LOGINShare
บทที่ 42
Last Updated:
2025-06-15 14:54:20
Latest chapter
อาณาเขตแห่งความสดใสของนายโฮป (Territory of Brightness) บทที่ 52
จูบอันแสนเร่าร้อนและดูดดื่มมันได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว มือหนาค่อยๆ ขยับสอดเข้าใต้เสื้อของคนตัวเล็กที่นอนอยู่ใต้ล่าง มือค่อยๆ ขยับเขยื้อนร่ายยาวขึ้นไปจนถึงช่วงเนินอกจนเผลอโดนจุดไวต่อความรู้สึกของฟินขึ้นมาทำเอาฟินเริ่มมีอารมณ์ร่วมกับโฮปขึ้นมามากขึ้นอีก“อื้อออ!” เสียงควรครางจากฟินเริ่มมาหลังจากได้รับการจับสัมผัสผ่านมือของโฮปตรงช่วงอก เมื่อโฮปรู้แล้วว่าจุดนี้ทำให้ฟินรู้สึกแบบนั้นไปด้วยโฮปก็ยิ่งสัมผัสจุดนั้นตรงช่วงอกสักพักหนึ่งแล้วค่อยๆ เลื่อนเปลี่ยนจุดลงมาที่บริเวณหัวกางเกง มือของโฮปเริ่มการสอดเข้าไปใต้กางเกงอย่างง่ายดาย“โอ๊ะ! พี่โฮปเดี๋ยวก่อนครับ” แต่ทันใดนั้นเองฟินก็จับมือของโฮปข้างที่ได้สอดเข้าไปใต้กางเกงไว้แน่นเพื่อเป็นการสั่งหยุด ถึงแม้ฟินจะเริ่มเคลิ้มไปกับโฮปแล้วแต่ทว่าตอนนี้ฟินเหมือนกำลังจะพยายามดึงสติตัวเองกลับมาได้แล้วคนร่างบางเล็กอย่างฟินที่ตอนนี้กำลังนอนอยู่ใต้ล่างเหมือนจะหายใจไม่ทั่วท้องอาจจะเกิดจากการตื่นตกใจกลัวกับความรู้สึกที่มันกำลังนำไปสู่เรื่องการมีเซ็กส์ เขาจึงรีบหยุดมันเสียก่อนที่มันจะเกิดขึ้น“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” โฮปพูดพลางถอดมือออกจากด้านในกางเกงของฟิน“เอ่อคือ! เปล
อาณาเขตแห่งความสดใสของนายโฮป (Territory of Brightness) บทที่ 51
ในช่วงเวลาหลังทานมื้อเย็นเสร็จ ทุกคนนั่งทานของหวานกันต่อพร้อมกับดูหนังด้วยกัน แต่สักพักไม่นานเหมือนว่าฟินอาจจะลำไส้แปรปรวนนิดหน่อยเมื่อได้พบเจอกับของหวานและผลไม้“พี่โฮปครับ” ฟินขยับตัวเข้ามากระซิบข้างหูผมเบาๆ“ฮึ! ว่าไงครับ”“ผมขอไปเข้าห้องน้ำแป๊บนะครับ ห้องน้ำไปทางไหนครับ”“เดี๋ยวพี่พาไป” พูดจบปุ๊บโฮปก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับฟินทันที“จะไปไหนกันลูก”“จะพาน้องไปเข้าห้องน้ำครับ”“อ๋อโอเคจ๊ะ”โฮปพาฟินเดินมาเข้าห้องน้ำ โดยที่โฮปยังยืนเฝ้าอยู่ด้านหน้าประตูห้องน้ำยังไม่ไปไหนปุ้งปั้งๆๆ~ 💩“…!!” โฮปที่อยู่ด้านหน้าประตูห้องน้ำก็ทำหน้าที่อยู่แบบนิ่งๆ เงียบๆ แม้จะได้ยินเสียงอะไรก็ตามก๊องแก๊ง~แต่มือของโฮปกับไปของอะไรสักอย่างที่อยู่ตรงด้านหน้าประตูห้องน้ำจนเกิดเสียงของล้มลง“พี่โฮป พี่โฮปยังอยู่เหรอครับ” เมื่อฟินได้ยินเสียงดังก๊องแก๊งด้านนอกห้องน้ำก็เลยเรียกโฮปถามดู“ครับบบ!”“อ้าวแล้วเมื่อกี้ผมพึ่งปล่อยระเบิดลงไปพี่ก็ได้ยินหมดเลยสิ”“เอ่อ!” โฮปไม่กล้าบอกตรงๆ ว่าได้ยิน เอาแต่ทำตัวอ้ำๆ อึ้งๆ ไม่พูดออกมาสักที“พี่โฮปปปป! มายืนฟังผมอึอยู่ทำไมออกไปจากตรงนี้ได้แล้วครับ”“พี่ก็ยืนเฝ้าฟินเข้าห้องน้ำไง”
อาณาเขตแห่งความสดใสของนายโฮป (Territory of Brightness) บทที่ 50
“นี่! มานี่ๆ” โฮปเข้ามาในห้องแล้วเรียกฟินด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนก่อนเดินไปหยิบกุญแจรถยนต์ที่ห้อยอยู่ให้ประตูห้อง“หึ?” ฟินทำหน้างงเมื่อเห็นโฮปเรียก“มานี่เร็ว” โฮปหันหน้าไปเรียกฟินอีกรอบ“หึ! ไปไหนเหรอครับ” ฟินอาจจะยังงงๆ อยู่ว่าโฮปเขาจะพาไปไหนแต่สุดท้ายก็ตัดสินใจเดินไปหาโฮปที่ยืนรออยู่ตรงประตูห้อง“ป่ะ!”“เดี๋ยวครับบอกผมก่อนว่าจะพาไปไหน” ฟินจับแขนโฮปไว้ให้หยุดคุยกับเขาก่อนที่จะพาออกไปข้างนอก“พี่จะพาไปข้างนอก”“ข้างนอกแล้วคือที่ไหนครับ”“บ้านพี่เอง”“บ้านพี่!”“ใช่! พอดีวันนี้พี่ต้องไปกินข้าวเย็นกับครอบครัว”“แต่มันกำลังจะค่ำแล้วนะครับ ผมว่าผมคงไปด้วยไม่ได้”“ทำไมอ่ะ”“ที่บ้านผมน่าจะดุเอาถ้าเป็นเวลานี้”“ไปได้สิแค่บอกพ่อแม่ตรงๆ เอ่อแต่จะว่าไปวันนี้จริงๆ พี่ก็ลืมวันเกิดตัวเองไปแล้วนะถ้าฟินไม่มาเซอร์ไพรส์พี่ ว่าแต่ฟินรู้วันเกิดพี่ได้ไง”“พี่ชาเย็นบอกครับ ผมเล่าให้พี่ชาเย็นฟังว่าอีก 2 สัปดาห์ก็ถึงวันเกิดผมแล้วก็เลยจะให้พี่ชาเย็นหาของขวัญให้ผม แล้วพี่ชาเย็นก็พูดประมาณว่า…เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังเลยก็แล้วกัน”[[“อย่าลืมของขวัญวันเกิดให้ผมนะครับพี่ชาเย็น อีก 2 สัปดาห์ก็ถึงวันเกิดผมแล้ว”“ได้สิสำหรับ
อาณาเขตแห่งความสดใสของนายโฮป (Territory of Brightness) บทที่ 49
“ให้กูช่วยเนี่ยนะ!” โฮปเอานิ้วชี้ตรงบริเวณหน้าอกตัวเองพร้อมกับถามชาเย็นด้วยสีหน้าที่ดูงงๆ นิดหน่อย“ใช่ไง หรือมึงไม่อยากช่วยกู”“เปล่า แต่ว่า!” เอาไงดีผมควรบอกไอ้เย็นมันไปตรงๆ ไหมว่าผมกับฟินเป็นแฟนกันแล้ว แต่ถ้าผมบอกไปตรงๆ แบบนั้นไอ้เย็นมันจะรู้สึกยังไง ผมว่ามันคงเสียใจและมีโกรธผมบ้างแหละ“แต่ว่าอะไร! จะพูดอะไรก็พูดมา”“ไม่มีไร”“ซะงั้น! …สรุปยังไง มึงช่วยกูนะ”“อือ!” สุดท้ายผมก็ไม่กล้าบอกมันตอนนี้กลัวได้ผิดกันกลางห้าง“ดีเลย อย่างแรกช่วยกูเลือกของขวัญให้น้อง” ชาเย็นพูดพลางกอดคอโฮปเดินไปหาร้านที่จะซื้อของให้ฟินสีหน้าและแววตาของโฮปตอนนี้อย่างกับว่ากำลังคิดอะไรมากมายในหัวอยู่ตลอด ทั้งดูเหมือนกำลังกังวลอยู่ ดูเหมือนใจไม่อยู่กับร่องกับรอย“มึงว่าเอาอันนี้ให้น้องดีใหม่”“ก็ดีนะ”“เอาดีๆ มึงพูดจากใจป่ะเนี่ย ปากพูดแต่ตามึงลอยละล่องไปไหนแล้วก็ไม่รู้อย่างกับว่าพูดให้จบๆ ไปงั้น ไม่เห็นมึงจะรู้สึกกับที่พูดเลย”“จริงๆ นะกูก็ว่ามันดีจริงๆ ดูเหมาะกับน้อง น้องน่าจะชอบอะไรแบบนี้อยู่นะ”ของที่ให้ชาเย็นพาผมเข้ามาดูคือร้านกระเป๋าสตางค์ที่ดูดีมากครับ มันชี้ชิ้นไหนผมก็ว่าดีก็ว่าสวยกับมันไปหมด ก็ของในร้าน
อาณาเขตแห่งความสดใสของนายโฮป (Territory of Brightness) บทที่ 48
[โฮป]เวลา 08:30 นาที“วันนี้มีเรียนป่ะมึง” เสียงของเพื่อนของผมที่พึ่งจะตื่น“มี ไม่เห็นเหรอกูกำลังทำอะไรอยู่” โฮปพูดด้วยน้ำเสียงห้วนๆ ในขณะที่กำลังใส่เสื้อผ้าชุดนักศึกษาเตรียมออกไปเรียน“กี่โมง”“9 โมงครึ่ง”“ห๊ะ!”“อือ! ไปไหมถ้าจะไปก็รีบลุก เพราะกูจะออกไปกินข้าวเช้าที่โรงอาหารของตึกเราด้วยนัดกับเพื่อนเราอีกสองคนไว้แล้ว”“เออไปๆ แล้วทำไมมึงไม่รีบปลุกกูตั้งแต่นานๆ วะ”“ไม่รู้! ก็นึกว่ามึงจะไม่ไป เห็นเมื่อคืนดื่มมาหนักจะไปเรียนไหวแน่นะ”“โอโห! มึงไม่คิดว่ากูขยันอยากจะไปเรียนเลยไง”“ใช่”“รู้จักกูน้อยไปซะแล้ว กูไหวครับ”“ไหวก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัว”“เออๆ”“เดี๋ยว! หมายถึงกลับไปอาบที่ห้องมึงนะไม่ใช่ห้องกู” โฮปเห็นเพื่อนกำลังจะเดินไปเข้าห้องน้ำก็เลยพูดแทรกขึ้นมาก่อนที่เพื่อนจะก้าวเท้าเข้าไปในห้องน้ำ“เออๆ กูแค่จะเข้าไปส่องกระจก”“กระจกด้านนอกห้องน้ำก็มีนะที่โต๊ะเครื่องแป้ง”“เออๆ กูกลับห้องกูละ”“อืม! ขอให้โชคดี” โฮปเดินไปส่งเพื่อนที่ตรงหน้าประตูพร้อมบอกเพื่อนเป็นในๆ ถึงเรื่องแฟนของชานมที่เลาะกันอยู่ แต่รู้ว่าตื่นเช้ามาเดี๋ยวเพื่อนอย่างชานมก็ง้อแฟนสาวได้อีกเหมือนเคย“ไอ้สัสพูดกับกูอย่างกั
อาณาเขตแห่งความสดใสของนายโฮป (Territory of Brightness) บทที่ 47
เขาคือรักแรกของผมเลยน๊าาา! พี่โฮปนั่นหน่าาา! เขาเป็นแฟนของผมและเขาก็หล่อด้วย คริคริ!“ยืนทำอะไรคนเดียวเวลานี้”“อุ้ย!” ผมไม่รู้ว่าตัวว่ากำลังยืนพร่ำเพ้อถึงพี่โฮปนานแค่ไหนแล้วอยู่ตรงหน้าบ้านนี้ พึ่งมารู้ตัวอีกทีก็เห็นตัวเองยืนตัวบิดแขนขาเกลียวกันไปมา และเสียงนั่นเสียงของพ่อผมเอง“หือ! พ่อถามว่ายืนทำอะไรอยู่หน้าบ้านคนเดียวเวลานี้”ซวย! หันหลังไปทางด้านในบ้านเจอพ่อยืนกอดอกจ้องมองมาที่ผมด้วยสายตาอาฆาต อย่างกับผมทำผิดอะไรร้ายแรงมาซะอย่างงั้น“ห๊ะ! อะไรนะครับพ่อ”“แน่ใจนะว่าจะให้พ่อพูดซ้ำอีกรอบ”“เอ่อคือ”“แล้วก่อนหน้านี้ขับรถออกไปไหนมา”“คือว่า”“รู้บ้างไหมว่าพ่อกับแม่เป็นห่วงกันแค่ไหน แม่กับพ่อตอนนี้นอนก็ไม่หลับเพราะกลัวจะเกิดเรื่องอะไรไม่ดีขึ้นกับฟิน พ่อลงมานั่งรอตั้งแต่ฟินออกไป 5 ทุ่มครึ่งยันตอนนี้ตี 1 แล้วพึ่งจะกลับมา”“พ่อใจเย็นก่อนครับ ผมขอโทษนะครับ แต่ตอนนี้ผมกลับมาอย่างปลอดภัยแล้วนี่ไง”“ปลอดภัยก็ดี แต่ทีหลังอย่าให้เกิดขึ้นอีกนะที่แอบขับรถออกจากบ้านตอนกลางคืนดึกๆ ดื่นๆ แบบไม่บอกพ่อแม่ก่อน แล้วก็หลังจากนี้ถ้าต้องออกไปไหนข้างนอกพ่อจะให้ขับรถเองแล้วนะอย่ามาบอกว่าไม่กล้าขับใครๆ เขาก็เค
You may also like
เสี่ยหลงเด็ก ดื้อมากนักโดนเสี่ยจับทำเมีย
หย่งฟู่732 viewsMy little boy ปูนปั้นน้อยของเฮีย
Plearn9461 viewsพู่กันของวรานนท์ Mpreg
กุหลาบดิน258 viewsไม่อยากเป็นแค่พี่น้อง
น้ำหมึกใสใส541 viewsนาย CEO เจ้าของบริษัท กับเสมียนหยงเฟยเจ้าแห่งแดนมังกร
Lirigrhog70 viewsรจนีแย่งพระสังข์
ซังกง69 viewsเสียงเพรียกแห่งสวนรัตติกาล | Whispers of the Midnight Garde
Snowflake on Cherry Blossom12 viewsเกิดใหม่เป็นอัลฟ่าป้ายแดง
jalix-ren 53 views
