ตอนที่ 115 ให้นมลูกแล้วก็ให้นมพ่อ (NC)

ตอนที่ 115 ให้นมลูกแล้วก็ให้นมพ่อ

หลังจากที่น้องเมฆและน้องเมษาลืมตาดูโลก ชีวิตของปลายฝันและน้ำหวานก็เข้าสู่บทบาทของการเป็นคุณแม่เต็มตัว การให้นมลูกกลายเป็นกิจวัตรประจำวันที่สำคัญที่สุดในแต่ละวัน ไม่เพียงแต่เป็นการให้สารอาหารที่ดีที่สุดแก่ลูกน้อยเท่านั้น แต่ยังเป็นช่วงเวลาแห่งความผูกพันที่ลึกซึ้งระหว่างแม่กับลูก อย่างไรก็ตาม ในขณะที่ร่างกายของแม่กำลังทำหน้าที่อันยิ่งใหญ่นี้ ความต้องการทางกายและใจของคู่รักก็ยังคงมีอยู่ ทำให้เกิดเป็นช่วงเวลาแห่งความใกล้ชิดที่แตกต่างออกไป ที่ทั้งคู่จะได้เติมเต็มความปรารถนาให้แก่กันและกัน

ปลายฝันเลือกที่จะให้นมแม่แก่น้องเมฆ เธอรู้ดีว่านมแม่คือสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับลูกน้อย และเป็นวิธีสร้างภูมิคุ้มกันที่ดีเยี่ยม การให้นมลูกแต่ละครั้งจึงเป็นช่วงเวลาที่เธอรู้สึกถึงความสุขและความผูกพันอย่างลึกซึ้ง

ในช่วงแรกของการให้นม ปลายฝันต้องปรับตัวอย่างมาก บางครั้งก็เจ็บหัวนม บางครั้งก็น้ำนมไม่พอ แต่ด้วยกำลังใจจากภาคินัยและคำแนะนำจากพยาบาล เธอก็ผ่านช่วงเวลาเหล่านั้นมาได้

"คุณภีมคะ ปายว่าน้องเมฆกินเก่งขึ้นเยอะเลยค่ะ" ปลายฝันยิ้ม ขณะที่น้องเมฆกำลังดูดนมอย่างเอร็ดอร่อยอยู่ในอ้อมแขนของเธอ

ภาคินัยจะนั่งอยู่ข้างๆ คอยลูบหัวปลายฝันเบาๆ หรือบางครั้งก็จะช่วยนวดไหล่ให้ "ดีแล้วครับปาย ลูกจะได้แข็งแรง"

แม้จะเหนื่อยล้ากับการให้นมลูกตลอดทั้งวันทั้งคืน แต่ปลายฝันก็ยังคงตระหนักถึงความต้องการของภาคินัย เขาคือสามีที่คอยอยู่เคียงข้างเธอมาตลอด ให้กำลังใจเธอเสมอ และเป็นคุณพ่อที่ดีเยี่ยมของน้องเมฆ

ในค่ำคืนหนึ่งหลังจากที่น้องเมฆหลับไปแล้ว ปลายฝันรู้สึกถึงอ้อมกอดจากด้านหลังของภาคินัยที่แนบแน่น ร่างกายของเขาสัมผัสกับแผ่นหลังของเธออย่างอ่อนโยน เขากระซิบข้างหูเธอด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรัก

"ปายครับ คุณเก่งที่สุดเลยนะครับ"

ปลายฝันหันไปเผชิญหน้ากับเขา ใบหน้าของเธอมีรอยยิ้มที่อ่อนโยน เธอเข้าใจความหมายในแววตาของเขาดี ความใกล้ชิดทางกายหลังจากที่ห่างหายไปนานในช่วงหลังคลอด ทำให้ความปรารถนาที่ซ่อนอยู่ภายในกลับมาลุกโชนอีกครั้ง

ภาคินัยค่อยๆ จูบลงบนริมฝีปากของปลายฝันอย่างอ่อนโยน แล้วไล่ลงมายังลำคอและเนินอกของเธออย่างแผ่วเบา ปลายฝันสัมผัสได้ถึงความรักและความปรารถนาที่เขามีให้ มือของภาคินัยค่อยๆ ลูบไล้ไปตามเรือนร่างของเธออย่างช้าๆ ราวกับจะซึมซับทุกรายละเอียด

"อื้อออ คุณภีม" ปลายฝันครางแผ่วเบา เธอซบหน้ากับไหล่ของภาคินัย ปล่อยให้ความรู้สึกนำพาไป

ภาคินัยไม่เร่งเร้า เขาทำทุกอย่างด้วยความอ่อนโยนและใส่ใจ เขารู้ว่าร่างกายของปลายฝันยังต้องการการฟื้นตัว และเขาต้องการให้เธอรู้สึกสบายที่สุด ทุกสัมผัสเต็มไปด้วยความรัก ความทะนุถนอม และความปรารถนาที่ลึกซึ้ง

บทรักในค่ำคืนนี้จึงไม่ใช่เพียงแค่การเติมเต็มความต้องการทางกายเท่านั้น แต่ยังเป็นการเชื่อมโยงหัวใจของทั้งสองให้ใกล้ชิดกันมากยิ่งขึ้น เป็นการย้ำเตือนว่าไม่ว่าจะมีบทบาทอะไรเข้ามาในชีวิต ความรักและความผูกพันของพวกเขาก็ยังคงเป็นสิ่งสำคัญที่สุด

น้ำหวานเองก็มีความตั้งใจที่จะให้นมแม่แก่น้องเมษาอย่างเต็มที่ เธอรู้สึกภูมิใจในร่างกายของตัวเองที่สามารถผลิตอาหารที่ดีที่สุดสำหรับลูกได้ การได้มองน้องเมษาดูดนมอย่างมีความสุข ทำให้เธอรู้สึกเติมเต็มและอิ่มเอมใจอย่างบอกไม่ถูก

ช่วงแรกของการให้นมก็เป็นเรื่องที่ท้าทายสำหรับน้ำหวานเช่นกัน เธอต้องเรียนรู้เทคนิคต่างๆ และหาวิธีที่ทำให้ตัวเองรู้สึกสบายที่สุด ธามเป็นกำลังใจสำคัญสำหรับเธอเสมอ เขาคอยศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับการให้นมลูก และคอยให้คำแนะนำที่ถูกต้อง

"คุณธามคะ ดูสิคะ น้องเมษาดูดนมเก่งมากๆ เลยค่ะ" น้ำหวานยิ้มอย่างมีความสุข ขณะที่น้องเมษากำลังจ้องหน้าเธอด้วยดวงตากลมโต

ธามจะนั่งลงข้างๆ คอยช่วยประคองน้องเมษา หรือบางครั้งก็จะช่วยนวดเท้าให้น้ำหวาน "เก่งมากเลยครับน้ำหวาน"

ถึงแม้จะทุ่มเทเวลาให้กับการดูแลน้องเมษาจนแทบไม่มีเวลาเป็นของตัวเอง แต่น้ำหวานก็ยังคงรับรู้ถึงความรักและความปรารถนาที่ธามมีให้ เขาไม่เคยละเลยความรู้สึกของเธอ และยังคงเป็นสามีที่อบอุ่นและเข้าใจเสมอ

ในค่ำคืนหนึ่งหลังจากที่น้องเมษาหลับไปแล้ว ธามเดินเข้ามานั่งข้างๆ น้ำหวานบนเตียง เขาโอบกอดเธอจากด้านข้าง แล้วจูบลงบนเส้นผมนุ่มอย่างแผ่วเบา

"น้ำหวานครับ วันนี้เหนื่อยมากใช่ไหมครับ"

น้ำหวานซบหน้ากับอกของธาม "เหนื่อยค่ะคุณธาม แต่หวานมีความสุขค่ะ"

ธามค่อยๆ จูบลงบนหน้าผากของน้ำหวาน แล้วเลื่อนลงมายังริมฝีปากอย่างอ่อนโยน สัมผัสที่คุ้นเคยทำให้น้ำหวานรู้สึกอบอุ่นและปลอดภัย ความปรารถนาที่เคยเงียบหายไปในช่วงเวลาของการเป็นแม่ ก็กลับมาเต้นเร้าอยู่ในหัวใจอีกครั้ง

"อื้อออ คุณธาม" น้ำหวานครางแผ่วเบา มือของเธอเลื่อนขึ้นไปโอบรอบลำคอของธามอย่างแผ่วเบา

ธามไม่เร่งรีบ เขาเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ และนุ่มนวล เพื่อให้แน่ใจว่าน้ำหวานรู้สึกสบายที่สุด ทุกสัมผัสของเขาเต็มไปด้วยความรัก ความเข้าใจ และความปรารถนาที่ต้องการจะเติมเต็มให้แก่เธออย่างเต็มที่

บทรักในค่ำคืนนี้จึงไม่ใช่เพียงแค่การแสดงออกถึงความเร่าร้อน แต่ยังเป็นการสื่อถึงความรัก ความเข้าใจ และการยอมรับในความเปลี่ยนแปลงของกันและกัน ธามต้องการให้น้ำหวานรู้ว่าไม่ว่าเธอจะอยู่ในบทบาทใด เธอก็ยังคงเป็นผู้หญิงที่สวยงามและเป็นที่รักของเขาเสมอ

หลังจากช่วงเวลาแห่งความรักและความใกล้ชิด ทั้งภาคินัยและปลายฝัน รวมถึงธามและน้ำหวาน ต่างก็นอนกอดกันอย่างแนบแน่นบนเตียงนุ่มๆ ใบหน้าของพวกเขามีรอยยิ้มที่เปี่ยมสุข ดวงตาของพวกเขาปิดสนิท ร่างกายที่เหนื่อยล้าจากการดูแลลูกกำลังได้รับการพักผ่อนอย่างเต็มที่

การให้นมลูกและการดูแลลูกน้อยนั้นเป็นหน้าที่อันยิ่งใหญ่และใช้พลังงานอย่างมาก แต่การเติมเต็มความรักและความใกล้ชิดให้แก่กันและกันในฐานะคู่รักก็เป็นสิ่งสำคัญไม่แพ้กัน เพราะมันคือหัวใจหลักที่ช่วยให้ชีวิตคู่ของพวกเขายังคงแข็งแกร่งและอบอุ่น

ความรักของทั้งสองคู่ยิ่งทวีความมั่นคงและลึกซึ้งขึ้นในทุกๆ วัน พวกเขาพร้อมแล้วที่จะเป็นพ่อแม่ที่ดี และพร้อมที่จะสร้างครอบครัวที่อบอุ่น มีความสุข และเต็มไปด้วยความรักไปตลอดกาล โดยไม่ละเลยที่จะดูแลและเติมเต็มความสุขให้แก่กันและกันในฐานะสามีภรรยา