LOGINShare
บทที่ 0309
Latest chapter
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0310
หลินจืออี้มองตามสายตาของกงเฉินไป ก็พบว่าเสื้อสเวตเตอร์ของตัวเองเกี่ยวอยู่บนเข็มขัดของเขาขอแค่เขาขยับเล็กน้อย เสื้อผ้าของเธอก็จะถูกถกขึ้นด้วยความตื่นตระหนก หลินจืออี้จึงยื่นมือไปดึงเสื้อสเวตเตอร์ของตัวเอง แต่กลับเผลอไปโดนจุดที่ไม่ควรสัมผัสเข้าวินาทีต่อมา ข้อมือของเธอก็ถูกผู้ชายจับไว้ชายหนุ่มเม้มปากแน่น เผยให้เห็นความลุ่มลึกที่ดึงดูดใจในความมืดสลัว ราวกับสัตว์ร้ายที่กำลังควบคุมอารมณ์อยู่เขาเอ่ยคําเตือนทีละคํา "อย่าขยับ"หลังจากหลินจืออี้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงของร่างกายเขา ดวงตาทั้งสองก็เบิกกว้าง หน้าผากค่อยๆ มีเหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดออกมา และยิ่งดึงเสื้อผ้าของตัวเองอย่างลุกลี้ลุกลนมากขึ้น“เสื้อผ้าของฉัน......”แกร๊กหัวเข็มขัดถูกปลดออกแล้ว“คุณชายสาม......” เฉินจิ่นถือเอกสารฉุกเฉินมา พอเห็นฉากนี้ก็เอามือปิดปากแล้วหันหลังไปทันที “ผมไม่เห็นอะไรเลยครับ เดี๋ยวผมค่อยมาใหม่”เฉินจิ่นจากไปอย่างรวดเร็วหลินจืออี้อยากจะขุดรูมุดเข้าไปจริงๆ เธออยากรีบแก้จุดที่ทั้งสองคนติดอยู่ให้ออกจากกันผลสุดท้ายยิ่งแก้ก็ยิ่งวุ่นวาย พอตื่นเต้น เธอยังเผลอดึงเข็มขัดของกงเฉินออกมากว่าครึ่งหนึ่งทั
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0309
หลินจืออี้พยักหน้า แล้วหันหลังกลับไปยังที่นั่งของตัวเอง เมื่อเดินผ่านหน้าผู้ชายที่นั่งติดกัน เขาก็จงใจใช้ขาถูไถเธอเธอพูดอย่างอดทนว่า "คุณคะ ถ้าคุณไม่ระวังอีก ฉันก็จะไม่ระวังแล้วเหมือนกันนะคะ ถ้าฉันเป็นบ้าขึ้นมา ดีไม่ดีเครื่องบินก็ต้องบินกลับไปนะคะ"ผู้ชายไม่เพียงแต่ไม่โกรธ กลับหัวเราะอย่างมีความสุขมากขึ้น"พริกขี้หนู? มีใครบอกไหมว่าตอนเธอโกรธ เธอยิ่งมีเสน่ห์มากขึ้น?”“มีเสน่ห์บ้านพ่อ......”หลินจืออี้เห็นขาที่เขายื่นออกมาใหม่อีก จึงยกรองเท้าส้นสูงเตรียมจะเหยียบใครจะรู้ว่าแอร์โฮสเตสสาวเดินมาอย่างกะทันหัน“คุณหลินใช่ไหมคะ?”“ค่ะ” หลินจืออี้วางเท้าลง“เพื่อนร่วมงานของคุณอยากเชิญคุณไปที่นั่นหน่อยค่ะ” แอร์โฮสเตสชี้ไปข้างหน้าหลินจืออี้คิดว่าเป็นเซวียมั่นตามหาเธอ จึงรีบลุกขึ้นและสะพายกระเป๋าเดินตามแอร์โฮสเตสออกไปแต่แล้วแอร์โฮสเตสกลับพาเธอขึ้นชั้นเฟิร์สคลาสบนชั้นสองเฉินจิ่นกวักมือเรียก “คุณหลิน ที่นี่ครับ”หลินจืออี้ยืนอึ้งเล็กน้อย จู่ๆ ก็เข้าใจอะไรบางอย่าง จึงหันตัวกลับและพูดว่า “ไม่ต้องแล้วค่ะ”ขณะที่เธอกําลังจะจากไป ก็มีมือข้างหนึ่งยื่นออกมาจากที่นั่งชั้นเฟิร์สคลาสและคว้า
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0308
“เธอ......” ซ่งหว่านชิวกัดฟันกรอดนึกไม่ถึงว่าตัวเองจะถูกหนูในรางน้ำอย่างเสิ่นเยียนจับจุดอ่อนได้เสิ่นเยียนยิ้มบางๆ “คุณซ่ง คุณอย่าทําอะไรเหลวไหลนะ ถึงยังไงตอนนี้ฉันก็มีชีวิตที่ย่ำแย่ ต่อให้ต้องตาย ฉันก็จะต้องลากคนหนึ่งไปตายด้วย”ซ่งหว่านชิวกําหมัดแน่น มีคำกล่าวได้ดี ไม่กลัวสุนัขที่ไม่เชื่อฟัง แต่กลัวสุนัขจรที่จู่ๆ ก็พุ่งออกมากัดเธอหายใจเข้าลึกๆ "เดี๋ยวฉันจะโอนเงินให้เธอ"“ขอบคุณค่ะ คุณซ่ง”เสิ่นเยียนยิ้มแล้ววางสายไปซ่งหว่านชิวจ้องมองโทรศัพท์ รู้ดีว่าความละโมบของปลิงตัวนี้จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆทั้งหมดเป็นความผิดของหลินจืออี้!ถ้าไม่ใช่เพราะหลินจืออี้ เสิ่นเยียนคงไม่กล้าทําแบบนี้กับเธอแน่!ในเวลานี้ ข้อความที่หลี่เฮ่อส่งมาจากโทรศัพท์ของซ่งหว่านชิวก็เด้งขึ้นมา[ที่รัก คืนนี้สะดวกเหรอ?]ซ่งหว่านชิวกําลังจะพูดว่าไม่สะดวก แต่ทันใดนั้นก็มีแผนหนึ่งผุดขึ้นมาในสมอง[มี แต่ว่า...... ฉันอยากให้นายช่วยฉันทําอะไรเรื่องหนึ่ง][ผมยังมีอะไรที่ไม่ยอมช่วยคุณอีกเหรอ? ชีวิตของผมเป็นของคุณทั้งหมด!]……เช้าวันรุ่งขึ้น หลินจืออี้ก็เรียกแท็กซี่มาถึงสนามบินสิบนาทีต่อมา เซวียมั่นและซ่งหว่านช
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0307
พอสิ้นเสียง ผู้ชายก็คว้าท้ายทอยของเธอไว้ แล้วกัดริมฝีปากของเธออย่างก้าวร้าว"ซี๊ด...... อืม!”เจ็บมาก!หลินจืออี้เปิดปากโดยไม่รู้ตัว เปิดโอกาสให้เขาบุกเข้าไปได้พอดีเขาจ้องมองเธอ ดวงตาดําขลับเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความปรารถนาอันแรงกล้า แม้กระทั่งแฝงไปด้วยความบ้าคลั่งหลินจืออี้ทุบเขาสองสามที เขาเองก็ปล่อยให้เธอระบายอารมณ์อย่างไม่รู้สึกอะไรเลยสุดท้ายเขาก็กดเธอลงบนเตียง ร่างสูงชะโงกเงื้อมโน้มตัวลงมา แข็งแกร่งจนเธอไม่อาจสามารถต้านทานได้หลังจากนั้นไม่นาน กงเฉินก็คลายหลินจืออี้ ฝังใบหน้าไว้ที่คอของเธอ ลมหายใจที่ยุ่งเหยิงเล็กน้อยเป่าผมของเธอ รดลงบนใบหูและทิ้งอุณหภูมิที่ร้อนระอุไว้เป็นเวลานานเขาพูดด้วยเสียงแหบแห้งว่า “ฉันต้องออกเดินทางไปธุระเรื่องงาน ช่วงนี้อย่าไปบ้านตระกูลกงล่ะ”หลินจืออี้สะดุ้งเล็กน้อย แยกไม่ออกว่าเขาเตือนหรือกําชับกันแน่ แต่ก็ยังพยักหน้า“แม่เธอรอเธออยู่ข้างล่าง ไปเถอะ”พูดจบเขาก็ปล่อยเธอ ลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยหลินจืออี้รีบกระโดดลงจากเตียง แล้ววิ่งหนีไปโดยไม่หันกลับมามองเห็นดังนั้น เฉินจิ่นจึงชะโงกหน้ามองเข้าไปในห้องผู้ป่วย“คุณชายสาม ทําไมคนถึงห
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0306
อาการป่วยทางจิต?เมื่อได้ยินคํานี้ หลินจืออี้ที่ตื่นขึ้นมาในตอนแรกก็เลือกแกล้งหลับต่อหลี่ฮวนคงไม่ได้ตกใจเพราะก่อนหน้านี้เธอแกล้งทําเป็นบ้าหรอกใช่ไหม?เธอเคยได้รับการบําบัดทางจิตหรือไม่ เธอเองจะไม่รู้ได้ยังไงเธอไม่เคยพบจิตแพทย์มาก่อนเธอจะลองฟังดูว่าหลี่ฮวนจะพูดอะไรออกมาได้อีกในห้องผู้ป่วย ดวงตาของกงเฉินมืดครึ้ม ราวกับถูกปกคลุมด้วยเมฆดํา“ไม่เคย ถ้าเคยล่ะก็ ด้วยนิสัยของแม่เขาไม่สามารถปิดบังพี่รองของฉันได้หรอก”“นี่มันแปลกนะ” หลี่ฮวนบีบคางพลางครุ่นคิด “ก่อนหน้านี้เขาเกิดปฏิกิริยาทางจิตวิทยาเพราะเรื่องของจ้าวเฉิง ต่อมาก็เครียดจนตาบอด ฉันก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติแล้ว จึงปรึกษาอาการของเขากับเพื่อนฉัน ข้อสรุปของเพื่อนฉันก็คือเขาน่าจะเคยรักษาทางด้านนี้มาก่อน ดังนั้นแม้ว่าจะมีปฏิกิริยาตอบสนองเพราะความเครียด แต่ก็ยังสามารถปรับได้ภายได้ด้วยตัวเอง”“หมายความว่ายังไง?” ใบหน้าของกงเฉินเกิดระลอกคลื่น“ความหมายของฉันคือ...... จ้าวเฉิงอาจไม่ใช่แหล่งที่มาของการตอบสนองต่อความเครียดของเขา แต่บังเอิญไปสัมผัสสวิตช์บางอย่างในใจของเขาเข้า ดังนั้นปฏิกิริยาของเขาจึงรุนแรงแบบนี้”“เป็นไปไม่ได้”
เกิดใหม่ทั้งที ขอหนีจากผู้ชายเฮงซวยคนนี้เถอะ บทที่ 0305
กําลังที่คิดอยู่นั้น หลิ่วเหอก็หยิบกระเป๋าขึ้นมา“จืออี้ แกจะไปทักทายหลี่ฮวนหน่อยไหม? สองวันมานี้เขาดูแลแกเป็นอย่างดีเลยนะ”“อืม”หลินจืออี้ใส่เสื้อโค้ทแล้วหันหลังเดินไปที่ห้องทํางานของหมอ“หมอหลี่ ฉัน......”เมื่อเปิดประตูออก ก็เห็นผู้ชายที่ใส่หมวกการ์ตูนและเสื้อกาวน์สีขาวกําลังนั่งอยู่ตรงข้ามหลี่ฮวนเมื่อได้ยินเสียง เขาก็หันหน้ามา สายตาที่ชั่วร้ายราวกับงูพิษนั้นจ้องมองหลินจืออี้อย่างแน่วแน่ แม้กระทั่งยังแฝงไว้ด้วยรอยยิ้มขาทั้งสองข้างของหลินจืออี้พลันต้องเหมือนถูกตรึงไว้ แม้แต่ท่าเปิดประตูก็ยังดูต้องทื่อหลี่เฮ่อสอดมือทั้งสองเข้าไปในกระเป๋าเสื้อกาวน์สีขาว เลิกคิ้วแล้วพูดว่า “คุณรู้จักผมเหรอครับ?”คําพูดที่เหมือนกัน น้ำเสียงที่เหมือนกันความแตกต่างคือตอนนั้นหลี่เฮ่อถือท่อน้ำจะฆ่าเธอหลินจืออี้บีบลูกบิดประตูให้แน่น ดึงความคิดกลับมาอย่างรวดเร็ว สายตาเหม่อลอยด้วยความประหลาดใจ"พวกคุณ...... ทําไมเหมือนกันขนาดนี้? ตกใจหมดเลย!”หลี่เฮ่อชะงัก จ้องหลินจืออี้อย่างสงสัยข้างๆ หลี่ฮวนรีบลุกขึ้นและแนะนํา "ผมลืมบอกไปก่อนหน้านี้ว่านี่คือน้องชายของผม เพิ่งมาฝึกงานจากโรงเรียนแพทย์เมื่อเ
You may also like
ปราบรักร้ายนายมาเฟีย | พายุ x ชะเอม
Aoybabyz20.2K viewsผู้หญิงขายตัว
ลำเจียก15.4K viewsพราวกลิ่นบุปผาตัณหารัก
พะเนินเทินทึก75.1K viewsบำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn25.1K viewsพิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย5.9K viewsซ่อนรักเมียเก็บ
ตงหยาง(ตะวันอ้อมข้าว)79 viewsหว่ออ้ายหนี่คุณภรรยาสุดที่รัก
องค์หญิงโนเนม139 viewsเพลย์บอยที่รัก Beautiful Friend
ชนิตร์นันท์151 views
