ตอนที่ 88 เริ่มเปิดเผยตัวตน

ภายใต้ท้องฟ้าที่มืดมิดในคืนที่ไม่มีแสงดาว ความลับของ เยี่ยจิงหลิน กลับยิ่งทวีความลึกลับและน่าตื่นตาตื่นใจยิ่งขึ้นไปอีก ทรัพย์สมบัติอันมหาศาลที่ซ่อนอยู่ในมุมมืดของชีวิตนางนั้นมีค่ามากกว่าทรัพย์สินใดๆในตระกูลซุนหลายเท่าตัว ทุกคนในตระกูลซุนต่างคาดไม่ถึง บุตรสาวของแม่ทัพซุนเทา ผู้ที่มีแม่เป็นเพียงสาวใช้จะมีความร่ำรวยและอำนาจที่เหนือความคาดหมายเช่นนี้

เรื่องราวของความร่ำรวยและพลังที่นางได้สั่งสมขึ้นมานั้นเริ่มต้นจากการแย่งชิงทรัพย์สินของ อัครมหาเสนาบดี

ถังเหวยหมิน ชายผู้เต็มไปด้วยการเมืองอันมืดมิด ผู้ที่มีลิ้นสองแฉก ใช้คำหว่านล้อมและการประจบสอพลอ องค์ฮ่องเต้ เพื่อให้ได้อำนาจในราชสำนัก เขามีทั้งทรัพย์สินและอิทธิพลอย่างมากมาย แต่น่าเสียดายที่ไม่อาจรู้เลยว่าโชคชะตาจะพาเขาไปสู่จุดจบอย่างไร้เกียรติ

ถังเหวยหมินได้ตายไปอย่างกะทันหัน ใครจะรู้ว่าผู้ที่อยู่เบื้องหลังการลอบสังหารเขาคือ เยี่ยจิงหลิน เมื่อถังเหวยหมิน ถูกจัดการ ทรัพย์สมบัติที่เขาเคยถือครอง กลับกลายเป็นของ เยี่ยจิงหลิน ในทันที ทองคำ, เงิน, เพชร, และทรัพย์สินมีค่าอื่นๆ ทั้งหมดเหล่านั้นกลายเป็นทรัพย์สมบัติส่วนตัวของนาง ทำให้เยี่ยจิงหลิน กลายเป็นบุคคลที่มีอำนาจที่สุดในเงามืดของเมืองหลวง

ไม่เพียงแต่ทรัพย์สินเท่านั้นที่นางได้ครอบครอง แต่ยังเป็นอำนาจลับที่ไม่มีใครรู้ความจริง หากผู้ใดที่ได้ยินถึงความร่ำรวยและการเติบโตของ เยี่ยจิงหลิน ก็คงไม่อาจเชื่อได้ว่า นางคือผู้หญิงที่เคยถูกมองข้ามเพียงแค่ลูกสาวของสาวใช้ แต่ในทุกๆ วัน สายตาของผู้คนในราชสำนักและในตระกูลซุนเริ่มสังเกตเห็นถึงการเปลี่ยนแปลงที่น่าสะพรึงกลัว

"ข้าต้องการสร้างจวนพื้นที่ใจกลางเมืองหลวง ค่าใช้จ่ายเท่าไหร่ก็ได้ ข้ายินดีจ่ายไม่อั้น" น้ำเสียงของ เยี่ยจิงหลิน แข็งกร้าว ความปรารถนาที่จะมีสถานที่อันยิ่งใหญ่ที่สามารถสะท้อนถึงพลังอำนาจและความมั่งคั่งของนาง

อดีตทหารเอกของ แม่ทัพซุนเทา พยักหน้ารับคำสั่งพวกเขารู้ดีว่าเมื่อ เยี่ยจิงหลินต้องการสิ่งใด สิ่งนั้นก็ต้องเสร็จสิ้นภายในเวลาไม่นานนัก

เวลาผ่านไปไม่นาน พวกทหารเอกของ เยี่ยจิงหลิน ก็ได้ค้นพบสถานที่ที่นางต้องการ ในใจกลางเมืองหลวงแห่งนี้ ตั้งอยู่ในทำเลที่ดีที่สุดสำหรับการสร้างจวนใหญ่ที่สมบูรณ์แบบ และเหมาะแก่การค้าขาย การสร้างอาณาจักรส่วนตัวในใจกลางเมืองหลวงทำให้ เยี่ยจิงหลิน สามารถควบคุมอำนาจและกลายเป็นศูนย์กลางที่ไม่มีใครสามารถมองข้ามได้

สถานที่ที่พวกเขาเลือกมาเป็นจวนใหม่นั้นเป็นจวนล้างที่เคยมีคนอยู่มาก่อน ทว่าด้วยทำเลที่ดีเยี่ยมและราคาที่ไม่สูงนัก สถานที่นี้จึงถือว่าเป็นตัวเลือกที่ดีมากในการสร้างฐานที่มั่นใหม่ของ เยี่ยจิงหลิน และในความเป็นจริงแล้ว มันยังมีพื้นที่มากพอที่จะสร้างสิ่งต่างๆที่นางต้องการ ไม่ว่าจะเป็นการทำธุรกิจ การเป็นศูนย์กลางของอำนาจ หรือแม้กระทั่งการรักษาความมั่นคงของตัวนางเอง

บรรยากาศในจวนใหม่ของ เยี่ยจิงหลิน เริ่มที่จะก่อตัวขึ้นในทันที หลังจากที่ลูกสมุนของนางได้ดำเนินการอย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพ ทุกๆ องค์ประกอบได้รับการเลือกสรรและออกแบบอย่างพิถีพิถัน เพื่อให้จวนนี้ไม่เพียงแต่สะท้อนถึงความมั่งคั่งที่เหนือใคร แต่ยังรวมถึงอำนาจและความสามารถในการปกครอง

หลังจากที่การก่อสร้างเสร็จสมบูรณ์ จวนของเยี่ยจิงหลิน ก็กลายเป็นสถานที่ที่สวยงามและยิ่งใหญ่จนทำให้ผู้คนที่ได้เห็นต่างพากันตะลึงในความหรูหราของมัน จวนหลังนี้ถูกสร้างด้วยสถาปัตยกรรมที่ไม่เหมือนใคร พื้นที่ภายในกว้างขวางและตกแต่งอย่างพิถีพิถัน ทุกมุมที่สะท้อนแสงแดดดูมีความสง่างาม พื้นหินอ่อนที่มันวาว สวนดอกไม้ที่รายล้อมไปด้วยต้นไม้ใหญ่ และน้ำพุที่ไหลเอื่อยสร้างบรรยากาศเย็นสบายและสงบ

บ่าวรับใช้ที่ทำงานภายในจวนแห่งนี้ต่างรู้สึกภาคภูมิใจที่ได้อาศัยอยู่ในสถานที่อันยิ่งใหญ่แห่งนี้ ทุกคนต่างมีความรู้สึกว่าแม้จะเป็นแค่ผู้รับใช้ แต่ก็มีเกียรติที่ได้ทำงานภายในจวนที่เต็มไปด้วยอำนาจและความมั่งคั่ง

ไม่เพียงแค่สร้างจวนที่ยิ่งใหญ่เท่านั้น เยี่ยจิงหลิน ยังมีความสามารถในการขยายอำนาจและทรัพย์สินของตนอย่างรวดเร็ว นอกจากการสร้างฐานอำนาจที่แข็งแกร่งภายในจวนแล้ว นางยังใช้ทักษะและความคิดที่เฉียบแหลมในการขยายธุรกิจการค้าของตนเองที่มีมูลค่ามหาศาลเพื่อเสริมสร้างความมั่งคั่งของตัวเอง

บรรยากาศภายในลานกว้างของจวนเต็มไปด้วยความตึงเครียด ความคาดหวัง และการทดสอบที่กำลังจะเกิดขึ้น เยี่ยจิงหลิน ยืนอยู่ตรงกลางพร้อมสายตาที่แหลมคมและเยือกเย็น เหล่าทหารเอกของ แม่ทัพซุนเทา ยืนเรียงรายอยู่ข้างหน้า ไม่รู้ว่าจะกลัวหรือมั่นใจในฝีมือของตนเองมากกว่ากัน

“ขอให้ข้าดูหน่อยเถอะว่าพวกเจ้านั้นจะมีพลังฝีมือมากมายสักเพียงไหน” เสียงของ เยี่ยจิงหลิน เย็นชา แต่เต็มไปด้วยความมั่นใจ นางยืนนิ่ง แต่การพูดคำนี้เต็มไปด้วยความท้าทาย เธอกำลังจะพิสูจน์บางสิ่งให้เหล่าทหารเหล่านี้เห็น

ทหารเอกของ แม่ทัพซุนเทา หลายคนเคยผ่านสมรภูมิรบมาหลายสนาม สร้างชื่อเสียงและความเกรงกลัวจากฝีมือที่ไม่เป็นสองรองใคร แต่ในตอนนี้ พวกเขายืนอยู่ในสถานที่ที่แตกต่างออกไป นั่นคือสนามของ เยี่ยจิงหลิน ผู้ที่ดูเหมือนจะท้าทายความแข็งแกร่งของพวกเขาทั้งหมด

ทหารคนแรกก้าวออกไปข้างหน้า พยายามใช้ท่าทางที่แข็งแกร่งและเทคนิคการต่อสู้ที่เชี่ยวชาญ เมื่อเขาพุ่งเข้ามาเพื่อทำการโจมตี เยี่ยจิงหลิน ด้วยความเร็วและความรุนแรง ทว่าในจังหวะนั้น เยี่ยจิงหลิน เพียงแค่หลบหลีกอย่างชำนาญ จากนั้นนางก็กระแทกกลับไปที่ร่างของทหารเอกคนนั้นด้วยมือเดียวอย่างไม่ยากเย็น เขาล้มลงไปกับพื้นสภาพร่างกายยับเยิน หมดสภาพราวกับไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นอีกครั้ง

เหล่าทหารคนอื่นๆ มองตาค้างด้วยความตกใจ เยี่ยจิงหลิน เดินไปข้างๆ ร่างของทหารที่ล้มลง เสียงเงียบในลานกว้างยิ่งทำให้บรรยากาศตึงเครียดยิ่งขึ้น

“เหอะ ไม่ได้เรื่อง...พวกเจ้าเอาชีวิตรอดมาจากสนามรบได้อย่างไร?” น้ำเสียงของ เยี่ยจิงหลิน ดังก้องในอากาศ ราวกับแสบบาดลึกไปถึงหัวใจของทหารเอกทุกคนที่อยู่รอบตัว

ทหารคนอื่นๆ ที่ยืนอยู่รู้สึกถึงความอับอายที่ลึกในใจ พวกเขาเคยเป็นผู้ที่เคยรับใช้ แม่ทัพซุนเทา อย่างเต็มที่ เคยเป็นเสาหลักของกองทัพ แต่ตอนนี้พวกเขากลับเป็นเพียงแค่เป้าหมายที่ทำให้ เยี่ยจิงหลิน ไม่ประทับใจ พวกเขาหายใจหอบหายใจอย่างหนัก เพราะไม่สามารถรับมือกับการโจมตีที่รวดเร็วและแม่นยำของนางได้

ไม่เพียงแค่นั้น แต่ความแข็งแกร่งของ เยี่ยจิงหลิน ยังเป็นสิ่งที่น่ากลัวเกินกว่าที่พวกเขาจะคาดคิด

หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา เยี่ยจิงหลิน ไม่มีทางที่จะปล่อยให้พวกเขาเป็นเพียงทหารที่เคยผ่านการรบเพียงแค่ในอดีต นางได้เริ่มการฝึกฝนพวกเขาอย่างหนักเพื่อให้พวกเขากลับมาเป็นนักรบที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง รวมถึงการฝึกให้พวกเขากลายเป็นนักมือสังหารที่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ ไม่ว่าจะเป็นการฝึกทักษะการต่อสู้มือเปล่าที่รวดเร็วหรือการใช้ดาบและอาวุธต่างๆ อย่างชำนาญ ทุกๆ การฝึกฝนถูกคำนวณและออกแบบมาเพื่อให้พวกเขาสามารถรับมือกับสถานการณ์ทุกอย่างได้

ทหารเอกที่ถูกฝึกฝนโดย เยี่ยจิงหลิน แต่ละคนไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป พวกเขามีร่างกายที่แข็งแรงขึ้น จิตใจที่มั่นคงขึ้น และความสามารถในการต่อสู้ที่รุนแรงยิ่งขึ้น ทุกๆ วันพวกเขาฝึกจนเหนื่อยล้า แต่พวกเขาก็เข้าใจดีว่าเมื่อการฝึกฝนเสร็จสิ้นแล้ว พวกเขาจะต้องกลายเป็นนักรบที่น่าหวาดกลัวที่ไม่ควรประมาท