LOGINShare
ตอนที่ห้า ขอหมั้น
Last Updated:
2024-10-22 16:36:36"คุณแพทริคนี่หน้าคุ้นๆนะครับเราเคยเจอกันที่ไหนมาก่อนหรือเปล่าผมว่าจะถามตั้งแต่ทีแรกที่เจอแล้ว" เมื่อนั่งคุยกันได้พงษ์พัฒน์ก็เอ่ยถามเรื่องที่เขาเคยคาใจอยู่ทันที
"คงไม่หรอกครับ.." แพทริคตอบกลับด้วยรอยยิ้มก่อนจะเปรยสายตามองไปที่หญิงสาวตรงข้ามที่เอาแต่นั่งก้มหน้างุดไม่ยอมสบสายตากับเขา
"คุณพ่อคะเดี๋ยวแพงกับพี่มินขอตัวไปรับลมข้างนอกก่อนนะคะอยู่ในนี้นานเวียนหัวน่ะค่ะเชิญคุณพ่อคุยเรื่องธุรกิจตามสบายนะคะ"
"ได้สิลูก" คนเป็นพ่ออนุญาตได้สาวเจ้าก็ลากแฟนหนุ่มของเธอออกไปคุยกันที่ลานด้านนอกของชั้นจัดงานทันทีเพราะรู้สึกอึดอัดเกินจะทน
“.....” แพทริคมองตามหลังหญิงสาวด้วยสายตาที่พึงพอใจนับว่าที่หญิงสาวมีอาการแบบนี้ก็คงจะเกรงกลัวเขาอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน
ทางด้านแพงขวัญและคามินหลังจากเดินออกมานั่งด้านนอกแล้วคามินจึงพาหญิงสาวมานั่งในโซนวีไอพีที่เป็นส่วนตัวของเขาเอง
"ทำไมออกมากะทันหันล่ะ"
"แพงไม่ค่อยชอบฟังคนคุยเรื่องธุรกิจไงคะ"
"แต่ยังไงแพงก็ต้องหัดฟังไว้นะคะอนาคตแพงคงต้องไปไหนมาไหนกับพี่แล้วก็ฟังพี่คุยเรื่องธุรกิจกับหุ้นส่วนอยู่บ่อยๆ"
"หมายความว่ายังไงคะ" แพงขวัญมองคนรักของเธอด้วยแววตาสงสัย
"พี่เกริ่นเรื่องงานหมั้นเรากับคุณอาไว้แล้วครับ"
"พี่มินไม่เห็นบอกแพงก่อนเลยคะ...แพงเพิ่งจะเรียนจบเอง" แพงขวัญหน้าเจื่อนเล็กน้อยในหัวของเธอยังไม่เคยคิดถึงเรื่องแต่งงานเลยด้วยซ้ำเพราะพึ่งจะเรียนจบหมาดๆ
"หมั้นไว้ก่อน..ยังไม่ได้แต่งนี่ครับ" คามินอยากจะจองหญิงสาวเอาไว้ก่อนหากเธอพร้อมเมื่อไรเขาก็อยากจะแต่งงานมีครอบครัวทันทีเพราะอีกไม่กี่ปีเขาก็ย่างเข้าเลขสี่แล้ว
"ค่ะ" สาวเจ้าก้มหน้างุดเธออยากจะรู้จริงๆว่าถ้าหากคามินรู้เรื่องที่เธอถูกกระทำอะไรมาเข้าจะรับได้หรือไม่
ครู่ต่อมา
ติ๊ดๆ
"เอ.. ลูกคนนี้นี่ยังไง" พงษ์พัฒน์ยกมือถือดูข้อความที่ลลูกสาวเจ้าตัวส่งมาให้ก็บ่นอุกเพราะเธอเลือกที่จะกลับออกไปจากงานโดยที่ไม่บอกกับเขา
"มีอะไรเหรอครับ"
"ลูกผมน่ะสิครับบอกว่าคืนนี้จะขอนอนคอนโดแล้วก็กลับไปแล้วด้วย"
"เธอคงเบื่องานแบบนี้ล่ะมั้งครับ...แล้วนี่ก็ค่อนข้างดึกมากแล้วด้วย" แพทริคยิ้มอ่อนเขาคิดว่าเธอคงไม่ใช่เบื่องานแบบนี้แต่เธอจงใจที่จะหลบหน้าของเขามากกว่า
"นั่นสิเราก็คุยกันเสียยาวเลยยังไงวันนี้ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ"
"แล้วเจอกันครับ" พงษ์พัฒน์เอ่ยลากับแพทริคก่อนจะแยกย้ายกันกลับแต่ตอนนี้แพทริคไม่ได้เลือกที่จะกลับบ้านเขาเลือกที่จะไปหาคนที่หลบหน้าของเขาอยู่ต่างหาก
คอนโดxxx
"คุณต้องการอะไรกันแน่" หญิงสาวที่อยุ่ในชุดนอนสีขาวปล่อยผมยาวสลวยยืนพิงหน้าบานเลื่อนที่ระเบียงในห้องนอนครุ่นคิดเรื่องของแพทริคว่าเขาจงใจที่จะทำอะไรกับครอบครัวของเธอกันแน่และตอนนี้ก็ค่อนข้างหวั่นใจอยู่มากว่าเธอจะต้องเจอกับเขาอยู่บ่อยๆและหากเขาหาโอกาสกระทำป่าเถื่อนกับเธออีกเธอจะทำอย่างไรเรื่องอึดอัดที่อยู่ในใจตอนนี้ก็ไม่สามารถบอกเล่าให้ใครฟังได้ด้วย
แกร๊กก
"ข.. เข้ามาได้ยังไง..ออกไปนะ" แพงขวัญหันกลับมาตามเสียงประตูห้องนอนของเธอที่เปิดออกภาพชายตัวสูงตรงหน้าทำให้แทบกลืนน้ำลายไม่ลงคอมือไม้สั่นหันซ้ายหันขวาหาอุปกรณ์ป้องกันตัวแต่ก็ไม่ยักจะมี
"ไม่เจอผัวแค่วันเดียวควงผู้ชายออกงานหน้าตาเฉยเลยนะครับคุณเมีย" แพทริคเดินล้วงกระเป๋าก้าวเท้ายาวมาประชิดตัวหญิงสาวด้วยสีหน้าระรื่น
"หยุดหยาบคายกับฉันนะ...แล้วก็ออกไปไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งตำรวจ" ร่างบางถอยกรูไปที่ระเบียงด้านหลังก่อนจะกัดฟันขู่อีกฝ่ายเสียงสั่นน้ำตาคลอเพราะตอนนี้ความกลัวแล่นเข้ามาในหัวใจ
"แจ้งสิจะได้เป็นข่าวคนอื่นก็จะได้รู้ว่าคุณเป็นอะไรกับผม" แขนแกร่งรวบร่างบางเข้ามาในอ้อมกอดฉุดรั้งเธอเข้ามาด้านเอื้อมือปิดบานเลื่อนของระเบียงก่อนจะเอ่ยเสียงแหบพร่ากระซิบข้างหูหญิงสาวที่กำลังดีดดิ้นให้พ้นพันธนาการของเขา..
Latest chapter
อุบัติรักเพลิงแค้น ตอนที่ยี่สิบเจ็ด ตอนจบ
อาทิตย์ต่อมาเย็นของวัน“ท่านประธานเรียกวีมามีเรื่องอะไรเหรอคะ” วีนาเดินนาวยนาถเข้าห้องของคามินมาด้วยรอยยิ้มกว้างก่อนจะหย่อยก้นลงนั่งตรงหน้าคามินส่งน้ำเสียงหวานถามอีกฝ่าย“ผมต้องการให้คุณวีไปทำหน้าที่พีอาร์ของโรงแรมน่ะครับ” “อะไรนะคะ..วีทำงานให้ท่านประธานไม่ดีหรืออะไรบอกวีมาได้เลยนะคะ” รอยยิ้มกว้างเมื่อครู่ของวีนาหุบลงทันทีเมื่อคามินแจ้งความประสงค์ออกมาเพราะตอนนี้เขาหาเลขาคนใหม่ได้แล้วเป็นผู้ชายและจะเริ่มงานอาทิตย์หน้าเขาเลยต้องแจ้งให้หญิงสาวรู้กะทันหันว่าเขาต้องการให้เธอไปทำหน้าที่อื่น“เปล่าครับคุณทำงานดีมากและบุคลิกของคุณผมว่าเหมาะกับงานด้านนี้มากกว่าแถมเงินเดือนผมก็จะเพิ่มให้คุณด้วยนะครับ” “เอ่อ..แล้วจะให้วีเริ่มงานพีอาร์ได้เมื่อไรล่ะคะ”“อาทิตย์หน้าครับคุณเตรียมตัวได้เลยนะครับ”“ค่ะท่านประธาน” วีนาเดินออกจากห้องของคามินไปด้วยสีหน้าที่ค่อนข้างไม่พอใจพอสมควรไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆคามินถึงได้เปลี่ยนให้เธอไปทำงานอื่นกะทันหันทำให้เธอต้องอยู่ห่างเขาไปอีกเย็นของวันร้านอาหารหลังจากเลิกงานได้คามินก็ขับรถไปรับภรรยารักของเขาออกมาทานข้าวเย็นที่ร้านอาหารข้างนอกเพราะอยากเปลี่ยนบรรยากา
อุบัติรักเพลิงแค้น ตอนที่ยี่สิบหก งี่เง่า
วันต่อมาร้านอาหารหรู"พาหม่อนมาที่นี่ทำไมคะคุณมิน" มนัญชกถูกคามินเดินจูงมือจากลานจอดรถมาที่น้านอาหารหรูที่ห้อางดังใจกลางเมืองคราแรกเขาบอกกับเธอว่าจะมาทำธุระนิดหน่อยแต่ไม่รู้ว่าเขาจูงเธอเข้ามาในรอานอาหารเพื่ออะไรแถมในร้านนี้ก็ยังไม่มีคนอยู่แม้แต่คนเดียวอีกต่างหาก"ตามผมมาตรงนี้สิครับ" "นี่มัน..." เดินเข้าร้านมาไม่น่นนักคามินก็พาหญิงสาวเดินมาด้านในสุดของร้านที่เป็นโซนที่มองเห็นวิวทิวทัศน์แม่น้ำสายใหญ่ได้ป็นอย่างดีรอบๆรายล้แมไปด้วยลูกโป่งสีชมพูละลานตาและตรงกลางก็มีโต๊ะอาหารที่มีอาหารวางเรียงรายอยู่เต็มโต๊ะตอนนี้เธอพอจะดูออกแล้วว่าเขาคงจะเซอร์ไพรซ์อะไรเธอแน่นอน"ผมปิดร้านนี้เพื่อทานข้าวกับคุณเลยนะครับ..นั่งก่อนสิครับ""ค่ะ" ใบหน้าหวานยิ้มอ่อนเล็กน้อยที่คามินมีเวลาเอาใจเธอบ้าง"ผมขอโทษคุณจริงๆที่ผมไม่มีเวลาทานข้าวเย็นกับคุณเลยผมรู้ว่าคุณอาจจะไม่ชอบแต่จากนี้ผมจะพยายามกลับบ้านมาทานข้าวเย็นกับคุณทุกวันนะครับ" หลังจากหญิงสาวนั่งลงได้คามินก็เปิดกล่องกำมะหยี่สีเทาหยิบสร้อยที่มีจี้เพชรรูปหัวใจมาสวมใส่ให้เธอเพื่อเป็นการปลอบใจก่อนจะหย่อนก้นลงนั่งตรงหน้าหญิงสาวกุมมือเธอเอาไว้หลวมๆสัญญากับเ
อุบัติรักเพลิงแค้น ตอนที่ยี่สิบห้า ขอเจ้าตัวน้อย
วันเวลาพ้นผ่านไปอย่างรวดเร็วจวบจนแพงขวัญท้องโตได้หกเดือนกว่าแล้วตอนนี้ดูแพงขวัญและแพทริคจะหวานกันเป็นพิเศษตั้งแต่ปรับความเข้าใจกันได้ก็ตัวติดกันเป็นแตงเมในส่วนของมนัญชนกและคามินทั้งคู่ก็จดทะเบียนสมรสกันเงียบๆต่อหน้าคนในครอบครัวคราแรกคามินต้องการที่จะจัดงานใหญ่โตให้สมเกียรติแต่มนัญชนกเป็นคนไม่ชอบพิธีอะไรมากมายเพราะวุ่นวายเปล่าๆคามินจึงตามใจเธอจนตอนนี้ก็ร่วมเดือนกว่าแล้วที่คามินและมนัญชนกใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันชีวิตคู่ของมนัญชนกและคามินไม่ค่อยหวานเหมือนแพทริคและแพงขวัญเท่าไรนักเพราะเวลาหลังจากแต่งงานประจวบเหมาะกับงานที่โรงแรมของคามินกำลังยุ่งมากพอดีพวกเขาเลยยังไม่มีเวลาฮันนีมูนหลังแต่งงานแถมคามินยังทำงานหามรุ่งหามค่ำข้าวเช้าไม่ได้ทานกลับบ้านมาก็ดึกจนมนัญชนกเหมือนจะใช้ชีวิตคนเดียวอยู่แล้ว22.00 น."ช่วงนี้กลับดึกทุกวันเลยนะคะ" มนัญชนกที่นั่งอยู่บนเตียงนุ่มเอ่ยพูดกับคนเป็นสามีที่พึ่งอาบน้ำเสร็จยอมรับเลยว่าน้อยใจอยู่ลึกๆที่เขากลับดึกแทบทุกวันแต่ต้องเก็บอาการ"ผมต้องทำงานคนเดียวเลยนะครับเลขาผมลาออกกะทันหัน" คามินแต่งตัวเสร็จก็รีบเข้ามากอดภรรยาตนเอาไว้แน่นด้วยความคิดถึงตอนนี้เขายุ่งกับง
อุบัติรักเพลิงแค้น ตอนที่ยี่สิบสี่ คิดถึงผมหรือเปล่า
"ผมจะไม่ยอมปล่อยคุณไปไหนอีกแล้วผมรักคุณได้ยินหรือเปล่าว่าผมรักคุณ" แพทริคเดินเข้ามารวบกอดร่างบางแน่นด้วยความคิดถึง"ปล่อยฉัน""ผมคิดถึงคุณจนจะบ้าอยู่แล้วรู้หรือเปล่าคุณไม่คิดอยากจะติดต่อหาผมบ้างหรือไง""ไม่คิดค่ะเพราะไม่อยากติดต่อ" แพงขวัญยังคงต้องการจะกวนประสาทของอีกฝ่ายต่อก่อนจะเดินหนีเข้าห้องหมายจะปิดประตูหนีแต่ก็ถูกอีกฝ่ายตามเข้ามาจนได้"ไม่ติดต่อกับผมแต่ติดต่อกับน้องผมได้งั้นสิ..แสบกันนักนะ" ว่าจบสองมือหนาก็รวบใบหน้านวลให้เงยขึ้นก่อนจะบดจูบไปที่ริมฝีปากบาง"อื้ออ.. คุณแพท" มือเรียวทั้งสองผลักใบหน้าคมของเขาออกที่จู่มาถึงก็กระทำเอาแต่ใจกับเธอทันที"ผมจะจูบคุณให้ปากเปื่อยโทษฐานที่แกล้งผม""คุณอยากร้ายใส่ฉันก่อนทำไมล่ะคะ" ดวงตาหกลมโตมองค้อนคนเป็นสามีเล็กน้อย"ผมขอโทษ...ต่อจากนี้ผมจะเป็นคนดีของคุณกับลูกผมสัญญา" แพทริครีบเอ่ยขอโทษหญิงสาวกับเรื่องราวที่ผ่านมาเขารู้ว่าเธอยังรักเขาก่อนจะสัญญากับเธอว่าเขาจะไม่ทำให้เธอต้องเสียใจอีกเพี๊ยะ "สำหรับที่คุณหลอกฉัน" เพี๊ยะ "สำหรับที่คุณไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น" แพงขวัญเงื้อมมือฟาดไปที่แก้มสากของแพทริคสองทีเพื่อที่เธอจะได้ไม่รู้สึกติดค้าง
อุบัติรักเพลิงแค้น ตอนที่ยี่สิบสาม จะทำให้ลืมเรื่องคืนนั้น
"อืม.." คามินยิ้มกริ่มที่มนัญชนกเผลอไผลไปกับรสสัมผัสของเขาได้เขาค่อยๆละจูบเงยหน้ามองใบหน้านวลที่แก้มแดงเปล่งเป็นลูกตำลึงและกำลังหันหน้าหลบสายตาของเขาอยู่อย่างเอียงอายเขายิ่งมองเธอแบบนี้ก็ยิ่งหลงไหลเวลาปกติเธอน่ารักแล้วแต่เมื่ออยู่ใกล้ชิดกับบนเตียงแบบนี้เธอยิ่งน่ารักกว่าปฏิกิริยาที่ไร้การปฏิเสธทำให้เขาไม่ต้องถามเธอเลยว่าเธอรู้สึกอย่างไรกับเขาใจเธอกับเขาตอนนี้คงรู้สึกไม่ต่างกันเท่าไร"คุณน่ารักที่สุดเลย" เสียงแหบพร่าพ่นอยู่ข้างๆแก้มนวลก่อนจะยื่นมือหนาปิดไฟที่หัวเตียง"อื้มม.." สองมือหนาประสานกับมือเรียวของหญิงสาวขึงเอาไว้แนบกับเตียงนุ่มก่อนจะโน้มตัวลงบอดจูบนุ่มนวลสอดส่ายลิ้นร้ายฉกชิมความหวานจากปากคนตัวเล็กอีกครั้งเนิ่นนานเสียจนริมฝีปากบางชาและห้อเลือดเล็กน้อยไม่นานนักคนตัวโตก็จัดการเปลื้องผ้าทั้งเขาและเธอออกไปจนหมดให้หลงเหลือแต่ความอบอุ่นใต้ผ้าห่มจากการที่เนื้อแนบเนื้อเท่านั้น".. อ๊ะ.. อืม.." มนัญชนกแอ่นอกรับริมฝีปากของคนตัวโตอย่างลืมอายเพราะเมื่อปลายลิ้นสัมผัสกับยอดอกอิ่มของเธอก็รู้สึกวาบหวิวไปทั้งตัวจนควบคุมร่างกายตัวเองไม่ได้"อืม.." คามินก้มฟัดอกอิ่มสลับกับบดจูบริมฝีปากบางด้วยอาร
อุบัติรักเพลิงแค้น ตอนที่ยี่สิบสอง คืนฝนตกหนัก
สองสาวคุยกันอยู่พักใหญ่ถึงแผนการที่มนัญชนกคิดเอาไว้มนัญชนกไม่ยอมให้แพทริครู้เรื่องว่าแพงขวัญอยู่ที่ไหนเพราะเธอเองก็อยากจะเห็นว่าพี่ชายเธอมานะที่จะตามหาแพงขวัญจริงๆหรือไม่โดยที่หลังจากนี้เธอกับคามินจะไม่บอกข้อมูลและไม่ช่วยเหลืออะไรแพทริคทั้งนั้น“คุณแพงว่าดีหรือเปล่าคะ”“ดีเหมือนกันค่ะถือซะว่าแพงเอาคืนแล้วกันนะคะ” แพงขวัญยิ้มอ่อนเห็นว่าวิธีแก้เผ็ดแพทริคที่มนัญชนกเสนอก็ดีเหมือนกันและเธอก็จะได้เห็นด้วยว่าเขาจะพยายามตามหาเธอได้ไวเท่าไร“แต่ว่าถ้าพี่ชายหม่อนหาคุณแพงเจอแล้วหม่อนขอร้องนะคะอย่าหันหน้าหนีกันอีกเพื่อเจ้าตัวเล็กที่กำลังจะเกิดมา”“ค่ะ” แพงขวัญเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะตอบตกลงกับมนัญชนกไปหากเขารักเธอจริงและเธอเองก็รักเขา...มันก็ไม่ได้ยากที่เธอจะให้อภัยแต่หากมีโอกาสเอาคืนเขาบ้างเธอก็อยากจะทำเพื่อดัดนิสัยคนที่เจ้าแผนการให้เจ็บปวดเล่นดูบ้าง เย็นของวัน"นี่ตามสูตรที่คุณมินเคยสอนฉันเลยนะคะ" คามินกับมนัญชนกง่วนกันอยู่ในครัวเรื่องการทำอาหารเย็นส่วนแพงขวัญเธอนั่งเล่นอยู่ด้านนอกเพราะได้กลิ่นอาหารมากไม่ได้เดี๋ยวจะอาเจียนออกมาอีกตอนนี้เธอถูกกับอาหารจำพวกผลไม้เท่านั้น"ผมมีสูตรอาหารอีกหลา
You may also like
เล่ห์รักพายุร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์16.6K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ19.1K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์65.9K viewsพลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol13.5K viewsเจ้านายขา.....เลขาหวั่นไหว
Lovedee731 viewsอุ้มรักมาเคียงเธอ
ปะหนัน95 viewsแค่คนไร้ค่าที่รอวันจากไป
MACARONI/1Millionmilesaway117 viewsลองกินเพื่อน
inglada37 views
