Share

บทที่ 5

Author: เหลียงซานเหลากุ่ย
เช่นนั้น ให้เริ่มที่หยุนเจิงเป็นคนแรกเลยก็แล้วกัน!

คำพูดของหยุนเจิงทรงพลัง ดังก้องไปทั้งตำหนัก

เมื่อได้ยินคำพูดของหยุนเจิง ความเป็นวีรบุรุษก็ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นในใจของคนหลายคน

แม่ทัพหลายคนไม่ได้สนิทมักคุ้นกับหยุนเจิง ยากมากที่จะได้รับความชื่นชมจากพวกเขา

ไม่นานนักหลายคนต่างเอ่ยปากกล่าวออกมาว่า

“ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่า มีความเป็นไปได้สูงว่าเรากับเป่ยหวนจะเปิดศึกรบกัน! หากองค์ชายหกลงสนามออกรบด้วยตัวเอง จะเป็นการเพิ่มขวัญกำลังใจให้กองทัพได้อย่างแน่นอนพ่ะย่ะค่ะ!”

“กระหม่อมเห็นด้วยพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาท! องค์ชายหกมีฐานะสูงศักดิ์ แต่ยังใจกล้าออกรบไม่กลัวตาย กระหม่อมเป็นชาวต้าเฉียน จะเสียดายชีวิตได้อย่างไรกันพ่ะย่ะค่ะ?”

“ได้โปรดฝ่าบาทอนุญาตองค์ชายหกด้วยพ่ะย่ะค่ะ เพื่อเป็นการเพิ่มขวัญกำลังให้ให้เหล่าทหาร!”

ในขณะที่แม่ทัพกล่าวนั้น ก็มีเสียงสนับสนุนปรากฏขึ้นไม่น้อย

โดยเฉพาะฝ่ายบู๊

พวกเขาไม่ได้หวังว่าหยุนเจิงจะฆ่าศัตรูในสนาม แต่หยุนเจิงสามารถทำให้ขวัญกำลังของกองทัพแข็งแกร่งขึ้นได้จริงๆ

สำหรับทางเหนือที่อาจเปิดศึกสงครามได้ตลอดเวลานั้น เรื่องนี้เป็นข่าวดีอย่างไม่ต้องสงสัยเลย

เมื่อได้ยินคำพูดนี้ของมุกคน จักรพรรดิเหวินก็พยักหน้าเบาๆ

ไม่นานนัก สายตาของจักรพรรดิเหวินมองไปที่หยุนเจิงอีกครั้ง “หากเจ้ามีความตั้งใจนี้ ข้าก็ดีใจ! ข้าจะถามเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย เจ้าอยากไปชายแดนหรือไม่?”

หยุนเจิงกำลังจะเอ่ยปากกล่าว แต่สวีสือฝู่ก็ไม่ยอม จึงเอ่ยออกมาว่า

“ฝ่าบาท กระหม่อมคิดว่าเรื่องนี้จะยอมไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ”

สวีสือฝู่โน้มตัวพลางกล่าว

“เหตุใดถึงยอมไม่ได้?”

จักรพรรดิเหวินขมวดพระขนงแล้วถาม

สวีสือฝู่กล่าว “องค์ชายหกกล้าหาญเป็นเรื่องที่น่ายกย่อง แต่สถานการณ์ในสนามรบมีการผันเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว หากองค์ชายหกถูกจับตัว เช่นนั้นจะไม่เป็นการทำให้แคว้นต้าเฉียนอับอายขายหน้าหรือพ่ะย่ะค่ะ?”

“นี่เจ้า...”

จักรพรรดิเหวินตกใจเล็กน้อย และขมวดคิ้วครุ่นคิดอีกครั้ง

ความเป็นห่วงของสวีสือฝู่ใช่ว่าจะไร้เหตุผล

หากองค์ชายถูกจับ คงเป็นเรื่องขบขันไปทั่วทั้งใต้หล้า

เมื่อเห็นว่าเรื่องนี้ไม่ได้ผล หยุนเจิงจึงรีบคิดหาวิธีรับมือ

ไม่นานนักหยุนเจิงก็เอ่ยปากกล่าวออกมาอีกครั้งว่า “ลูกกล้าสู้รบ เสด็จพ่อได้โปรดประทานกระบี่วิเศษให้ลูกสักเล่ม!”

หึๆ คำพูดของสวีสือฝู่ช่วยเขาได้พอดี!

หากขอให้ฮ่องเต้ประทานกระบี่วิเศษให้สักเล่ม เมื่อถึงชายแดนแล้ว การแย่งชิงอำนาจก็จะสะดวกมากขึ้น

แม้จะไม่กระบี่สวรรค์อันใด แต่ก็เป็นกระบี่วิเศษที่ฮ่องเต้ทรงประทานให้เชียวนะ!

เมื่อถึงยามจำเป็น ก็สามารถเอาออกมาขู่คนอื่นได้!

“เหตุใดเจ้าถึงขอให้ข้าประทานกระบี่วิเศษให้เจ้า?”

จักรพรรดิเหวินกล่าวถามด้วยความสงสัย

หยุนเจิงทำสีหน้าท่าทางโศกเศร้าเสียใจ “หากถึงวันที่ลูกถูกจับตัวขึ้นมาจริงๆ ลูกจะจบชีวิตลูกด้วยกระบี่วิเศษที่เสด็จพ่อประทานให้ ยอมตายดีกว่าต้องเป็นนักโทษ!”

“เจ้าไม่กลัวตายหรือ?” จักรพรรดิเหวินขมวดพระขนง ไม่เชื่อว่าหยุนเจิงจะมีความกล้าปานนั้น

“กลัวพ่ะย่ะค่ะ!”

หยุนเจิงพยักหน้า

จักรพรรดิเหวินทำเสียงฮึดฮัดออกทางจมูก กล่าวด้วยสีหน้าดำคล้ำว่า “ในเมื่อกลัวตาย แล้วเจ้ายังจะ...”

จักรพรรดิเหวินยังไม่ทันตรัสจบ หยุนเจิงก็พึมพำกับตัวเองว่า “ตอนมีชีวิตอยู่ก็ทุกข์ใจมากพออยู่แล้ว จะอยู่หรือตายก็ไม่ต่างกันเท่าใด โลกมนุษย์และยมโลกไม่ต่างกัน เพียงแค่ล่องลอยไปต่างถิ่นก็เท่านั้น..."

หยุนเจิงไม่ได้พูดเสียงดัง แต่จักรพรรดิเหวินกับเหล่าขุนนางต่างได้ยินอย่างชัดเจน

แม้นแต่เหล่าขุนนางต่างก็รู้สึกเศร้าโศกเมื่อได้ยินกวีนี้ ไม่ต้องกล่าวถึงจักรพรรดิเหวินเลย

“โลกมนุษย์และยมโลกไม่ต่างกัน เพียงแค่ล่องลอยไปต่างถิ่นก็เท่านั้น…”

จักรพรรดิเหวินพึมพำเสียงเบา

ทันใดนั้นเองจักรพรรดิเหวินก็คิดขึ้นได้ว่าตนเองนั้นไม่เคยเป็นห่วงเป็นใยโอรสคนนี้เลย

จู่ๆ น้ำพระเนตรก็คลอเบ้าของจักรพรรดิเหวิน

จักรพรรดิเหวินรีบหันพระเกศาไปทางอื่น ไม่ให้ผู้ใดเห็นน้ำพระเนตรของพระองค์

เขาไม่รู้เลยว่าโอรสที่ถูกเขาเมินเฉยมาตลอดผู้นี้ได้รับความทุกข์ใจมามากเพียงใดถึงได้กล่าววาจาเช่นนี้ออกมา

ในขณะที่จักรพรรดิเหวินกำลังเสียใจอยู่กับตัวเอง ทันใดนั้นหมอหลวงก็เข้ามารายงาน

จักรพรรดิเหวินหันหลังให้เหล่าขุนนาง กล่าวถามอาการชาดเจ็บของหยุนลี่

หมอหลวงโค้งคำนับพลางรายงานว่า “องค์ชายสามไม่ได้เป็นอันใดมากพ่ะย่ะค่ะ หลังจากได้รับโอสถ อาการก็ดีขึ้นมากแล้วพ่ะย่ะค่ะ รักษาตัวอีกสามวันห้าวันก็จะหายดีพ่ะย่ะค่ะ”

“ข้ารู้แล้ว กลับไปเถอะ!” จักรพรรดิเหวินโบกมือพลางตรัส

หมอหลวงรีบโค้งคำนับกล่าวทูลลา

จักรพรรดิเหวินปรับอารมณ์แล้วหันกลับมาอย่างช้าๆ พลางกล่าว “เอาล่ะ ในเมื่อพี่สามของเจ้า...”

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (1)
goodnovel comment avatar
Pradid
ทำไมซื้อคอยน์ครั้งละ 100 คอยน์ 29฿ แต่ปลดล็อคได้นิดเดียวเอง
VIEW ALL COMMENTS

Latest chapter

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1638

    “ลูก…ลูกสาวเพคะ”หมอตำแยที่ตกใจกับท่าทางของหยุนเจิงก่อนหน้านี้ เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ“ลูกสาวดี! ลูกสาวดี!”หยุนเจิงพึมพำกับตัวเอง ก่อนก้มลงมองเด็กน้อยที่ยังคงร้องไห้เสียงดังไม่เหมือนหยุนชางเลย เด็กหญิงตัวน้อยคนนี้เกิดมาโดยแทบไม่มีริ้วรอยบนผิวเลย เพียงแค่ตัวแดงระเรื่อเท่านั้น“เจ้าตัวน้อย เจ้านี่เกือบทำให้แม่ของเจ้าสิ้นชีวิตเลยนะ…”เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ หัวใจของหยุนเจิงยังคงสั่นไหวเขาไม่อาจจินตนาการได้เลยว่า หากเขาสูญเสียเยี่ยจื่อไป เขาจะต้องเจ็บปวดเพียงใดโชคดีที่มันเป็นเพียงความหวาดกลัวลวงตา!“อุแว๊ๆ…”เด็กน้อยยังคงร้องไห้ และดูเหมือนเสียงของนางจะแจ่มชัดขึ้นเรื่อยๆหยุนเจิงลูบแผ่วเบาบนผ้าห่อตัวของนาง ก่อนหันไปมองหมอตำแยทั้งสามที่ยังยืนไม่มั่นใจ “ให้รางวัล! ให้รางวัลทุกคน! คนละห้าร้อยตำลึง!”ห้าร้อยตำลึง!?หมอตำแยทั้งสามแทบไม่เชื่อหูตัวเองท่านอ๋องผู้นี้ ช่างใจกว้างนัก!แค่เอ่ยปาก ก็แจกเงินรางวัลมากมายถึงเพียงนี้!“เอาล่ะ พวกเจ้าทำความสะอาดให้เรียบร้อยเถิด”หยุนเจิงเรียกสติหมอตำแย “เสร็จแล้วก็ไปรับรางวัลได้เลย”หยุนเจิงกล่าวจบ ก็กอดลูกสาวไปนั่งลงที่

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1637

    “อ๊าก…”เสียงกรีดร้องของเยี่ยจื่อสะท้อนก้องอยู่ในหูของหยุนเจิง ราวกับสามารถฉีกหัวใจของเขาออกเป็นเสี่ยงๆ“พอแล้ว! อย่าคลอดแล้ว! ข้าไม่ต้องการลูกแล้ว! ข้าต้องการแค่เจ้า!”หยุนเจิงน้ำตาคลอเบ้า ส่ายศีรษะไปมาอย่างร้อนรน ก่อนจะหันไปตะโกนลั่นใส่หมอตำแยข้างๆ “ช่วยนางไว้! อย่าไปสนใจเด็ก!”เขากลัว!เขากลัวจริงๆ!แม้ว่าเขาจะไม่ใช่หมอ แต่เขาก็รู้ดีว่า หากพลาดแม้แต่นิดเดียว นางอาจตกเลือดหนักได้แม้แต่ในยุคปัจจุบัน การตกเลือดมากก็ยังยากที่จะรักษา แล้วนี่เป็นยุคโบราณ“ออกมาแล้ว! ออกมาแล้ว!”ขณะนั้นเอง หมอตำแยก็ร้องขึ้นด้วยเสียงตื่นเต้น“อุแว๊…”เสียงร้องแหลมใสของทารกดังขึ้นภายในห้องคลอด แต่ในขณะเดียวกัน เสียงของเยี่ยจื่อกลับเงียบลงอย่างกะทันหัน!หมอตำแยคนหนึ่งรีบเช็ดเลือดที่เปรอะเปื้อนตัวทารก ขณะที่อีกคนเตรียมห่อทารกในผ้าห่ม และหันไปแสดงความยินดีกับหยุนเจิง “ขอแสดงความยินดีด้วยพ่ะย่ะค่ะ ท่านอ๋อง เด็กน้อยเป็น…”“ช่างลูกก่อน! ดูจื่อเอ๋อร์ก่อนว่านางเป็นอย่างไรบ้าง!”หยุนเจิงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยโทสะและความหวาดหวั่น มือของเขาที่กุมมือเยี่ยจื่อไว้สั่นเทาอย่างรุนแรงตอน

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1636

    เสียงร้องของเยี่ยจื่อ ทำให้หัวใจของหยุนเจิงบีบรัดตามไปด้วย“จื่อเอ๋อร์! ข้ากลับมาแล้ว!”หยุนเจิงไม่สนใจพูดคุยกับเสิ่นลั่วเยี่ยนและคนอื่นๆ เขารีบพุ่งไปที่ประตู แล้วตะโกนเข้าไปข้างใน“สามี!”เสียงร้องเจ็บปวดของเยี่ยจื่อดังขึ้นอีกครั้งแม้หยุนเจิงจะมองไม่เห็นสถานการณ์ภายในห้อง แต่เขาก็นึกภาพออกว่าเยี่ยจื่อต้องเจ็บปวดเพียงใดหากเป็นไปได้ เขาอยากจะแบ่งเบาความเจ็บปวดของนาง“จื่อเอ๋อร์ อย่ากลัว! สามีอยู่ที่นี่กับเจ้า!”หยุนเจิงกล่าวปลอบ แล้วรีบหันไปถามเสิ่นลั่วเยี่ยน “จื่อเอ๋อร์เป็นอย่างไรบ้าง?”เสิ่นลั่วเยี่ยนที่ดวงตาแดงก่ำ แอบมองไปทางประตูห้อง ก่อนจะตอบเสียงแผ่วเบา “หมอตำแยบอกว่า ตำแหน่งของทารกไม่ค่อยปกติ อาจคลอดได้ยาก เมี่ยวอินก็กำลังช่วยอยู่ เราเองก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยืนร้อนใจอยู่ข้างนอก……”ตำแหน่งทารกผิดปกติ!เมื่อได้ยินคำนี้ หัวใจของหยุนเจิงพลันเต้นรัวขึ้นมาทันที เขาหันขวับไปมองฮูหยินเสิ่นและเว่ยซวงที่ยืนอยู่ใกล้ๆพบว่าทั้งสองต่างมีดวงตาแดงก่ำ ใบหน้าหม่นหมอง เห็นได้ชัดว่ากระวนกระวายใจไม่น้อยหยุนเจิงเข้าใจทันทีว่า เสิ่นลั่วเยี่ยนคงไม่อยากให้เขากังวลเกินไป จึงบอกเพียงว่าคลอ

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1635

    ไม่กี่วันต่อมา ขณะที่หยุนเจิงอยู่ที่จิงหยางฝู่ เขาได้รับข่าวสารฮั่วเหวินจิ้งตายแล้ว!ไม่ได้ถูกฆ่าปิดปาก แต่ตายเพราะป่วย!หยุนเจิงคาดว่า ฮั่วเหวินจิ้งคงเสียชีวิตเพราะบาดแผลติดเชื้อเมื่อได้รับข่าวนี้ หยุนเจิงแทบอยากจะด่าหยุนลี่ว่าโง่เง่าเป็นหมูเสียจริงทำไมเขาถึงไม่ใช้วิธีทรมานก่อน แล้วค่อยให้หมอรักษาไว้ล่ะ?อีกแค่ก้าวเดียว เขากำลังจะสาวไปถึงตัวการเบื้องหลังได้อยู่แล้วแท้ๆ แต่ฮั่วเหวินจิ้งกลับมาตายเสียก่อนมันเหมือนกับฟ้ากำลังเล่นตลกกับเขา!สิ่งเดียวที่พอทำให้โล่งใจได้บ้างคือ อีกาดำและอีกาขาวต่างได้รับความเสียหายหนัก คนของเขาที่แทรกซึมอยู่ในอีกาดำ น่าจะสามารถก้าวขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งได้หากสามารถทำให้คนของเขากลายเป็นหัวหน้าของอีกาดำได้ ก็คงดี!แต่ไม่รู้ว่าเงาสอง ที่ร่วมเดินทางไปเมืองหลวงเพื่อฆ่าปิดปาก ยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ขอให้รอดปลอดภัยเถอะ!หยุนเจิงถอนหายใจเงียบๆ ก่อนลุกขึ้นยืนในเมื่อฮั่วเหวินจิ้งตายไปแล้ว เขาก็ไม่ต้องรอสอบสวนอะไรอีกเรื่องที่เหลือ ก็ปล่อยให้ทัวฮวนจัดการไปก็แล้วกัน!“ส่งคำสั่งถึงอวี่ซื่อจง ให้เหลือทหารห้าพันนายประจำการอยู่ที่นี่ ภายใต้การบัญชาของรองแม่ท

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1634

    “ลูกเข้าใจพ่ะย่ะค่ะ!”หยุนลี่รีบรับคำสั่ง“จำไว้! ฮั่วเหวินจิ้งถูกนักฆ่าสังหาร ไม่ใช่ตายเพราะป่วย!”จักรพรรดิเหวินกล่าวเตือนหยุนลี่ด้วยใบหน้าเย็นชา ก่อนเสด็จออกจากจวนองค์รัชทายาทแม้จะนั่งอยู่ในเกี้ยวแล้ว แต่เพลิงโทสะของจักรพรรดิเหวินยังคงลุกโชนไม่มอดอย่างไรก็ตาม ท่ามกลางความโกรธเกรี้ยวในพระทัย ก็ยังมีความรู้สึกซับซ้อนบางอย่างซ่อนอยู่เขารู้ดีว่าฮั่วเหวินจิ้งไม่ใช่คนของหยุนเจิงหากสามารถเค้นเอาความจริงจากฮั่วเหวินจิ้งได้ จนรู้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง บางทีพระองค์เองอาจไม่รู้ว่าควรจัดการอย่างไรหากเป็นพระโอรสองค์ใดองค์หนึ่ง หรือแม้แต่นางสนมคนใดคนหนึ่งของพระองค์ พระองค์จะต้องลงพระอาญาสังหารพวกเขาด้วยพระองค์เองอย่างนั้นหรือ?หากเรื่องนี้ทำให้คนที่รอดพ้นจากเคราะห์ครั้งนี้ได้สำนึกและเลิกล้มความคิดที่จะก่อความวุ่นวาย นั่นก็คงเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดสำหรับตัวการเบื้องหลังของฮั่วเหวินจิ้ง จักรพรรดิเหวินเองก็พอมีข้อสันนิษฐานอยู่ในพระทัยแต่เป็นเพียงแค่ข้อสันนิษฐาน พระองค์ยังไม่สามารถสรุปได้แน่ชัดยิ่งไปกว่านั้น คนที่พระองค์สงสัยมีอยู่หลายคน ทำให้ไม่อาจฟันธงได้ว่าเป็นผู้ใดกันแน่ดูเหมือ

  • องค์ชายหกผู้ไร้เทียมทาน   บทที่ 1633

    ภายในพระราชวัง จักรพรรดิเหวินและหยุนลี่กำลังตรวจสอบข่าวเร่งด่วนจากเมืองฝูโจวอย่างไรก็ตาม ทั้งสองเพียงกวาดตามองก็ขว้างเอกสารฉบับนั้นทิ้งด้วยความโกรธอย่าว่าแต่หยุนลี่เลย แม้แต่จักรพรรดิเหวินก็อดด่าหยุนเจิงในใจไม่ได้ลูกอกตัญญูผู้นี้ ชักจะเหลวไหลขึ้นทุกวันเรื่องเล็กน้อยแค่ไหนก็กล้าใช้ชื่อข่าวเร่งด่วนทางทหารส่งมาถึงเมืองหลวงนี่เป็นครั้งที่สองแล้ว!ข่าวเร่งด่วนทางทหารถูกเขาใช้เป็นของเล่นไปแล้ว!คราวหน้า ถ้าเจอตัวเจ้าเด็กเหลือขอนั่น ข้าจะเตะมันให้กระอักสองทีแน่!“กราบทูลฝ่าบาท องค์รัชทายาทฝ่าบาท กองกำลังของกระหม่อมถูกลอบโจมตีโดยนักฆ่าที่ถนนเป่ยเจีย……”ขณะที่จักรพรรดิเหวินและหยุนลี่กำลังเดือดดาลกับหยุนเจิง เฉียวเหยียนเซียนก็ส่งคนมาแจ้งข่าวนักฆ่าหลายสิบคนที่ร่วมมือกันสังหารฮั่วเหวินจิ้งและครอบครัว ถูกสังหารหรือถูกจับกุมเป็นส่วนใหญ่มีเพียงไม่กี่คนที่ฉวยโอกาสความชุลมุนหลบหนีไปได้ครั้งนี้ การวางแผนของพวกเขารัดกุมยิ่งนักหากไม่ใช่เพราะพลส่งสารข่าวเร่งด่วนโผล่มาขัดจังหวะ คงไม่มีทางที่นักฆ่าจะรอดไปได้เลยนอกจากนี้ พวกเขายังพบหน้าไม้ทรงอานุภาพจำนวนมากในที่เกิดเหตุเมื่อรายงานมาถ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status