LOGINShare
บทที่ 12. ตอนที่ 1. สตรีสกุลเการุ่นที่ 10
Last Updated:
2025-10-26 09:28:24ซื่อเว่ยต้าตี้ผู้แข็งแกร่งอุ้มฟางเฟยเดินมาตลอดทาง ตั้งแต่ตำหนักหอยาไท่ไป๋จิงซิง จนถึงตำหนักสวรรค์ที่ใหญ่โตวิจิตรงดงาม เขาวางฟางเฟยลงหน้าตำหนักใหญ่ เสียงทหารองครักค์สวรรค์กล่าวรายงาน เสียงดังก้องกังวานจนฟางเฟยรู้สึกขนลุก
“องค์ชายซื่อเว่ยต้าตี้ เทพเจ้าดวงดาราห้วงเวหา ขอเข้าพบพระเจ้าขา”
“เข้ามา” เสียงองค์ฮั่นยุหวี่ทรงอำนาจและบารมี ดังสะท้อนทั่วห้องโถงใหญ่
ซื่อเว่ยต้าตี้ กระซิบกับฟางเฟย อย่างแผ่วเบา
“เจ้ากำลังจะอยู่ต่อหน้า องค์ฮั่นยุหวี่ เดี๋ยวทำความเคารพตามข้านะ ไม่ใช่ทำเหมือนเวลาเจ้าอยู่หน้าศาลเจ้า นั่นมันธรรมเนียมที่มนุษย์คิดกันเอง” ฟางเฟยทำตาโตหันไปมองเขา แต่ซื่อเว่ยต้าตี้ก้าวเท้าเข้าไปในห้องโถงแล้ว นี่เขาเห็นเธอมาตลอดงั้นเหรอ ซื่อเว่ยต้าตี้รู้ได้อย่างไงว่าอยู่หน้าศาลเจ้าเธอทำความเคารพแบบไหน
ฟางเฟยรีบเดินตามซื่อเว่ยต้าตี้เข้าไปด้านใน องค์ฮั่นยุหวี่ประมุขสวรรค์ ไม่ได้ใช้ชีวิตหรูหราแบบที่เธอคิดหรือที่เห็นในหนังเลย องค์ฮั่นยุหวี่อยู่ในชุดสีขาว ที่มีเสื้อตัวนอกที่เป็นสีเหลืองนวลตา ตัดเย็บจากผ้าไหมเนื้อดีแต่เรียบง่าย นั่งคัดตำราอยู่หน้าโต๊ะไม้ที่วางติดพื้น ดูเป็นผู้ใหญ่ใจดีที่สุขุมเยือกเย็น
“ข้า ซื่อเว่ยต้าตี้ ขอคารวะเสด็จพ่อ” ฟางเฟยพยายามทำตามอย่างซื่่อเว่ยต้าตี้ จนองค์เทพฮั่นยุหวี่ถึงกับหัวเราะออกมา
“ไม่ต้องพิธีรีตอง” องค์ฮั่นยุหวี่เดินเข้ามาหาเกาฟางเฟย “บอกท่านปู่ของเจ้าให้เปลี่ยนกำยานใหม่ ข้าเบื่อกลิ่นนี้เต็มทน แล้วไหว้เจ้าครั้งหน้า ขอสิงห์โตสีขาวขนสีแดง ไม่เอาสีเหลืองแล้วข้าเบื่อ” ฟางเฟยอ้าปากค้าง องค์ฮั่นยุหวี่หัวเราะเสียงดังอย่างขบขัน แล้วเดินกลับไปนั่งที่เดิม
“เป็นอย่างไรเล่า นี่แหล่ะพ่อข้าเอง”
“ท่านเป็นองค์ชาย ทำไมไม่บอกกันตั้งแต่แรก”
“ไม่เห็นจำเป็น ข้าเป็นซื่อเว่ยต้าตี้ของเจ้าก็พอ” ฟางเฟยมองบนเบื่อความหยอดของเขาเหลือเกิน
“เกาฟางเฟย ผู้ถือคันฉ่องรำดับที่ 10 เจ้ารู้รึยังว่าคันฉ่องนั่นมีความสำคัญอย่างไง”
“คันฉ่องนั่นทำให้ ข้า เอ่อ…หนู อื่ม…อะไรดีล่ะ ใช้คำไหนดี” ฟางเฟยหันไปถามซื่อเว่ยต้าตี้
“นังหนูผู้นี้น่ารักขบขันยิ่งนัก พูดแบบไหนก็ได้ข้ารู้ว่าเจ้าเป็นมาอย่างไร ไม่จำเป็นต้องมากพิธี เวลาเจ้าไปหาข้าที่ศาลเจ้า พูดเช่นไรก็เป็นไปตามนั้น”
“ค่ะ…เจ้าค่ะ หนู…เอ่อ…ข้ารู้ว่าคันฉ่องทองแดง ทำให้ข้ามเวลามาที่นี่ เพื่อทดแทนบุญคุณระหว่างสกุลเกากับสวรรค์”
“ใช่ แต่ยังไม่ถูกทั้งหมด คันฉ่องนั่นเวลานี้เป็นของเจ้า นอกจากส่องหน้าสวย ๆ ยังสามารถใช้ประโยชน์อย่างอื่นได้ด้วย เจ้าเป็นคนฉลาดไปหาวิธีดู ของสิ่งนั้นเป็นของมีค่าของที่นี่ มันจะใช้งานได้ดีถ้าคืนสู่ที่ที่มันจากมา”
“ทุกครั้งหนูก็ถือมัน แต่ทำไมคันฉ่องถึงไม่ติดมือมาที่นี่ด้วย ทีของเล็กน้อยพวกนี้ทำไมถึงมาได้” ฟางเฟยล้วงเอาลูกอมออกมาแสดง
“ใจเย็น ถึงเวลา ของวิเศษที่จำเป็นสำหรับเจ้า จะปรากฏขึ้นมาเอง หน้าที่ของเจ้ายังไม่จบ ดูแลตัวเองให้ดี กินยาที่ไท่ไป๋ซิงจินจัดให้ ให้ครบอย่าขาด ซื่อเว่ยต้าตี้เจ้าต้องดูแลนางให้ดี”
“แน่นอนเสด็จพ่อ ข้าต้องดูแลนางอย่างดีแน่นอน”
“ซื่อเว่ยต้าตี้ รู้รึยังทำไมพ่อมอบหน้าที่นี้ให้เจ้า แทนที่จะเป็นไฉเหลี่ยงหวง”
“ลูกเบาปัญญาไม่รู้ขอรับ”
“วาสนาชะตาต้องกัน ทุกอย่างถูกลิขิตตามเวลาของมัน ปัญจธาตุยังมีกลไกบางอย่างซ่อนอยู่ มีเหตุย่อมมีผล หน้าที่ของทายาทสกุลเกาต้องทำให้ลุล่วง นี่คือชะตาของนาง ที่เจ้าต้องชี้นำ นำทางผิดหมากล้มทั้งกระดาน เข้าใจใช่ไหมซื่อเว่ยต้าตี้ ที่พ่อลงโทษส่งเจ้าไปประจำห้วงเวหา เพื่อให้ความสงบเยือกเย็นของจักรวาล ปลอบประโลมจิตใจเจ้าให้สุขุมและมีปัญญา ก็เพื่อกาลนี้โดยเฉพาะ”
Latest chapter
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 14. ตอนที่ 4. เทพผู้พิทักษ์
เทพธิดานางหนึ่งกระโดดเข้าจับแขนเขาไว้ และส่งยิ้มหวานให้ “อยู่นิ่ง ๆ นะเจ้าคะ ให้ข้าช่วยท่านเถอะ” เทพธิดานางอื่น เห็นแบบนั้นก็รีบเข้ามารุมเกาจางจิ้ง พวกนางหัวเราะกันคึกคักชอบใจ แต่จางจิ้งกลับร้องขอความช่วยเหลือ จนเขาทนไม่ไหว ปล่อยพลังความหงุดหงิดออกมา จนทั่วตัวมีรัศมี บรรดาเทพธิดาสวรรค์ตำหนักซือเว่ย เห็นแบบนั้นแต่ล่ะนางก็สร้างพลังของตนเองขึ้นมาเพื่อข่มจางจิ้ง เกาจางจิ้งเห็นแบบนั้นเขาก็สงบจิตใจให้เย็นลง สุดท้ายก็ต้องยอมพวกนาง เพราะทุกคนเป็นหญิง ถ้าเขาทำรุนแรงออกไปคงไม่ใช่เรื่องดี“พอแล้ว ผมไม่ใช่ของเล่นของพวกคุณ อย่าเห็นเป็นเรื่องสนุก ผมจะให้ช่วยถอดแค่เกราะเท่านั้น อย่างอื่นผมทำเอง เข้าใจนะ ไม่อย่างนั้นอย่าว่าผมรังแกผู้หญิง เข้าใจกันรึยัง”คำพูดของจางจิ้งแม้ฟังดูแปลก ๆ แต่ก็พอเข้าใจได้ พวกนางพยักหน้า จางจิ้งถึงกับถอนหายใจออกมา ชายหนุ่มยอมยืนนิ่ง ๆ ให้พวกสาวสวรรค์ช่วยกันแกะเชือกถอดเกราะให้ เกราะโบราณนี่หนักจริง พอพ้นจากตัวจางจิ้งถึงรู้ว่าเขาสวมมันไปได้อย่างไง น้ำหนักมากขนาดนี้ เขาให้บรรดาพวกเทพรับใช้ออกไป ที่เหลือเขาขอจัดการเอง พวกนางก็ยอมออกไปแต่โดยดี จางจิ้งเดินสำรวจห้องของตัวเอง ห้อง
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 14. ตอนที่ 3. เทพผู้พิทักษ์
“พวกเจ้า ช่วยพาเกาจางจิ้งสหายข้า ไปอาบน้ำชำระร่างกาย แล้วทำความสะอาดชุดให้เขาด้วย ข้าจะพาไปเข้าเฝ้าองค์ฮั่นยุหวี่” ซื่อเว่ยต้าตี้กวักมือสั่งสาวใช้ 4 นางที่เดินผ่านมา ให้ดูแลแขกสำคัญ“แล้วข้าล่ะ ท่านซื่อเว่ยต้าตี้”“เจ้ามากับข้า ปล่อยพี่ชายเจ้าไปกับพวกนางดีแล้ว”ฟางเฟยมองพี่ชายเดินตามเหล่านางสวรรค์ไปอีกทาง ซื่อเว่ยต้าตี้จูงมือหญิงสาวเดินไปอีกทาง “ทำไมท่านไม่ให้พี่จางจิ้ง มากับเรา”“เกาจางจิ้งเป็นแขกของข้า ข้าย่อมต้องดูแลเขาเป็นพิเศษ แต่เจ้ามิใช่ เจ้าเป็นคู่หมั้นข้า ถือว่าเจ้าเป็นเจ้าของที่นี่ด้วยส่วนหนึ่ง เพราะฉะนั้นเจ้าไปกับข้าจึงถูกต้องแล้ว”“ซื่อเว่ยต้าตี้ ท่านเลิกเล่นสักทีเถอะ ท่านก็รู้ว่าเรื่องหมั้นกัน เป็นเรื่องที่เราพลอยตามน้ำกันไปเท่านั้น ท่านไม่มีทางชอบข้าจริง ๆ ท่านเป็นเทพเจ้าแห่งดวงดาวทั่วท้องนภา ข้าเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา”“เจ้าเป็นผู้หญิงที่ข้ารู้สึกพอใจ ตั้งแต่แรกเห็น แล้วเลิกคิดว่าตนเองเป็นแค่มนุษย์ธรรมดา ตอนนี้ทั้งเจ้าและเกาจางจิ้งอยู่ที่นี่ ในฐานะของเทพเจ้าผู้พิทักษ์ปัญจธาตุ เจ้าเห็นสิ่งที่จางจิ้งเป็นหรือไม่ เขาคือนักรบสวรรค์ที่สาบสูญ ตอนนี้เขากลับมาแล้ว ส่วนเจ้าสาวงามข
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 14. ตอนที่ 2. เทพผู้พิทักษ์
“ท่านเทพผมขอคันฉ่อง ผมรู้ท่านหยิบมันมาด้วย”ซื่อเว่ยต้าตี้มองหน้าฟางเฟย เขาแบมือออก คันฉ่องทองแดงก็อยู่ในมือของเขาทันที“คันฉ่องของข้า ท่านเอามาให้ข้าได้ ทำไมไม่ทำแต่แรก”“ตอนข้าไปรับจางจิ้งมา เห็นคันฉ่องทองแดงมันวางอยู่บนที่นอนของเขา ข้าคิดอะไรไม่ทัน รีบหยิบดาบปัญจธาตุให้เขาแล้วหยิบเอาคันฉ่อง แล้วรีบดึงตัวเขามา ไหน ๆ ก็ได้คันฉ่องมาด้วยน่าจะลองดู ว่าคันฉ่องนอกจากพาเจ้าข้ามเวลาจะสามารถทำอะไรได้อีก”จางจิ้งรับคันฉ่องจากเทพเจ้าดวงดาว มาพลิกดูด้านหลังที่มีลวดลายสลักโลหะ เป็นสัญลักษณ์อู่ฟูหลิงเหมินปัญจธาตุ มีอักษรที่เขียนไว้เหมือนบนตัวดาบ นี่คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ เทพผู้พิทักษ์ปัญจธาตุ คือหน้าที่ของสกุลเกา คือความลับของสกุลที่ไม่มีใครรู้ ฟางเฟยหยิบคันฉ่องทองแดงขึ้นมาดู “แคร๊ก…” คันฉ่องเกิดลั่นขึ้น ตรงขอบเหมือนขยับได้ ฟางเฟยแค่ใช้นิ้วมือไล้ไปตามแนวขอบ บานคันฉ่องหลุดจากการยึดติด หมุนสวิงตัวทันที ด้านหน้าเรียบกับด้านสลักลายวิ่งเป็นภาพทับซ้อนกันด้วยแรงเหวี่ยง แสงสะท้อนจากคันฉ่องกระจายออกไปทุกทิศทาง แดนพฤกษาที่เสียหายจากสงครามเมื่อครู่ ก็กลับมาอยู่ในสภาพปกติ ศพศัตรูที่เสียชีวิตนอนตายเกลื่อนกลา
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 14. ตอนที่ 1. เทพผู้พิทักษ์
จากอุโมงค์ที่มืดมิด แสงสว่างจากจุดเล็ก ๆ ก็ค่อย ๆ ขยายใหญ่ขึ้น เกาจางจิ้ง พบว่าตนเองกำลังลอยอยู่ท่ามกลางอากาศ ด้านล่างคือลานสังหารที่กำลังมีการสู้รบอย่างดุเดือด ฝั่งหนึ่งมีรูปร่างเหมือนมนุษย์ใช้อาวุธและพลังวิเศษในการต่อสู้ ส่วนอีกฝั่งแม้มีร่างกายเป็นมนุษย์แต่เครื่องแต่งการ และใบหน้ากลับเป็นเหมือนแมลง ชายหนุ่มกำลังงงและสงสัย ต่อสิ่งที่เห็นตรงหน้า “เกาจางจิ้งฟังข้า ข้าซื่อเว่ยต้าตี้เทพเจ้าแห่งแดนดาราห้วงเวหา เจ้าได้กล่าวรายงานตัวต่อสวรรค์ ดาบปัญจธาตุที่สาบสูญอยู่ในมือเจ้า เบื้องหน้าเวลานี้คือสงครามระหว่างแดนพฤกษาปัญจธาตุกับแดนบุปผา เจ้าและเกาฟางเฟยมีหน้าที่ดูแลความสมดุลแห่งปัญจธาตุ ในเมื่อเจ้าต้องการทำหน้าที่ร่วมกับนาง เพื่อแทนคุณสวรรค์ บัดนี้คือภารกิจของเจ้าที่ต้องทำ”“ฟางเฟยอยู่ที่นี่ แล้วเวลานี้เธออยู่ที่ไหน ปลอดภัยดีรึเปล่า”“นางปลอดภัยดี นางให้ข้าไปตามเจ้ามา นางบอกเจ้าเก่งและฉลาด เอาเลยเกาจางจิ้งข้าก็อยากเห็นฝีมือเจ้า”เกาจางจิ้งยิ้มมุมปาก เขาชักดาบปัญจธาตุออกจากฝัก ดาบที่สาบสูญไปจากแดนสวรรค์ เรืองแสงสว่างเจิดจ้าไปทั่วท้องฟ้า จนทำให้ทหารที่สู้รบด้านล่างถึงกับหยุดมือ เหม่อมองขึ้นท้
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 13. ตอนที่ 4. สงครามสองดินแดน
เมื่อเกราะผลึกมนตรามีช่องโหว่ง เกราะมนต์ทั้งหมดก็ค่อย ๆ สลายลง กองทัพมหาศาลบุกเข้าเขตแดนพฤกษาปัญจธาตุ จนแผ่นดินสะเทือน เสียงฝูงบินหึงอื้ออึง อานุภาพความรักของกุ้ยอ้ายป๋อเฉิน ทำให้สองดินแดนต้องทำสงครามกัน ฟางเฟยจับมีดสั้นในมือมั่นพร้อมตั้งรับ มีดและมือที่เปื้อนคราบเลือดยังไม่มีเวลาได้ล้างออก ก็ต้องเริ่มต้นอีกครั้ง กลไกลกับดักที่วางไว้เริ่มทำงาน มันจัดการข้าศึกพื้นราบได้แค่เพียงเล็กน้อย ฟางเฟยสั่งเทพแรงงานจุดไฟสุมควัน เพื่อจัดการข้าศึกทางอากาศ วิธีคิดตีผึ้งของฟางเฟยได้ผลอย่างดี ข้าศึกร่วงหล่นลงมาให้ฆ่าทิ้งอย่างง่ายดาย แต่กองทำมดปลวกก็มากมายมหาศาล ต่อสู้กันชุลมุนเหน็ดเหนื่อยก็ไม่มีทีท่าว่าข้าศึกจะหมดลง แม้พลังของดาบดาราพิฆาต จะรุนแรงก็ทำได้แค่กวาดทำลายกองทัพที่บุกเข้ามาตรงหน้า ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไปแม้แต่ซื่อเว่ยต้าตี้ก็อาจหมดแรงได้ กุ้ยอ้ายป๋อเฉิงประเมินสถานการณ์เห็นทีต้องแพ้แน่ เขาปักปิ่นพฤกษาลงพื้นหน้าเรือนไม้ สร้างเกราะกิ่งไม้ปิดเรือนขังลูกเมียเอาไว้ ฟางเฟยบุกต่อสู้สังหารศัตรูจนล้มตายไปมาก แต่หญิงสาวเองก็กำลังจะหมดแรง ฟางเฟยเป็นเพียงมนุษย์ไม่มีพลังวิเศษอะไร อาวุธก็ใช้ได้แค่ระยะประชิดเท่
ห้วงฝันแห่งรักเทพปัญจธาตุ บทที่ 13. ตอนที่ 3. สงครามสองดินแดน
ฟางเฟยอาศัยรูปร่างที่บอบบางแอบซ่อนตามต้นไม้ใหญ่ ใช้วิธีซุ้มโจมตี ตั้งแต่ได้รับมีดสั้นมา ยังไม่มีโอกาสได้ฝึกใช้สักครั้ง พอได้ใช้จริงก็ต้องฆ่าฟัน ไม่ใช่แค่ป้องกันตัวอย่างที่คิด หญิงสาวนั่งหลับตา ทบทวนท่วงท่าตามแบบที่ซินทำให้ดู หูก็ค่อยฟังเสียงฝีเท้า ที่ก้าวเข้ามาเกือบถึงตำแหน่งที่เธอล็อคไว้ ฟางเฟยลืมตาขึ้น จับมีดสั้นในมือมั่น ใช้กลยุทธ์จากเพลงดาบที่คุณปู่เกาซูว่านสอนไว้ ออกแรงแบบดาบเพียงแต่ในมือ คือมีดที่ยาวแค่ศอกเดียว ต้องสู้แบบประชิดเท่านั้น ฟางเฟยหลบอาวุธของคู่ต่อสู้ ด้วยสายตาและสมาธิที่ดี จนเข้าถึงตำแหน่งที่เหมาะสม ลงมือเฉียบขาดไม่ปราณีเหยื่อ ทหารแดนบุปผา บ้างถูกปาดคอ บ้างถูกแทงเข้าหัวใจ ลงไปนอนดิ้น อึกอักแล้วขาดใจตาย พวกที่บุกเข้ามา ต่างก็ล้วนถูกฟางเฟยสังหารอย่างเฉียบขาดรวดเร็ว ตามแบบฉบับสำนักดาบสกุลเกา มีดสั้นของหญิงสาวอาบไปด้วยเลือด แดงเต็มมือเต็มแขน กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้ง แต่เกาฟางเฟยกลับไม่มีสีหน้าหวาดกลัวแม้แต่น้อย จะมีก็แต่อาการเจ็บภายใน ที่ยังไม่หายดีเท่านั้น หญิงสาวรอจนแน่ใจว่าไม่มีข้าศึกแดนบุปผาบุกเข้ามาอีก จึงกลับไปที่เรือนเทพเจ้าธาตุไม้ ซื่อเว่ยต้าตี้เห็นเลือดเปื้อนตัวหญ
You may also like
ภารกิจนางร้ายในเกมจีบหนุ่ม ทำไมมันเฮงซวยขนาดนี้
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า972 viewsคำสาปบัญชารัก...The Love of Aamands
ดวงดาหลา สรีสามัญ คมงิ้วเริงรำ489 viewsหมอนวดเสียวของเมียสาว
Tiwa Tatree / นามปากกาอัษฎากร5.8K viewsเล่ห์รักเจ้าชายอสูร
Karawek House429 viewsอดีตอัศวินผันตัวเป็นนักผจญภัย
Abyssgloom294 views(จบแล้ว )รวยแน่ 100% !!ไป่หลิงย้อนอดีตไปเป็นเศรษฐีในปี 80’s
primพริมโรส1.7K viewsบันทึกของเจ้าหญิงผู้ลืมเลือน
Aesmech289 viewsชีวิตบัดซบเพราะมาต่างโลก เลยสร้างปาร์ตี้ไปโค่นพระเจ้าซะเลย
หัตถ์อนันต์830 views
