทที่ 1 ผมคือเสือผู้หญิงผับ ลาสไอซ์ “สวัสดีครับ” “สวัสดีค่ะ????”“ชื่ออะไรเหรอครับ”“แพรวค่ะ”“ผมจัสครับ ยินดีได้รู้จักนะครับน้องแพรว????”ห้อง VIP“พี่จัสเบาๆสิค่ะ”“พี่ทนไม่ไหวแล้ววว”ผมเริ่มที่จะจูโจมแพรวโดยการถอดเสื้อผ้าของเธอและเริ่มลูบไล้ไปยังส่วนต่างๆของเธอ“อ่าส์พี่จัสสสค่า......แพรวสะเสียวววว”“จ้วบๆๆๆ”ผมจับเต้านม2ข้างของเธอแล้วค่อยบรรจงลงลิ้นเลียลงไป“อ่าส์ๆ ~~เสียวววว”จากนั้นผมเริ่มถอดกางเกงของผมออกแล้วเอาท่อนเอ็นสุดมหึมาของผมออกมา“อะ...อ่าส์”ผมเริ่มเอาท่อนเอ็นของผมถูไปตรงกลีบดอกไม้ของเธอ“อ่าส์~~~แพรวจะไม่ไหวแล้วนะคะ อ่าส์”“อ่าส์~~~~ๆๆๆๆอ่าส์ๆ”จากนั้นผมเริ่มสอดท่อนเอ็นของผมเข้าไป“อ่าส์ๆๆๆ ~~~~ สุดดดดยอดด อ่าส์ๆๆ”“ตับ ตับ ตับ”ผมกระแทกแรงขึ้นเรื่อยๆจากนั้นผมกระแทกเข้าไปสุดแรง“จุกมากกก อ่าส์”“จะแตกแล้ววว อ่าส์ ของพี่จะแตกแล้วว แตกแล้ววว”พูดจบน้ำขาวขุ่นของผมก็ไหลออกมาก สำหรับคืนนี้ผมจัดให้เธอทั้งหมด3รอบ ทำเอาผมเพลียไปเลยย รุ่งเช้าผมตื่นมาผมวางโน้ตเอาไว้ให้เธอ “เมื่อคืนพี่สนุกสุดๆไปเลย ขอบคุณนะจากจัส ปล.แฟนเธอโทรตามแล้ววว”ใช่ครับสาวเมื่อคืนมีแฟนแ
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่ 2 รักแรกพบ
บทที่ 2 รักแรกพบหลังจากไอ่แสบได้ย้ายมาอยู่กับผมผมก็ต้องปรับสภาพแวดล้อมหน่อยจากกินในห้องเป็นกินนอกห้องแทน5555 ไม่ได้สิครับน้องสาวผมมันไม่ชอบให้ใครมามั่ว เออเกือบลืมไปเลยวันนี้เป็นวันแรกที่ไอ่แสบต้องไปเรียนหนิแอบไปดูหน่อยดีกว่า อ่ออีกอย่างยังไงผมก็ต้องไปทำเรื่องเกี่ยวกับฝึกงานด้วยครับ “มึงไปไหนต่อไหม”ผมหันไปถามไอ่คราม “ไม่อะ ทำไม” “พอดีกูจะแวะไปหาเจนิสหน่อย” “อืมไปสิ”หลังจากนั้นผมก็เดินไปยังห้องโถงใหญ่ที่เขาจัดกิจกรรม ห้องโถง “อ้าวพี่จัสพี่ครามสวัสดีครับบบ” “อืมมม”ผมกำลังกวาดสายตามองหาไอ่แสบแต่กลับไปเจอ “????”แต่คนที่ผมเจอคือแพรววว..ห๊ะเธอเรียนคณะเดียวกับผมเหรอเนี่ยยย แต่เดียวนะเธอทำเป็นไม่รู้จักผมหนิ โล่งอกไปปป “ทำไมเจอเด็กมึงเหรอ”ไอ่ครามหันมาถามผม “อืมม แต่น้องกูกับน้องมึงอยู่ไหนเนี่ยยย” “พี่จัสหาใครเหรอค่ะ” “น้องสาวพี่อะ อยู่ไหนน่า” “เอ๊ะนั้นไอ่ระฟ้าหนิ อ้าวเจนิสด้วย ทำไมไปวิ่งรอบสนามหล่ะ”พอผมได้ยินถึงกับตาลุกทันที ให้ไอ่แสบไปวิ่
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่ 3 กลิ่นหอมจนอยากจะเป็นบ้า
บทที่ 3 กลิ่นหอมจนอยากจะเป็นบ้า หลังจากได้ต่อล่อต่อเถียงกับไอ่แสบผมก็ได้กลับมายังห้องนอนของตัวเอง “กริ้งๆ”เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น “พี่จัสค่า มะนาวคิดถึงพี่จังเลยยไปหาที่คอนโดได้ไหมค่า”มะนาวคือผู้หญิงที่ผมเจอที่ผับเช่นกัน “ไม่ได้!!” “เออ....พอดีน้องสาวพี่ย้ายมาอยู่กับพี่มะนาวคงเข้าใจพี่ใช่ไหม” “น้องสาววว...จริงๆใช่ไหมค่ะ” “ใช่น้องสาวพี่เอง” “ก็แล้วไป อย่างนั้นพี่มาหามะนาวที่ห้องได้ไหมค่ะ” “เออ....พรุ่งนี้ได้ไหมมม วันนี้คงไม่ได้จริงๆ” “เหอะ พรุ่งนี้ๆๆๆๆ พรุ่งนี้มาเกือบเดือนแล้วหนิค่ะ จะได้แล้วทิ้งใช่ไหม ได้ไอ่เลว!!!!! ตู้ดๆๆๆๆ”ผมได้ยินเสียงรีบเอาโทรศัพท์ออกจากหูทันที เอาจริงๆก็ชินแล้วครับเรื่องแบบนี้อะผมเจอมาเยอะแล้ว 55555 บริษัท เอสนาย วันนี้เป็นวันที่ผมต้องเข้ามาทำการฝึกงานครั้งแรกที่บริษัทเอสนาเป็นบริษัทเกี่ยวกับการฝึกการบินให้กับนักเรียนที่ต้องการเรียนการบิน อ่อผมลืมบอกไปนะครับว่าผมเรียนเกี่ยวกับวิศวกรรมการบินและนักบินพาณิชย์ ส่วนน้องสาวเรียนเกี่ยวกับก
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่ 4 โกรธ
บทที่ 4 โกรธ“อันอัน!!!”“พี่จัส!!!อันอันโทรหาพี่ตั้งหลายครั้งทำไมพี่ไม่รับสายอันอัน”“พี่บอกแล้วใช่ไหมว่าเรื่องระหว่างเรามันจบไปนานแล้ว”“ไม่!!! พี่ต้องรับผิดชอบอันอัน”“หึ พอได้แล้วอันอันอย่าให้พี่หมดความอดทนกับเธอนะ”ผมคว้าขอมือเธอขึ้นมา รอบนี้ผมมองหน้าอย่างเอาจริงเอาจัง“????”“เธอก็รู้นะว่าถ้าเกิดพี่โมโหจะเป็นยังไง!!!”“ปล่อยได้แล้วพี่จัสอันอันเจ็บ”“???’”เธอสะบัดข้อมือออกจากมือผมหลังจากนั้นเธอก็รีบเดินออกจากร้านทันที“เอาเรื่องเลยนะ”ไอ่ครามหันมาพูดกับผม“อืม????”“กูนั่งตรงนี้!!!”ผมพูดกับมันแต่สายตาผมมองผู้หญิงคนนึง“เดียวกูมานะ”ผมหันไปพูดกับไอ่ครามรุ่งเช้าผมตื่นมาในห้องที่ไม่คุ้นเคย ใช่ครับผมจบดีลกับผู้หญิงคนเมื่อคืน“ตื่นแล้วเหรอค่ะ”เอ๊ะทำไมเธอหน้าคุ้นๆจัง (คุ้นอีกแล้วเหรอเนี่ยยย!!!)“ครับ...”ผมลุกขึ้นพร้อมทั้งคว้าเสื้อมาใส่“เออ...น้องชื่ออะไรครับ”ผมหันไปถามเธอ“หนูชื่อลาตา”เห้อออโล่งอกไม่คุ้นแล้วสงสัยผมหลอนเองแหละ“พี่ไปก่อนนะ????”“เดียวค่ะ หนูขอไลน์พี่หน่อยได้ไหม”“อืมได้สิ”ผมยื่นโทรศัพท์ให้เธอ“ขอบคุณค่ะ ????”หลังจากนั้นผมก็รีบแต่งตัวไปทำงานทันทีเลยครับ ดีนะที่ผมเตรียมเส
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่ 5 มิ้นช๊อค
บทที่ 5 มิ้นช๊อค“ฉันหายโกรธแล้ว”“จริงนะ????”“อืมม..”“เย้ น้องสาวพี่ ฟึ่บ”ผมรีบวิ่งไปกอดไอ่ตัวแสบทันทีจากนั้นผมก็ให้สัญญากับเธอว่าผมจะรีบกลับบ้านมาอยู่กับเธอทุกวัน “กริ้งๆ”เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้นนั้นก็คือพี่ที่ทำงานของผมสั่งให้ผมเอาเอกสารไปให้ ขนาดลาหยุดแล้วแท้ๆ คนที่ผมต้องเอาเอดสารไปส่งนั้นก็คือพี่วิน ซึ่งดีนะที่ผมรู้จักหอแกนะ จากนั้นผมเลยแวะกินกาแฟข้างๆหอหน่อยร้านกาแฟ“ช๊อกโกแลตมิ้ลค่ะ/ครับ”อยู่ๆก็มีคนมาสั่งเครื่องดื่มเดียวกับผม“อ้าว”“อ้าว สวัสดีค่ะ”น้องคนนั้นหนิ“เพื่อนเจนิสใช่ไหม”“ใช่ค่ะ เออ...พี่..”“พี่ชื่อจัส เราหล่ะ”“เอลค่ะ”จริงๆรู้ชื่ออยู่แล้วแหละครับ“อยู่แถวนี้เหรอ”แกล้งถามไปงั้นแหละ“ใช่ค่ะ”“อ่อ????”“ช๊อกโกแลตมิ้ลได้แล้วค่ะ”“นี่ครับ คิด2แล้วเลยนะครับ”“ไม่เป็นไรค่ะเอลจ่ายเองได้”“ได้ไงหล่ะ พี่เลี้ยงเอง”“ไม่เป็นไรจริงๆค่ะ”“เอาน่าถือว่าเป็นค่าที่เราช่วยน้องพี่”“ค่ะ ขอบคุณนะคะ”ผมกับเอลเลยพากันมานั่งกันที่โต๊ะ“เราอยู่หอคนเดียวเหรออ”“ใช่ค่ะ”“อ่อ....”“เออ...แล้วเจนิสเป็นไงบ้างค่ะ”“ดีขึ้นเยอะเลย มีหมอส่วนตัวหนะ”“ระฟ้าใช่ไหมค่ะ”“ใช่ๆ พี่อยู่กับพวกเขาพี่จะอ้วก
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่ 6 ฝันดีนะ
บทที่ 6 ฝันดีนะ “เอล”พนักงานเสิร์ฟคนนั้นคือเอล ทำไหมเธอมาอยู่ในที่แบบนี้ “นายไม่เกี่ยว!!!อย่ามายุ่ง” “พี่จัสไม่เป็นไรค่ะ เอลทำได้” “ไม่ได้ ไม่ต้องทำ!!!” “มีอะไรกัน!!!!” “ผู้จัดการ”พี่โตผู้จัดการผับเดินเข้ามา “พี่โตมาก็ดีแล้ว พนักงานพี่โตทำน้ำหกใส่เบล” “จริงไหมเอล” “จริงค่ะ” “พี่โตแต่เธอให้เอลก้มเช็ดเท้าเธอ”ผมพูดขึ้น “พี่จัสเอลทำได้จริงๆ” “เอลไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก”ผมหันไปพูดกับเธอ “ใช่เอลไม่ต้องทำถึงขนาดนั้นหรอก”รอบนี้พี่โตพูด “เบลถ้ามีปัญหาอีกพี่จะไม่ให้เบลเข้าร้านพี่อีกแล้วนะ” “พี่โต!!!!” “ส่วนเอลมาคุยกับพี่” “ค่ะ” เอล ฉันรีบเดินตามพี่โตมายังที่ห้อง เอาจริงใจนึงกลัวพี่โตจะดุฉันมาก “เออ พี่โตค่ะ เอลขอโทษจริงๆ” “ขอโทษพี่ทำไม เล่าความจริงมาให้พี่ฟังได้ไหม”เอ๊ะพี่โตเขารู้ได้ไง “คืออ....” “เล่าพี่มาเถอะ เบลเขาเป็นแบบนี้ตลอด”
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่ 7 เพราะหลังจากนี้ผมจะจีบเธอ
บทที่ 7 เพราะหลังจากนี้ผมจะจีบเธอหลังจากที่ผมได้เจอเอลวันนั้น ผมแทบจะสิงอยู่ที่ผับลาสไอซ์ ส่วนเอลผมไปส่งเธอทุกคืน และส่วนเรื่องไอ่แสบตั้งแต่มีแฟนแทบจะไม่ให้ผมอยู่ห้องเลย ผมกลับเร็วก็โดนว่านี้แหละมีแฟนแล้วลืมพี่!! “พี่จัส!!!”เหมือนมีคนเรียกผม ลาตา!! “ลาตา” “พี่จัสไม่ตอบไลน์ลาตาเลยนะคะ” “5555 อ่อ พอดีพี่ไม่ค่อยว่าง” “ไม่ว่างแต่มาลาสไอซ์ทุกวัน” “พี่จัส????”เอลเดินมาหาผมพอดี ใช่ถึงเวลาเลิกงานแล้วหนิ “เสร็จแล้วใช่ไหม” “ค่ะ” “ไปกันเถอะ ลาตาพี่ขอตัวก่อนนะ” “เดียวสิ ใครค่ะ???’” “เออ...” “น้องสาวค่ะ ฉันเป็นน้องสาวพี่จัส”ทำไหมรู้สึกหน้าแตกยังไงไม่รู้ “จริงเหรอค่ะพี่จัส” “ใช่ๆ น้องสาวๆ” “เออ...พี่ขอตัวก่อนนะไปกันเถอะเอล”จากนั้นผมก็คว้ามือเอลเดินออกจากร้านทันที “พี่ขอโทษนะ”“ขอโทษเอลเรื่องอะไรค่ะ”“เรื่องเมื่อกี้ไง”“อ่อ ไม่เป็นไรค่ะ”ระหว่างทางที่ผมขับรถมาส่งเธอ เธอแทบไม่พูดอะไรกับผมสักคำ มันแปลกมากจริงๆ
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่ 8 เลิกยุ่งกันเถอะ
บทที่ 8 เลิกยุ่งกันเถอะเอล “นั้นแฟนเหรอเอล”พี่ที่ทำงานเอ่ยถามฉัน “ไม่ใช่พี่เขาเป็นพี่ชายของเพื่อนฉันหนะ” “อ้าวแต่ทำไมเขามาเกที่ร้านทุกวันเลยหล่ะ” “เขามาเที่ยวไม่ได้มาเฝ้าฉัน” “เที่ยวอะไรทุกวันแต่ฉันเห็นแกก็กลับกับเขาทุกวันหนิ” “อ่อพี่เขาบอกทางผ่านหนะ” “อ่อแต่ถ้าเกิดเขาเกิดจีบเอลขึ้นมาก็อย่าไปหลงกลเขาหล่ะ” “ทำไมเหรอค่ะ” “เจ้าชู้หนะสิ ควงผู้หญิงไม่ซ่ำหน้า”พี่อีกคนเดินเข้ามาพูดกับฉัน ฉันได้ได้แต่พยักหน้ารับ แต่ตั้งแต่ฉันเริ่มกลับบ้านพร้อมกับพี่จัสมีผู้หญิงเดินเข้ามาหาเขาไม่ซ่ำหน้าจริงๆ ฉันเลยคิดว่าควรถอยห่างจากเขาดีกว่า เกิดมีปัญหาขึ้นมาจะลำบากเอา “น้องครับวันนี้มีแซนวิชกี่ชิ้น”พี่ชายที่แต่งตัวคล้ายๆกับนักบินจะลงมาซื้อแซนวิชของฉันทุกวัน “มี 25 ชิ้นค่ะ????” “พี่เหมาหมดเลยครับ” “ขอบคุณมากๆเลยค่ะ????” “เท่าไหร่ครับ” “720บาทค่ะ” “เออ...มันต้อง750ไม่ใช่เหรอ” “ค่ะ แต่เอลลดให้ค่ะ”
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่ 9 อยู่เป็นเพื่อนพี่ก่อน
บทที่ 9 อยู่เป็นเพื่อนพี่ก่อนผมนิ่งไปเลยครับไม่คิดว่าน้องจะพูดแบบนนี้ออกมาแถมไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนพูดใส่ผมแบบนี้ “อืม พี่ขอโทษก็แล้วกัน” “ต่อไปนี้พี่จะไม่มายุ่งกับเราอีก ขอโทษที่ทำให้เราลำบากใจนะ”อยากจีบแค่ไหนก็คงต้องพอไว้ก่อน ในเมื่อน้องเขาต้องการแบบนั้นหนิอีกอย่างผมไม่ชอบบังคับจิตใจใครด้วย ผ่านไป 3 วัน เอล ใช่ฉันไม่เจอพี่จัสเลย แต่ถ้าเป็นฉันฉันก็คงไม่อยากเจอคนที่พูดจาแรงๆใส่เหมือนกัน ส่วนมีเรื่องที่น่าแปลกอีกอย่าง พี่ผู้ชายคนนั้นเหมาแซนวิชฉันทุกเช้า “พี่เอาเหมือนเดิม” “ค่ะวันนี้ขายดีมีแค่10ชิ้นนะคะ” “ครับ เออ...น้องรู้จักจัสใช่ไหม”ฉันนิ่งเงียบไปสักพัก “เอ้าไม่รู้จักเหรอ จัสที่มีน้องสาวชื่อเจนิสหนะ” “รู้จักค่ะ มีอะไรเหรอป่าวค่ะ” “อ่อ พอดีเขาไม่สบายมา3วันแล้ว พี่เลยจะฝากยาไปให้เขาหน่อยนะ” “เออ....” “ขอบคุณนะ พี่ไปทำงานก่อนหล่ะ”เอาตั้งยาไว้ที่โต๊ะจากนั้นเขาก็คว้าแซนวิชแล้ววิ่งไปทันที คอนโด ดีนะที่ฉันเคยมาคอนโ
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
บทที่ 10 ผมชอบเอล
บทที่ 10 ผมชอบเอล ผมคว้ามือเธอเอาไว้ เอาจริงอาการผมดีขึ้นมากๆเพราะเธอ เธอคอยเช็ดตัวให้ผมคอยป้อนข้าวป้อนยาให้ผม “แค่กๆพี่ยังรู้สึกไม่สบายตัวอยู่เลย” “ก็ได้ค่ะ”เธอวางกระเป๋าลงทันที “เป็นไงบ้าง”ผมหันไปถามเธอ “คะ?ก็สบายดีค่ะ” “อ่อ.....” “ถึงเวลาทานยาแล้วค่ะ”เธอลุกขึ้นไปหยิบยาให้ผม “ถ้าไม่มีเอลไม่รู้พี่จะเป็นยังไง????ขอบคุณมากนะ”ไม่มีผู้หญิงคนไหนดูแลผมแบบนี้มาก่อน “พี่จัสไม่ต้องพูดแล้วค่ะ แล้วเจนิสกลับวันไหนเหรอค่ะ” “พี่ไม่รู้ แค่กๆ” “เดียวเอลมานะคะ”“จะไปไหน”“ซื้อยาแก้ไอค่ะ พี่ยังไอหนักอยู่เลย จะเอาอะไรเพิ่มไหมค่ะ”แสนดีจริงๆ“ไม่แล้ว แค่กๆ ขอบคุณมากนะ”“????”เอลหันมายิ้มก่อนจะเดินออกไป10 นาทีผ่านไป “ทำไมยังไม่มาอีกนะ”15นาทีผ่านไป“หรือจะเกิดอะไรขึ้นกับเอล????”รออีกสักนิดก็ยังดี30 นาทีผ่านไป“55555หนูก็เคยดูเหมือนกันค่ะ”เอ๊ะเสียงเอลหนิ“พี่ว่าวันหลังเราค่อยไปดูด้วยกันเนอะไปหลายๆคนสนุกดี????”นั้นไอ่ครามหนิ“???’”“อ้าวไอ่เพื่อนตายหรือยัง?”เข้ามาก็ปากดีเลยนะ“เหอะ???’
last updateLast Updated : 2025-02-22
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status