บทที่ 79. ตอนที่ 1. ทวงคืนวันเวลา

โจวซานป๋อมองดูบุรุษตรงหน้า แล้วยิ้มให้แก่เขา “เวลานี้ก็มิสายนะท่านพ่อ ข้ามาอยู่ตรงหน้าท่านแล้ว เราต่างมีสิ่งที่อยากชดเชยให้แก่กัน ก็จงใช้เวลาที่เหลืออยู่ในตอนนี้เถอะ”

ตลอดเส้นทางจากลั่วหยางถึงฮูโต๋ยังอีกยาวไกล อย่างน้อยสองพ่อลูกก็มีโอกาสได้ใกล้ชิดกัน ชดเชยวันเวลาที่ขาดหายไป ทุกอย่างดำเนินไปด้วยดี สมตามความตั้งใจของเขา โจวซานป๋อได้พักผ่อน ชื่นชมทิวทัศน์ระหว่างการเดินทาง พร้อมวาดเป็นภาพออกมา เหมือนเป็นการบันทึกเรื่องราวการเดินทางของเขาและบิดา โดยมีจุดหมายปลายทางคือเฟิ่งหวางหญิงคนรัก ตามการชี้นำทางของเทพเจ้าดวงดาว

แบบแปลนที่เกาจางจิ้งร่างขึ้น ถูกใจเกาฟางเฟยมาก แม้จางจิ้งจะไม่เคยพบเห็นสถานที่จริง แต่กลับเข้าใจในสิ่งที่เธอต้องการ และวางผังกำหนดแปลนก่อสร้างได้อย่างน่าทึ่ง

“พี่จางจิ้งไม่เหมาะจะเป็นเทพผู้พิทักษ์แล้วค่ะ แบบนี้เป็นเทพทางการก่อสร้างเถอะ”

ชายหนุ่มหัวเราะชอบใจ “เธอรู้ไหม เกากังเฟยหลงเดิมทีมันทรุดโทรมแล้ว แต่ที่เห็นว่าโครงสร้างยังดีอยู่ พี่เลยสั่งลื้อออกแล้วปรับปรุงใหม่”

“มิน่าล่ะ ฉันก็ว่ายิ่งโซนหลังด้วยแล้ว เป็นอาคารโบราณแบบนั้น แต่กลับคงสภาพสมบูรณ์เหมือนใหม่ แล้วโรงแรมที่เซี่ยงไฮ