เข้าสู่ระบบเรื่องของเรา...จะเอายังไง โดย แสงเทียน >>> ผมไม่สนว่าคุณจะเป็น หรือ ไม่เป็นอะไรกับมัน! แต่ ได้ ผม แล้ว ก็รับผิดชอบกันด้วย!! โปรยปก "คุณอย่ากระแทกแรง ฉันเจ็บ...." "คุณแค่อึดอัด...ไม่ได้เจ็บ" "มะ ไม่...ฉันเจ็บ คุณ..." "เรียกชื่อผมสิ...นนท์ คุณนนท์ เรียกสิมิน" "คุณนนท์ มินเจ็บ อึกกก!!"
ดูเพิ่มเติมโปรยปก
“คุณอย่ากระแทกแรง ฉันเจ็บ....”
“คุณแค่อึดอัด...ไม่ได้เจ็บ”
“มะ ไม่...ฉันเจ็บ คุณ...”
“เรียกชื่อผมสิ...นนท์ คุณนนท์ เรียกสิมิน”
“คุณนนท์ มินเจ็บ อึกกก!!”
เฮือกกกก!!
ท่ามกลางทริปเที่ยวพักผ่อนหย่อนใจของเธอกลับกลายเป็นจะได้พักผ่อนกี่โมง???
เพราะทุกครั้งที่นอนหลับตา ก็มีหน้าหล่อของคนบางคนตามหลอกหลอน ไม่ได้หลอนธรรมดา หลอนมากกกกก
ทั้งที่เรื่องมันก็ผ่านมาเกือบหนึ่งอาทิตย์ แต่เธอกลับต้องจมอยู่กับฝันร้ายและกลางกายที่ฉ่ำชื้น
สีหน้าแววตากรุ่มกริ่มเจ้าชู้รู้ทัน น้ำเสียงนุ่มทุ้มเรียบเรื่อยแต่ก็แฝงไปด้วยความอารมณ์ดี กลิ่นกายสะอาดหอมกรุ่น และลมหายใจที่ร้อนผ่าวของเขา...นนทภพ
ตึกตัก! ตึกตัก!
ทันทีที่นึกถึงหน้าเขาหัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ หญิงสาวหยัดกายลุกขึ้นนั่งใช้ฝ่ามือลูบไปกับลำคออย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว เธอหลับตาลงพร้อมกับผ่อนลมหายใจร้อนผ่าวออกมา
ปลายจมูกโด่งสันและริมฝีปากหยักลึกที่เจือไปด้วยกลิ่นบุหรี่ สัมผัสร้อนเร่าพวกนั้นกลับฝังรากลึกลงไปในหัวใจเธอ
มินตราเลียริมฝีปากที่แห้งผากของตนเอง เธอตั้งขาขึ้นและลูบซอกขาด้านในก่อนจะก้มมองลงไปพร้อมกับหัวใจที่เต้นระรัวแรง
รอยม่วงช้ำขนาดประมาณหนึ่งถึงสองเซนติเมตรกระจายอยู่เต็มข้างขา คิดดูว่าหนึ่งอาทิตย์ผ่านไปแล้ว รอยยังชัดขนาดนี้...แล้วเขาบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ
“ผมไม่ได้ตั้งใจ ถ้าทำมินเจ็บขอโทษด้วยนะ ครั้งต่อไปขอแก้ตัว...”
“ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ และมันจะไม่มีครั้งต่อไปให้คุณได้แก้ตัว”
“ไม่ต้องรีบร้อนตอบหรอกมิน เรื่องของเรา...เก็บไปคิดสักทีสองทีก็ได้”
ทีสองทีของเขานี่มันหมายถึงเรื่องอะไร?
พระเอก : นนทภพ หรือ คุณนนท์
▪️เจ้าของ GOLD CLUB MOTERCENTER โชว์รูมรถยนต์นำเข้าติดท็อป 5 ของประเทศ / สถานบันเทิงย่านธุรกิจ / ธุรกิจสีเทา
▪️อายุ 32 ปี ส่วนสูง 189 เซนติเมตร
▪️สถานะ : โสด
▪️หล่อ รวย ใจดี สายเปย์ ชอบทำบุญกับเด็กโดยเฉพาะเด็กผู้หญิง เจ้าแผนการ
นางเอก : มินตรา หรือ คุณมิน▪️เจ้าของแบรนด์น้ำหอมชื่อดังของไทย / ร้านอาหารเชฟเทเบิ้ล / โรงงานผลิตพลาสติกที่ใหญ่ที่สุดในตะวันออกเฉียงเหนือ (ธุรกิจครอบครัว)
▪️อายุ 30 ปี ส่วนสูง 175 เซนติเมตร
▪️สถานะ : เพิ่งจะโสด
▪️สวย รวย ลุคร้าย แต่งตัวเก่ง ปากร้ายไม่ยอมคน
นนทภพ ➡️ คุณมินครับ...ริอยากจะเลี้ยงเสือก็ต้องตั้งใจเลี้ยงให้มันอิ่มด้วย ไม่ใช่ปล่อยปละละเลยให้อดให้อยาก หัวโตพอดี
มินตรา ➡️ คุณนนท์คะ...พอดีมินไม่ชอบเลี้ยงเสือ แต่มินชอบเลี้ยงหมา อยากเป็นมั๊ย...หมาของมิน?
หนูมินลูกกก หนูก็อย่าไปเปิดแบบนี้ ใครมันจะไปอยากเป็นหมาของหนู 55555 คุณนนท์เขาเป็นเฉือย้ายยยย 🐯
เรื่องนี้เป็นนิยายของคนคลั่งร๊ากกกก ถ้าเธอเป็นไฟ ฉันมีน้ำมันเป็นบ่อ เธออยากจะสาดใครก็สาดฉันจะนั่งเป็นกำลังใจ 🤣
#คนของนนท์ถูกเสมอออออ #คุณนนท์ตามใจเก่งที่หนึ่งงงง
เรื่องนี้พระเอก นางเอก หล่อ สวย รวย มีเสน่ห์ กินกันไม่ลง เลือกไม่ถอก 🤣🤣🤣
เรื่องนี้รวยกับรวยมาเจอกันค่ะ ไม่ต้องมาปลดนงปลดหนี้อะไรแล้วนะค้าบบบ โคตะระ! ร๊วย!
เรามาอ่านแบบคนรวยเค้านอนคุยกันนะคะ 🔥 ลุ๊กกกกกกพรึบ! ฮรี่ๆๆๆ
นางเอกสู้มือ ปากไม่ตรงกับใจ พระเอกเพลย์บอย มีหน้าหล่อ นิสัยรวยไปวัน ๆ
รักกันแบบสู้ฟัด นัว 🔞💦เลยนะคะ >< หนุบหนับ มี NC ฉ่ามมม 😎
ปล.อินนท์โดนน้อนมินทุบเดี้ยงแน่ ฮ่าาาาาา
#นิยายเรื่องนี้มีโทนหม่น ดราม่า+โรมานซ์+กุ๊กกิ๊ จบสุขนิยม ในเรื่องมีเด็ก
เป็นเรื่อง TOXIC , มีการใช้กำลัง , SEX , มีคำหยาบคาย (แต่ไม่หยาบโลน) ไม่เหมาะกับเด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี
รบกวนใช้วิจารณญาณในการอ่าน ไม่ทิ้งคอมเมนต์ด้านลบไว้กับนักเขียน เพราะนักเขียนจะหยอกกลับ
บทที่ 4 คนแรกที่จีบ“คุณไม่ต้องมาอวดเบ่ง... คิดว่าฉันกลัวคุณหรือไง?”มินตราตวัดสายตาไม่พอใจมองไปที่นนทภพ แต่เขาแค่ยิ้มกว้าง ก่อนยกแก้วไวน์ขึ้นดื่มอย่างไม่สะทกสะท้าน เหมือนไม่รับรู้เลยว่าเธอกำลังโกรธเขามากแค่ไหนมินตราเม้มปากแน่น เธอรู้ดีว่าเรื่องนี้เธอผิดที่ใช้อารมณ์แบบไม่สนใจอะไรเลยแต่ตอนนั้นมันเลือดขึ้นหน้า และนิสัยแพ้ไม่เป็นมันทำงานเต็มที่ ต่อให้ย้อนเวลากลับไปมินตราก็ยังเลือกทำเหมือนเดิม ฉีกหน้าพวกคนศีลธรรมต่ำสองคนนั้น!“ก็บอกตัวเลขมาสิฉันจะรับผิดชอบ ส่วนคอนเน็กชันถ้าให้พูดกันตามจริง เรื่องของฉันมันไม่ใช่เรื่องของคุณ” มินตรากำลังจะบอกว่าต่อให้เธอทำอย่างนั้นที่โชว์รูมนนทภพ คนที่ดูไม่ดีก็คือตัวเธอเองและมันไม่เกี่ยวข้องกับเขาเลยด้วยซ้ำ“มินก็คิดง่ายเกินไป…” เขายังพูดไม่ทันจบแต่เธอก็หันมากระแทกเสียงใส่“เราไม่ได้รู้จักหรือสนิทสนมแบบที่คุณจะมาเรียกชื่อเล่นฉันแบบนี้ได้นะ” นนทภพยักไหล่ไม่แยแสแถมยังเสิร์ฟไวน์แดงในขวดของเขาลงแก้วเปล่าของเธอ“ผมไม่ได้เป็นคนสนิทกับใครง่ายนะ และมินลองคิดดูดี ๆ ว่ามีผมเป็นพันธมิตรมีอะไรให้ต้องเสียหาย” แน่นอนว่าการรู้จักนนทภพคงไม่มีอะไรให้ต้องเสียหายหรอก เพรา
บทที่ 3 คนที่ช่วย OR คนที่แฉ (เจอหน้า)หลังจากยลดาปลีกตัวไปแล้วมินตราก็วางขวดไวน์ในมือลงเพราะมีแก้วทรงสูงที่บรรจุน้ำสีแดงเบอร์กันดีจากซอมเมอลิเยร์มาเสิร์ฟเพื่อเรียกความสนใจ“คุณมินลองดื่มดูครับผมแนะนำเป็นตัวนี้ แต่ถ้าคุณมินอยากเปิดขวดพวกนี้ต้องรอนายครับ เดี๋ยวคุยธุระเสร็จจะลงมา”มินตรายิ้มกดใบหน้าลงก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งลงบนเก้าอี้บาร์ตัวสูง“ที่จริงฉันก็แค่ยืมชื่อเจ้านายคุณบอกปัดเพื่อนเฉย ๆ ค่ะ”มินตราพูดจบก็ยกแก้วไวน์ขึ้นดื่ม ก่อนจะอมยิ้มและเลิกคิ้วใส่อีกฝ่ายที่ทำหน้าอึ้งใส่เธอ“ผมคิดว่าคุณมินอยากจะเจอนายผมซะอีก…”“ไม่ค่ะ มินไม่ได้อยากรู้จักใครเพิ่มและขอเวลาส่วนตัว”มินตราใช้นิ้วมือดันขวดไวน์ตรงหน้าที่ไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้แสดงออกว่าหลงใหลมันนักหนา แต่เมื่อหมดประโยชน์ก็ดันมันหลบทางไป และเธอก็หันมาสนใจเครื่องดื่มที่ตนเองเป็นคนสั่งแม้มันเป็นสิ่งที่หายาก แต่มันก็ไม่ได้ทำให้มินตราจะต้องหลงใหลไปกับมันขนาดนั้น…ก็แค่เครื่องดื่มหญิงสาวอมยิ้มให้กับสิ่งที่ตนเองกำลังทำ โดยไม่รู้เลยว่าหลังกล้องวงจรปิดที่อยู่เหนือศีรษะเธอนั้นมีใครบางคนก็นั่งอมยิ้มอยู่เช่นกันมินตราใช้เวลาอยู่หน้าบาร์ตั้งแต่มาถึงท
บทที่ 2 เจ้าของไวน์“NGO CLUB TWO ไนท์คลับเลาจน์สถานบันเทิงครบวงจรที่ติด 10 คลับที่ดีที่สุดในกรุงเทพที่จะพาคุณปาร์ตี้แบบสุดเหวี่ยง…”มินตราเหลือบดวงตาภายใต้แว่นสีชามองไปยังกำแพงด้านข้างที่มีเสียงโฆษณาดังออกมาทั้งที่ไม่มีลำโพงปรากฏอยู่สักตัว นั่นหมายถึงการออกแบบที่ทันสมัยและที่นี่ตั้งแต่รถเลี้ยวเข้ามาในอาคารแห่งนี้ก็สัมผัสได้ถึงความหรูหราและส่วนตัว ดูน่าค้นหาแบบมีมิติลี้ลับ“เป็นไง ที่นี่โอเคอย่างที่ฉันบอกเลยไหม?”เจ้าของเมมเบอร์หกหลักสวมกอดลำแขนเธอและเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงรื่นเริงเป็นพิเศษ“ก็ดี…” มินตราตอบกลับเสียงเบาและเดินสาวเท้าบนรองเท้าส้นสูงสี่นิ้วเปิดหน้าตามบริกรในชุดสูทสุดดูดีนั่นไป“แค่ก็ดีเหรอ…วันนี้ที่นี่มีงาน เสียดายที่แกไม่แต่งตัว”ยลดากระซิบกระซาบและชายตาแลมองไปตามทางเดินที่พวกเราสี่คนกำลังเดินเข้าไป ความเป็นส่วนตัวที่นี่เรียกว่าชั้นนำ แต่เมื่อเข้าไปโซนด้านในแล้วนั่นคืออีกเรื่องหนึ่ง“แกจะว่าฉันไม่สวยเหรอ?” มินตราถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงไม่จริงจังนัก เพราะตอนนี้ความสนใจของเธอกลับจดจ่ออยู่กับสถานที่แห่งนี้มากกว่าทางเดินที่พวกเขากำลังเดินผ่านดูเหมือนประตูสู่โลกใบใหม่ โลกที่เง
บทที่ 1 Move“เป็นไงเงียบกริบแบบที่ไม่มีมูลหมามันก็ไม่กล้าขี้ สมกับที่มีเพื่อนทำงานสายข่าวบันเทิงไหมล่ะ?” “จะไปค่อนแคะอะไรมันนักหนา หรือจะให้มันเป็นขี้ปากชาวบ้านจนแทรกหน้าลงดินดี?”“พูดไรก็สงสารเพื่อนหน่อย คนเพิ่งจะโดนคู่หมั้นนอกใจนะ…”“ถ้าจะมาดูว่าฉันตายหรือยัง คำตอบคือยัง! รู้แล้วก็กลับบ้านไป!”เสียงแหบแห้งตวาดออกมาเสียงดังลั่นออกมาจากห้องนอน ไม่นานนักร่างบางระหงในชุดนอนซีทรูสีดำสุดเซ็กซี่ก็เดินนวยนาดออกมาพร้อมกับขวดไวน์แดงเปล่าสองขวดในมือ “แล้วไหนป้านีบอกว่าให้พวกเรารีบมาดูมันไง ฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะเป็นจะตายอะไรเลย ก็แค่ตาปูดจนมองไม่เห็นตาดำก็แค่เนี้ย!”เสียงของเพื่อนสนิทคนที่หนึ่งคือ ยลดา หรือ โยชิ (LGBTQ) นักข่าวสายบันเทิง“ป้านีก็พูดซะเวอร์เชียว สภาพมันเหมือนคนจะเป็นจะตายตรงไหน ดูดิมันยังเปิดขวดไวน์ไหวอยู่เลย”เสียงเพื่อนสนิทคนที่สองคือ พิชานันท์ หรือ ลูกพีช ทายาทเจ้าของตลาดขายส่งสินค้า“ไม่เห็นจะเหมือนคนโดนทิ้งตรงไหน ถ้าสวยขนาดนี้แล้วโดนทิ้งคนที่ทิ้งก็โง่มากแล้ว”เสียงเพื่อนสนิทคนที่สามคือ เนตรนภา หรือ พราวฟ้า เจ้าของร้านดอกไม้ชื่อดัง เนตรนภาเป็นคนเดียวที่เรียกรอยยิ้มหวานหยา