วันต่อมา...
จวบจนเวลา 11 โมง กว่าๆ ไกล้จะได้เวลามื้อเที่ยง ปรากฏภาพหญิงสาวหน้าตาคมเข้ม สูงยาวเข่าดี ผมสีทอง ชุดรัดโชร์สัดส่วน ผิวสีแทน อมน้ำผึ้ง ประหนึ่งว่าเป็นนางแบบหลุดมาจากแคทวอร์คยังไงยังงั้น เดินตรงเข้ามาที่ Coffee shop ของโรงแรม ขนาด มีอา เป็นผู้หญิงด้วยกันเห็นแล้วยังแทบใจละลาย
"หวัดดีจ่ะ บอก หวังให้ทีนะจ๊ะ ว่าวิกกี้ มาถึงแล้วค่ะ"เสียงหวานเดินมาฝากบอกเธอให้ไปบอกท่านประธาน
"ได้ค่ะ" ในใจตอนนี้แค่คิดใจก็แทบแตกสะลาย นี่คงจะเป็นแฟนสาวของท่านประธานสินะ..เธอยิ่งหมดหวังไปกันใหญ่เธอจะเอาอะไรไปสู้เขา..
"เดี๋ยวพี่บอกให้จ่ะ"รุ่นพี่ใจดีที่ช่วยสอนงานอาสาแจ้งแทนให้
ผ่านมาประมาณ 15 นาที ทันที ที่ท่านประธานปรากฎตัวเดินผ่านฟร้อน ที่มีอา ยืนทำงานอยู่ ทุกคนพร้อมใจกันยกมือไหว้ ชายหนุ่มผงกหัวรับ พลันเดินเข้ามาพูดแซะมีอาไกล้ๆว่า..
"อึม ...พนักงานใหม่วันนี้เก็บผมเรียบร้อยดีนี่ ละรองเท้าเปลี่ยนหรือยัง"
"เรียบร้อยค่ะท่านประธาน"...
"ดีมาก.." ขณะเดียวกันเขายกแขนขึ้นมาดูนาฬิกาปรากฎรอยสัก สัญลักษณ์แปลกๆ ที่เธอแอบเห็นเข้าพอดีที่ข้อมือ แต่ก้อไม่ได้สนใจอะไรคิดว่าเป็นเพียงรอยสักทั่วไปที่ใครๆก็สักกัน
ชายหนุ่มมุ่งหน้าเดินไปหาแม่นางแบบหุ่นเพอร์เฟคตรง Coffee shop นั้น เขาทั้งคู่ ดูท่าทางสนิทสนมนั่งทานข้าวด้วยกันกระหนุงกระหนิงอย่างมีความสุข ซึ่งต่างกับเรา ที่เจอหน้า จ้องแต่จะหาเรื่องตลอด....น้ำเสียงและแววตาช่างดูราบเรียบส่งผลให้เธอรู้สึกผิดหวังในการกลับมาเจอกันครั้งนี้ ซึ่งเป็นธรรมดาของคนหล่อ รวย ฐานะดีจะมีเนื้อคู่ที่เหมาะสมสินะ
ตกดึกของอีกวัน มีอา ในอารมณ์ที่เบื่อๆเซ็งๆกับเหตุการณ์ เมื่อวานที่รบกวนใจเธอยิ่งนัก มี อา กับเขา ไม่ได้เป็น อะไรกัน แต่ทำไมช่างรู้สึกผิดหวังราวกับคนอกหักเช่นนี้....มีอา หยิบมือถือมาเล่นเพื่อดูความเคลื่อนไหวของข่าวสารต่างๆ
"เห้อ...เปิดมาก็เจอแต่เรื่องเดิมๆข่าวอาชกรรมน่าเบื่อ" มีอา พึมพำกับตัวเอง
และ หยิบโน๊ตบุ๊คมาเปิดเพลง มือน้อยข้างซ้ายวางตรงโหนกแก้ม มือขวาจับเม้าส์ ไถเลื่อนสกอล์บาร์ไปมาราวกับคนสิ้นหวังที่จะไม่เอาอะไรแล้วยังไงยังงั้น...
ฉับพลัน นึกขึ้นได้เธอมีห้องลับที่เป็นแอฟของกลุ่มคนเล่นเซ็กส์โฟน นานหลายวันแล้วที่ มีอา ไม่ได้เข้ามาอัพเดท หรือดูข้อความต่างๆที่มีคนส่งเข้ามามีอาชอบเข้ามาดูสาวสวยเซ็กซี่ที่หน้าห้องหลักจะมีคนเต้นเซ็กซี่ เพื่อเรียกแขกเข้ามาเพื่อเล่นแอฟนี้เยอะๆ..เมื่อเธอล๊อคอินเข้าระบบ..เลือกรูปแอปแบ้วโชร์ร่องอกสายเดี่ยวเปรี้ยวๆหน่อยแต่ไม่เปิดหน้า ขึ้นโปรไฟล์
มีอาถึงเธอจะตัวเล็กแต่เธอก็เป็นคนมีหน้า อกแน่นอนโปรไฟล์เซ็กซี่ขนาดนี้..ข้างในปรากฎภาพชายหนุ่มมากหน้าหลายตา...ที่รีเควสขอคุยกับมีอา อยู่ไม่น้อย มีอา ไล่สายตามอง โปรไฟล์ทีละคนจ้องมองผ่านแชทสีเขียวที่กำลังOn อยู่
หากแต่เจอพวกเกรียนๆไม่น่าคุยหญิงสาวก็เลือกที่จะลบออก ไม่คุยให้เสียเวลา ที่จะคุยด้วยเหตุเพราะแก้อาการเบื่อหน่ายนี้ก็แค่นั้น ฉับพลัน หญิงสาวอดรู้สึกที่จะแปลกใจสิ่งนั้นที่ทำให้เธอสะดุด หยุดเม้าส์ เพื่อจ้องมองโปรไฟล์รูปรอยสักเหมือนสัญลักษณ์ที่เธอเคยเห็นที่ใหนสักแห่ง ...
"คุ้นๆแฮะ เคยเห็นที่ใหนน๊าา.."มีอา พยายามนึก แต่ทว่า นึกยังไงก็นึกไม่ออก มือน้อยของเธอพลันคลิ๊กเลือกโปรไฟล์ เจ้าของรอยสัก ที่ออน อยู่ เข้าไปคุย
"Hello " หญิงสาวทักทายไม่รู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนไทยหรือต่างชาติ
"Hello " อีกฝั่ง ตอบกลับมา
"Are you Thai? "
"ํYes. คนไทยครับ"
"สวัสดีค่ะ"
"สวัสดีครับ"
"ผมW นะครับ"
"ฉันMค่ะ"
"ตอนนี้ทำอะไรอยู่ครับ"
"นั่งเล่นค่ะ"
"เรียน หรือทำงานแล้วเอ่ย"
"ทำงานค่ะ ..."
"เหมือนกันเลย.."
"งั้นเราจะเริ่มกันเลยมั้ยครับ"
"หืออ..เริ่มอะไร" ซึ่งปรกติมีอาเคยเปิดเข้ามาดูก็จริง ทำได้เพียงแค่ดู และคุยนิดๆหน่อยๆ ตามประสาคนโสด มีอา ไม่เคยเปิดกล้องให้ใครเห็น...
"ถ้าคุณไม่ไว้ใจ ผมเปิดก่อนก็ได้นะครับ"...เด้งข้อความของคนข้างใน ...
เมื่อชายหนุ่มใช้มือหนาขยับเปิดกล้องมีอาสังเกตุเห็น ข้อมือของเขาที่เป็นรอยสักสัญลักษณ์ตามรูปโปรไฟล์..พิจารณาพยายามหลับตานึกอีกครั้งในหัวนั้นเด้งเป็นหน้าของท่านประธานลอยมา..ในที่สุดเธอนึกขึ้นได้ว่าเมื่อวาน คุณหวังยกมือดูนาฬิกา
"เฮ้ย!!!!...รอยสักนั่นมัน....คือ...เฮ้ย ไม่จริง...ไม่ใช่หรอกน่า..ใครๆเขาก็สักกัน เขาหล่อรวยขนาดนั้นจะจับใครมาขย้ำก้อได้..ไม่น่าต้องมาเล่นอะไรพิเรนๆแบบนี้"....ในหัวของเธอตอนนี้ตีรวนกันไปหมด ทั้งคอยปฏิเสธ ทั้งคอยบอกว่าใช่ สับสนไปหมด..ในขณะ ที่มี มีอา ครุ่นคิด แต่อีกฝั่งส่งคำขอให้เธอเปิดกล้องเริ่มภารกิจแล้ว...
หญิงสาวใจเต้นระรัว ชั่งใจคิดอยู่ครู่ใหญ่ จะเปิดกล้องดีไหมเนี่ย..แต่สุดท้ายเธอก็กดยอมรับเมื่ออีกฝั่งเริ่มโชร์ซิกแพ็ค
" แต่แผงอกนั่นมัน...ฮึ่ม..." มีอาถึงกับถลึงตามองอดที่จะตื่นเต้นไม่ได้
ชายหนุ่มที่อยู่ในกล้องเริ่มถอดเสื้อเหลือแค่กางเกงในตัวน้อย..แต่ส่วนฝั่งทางมีอาก้อได้อื้อหือ ซี้ดซาด ยังไม่กล้าที่จะทำอะไร.
"ฮัลโหลคุณMฟังอยุ่รึป่าวครับ"...
"ฟะ ฟะ ฟัง..อยุ่ค่ะ."...มีอาตอนนี้สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว นี่เป็นครั้งแรกที่เธอออน กล้อง หญิงสาวเห็นอย่างั้นแล้วดูท่าน่าจะสนุก ยังไงก็ไม่เห็นหน้าอยู่แล้วคงไม่มีอะไรเสียลองสักหน่อยแล้วกัน
ฉับพลันนึกขึ้นได้ว่าเธอเคยสั่งชุดคอสเพลย์ มาจากออนไลน์ ไว้ถ่ายรูปเล่นๆ แต่เธอ ไม่มีโอกาสได้ใส่ "อึม..เราเคยซื้อไว้นี่นา" วันนี้ชายหนุ่มในกล้อง โชคดีเป็นคนแรกที่จะได้เห็นชุดเซ็กซี่ของเธอ...ถึงจะเป็นสาวโสดไม่มีแฟน มีอา ก้อดูแลรูปร่างเป็นอย่างดี
"คุณรอสักครู่นะคะเดี๋ยวฉันเปลี่ยนชุดแปบ". หญิงสาวแจ้งให้อีกฝั่งทราบว่าเธอจะไม่อยู่หน้ากล้องสักครู่
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ห้องลับ..ประธานหื่น ปิดห้องลับเกือบจะ ร่วมชั่วโมง ที่มีอาขอตัวไปห้องน้ำหายไปนานจนนัตตี้ต้องโทรตาม ปล่อยให้เพื่อนอยู่กับคนแปลกหน้าสองต่อสอง จากนั้นร่างสวยในชุดสีเงินเดินกลับมาที่โต๊ะที่มีนัตตี้และมาร์ครออยู่การรอคอยยิ่งเพิ่มพูนอารมณ์กระวนกระวายเข้าสุม ส่งผลให้ ทั้งคู่ ใบหน้าบึ้งตึงไม่สู้ดีนักบทสนทนา มีอาและมาร์ค"มีอาขอโทษนะคะ พอดีเจอเพื่อนเลยคุยนานไปหน่อย" ใบหน้าสวยเผยรอยยิ้มอ่อนๆ โค้งตัวขอโทษเขาทั้งสองก่อนจะนั่งลงข้างๆนัตตี้ อย่างเขินๆ "ไม่เป็นไรครับ ผมขอถามอะไรอย่างได้มั้ยครับ" "ได้ค่ะ " " เพื่อที่เรา ไม่เป็นการเสียเวลาทั้งสองฝ่าย คุณมีอา มีคนในใจหรือยังครับ" ในเมื่อชายหนุ่มที่พึ่งรู้จักกัน กล้าที่จะถามกันตรงๆแบบนี้ ผู้หญิง ตรงไปตรงมาอย่างมีอาก็ชอบอยู่แล้ว ที่จะ ตอบตรงๆ ไม่ต้องอ้อมค้อมไปมา "มีแล้วค่ะ " "ดีครับ งั้นเรามาดื่ม เพื่อมิตรภาพที่ดีกันนะครับ" มาร์คยกแก้วเหล้าขึ้นกลางอากาศ ก่อนที่ มีอา และนัตตี้ ยกตาม บรรยากาศดูตึงๆ เวลาผ่านไปไม่นาน มาร์คจึงขอตัวกลับก่อน มาร์คเคลียร์ค่าใช้จ่ายทั้งหมด ก่อนจะยกหมดแล้ว หยัดตัวลุกขึ้นเดินออกไปอย่างผิดหวังเมื่อบรรยากาศดูไม่ดีสักเท่าไหร่
ห้องลับ..ประธานหื่น ทำเวลาบรรยากาศห้องทำงานบนตึกสูง แอร์เย็นฉ่ำ พื้นห้องโทนสีเทาดำ มีเพียงชุดโต๊ะทำงานตัวหรู พร้อมเก้าอี้ผู้บริหาร และเก้าอี้สำนักงาน ร่างกายประธานหวังสั่นเทาไปด้วยแรงปรารถนา ทั้งความรู้สึกที่มีต่อเธอ ใบหน้าของเธอ รูปร่างของเธอ ผมที่ยาวสลวยทุกอย่างที่เป็นเธอแฝงไปด้วยความงดงาม ทั้งหมดทั้งมวลรวมกัน ราวกับเข้ามาเติมเต็มทุกสิ่งทุกอย่างที่ชายหนุ่มโหยหาทันใดนั้นร่างสูงขยับร่างบางของเธอให้นอนราบไปกับโซฟาพร้อมกับจังหวะเสียงหัวใจทั้งคู่ที่มันเต้นรัวอย่างหนัก สายตาคู่คมจดจ้องกันเป็นเวลานานโดยไม่เอ่ยวาจาใด"คุณจะทำอะไร""คุณจะ" .อุ๊บ !!! ไม่ทันจะสิ้นประโยคริมฝีปากหนาจูบลงมาบนริมฝีปากอุ่นอย่างนุ่มนวล หญิงสาวดวงตาเบิกกว้าง แต่ก็พลันรับรสจูบนั้นของเขาทันทีเช่นกัน มือหนาเริ่มอยู่ไม่นิ่งเลื่อนเลื้อยไปตามร่างสวยตามส่วนต่างๆที่อยู่ใต้ล่างเขา ไม่นานนักเขาถอนริมฝีปากออกไซร์ลงซอกคอขาว เลื่อนใบหน้าคมลงต่ำมาที่เนินอกอิ่ม"หยุด !!!!!!" มือสวยผลักร่างหนาขึ้น ...มีอา"อาป๊าคุณบอกว่ามีอา มาเกาะ คุณหวังจะรวยทางลัด งั้น ให้พ่อมาขอก่อนมีอาถึงจะยอม "ประธาน "แล้วสินสอดแพง มั้ยครับ"มีอา "ใบหน้า
ห้องลับ..ประธานหื่นสารภาพรักหลังจากประธานหนุ่มขึ้นเสียงใส่เธออีกครั้ง ไม่ทันสิ้นสุดประโยค เสียงเล็กแทรกขึ้น"แล้วคุณล่ะ ไม่เล่นหรือไง " ร่างสวยลุกจากเก้าอี้สำนักงานสีดำนั่นแล้วมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าร่างสูงมือเรียวคว้าแขนแกร่งของคนตรงหน้า "เจ้าของรอยสักรูปโปรไฟล์นั่น คือคุณใช่มั้ย "สิ้นประโยคมือสวยปล่อยแขนแกร่งลง ...ร่างสูงตรงหน้ามองใบหน้าของเธออย่างไม่วางตา"ที่มีอาเล่นเพราะมีอาเข้าใจว่าต้องเป็นคุณแน่ๆ ถึงยอมที่จะคุยด้วยเพราะตอนนั้นมีอาอยากรู้จักคุณเพื่อบอกเรื่องราวเมื่อ 2ปี ที่แล้ว มีอาไม่บ้าโชร์ให้คนอื่นเห็นมั่วหรอกค่ะ"ร่างสูงตรงหน้าถึงกับหน้าถอดสี ที่มีอารู้ตั้งแต่แรกว่าเป็นเขา "แล้วถ้าไม่ใช่ เฮียล่ะจะทำยังไง..ก็ต้องแสดงว่ากำลังคุยอยู่กับคนอื่น""ก็เหมือนกัน ถ้าคนที่ เฮียหวังที่เฮียหวังคุยด้วยไม่ใช่มีอา แสดงว่าเฮียก็คุยกับคนอื่นเหมือนกัน " เมื่อเหตุการณ์ทะเลาะกันไปเริ่มจะรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ร่างสวยดึงลมหายใจเข้าเดินกลับมานั่งลงที่เก้าอี้ตัวเดิมเพื่อระงับสติอารมณ์นี่เป็นครั้งแรกที่เธอกล้าขึ้นเสียงใส่เขาเช่นกัน ในใจพลันนึก นี่เราลืมไปหรือเปล่าเขาคือท่านประธาน นะ แต่อีกใจนึงก็ คิดว่า
ห้องลับ..ประธานหื่นยั่วยวน จริตมารยา..สายลมเยือกเย็น ของตึกสูงพัดโชยสัมผัสเข้าทุกอณูขุมขน หากกระแสลมไม่ได้พัดพาความเจ็บปวดไปจากใจเธอไปได้เลย เมื่อตาคู่สวยที่ถูกจับจ้องโดย ท่านประธาน หญิงสาวแกล้งประชดโดยการยกขาเรียวสวยข้าที่กระโปรงแหวกขึ้นสูง ร่างกายสั่นเทาไปด้วยอารมณ์โกรธที่ไร้ซึ่งการโทรหรือข้อความมาอธิบาย แต่เธอตอนนี้ คาดว่าประธานนุ่มคงอยู่ไม่สุขแล้วเช่นกันทางด้านฝั่งของประธานหวัง สายตาจดจ้องไปที่มีอาอย่างเจ็บใจที่ทั้งมากับผู้ชายคนอื่นแล้วแถมยังใส่ชุดเซ็กซี่ขนาดนี้ด้วยเป็นเหตุให้เขารู้สึกหงุดหงิดแต่ต้องเก็บอาการ เอาไว้เพื่อให้เกียรติหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าประธานหวังถูกบังคับให้พาลี่จังออกมาทานข้าวแม้จะฝืนใจเพียงใด แต่ไม่อาจขัดใจผู้เป็นพ่อได้และเห็นใจที่เธออุตส่าห์บินมาตั้งไกล ถ้าไม่พาเธอมาอาป๊าขู่จะไล่มีอาออก และจะไม่ยอมรับเธออีกต่อไป เขาจึงยอมที่จะพาลี่จัง ออกมาตามคำสั่ง ของอาป๊า ประธานหนุ่มมีความหวังว่าหากทำตามคำสั่งเผื่อว่า อาป๊าจะเปิดใจ คนอย่างประธานหวังใช่ว่าจะยอมอะไรง่ายๆ ถ้าไม่สุดๆจริงๆ หญิงสาว ที่อาป๊าเลือกให้รูปร่างหน้าตาสวยเพียบพร้อม สักเท่าไหร่ แต่ด้วยความที่คนหื่นๆอย่าง
ห้องลับ..ประธานหื่นยั่วประชดมีอาสาวน้อยผู้จริงจังในความรัก ถ้าได้ตกหลุมรักเธอยินดีที่จะแต่งมีลูกได้เลยด้วยซ้ำ หากแต่เจอคนที่จริงใจและรักเธออย่างแท้จริงเฉกเช่นที่เธอรักเค้า และเธอให้เต็มร้อย แม้ตลอดการเดินทางของความรักจะเจออุปสรรคไปบ้าง เธอคิดเสมอว่าอาจมีสักวันที่เจอใครสักคน ที่โลกเหวี่ยงคน คนนั้นมาให้จะไม่ยอมปล่อยมือคนนั้นไปเด็ดขาดดังเช่นคำสุภาษิตที่ว่าเป็นคู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก เธอยังเลือกที่จะเชื่อมั่นในความรักของเธอแม้ความหวังจะริบหรี่ แม้นย้อนกลับไปถ้าหวังดีเป็นผู้ชายธรรมดาที่ไม่มีอะไรเลยเธอยังจะรักเขามั้ย ถ้าเขามีนิสัยน่ารักเหมือนเช่นตอนนี้ ไม่มีเหตุผลใดเลยที่เธอจะต้องปฏิเสธ..หลังจากมีอาที่อยู่ในอาการโศกเศร้าเสียใจจาก คำพูดของอาป๊า บิดาของท่านประธานหวัง เธอเดินเข้าบ้านราวกับคนที่สิ้นหวัง ใบหน้าสวยมองเห็นผู้เป็นแม่ หญิงสาวรีบวิ่งเข้าไปสวมกอดเขาอย่างไม่ลังเล คนที่กำลังความเครียดรุมเร้าต้องการคำปลอบใจจากใครสักคน เธอเดินเข้าไปในอ้อมกอดของมารดา ความอบอุ่นขยายไปโดยรอบช่างเป็นกอดที่ทรงพลังมากยิ่งนักบทสนทนาแม่ เป็นอะไรไปลูก เส
ห้องลับ..ประธานหื่นห้องทำงานของท่านประธานเพียงท่านประธานรีบเดินขึ้นมาถึงหน้าประตู ร่างสวยก็กำลังที่จะเปิดประตูออกมาสวนทางกันด้วยสีหน้าดูไม่สู้ดีนักแถมยังก้มหน้าก้มตาหลบหน้าประธานหวัง"มีอา เดี๋ยวก่อน" มือหนาคว้าจับแขนของเธอเอาไว้ แต่หญิงสาวดึงมือเขาออก "ขอโทษค่ะ มีอาขอตัวนะคะ" แล้วเธอก็เดินออกจากห้องท่านประธานไปประธานหนุ่มยอมที่จะปล่อยให้เธอเดินออกไปก่อน แล้วเลือกที่จะเข้าไปคุยกับผู้เป็นพ่อให้รู้เรื่องหวังอี้ "สวัสดีครับอาป๊า มาถึงเมื่อไหร่ไม่เห็นบอกเลย อาป๊า ฉันจะไปจะมาแกสนใจด้วยเหรอหวังอี้ อาป๊า มีอะไรหรือเปล่าครับ เห็นเรียกพนักงานขึ้นมาอาป๊า เปล่านี่ ฉันก็เรียกมาถามงานปรกติ อ้อ เย็นนี้ หาร้านสวยๆอร่อยๆพาแขกไปทานข้าว หรือไปนั่งที่ Lo