ตอนที่ 73 คุณปู่กับบทเรียน

ตอนที่ 73 คุณปู่กับบทเรียน

หลังจากพายุร้ายผ่านพ้นไป ความสงบสุขก็กลับคืนสู่ "ภาคินัย กรุ๊ป" และชีวิตของทุกคนอีกครั้ง ภาคินัยได้เรียนรู้บทเรียนอันล้ำค่าจากวิกฤตที่ผ่านมา เขาไม่ได้เติบโตเป็นเพียงนักธุรกิจที่แข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น แต่ยังเป็นผู้ชายที่เข้าใจชีวิตและเห็นคุณค่าของความรักและมิตรภาพมากยิ่งขึ้น คุณปู่ของภาคินัย ซึ่งเป็นผู้ก่อตั้ง "ภาคินัย กรุ๊ป" และวางมือจากการบริหารไปแล้ว ได้ติดตามข่าวคราวและพัฒนาการของบริษัทมาโดยตลอด ท่านรู้สึกภูมิใจในตัวหลานชายที่สามารถกอบกู้วิกฤตครั้งใหญ่มาได้อย่างงดงาม และเห็นถึงการเติบโตที่สำคัญของเขา ในช่วงเวลาที่ภาคินัยได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและมั่นคง คุณปู่จึงตัดสินใจที่จะเรียกภาคินัยเข้าพบ เพื่อมอบ คำแนะนำ และ บทเรียนชีวิต ที่สำคัญยิ่งกว่าเรื่องธุรกิจให้กับเขา และทุกคนที่เกี่ยวข้อง

ในบ่ายวันหนึ่ง ภาคินัยได้รับโทรศัพท์จากคุณปู่ ให้เข้าไปหาที่บ้าน คุณปู่ของภาคินัยเป็นชายชราผู้เปี่ยมด้วยบารมีและสติปัญญา แม้จะวางมือจากงานแล้ว แต่สายตาของท่านยังคงเฉียบคม และคำพูดของท่านยังคงมีน้ำหนักเสมอ ภาคินัยรู้สึกตื่นเต้นและดีใจที่จะได้พบคุณปู่ เพราะนานแล้วที่ไม่ได้พูดคุยกันอย่างเป็นส่วนตัว

เมื่อไปถึงบ้านคุณปู่ ภาคินัยเดินเข้าไปในห้องทำงานที่คุ้นเคย กลิ่นอายของหนังสือเก่าและไม้สักลอยอบอวลไปทั่วห้อง คุณปู่นั่งอยู่บนเก้าอี้ตัวโปรด สายตาท่านมองออกไปนอกหน้าต่างที่เผยให้เห็นสวนอันร่มรื่น

"มาแล้วเหรอตาภีม" คุณปู่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน แต่แฝงไว้ด้วยอำนาจ "นั่งก่อนสิ"

ภาคินัยนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามกับคุณปู่ "คุณปู่มีอะไรจะสอนผมหรือเปล่าครับ" เขาถามอย่างนอบน้อม

คุณปู่ยิ้มบางๆ "แกนี่รู้ใจข้าเสมอเลยนะ" ท่านจิบชาที่วางอยู่บนโต๊ะเบาๆ "ข้าเห็นความเปลี่ยนแปลงในตัวแกเยอะเลยนะตาภีม วิกฤตครั้งนี้ทำให้แกโตขึ้นมากจริงๆ"

คุณปู่เริ่มต้นด้วยการพูดถึงเรื่องราวของวิกฤตที่ผ่านมา ท่านเน้นย้ำถึงบทบาทของความไว้วางใจที่มากเกินไป และความประมาทเลินเล่อที่อาจนำมาซึ่งความเสียหาย

"จำไว้นะตาภีม การทำธุรกิจนั้นต้องมีสติรอบคอบเสมอ อย่าไว้วางใจใครมากเกินไป โดยเฉพาะคนที่เข้ามาหาเราด้วยผลประโยชน์" คุณปู่กล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง "แต่ในขณะเดียวกัน ก็อย่าระแวงทุกคนจนเกินไป จนมองไม่เห็นคนที่ดีที่อยู่รอบข้าง"

ภาคินัยพยักหน้าอย่างเข้าใจ "ผมเข้าใจครับคุณปู่ ผมประมาทไปเองที่หลงเชื่อทิชามากเกินไป"

"ใช่... ทิชานางเป็นบทเรียนที่ดีสำหรับแกนะตาภีม" คุณปู่กล่าว "แต่วิกฤตครั้งนี้ก็ทำให้แกได้เห็นว่า ใครคือคนที่รักและหวังดีกับแกอย่างแท้จริง" ท่านมองหน้าภาคินัยด้วยแววตาอ่อนโยน "ข้ารู้ว่าปลายฝันกับธามช่วยแกไว้เยอะมาก"

ภาคินัยยิ้มอย่างอบอุ่นเมื่อคุณปู่เอ่ยถึงปลายฝันและธาม "ใช่ครับคุณปู่ ถ้าไม่มีปายกับธาม ผมคงไม่รู้จะทำยังไงกับเรื่องนี้จริงๆ"

คุณปู่พยักหน้า "คนเก่งน่ะมีเยอะแยะไปหมด แต่คนดีและจริงใจน่ะหายากนักนะตาภีม จงรักษาคนดีๆ เหล่านี้ไว้ให้ดี พวกเขาคือสมบัติที่มีค่ากว่าเงินทองมากมายนัก"

จากเรื่องธุรกิจ คุณปู่ก็หันมาพูดถึงเรื่องความรักและความสัมพันธ์ ซึ่งเป็นอีกหนึ่งบทเรียนสำคัญที่ภาคินัยได้เรียนรู้จากวิกฤตครั้งนี้

"ปลายฝันน่ะ... เป็นผู้หญิงที่ดีนะตาภีม" คุณปู่เอ่ยขึ้น "นางอยู่เคียงข้างแกในยามที่แกไม่มีอะไรเลย ยามที่แกตกต่ำที่สุด นางไม่เคยทอดทิ้งแกไปไหน"

ภาคินัยมองคุณปู่ด้วยความรู้สึกตื้นตัน "ผมรักปายมากครับคุณปู่ ผมเห็นคุณค่าของเธอแล้วจริงๆ ครับ"

"ความรักที่แท้จริงน่ะ ไม่ได้วัดกันที่ความสวยงามภายนอก หรือความร่ำรวยหรอกนะตาภีม" คุณปู่กล่าว "แต่มันวัดกันที่ใจที่มั่นคงยามเจอพายุ ใจที่พร้อมจะอยู่เคียงข้างกันในทุกสถานการณ์ต่างหาก" ท่านยิ้ม "แกโชคดีมากนะที่มีปลายฝันอยู่เคียงข้าง"

คุณปู่ยังกล่าวถึงความสัมพันธ์ของธามและน้ำหวานด้วยความชื่นชม "ส่วนธามกับน้ำหวานน่ะ ก็เป็นเรื่องราวที่ดีนะตาภีม ข้าเห็นว่าทั้งคู่ต่างก็ผ่านเรื่องราวที่เจ็บปวดมาเหมือนกัน การที่พวกเขาได้มาเจอและปลอบใจกันน่ะ เป็นเรื่องที่น่ายินดีอย่างยิ่ง"

"ใช่ครับคุณปู่ ธามกับน้ำหวานมีความสุขกันมากครับ" ภาคินัยเล่าถึงเรื่องราวของธามและน้ำหวานให้คุณปู่ฟังอย่างละเอียด คุณปู่รับฟังด้วยรอยยิ้มที่อบอุ่น

บทเรียนสุดท้ายที่คุณปู่มอบให้ภาคินัย คือเรื่องของความสุขที่แท้จริง และการใช้ชีวิตอย่างสมดุล

"ความสุขที่แท้จริงนีน่ะ ไม่ได้อยู่ที่การมีเงินทองมากมาย หรือการประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานเพียงอย่างเดียวหรอกนะตาภีม" คุณปู่กล่าว "แต่มันอยู่ที่การที่เราได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุขกับคนที่เรารัก ได้ทำในสิ่งที่เรารัก และได้เป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น"

ท่านชี้ไปที่สวนสวยที่มองเห็นจากหน้าต่าง "ดูนั่นสิ ตาภีม... ธรรมชาติสร้างสรรค์สิ่งสวยงามมากมายไว้ให้เราได้ชื่นชม เราไม่ควรเอาแต่ทำงานจนลืมที่จะใช้ชีวิต"

"จงหาความสมดุลให้ชีวิตนะตาภีม" คุณปู่แนะนำ "ทำงานให้เต็มที่ แต่ก็อย่าลืมดูแลสุขภาพกายและใจ อย่าลืมใช้เวลาอยู่กับคนที่เรารัก อย่าลืมที่จะพักผ่อน และอย่าลืมที่จะสร้างสรรค์สิ่งดีๆ ให้กับสังคม"

ภาคินัยรับฟังทุกถ้อยคำของคุณปู่อย่างตั้งใจ คำพูดของคุณปู่เป็นเหมือนแสงสว่างที่ส่องนำทางให้เขาเห็นภาพชีวิตที่ชัดเจนยิ่งขึ้น

"ผมจะจำคำสอนของคุณปู่ไว้นะครับ" ภาคินัยกล่าวด้วยความซาบซึ้งใจ

หลังจากที่ได้พูดคุยกับคุณปู่แล้ว ภาคินัยก็นำคำแนะนำและบทเรียนเหล่านี้มาปรับใช้กับชีวิตของตัวเอง และยังได้แบ่งปันให้กับปลายฝัน ธาม และน้ำหวานด้วย

ในวันหนึ่ง ภาคินัย ปลายฝัน ธาม และน้ำหวาน นั่งคุยกันที่ห้องทำงานของภาคินัย ภาคินัยเล่าถึงบทสนทนากับคุณปู่ให้ทุกคนฟัง

"คุณปู่สอนผมว่า ความสำเร็จที่แท้จริง ไม่ใช่แค่เรื่องของธุรกิจ แต่เป็นเรื่องของชีวิตที่สมดุล และการมีคนดีๆ อยู่รอบตัวเรา" ภาคินัยกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงใจ "และท่านยังย้ำว่า ให้รักษาความรัก ความไว้วางใจ และมิตรภาพที่แท้จริงไว้ให้ดี"

ปลายฝัน ธาม และน้ำหวาน ต่างรับฟังด้วยความตั้งใจ พวกเขาทุกคนต่างก็เคยผ่านเรื่องราวที่ยากลำบากมาเหมือนกัน และต่างก็ได้รับบทเรียนจากประสบการณ์เหล่านั้น

"คุณปู่พูดถูกค่ะคุณภีม" ปลายฝันกล่าว "ปายเองก็รู้สึกว่าวิกฤตครั้งนี้ทำให้ปายเห็นว่าใครคือคนที่ปายควรค่าแก่การเชื่อใจ"

ธามพยักหน้า "ผมก็เหมือนกันครับ สิ่งที่ผมเรียนรู้จากเรื่องที่ผ่านมา คือการไม่ตัดสินคนจากภายนอก และการเชื่อในสัญชาตญาณของตัวเอง"

น้ำหวานยิ้ม "สำหรับฉันแล้ว การได้รู้จักคุณธาม และได้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มพวกคุณ ทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียวอีกต่อไปค่ะ"

บทเรียนที่ได้รับจากคุณปู่ภาคินัย และจากประสบการณ์ตรงที่ทุกคนได้เผชิญ ทำให้พวกเขาเติบโตขึ้นอย่างแท้จริง "ภาคินัย กรุ๊ป" ไม่ได้เป็นเพียงแค่บริษัทที่มุ่งมั่นทางธุรกิจเท่านั้น แต่ยังเป็นองค์กรที่ให้ความสำคัญกับคุณค่าของความเป็นมนุษย์ และการสร้างประโยชน์ให้กับสังคม

ภาคินัยและปลายฝันยังคงเป็นผู้นำที่แข็งแกร่งและเป็นแรงบันดาลใจให้แก่พนักงานและสังคม พวกเขาสานต่อโครงการต่างๆ ที่เป็นประโยชน์ต่อส่วนรวม และดูแลพนักงานเหมือนคนในครอบครัว

ธามและน้ำหวานยังคงดำเนินชีวิตคู่ด้วยความรักและความเข้าใจ พวกเขาเป็นคู่รักที่สมบูรณ์แบบ ทั้งในด้านการงานและความสัมพันธ์ พวกเขากลายเป็นแบบอย่างที่ดีในการใช้ชีวิตและเอาชนะอุปสรรคต่างๆ

ชีวิตของทุกคนดำเนินไปอย่างมีความสุขและมั่นคง พวกเขาไม่ได้มองว่าความสำเร็จคือจุดสิ้นสุด แต่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นของการเรียนรู้และเติบโตอย่างไม่หยุดยั้ง ทุกคนต่างใช้ชีวิตอย่างมีสติ และมองเห็นคุณค่าของสิ่งเล็กๆ น้อยๆ รอบตัว ความรัก มิตรภาพ และบทเรียนจากอดีต ได้หล่อหลอมให้พวกเขากลายเป็นคนที่ดีขึ้น และพร้อมที่จะเผชิญหน้ากับอนาคตที่รออยู่เบื้องหน้าอย่างเข้มแข็งและมีความสุขตลอดไป