บทที่ 2113

เซียวหลันยวนจูงฟู่จาวหนิงเข้าไป จึงเห็นว่าริมฝีปากเจ้าอารามซีดไปหน่อย ยิ่งไปกว่นั้น ซางจื่อใช้มืออีกข้างที่ไม่บาดเจ็บประคองเขาอยู่

ดูแบบนี้ กลายเป็นเจ้าอารามที่บาดเจ็บหรือ?

"พระชายาตรวจเจ้าอารามก่อนเถิด เขาถูกซัดมาหนึ่งฝ่ามือ แล้วคนนั้นยังใช้พิษอีก เมื่อครู่เจ้าอารามกระอักเลือดออกมา" ซางจื่อบอกกับฟู่จาวหนิง

เซียวหลันยวนคลายมือที่จูงฟู่จาวหนิงอยู่ ไปประคองเจ้าอาราม

"เกิดอะไรขึ้น?" เขาถามเสียงขรึม จากนั้นจึงประคองเจ้าอารามไปนั่งลงบนหินข้างๆ

เจ้าอารามโบกไม้โบกมือ "ไม่มีอะไร แค่เลือดลมปั่นป่วน กระอักเลือดออกมาเท่านั้น พักสักสองวันก็ดีขึ้น"

"หนิงหนิง"

เซียวหลันยวนไม่สนเขา จับมือของเขาขึ้น จับแขนเสื้อเขาไว้ มืออีกข้างคอยประคอง แล้วให้ฟู่จาวหนิงจับชีพจรให้เขา

ฟู่จาวหนิงก็ไม่ได้ปฏิเสธ ยื่นมือมาทาบที่ชีพจรเจ้าอาราม

เจ้าอารามมองนิ้วของนางที่ทาบลงมาบนแขนเสื้อตนเอง จากนั้นก็มองเซียวหลันยวน

เด็กคนนี้ตอนเด็กๆ ก็พอดูออกว่าเป็นพวกนิสัยสันโดษกับขี้เหนียว ไม่คิดว่าพอโตขึ้นมาจะหนักกว่าเดิม ขนาดฟู่จาวหนิงจับชีพจร ยังต้องดึงแขนเสื้อมากั้นไว้ ไม่ยอมให้นางมาแตกตัวเขาเลยสินะ?

นี่เกินไปหน่อยจริงๆ

ฟ