บทที่ 2197

"ทุบกลอน พาคนออกมาจากห้องเก็บฟืน พวกเราขวางไว้แล้วขอรับ"

"ไป ไปดูหน่อย"

ฟู่จาวหนิงเดิมทีก็จะไปดูเสี่ยวเซ่ออยู่แล้ว ถ้าไม่ใช่พวกของหยวนอี้จู่ๆ ก็เข้ามาที่จวนอ๋อง นางคงได้เจอแม่นางคนนั้นแล้ว

แต่ว่า แม่นางคนนี้ก็ยังร้ายกาจจริงๆ

ห้องเก็บฟืนทางนั้นมีสือซานจับตาดูอยู่ และเมื่อครู่องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นตอนที่พุ่งออกไปก็มีคนตามนางไปด้วย ทั้งที่มีคนตามอยู่ แล้วทำไมถึงยังทำให้นางไปทุบกลอนที่ห้องเก็บฟืน จนพาเสี่ยวเซ่อออกมาได้กัน?

สือซานกับสือลิ่วยืนอยู่ด้วยกัน ทั้งสองคนสีหน้าไม่สู้ดีนัก

สือซานไปห้องส้วมจังหวะนั้นพอดี สือลิ่วก็ตามองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นไปที่ห้องเก็บฟืนทางนั้น แล้วก็ถูกเสียงพิณทำให้หลงใหลไปชั่วขณะ

"ข้าน้อยเผลอไผลไปชั่วครู่ มึนๆ งงๆ จากนั้นองค์หญิงใหญ่ก็ทุบกลอนทิ้งแล้ว" สือลิ่วเห็นเซียวหลันยวนกับฟู่จาวหนิง ทิ้งตัวลงคุกเข่าทันที "ข้าน้อยทำงานไม่ดี จนเกือบจะผิดพลาดครั้งใหญ่ ท่านอ๋องกับพระชายาโปรดลงโทษด้วย"

สือซานเองก็คุกเข่าตามลงมา

เขากลับไม่พูดอะไร เขาระมัดระวังอยู่ตลอด แต่เขาไม่คิดว่าพอเสี่ยวเซ่อดีดพิณ กลับทำให้สือลิ่วมึนงงไป

สือลิ่วยืนอยู่ข้างๆ ยังไม่ทันตั้งตัวเข้ามาขวางองค์หญิง