ตอนที่ 1 แรกพบก็ไม่ถูกชะตาซะแล้ว

มหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่งเต็มไปด้วยนักศึกษามากหน้าหลายตาที่เดินสวนกันไปมาบ้างก็นั่งคุยบ้างก็นั่งเล่นกันหนึ่งในนั้นก็คือ ใบเฟิร์น หรือ พิศลดา อัครมณี สาวน้อยแสนสวยจากจังหวัดสุพรรณบุรีที่เข้ามาเป็นเฟรชชี่ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ด้วย ด้วยหน้าตาที่สวยผิวพรรณที่ขาวนวลเนียนรูปร่างอรชรทำให้พวกผู้หญิงทั้งรุ่นพี่และรุ่นเดียวกันต่างอิจฉาสาวน้อยบ้านนาคนนี้ พิศลดาศึกษาอยู่ที่คณะบริหารธุรกิจและวันนี้เธอและเพื่อนๆ ก็จะต้องเข้าฟังการบรรยายแลกเปลี่ยนความรู้ทางด้านธุรกิจกับนักธุรกิจชื่อดังของประเทศ

“เฟิร์นแกรู้ไหมว่าวันนี้เราจะได้เจอคุณมาร์ตินด้วยฉันเนี่ยอยากจะเจอตัวเป็นๆ มานานมากละวันนี้ฝันฉันเป็นจริงแล้ว” ลิลลี่สาวหมวยเพื่อนของพิศลดาพูดขึ้นขณะที่ทั้งคู่นั่งอยู่ภายในร้านกาแฟของมหาวิทยาลัย

“เขาคือใครอ่ะฉันไม่รู้จัก” คิ้วเรียวสวยเลิกขึ้นเธอไม่รู้จักจริงๆ เลยไม่รู้ว่าจะดีใจกับเพื่อนยังไง

“นี่เธอไปอยู่ที่ไหนมายะถึงไม่รู้จักนักธุรกิจหนุ่มรูปหล่ออย่างคุณมาร์ตินแต่ไม่เป็นไรฉันจะบอกให้เขาเนี่ยเป็นนักธุรกิจเจ้าของบริษัทบัตเตอร์เบียร์และก็เจ้าของคลับดังๆ แล้วก็ธุรกิจอื่นๆ อีกหลายอย่างรวยมากเลยแหละและที่สำคัญยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยมีแต่คู่ควงที่เขาควงไม่ซ้ำหน้า”

“เหอะ! เจ้าชู้ทำไมคนรวยๆ ถึงชอบใช้ผู้หญิงเปลืองนักนะ” โปรไฟล์ดีทุกอย่างแต่เจ้าชู้อย่างนี้เธอไม่ปลื้มหรอกเพราะเธอเกลียดคนเจ้าชู้ที่สุด

“นั่นนะสินี่ไงหนังสือเล่มนี้มีคุณมาร์ติน” ลิลลี่หยิบนิตยสารฉบับหนึ่งที่วางอยู่บนโต๊ะที่พวกเธอนั่งยื่นให้กับพิศลดา

พิศลดารับมาเปิดดูคร่าวๆ เธอยอมรับว่าเขาหล่อหล่อมากตามแบบฉบับลูกครึ่งไม่แปลกที่สาวๆ จะตามกรี๊ดเขาแต่ยกเว้นเธอไว้คนหนึ่งละกัน

“แกๆ นั่นๆ เห็นไหม คนที่หล่อๆ น่ะ ที่ลงมาจากรถคันนั้นน่ะ นั่นน่ะคุณมาร์ติน ตัวจริงหล๊อหล่อเนอะ” ลิลลี่ที่มองออกไปนอกร้านมองเห็นมาร์ตินพอดีเลยรีบชี้ให้พิศลดาดูด้วยความตื่นเต้น

พิศลดามองไปทางที่ลิลลี่ชี้ให้ดู ก็เห็นผู้ชายใส่สูทมาดเนี้ยบหน้าตาหล่อเหลา ไม่ต่างจากในนิตยสารที่เธอดูเลย รูปร่างสูงใหญ่ กำลังยืนคุยอะไรบางอย่างกับผู้ชายอีกสองคน ที่ดูท่าทางจะเป็นลูกน้องก่อนที่สายตาของเธอจะปะทะเข้ากับสายตาคมดุที่มองมาตรงมายังเธอ

มาร์ติน  บัตเตอร์ นักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อ รูปร่างสูงใหญ่ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มดูดุดันรับกับคิ้วเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากบางเฉียบ ผิวขาว กำลังเดินตรงมายังร้านกาแฟที่มีนักศึกษานั่งกันอยู่บางตาด้วยท่าทางน่าเกรงขามสายตาคู่คมจับจ้องอยู่ที่โต๊ะของนักศึกษาสาวที่เขาเผลอสบตาด้วย เมื่อสั่งกาแฟเสร็จเขาก็เดินมาหาที่นั่งและเลือกที่จะนั่งใกล้ๆ กับโต๊ะของคนที่เขาลอบมองอยู่อย่างสนใจใน ใบหน้าเรียวสวย ดวงตากลมโตที่แลดูสดใสรับกับคิ้วเรียวสวย ริมฝีปากอวบอิ่มน่าสัมผัส ผิวขาวอมชมพู รูปร่างอรชรในชุดนักศึกษามันชวนมองจนเขาไม่อยากจะละสายตามองไปที่อื่นแล้วสายตาเจ้ากรรมก็มาหยุดอยู่ที่อกอิ่มที่ดุนดันอยู่ภายใต้เสื้อนักศึกษาสีขาดสะอาดและเรียวขาขาวขาวนวลเนียนที่โผล่พ้นออกมานอกกระโปรงนักศึกษาสีดำมันทำให้เขาขัดใจอยู่ไม่น้อยที่สาวเจ้าใส่กระโปรงสั้นเกินไป

“ใบเฟิร์นคุณมาร์ตินมานั่งใกล้พวกเราด้วยอะ” ลิลลี่กระซิบเสียงเบาด้วยท่าทางตื่นเต้น

“เธอจะตื่นเต้นอะไรเนี่ยลิลลี่” พิศลดาปรามเพื่อนเมื่อเห็นว่าเพื่อนเธอออกอาการซะโอเว่อร์แล้วมองไปยังโต๊ะที่มาร์ตินนั่งอยู่และก็เห็นว่าเขากำลังจ้องมองเธออยู่

“ก็ตื่นเต้นที่ได้เจอคุณมาร์ตินตัวเป็นๆ ไงละ” ลิลลี่ตอบเพื่อนและยิ้มให้มาร์ตินเมื่อเห็นเขามองมา

“ได้เจอแล้วยังไงล่ะ” พิศลดาพูดเสียงไม่เบานักเพราะเริ่มจะไม่พอใจสายตาของเขาที่ใช้มองเธออย่างจาบจ้วงพิศลดาเลยพูดแบบไม่มีเสียงไปให้เขา

“ไม่มีมารยาท” แล้วก็แลบลิ้นไปให้เขา

“หึ” มาร์ตินอมยิ้มให้กับความแก่นเซี้ยวของเธอยิ่งเห็นลิ้นน้อยๆ แบบนั้นอยากจะจับมาจูบแลกลิ้นซะให้เข็ดแต่เขาก็ต้องตกใจกับความคิดของตัวเองตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยจูบกับใครเลยถึงแม้ว่าภายนอกคนจะมองว่าเขาเป็นพวกใช้ผู้หญิงเปลืองแต่เมื่อเขาทำกิจกรรมบนเตียงเพื่อปลดปล่อยตามความต้องการของผู้ชายเขาก็ไม่เคยจูบหรือให้ใครจูบเลยเพราะเขาจะเก็บไว้ให้กับคนที่เขารักจริงๆ เท่านั้นแต่กับสาวน้อยคนนี้เขามีความคิดแบบนี้ได้ยังไงทั้งๆ ที่เพิ่งจะเคยเจอกันครั้งแรกและแถมไม่ได้รู้จักกันเลยสักนิด