ตอนที่ 40 ชีวิตเพื่อเธอ

เจเดนที่วิ่งตามคนเป็นนายมาติด ๆ และเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดตะโกนลั่นเมื่อเห็นว่าเมสันวิ่งไปคว้าตัวไพลินให้พ้นจากรถที่วิ่งมา แต่ตัวเจ้านายของเขาถูกรถกระแทกทางด้านข้างแล้วพากันล้มกลิ้งไปบนฟุตบาทอยู่หลายตลบ

เจเดนเรียกสติกลับมาอย่างรวดเร็วและจัดการเรียกหน่วยฉุกเฉินทันทีแล้วโทรหาดีแลนกับลูคัสเพื่อแจ้งเกี่ยวกับเหตุที่เกิดขึ้น

เมสันและไพลินถูกส่งตัวมายังโรงพยาบาลหลังเกิดเหตุไม่ถึงครึ่งชั่วโมงจากการช่วยเหลือและการประสานงานอย่างรวดเร็วทั้งจากลูคัสและและเครือข่ายของเมสันเองที่มีอยู่ทั่วทุกวงการ

ไพลินมีอาการจุกที่ท้องน้อยและมีเลือดซึมออกทางช่องคลอด ส่วนเมสันนั้นก็มีอาการที่ค่อนข้างหนักเช่นกันเพราะนอกจากหัวแตกแล้วยังมีกระดูกซี่โครงหักทิ่มปอดจากการถูกรถเฉี่ยวแล้วล้มลงกระแทกพื้นและกลิ้งไปตามทางอย่างแรงหลายตลบเพราะเอาตัวเองเป็นกำบังโดยการกอดไพลินไว้แน่นเพื่อให้หญิงสาวกระทบกระเทือนน้อยที่สุด

            “คุณผู้หญิงมีอาการแท้งคุกคามแต่ดีที่ตอนนี้เลือดหยุดไหลแล้ว เบื้องต้นเด็กในท้องยังอยู่แต่คงต้องให้คุณแม่นอนนิ่ง ๆ ห้ามเคลื่อนไหวร่างกายโดยไม่จำเป็นที่โรงพยาบาลสักพักเพื่อให้ยากันแท้งและเพื่อให้แน่ใจว่าปลอดภัยดี ส่วนคุณเมสันกำลังถูกส่งตัวเข้าห้องผ่าตัดเพื่อระบายลมและเลือดในปอดที่ถูกกระดูกซี่โครงหักทิ่มครับ” ทีมแพทย์ห้องฉุกเฉินออกมารายงานอาการของไพลินและเมสันให้ลูคัสทราบ

            “จัดทีมแพทย์ผ่าตัดฝีมือดีที่สุดให้เข้าทำการผ่าตัดด่วน”เสียงเรียบที่แฝงไปด้วยความเฉียบขาดของลูคัสสั่งการ

นายแพทย์วัยกลางคนพยักหน้ารับคำสั่งของลูกชายผู้บริหารแล้วรีบไปจัดการตามหน้าที่ทันที

เมสันถูกส่งเข้าห้องผ่าตัดโดยมีศัลยแพทย์มือดีที่สุดของโรงพยาบาลคอยรับตัวอยู่พร้อมทีมผ่าตัดที่เตรียมพร้อมรออยู่ก่อนแล้ว

การผ่าตัดดำเนินไปอย่างเชื่องช้าในความรู้สึกของลูคัสที่ตอนนี้นั่งปลอบไมร่าซึ่งร้องไห้อยู่ตลอดเวลาที่หน้าห้องผ่าตัดหลังจากรีบมาทันทีที่ทราบข่าว รวมถึงทนายประจำตระกูลที่เป็นญาติผู้ใหญ่ของเมสันและมีศักดิ์เป็นน้องชายของมารดาชายหนุ่มก็กำลังมีสีหน้าที่เคร่งเครียดเช่นกัน

เมสันและไมร่าเป็นพี่น้องพ่อเดียวกันแต่คนละแม่ เมสันมีแม่เป็นคนอเมริกันเช่นเดียวกับพ่อส่วนไมร่านั้นมีแม่เป็นคนเอเชีย

เมสันและไมร่ามีอายุห่างกันมากเพราะบิดาชายหนุ่มมีแม่ของไมร่าหลังจากที่ภรรยาคนแรกคือมารดาของเมสันเสียชีวิตไปกว่าสิบปี

เมสันไม่ได้คัดค้านเมื่อบิดาขอมีภรรยาใหม่และมีน้องสาวให้เขา เพราะอยากเห็นบิดามีความสุขหลังจากที่ดูแลเขามาอย่างดีและสร้างอาณาจักรเดวาลอฟอย่างมั่นคงแล้ว และชายหนุ่มก็รักน้องสาวคนเดียวของตนเองเป็นอย่างมากเพราะหลังจากที่บิดาของตนเองและแม่ของไม่ร่าเสียชีวิตเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาก็มีเพียงเขาเท่านั้นที่เป็นทั้งพ่อและแม่ให้กับไมร่า

ไฟหน้าห้องผ่าตัดดับลงแสดงถึงการผ่าตัดได้สิ้นสุดแล้ว ทั้งลูคัสและไมร่าถลาไปหาแพทย์ที่กำลังเดินออกมาจากประตูห้องผ่าตัดทันที

“คนไข้เป็นยังไงบ้างครับ” ลูคัสถามเสียงเครียด

“การผ่าตัดผ่านพ้นไปด้วยดีครับ ตอนนี้คนไข้พ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ยังคงต้องรอดูอาการหลังผ่าตัดสักสองสามชั่วโมงถึงจะเคลื่อนย้ายไปห้องพักฟื้นได้” แพทย์ผู้ทำการผ่าตัดรายงานความคืบหน้าการรักษา

ลูคัสถอนหายใจอย่างโล่งอกที่เพื่อนของตนเองปลอดภัย รวมถึงไมร่าที่เมื่อได้ฟังอาการของพี่ชายจากหมอแล้วก็ดีใจจนร้องไห้ออกมาอีกครั้ง ทั้งคู่กอดกันแน่นอย่างโล่งอกกับอาการของเมสันและไพลิน

คนป่วยทั้งคู่ถูกส่งตัวมาพักฟื้นในห้องเดียวกัน โดยเมสันนั้นยังไม่ฟื้นจากฤทธิ์ของยาสลบและมีเครื่องช่วยหายใจครอบอยู่ที่ใบหน้า ในขณะที่ไพลินนั้นรู้สึกตัวดีและหายจากอาการตกใจจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ้างแล้ว

“อย่าพึ่งลุก หมอบอกให้นอนนิ่ง ๆ แบบนี้ก่อน ห้ามกระดิกตัวโดยไม่จำเป็นไม่งั้นจะเป็นอันตรายต่อลูกในท้อง” ไมร่ารีบห้ามเมื่อเห็นไพลินทำท่าจะลุกขึ้นจากเตียง

หญิงสาวจำต้องนอนลงดังเดิมเมื่อนึกถึงลูกพร้อมยกมือลูบท้องของตัวเองเบา ๆ 

“แล้วคุณเมสัน…” ไพลินหันไปหาไม่ร่าเพื่อต้องการถามอาการพ่อของลูกด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดีนัก หลังจากหันไปมองชายหนุ่มที่ยังคงนอนนิ่งและมีสายระโยงระยางเต็มไปหมด

“ตอนนี้พ้นขีดอันตรายแล้ว สักพักคงจะฟื้น แต่ก็คงระบมไปอีกสักพัก” ลูคัสตอบแทนแฟนสาว

ไพลินหันไปมองสามีของตัวเองอีกครั้งด้วยสายตาที่รู้สึกผิดและคิดว่าชายหนุ่มต้องมาเจ็บตัวเพราะเธอเป็นต้นเหตุ ความเสียใจที่เธอได้รับจากการที่เห็นเขากอดกับผู้หญิงอื่น มาตอนนี้มันคงเทียบไม่ได้ที่เขาต้องมาเจ็บเพราะเธอ

“เขาต้องมาเจ็บหนักเพราะลิน” หญิงสาวเอ่ยออกมาทั้งน้ำตา

“ลิน..ลิน..ไม่เอา หยุด ๆ อย่าคิดโทษอะไรตัวเอง มันไม่ใช่ความผิดของลินเลย และถ้าหากย้อนเวลากลับไปได้ไมร่าเชื่อว่าพี่เมสันก็ต้องตัดสินใจปกป้องลินเหมือนเดิม ถ้าลินเป็นห่วงพี่เมสันลินก็ต้องห้ามเครียด ห้ามคิดมาก และอยู่นิ่ง ๆ ตามที่หมอบอกเพื่อให้ลูกในท้องปลอดภัย มันจะเป็นยารักษาที่ดีที่สุดสำหรับพี่  เมสันด้วยถ้าหากเขาฟื้นขึ้นมาแล้วเห็นลินและลูกปลอดภัย” ไมร่าพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

“ไมร่าพูดถูก เธอควรจะทำตามคำแนะนำของหมออย่างเคร่งครัดเพื่อให้แน่ใจว่าเด็กในท้องปลอดภัย ถ้าเมสันฟื้นขึ้นมามันก็จะได้สบายใจ” ลูคัสเสริมคำของแฟนสาว

“โอ๊ย!!” เมสันร้องเบา ๆ เมื่อรู้สึกถึงอาการเจ็บในขณะที่ขยับตัว

“เฮ้ย ๆ อย่าพึ่งขยับแรงเดี๋ยวแผลกระเทือน” ลูคัสรีบห้ามเมื่อเห็นคนป่วยพยายามพลิกตัวก่อนจะรีบเรียกหมอ

“ลิน..ลินอยู่ไหน” เสียงแหบเรียกหาภรรยาทันทีทั้งที่ใบหน้าบูดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดจากบาดแผล

“ฟื้นมาก็เรียกหาเมียเลยนะมึง” ลูคัสว่าอย่างหมั่นไส้

“ลินอยู่นี่” หญิงสาวส่งเสียงให้ชายหนุ่มได้ยิน

เมสันหันมาตามเสียงนั้นทันที เมื่อเห็นภรรยาตัวเองนอนอยู่บนเตียงก็พยายามยื่นมือไปหา

“ใจเย็น ๆ มึงได้จับมือเมียมึงแน่ แต่ตอนนี้ทั้งมึงทั้งลินยังลุกจากเตียงไม่ได้ อดใจไว้ก่อนเถอะมึง” เมสันขมวดคิ้วกับคำพูดของลูคัส

“ลิน..เป็นไงบ้าง” น้ำเสียงที่แหบและขาดช่วงช่างเอ่ยออกมาอย่างยากเย็นเพราะคนพูดนั้นพึ่งฟื้นและยังคงเจ็บปวดจากอาการบาดเจ็บและการผ่าตัด แต่ความเป็นห่วงเมียก็มีมากไม่แพ้กัน

“ลินอยู่ในสภาวะแท้งคุกคาม แต่ตอนนี้เลือดหยุดไหลแล้ว หมอให้ยากันแท้งและให้นอนนิ่ง ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าเด็กปลอดภัยดี โชคดีที่ไม่ได้กระแทกอะไรตรง ๆ” ลูคัสอีกเช่นเคยที่เป็นคนอธิบายให้เมสันรู้ถึงอาการของไพลิน

แพทย์เจ้าของไข้เดินเข้ามาดูอาการของชายหนุ่ม ตรวจดูการหายใจ บาดแผลผ่าตัด และสอบถามถึงอาการที่คนไข้มีหลังจากผ่าตัด

“จากที่ตรวจดูทุกอย่างอยู่ในเกณฑ์ที่ดีตามขั้นตอนการรักษา ถ้าหากมีอาการปวดแผลผ่าตัดสามารถบอกได้นะครับเดี๋ยวหมอจะให้ยาระงับปวด อาการบาดเจ็บภายในนั้นคงต้องใช้เวลาในการรักษาประมาณหนึ่งเดือนนะครับก็จะดีขึ้น ส่วนบาดแผลที่ศีรษะจากผลสแกนที่ออกมาไม่มีอะไรที่น่าเป็นห่วงครับ” เมื่อฟังความคืบหน้าในการรักษาจากแพทย์เจ้าของไข้เสร็จทั้งหมดที่อยู่ในห้องนั้นทั้งลูคัส ไมร่า และไพลินต่างก็โล่งใจราวกับยกภูเขาออกจากอก