เงารักรอยมลทิน

บทนำ

ความเจ็บปวดกำลังถาโถมเข้ามาทุกทิศทุกทาง ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงคนหนึ่งจะทานทนได้ แต่ตีรณาไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอ หล่อนกำลังอดทนจนถึงที่สุด ร่างกายเต็มไปด้วยเหงื่อ เนื้อตัวสั่นเทิ้ม...  

“เบ่งค่ะ”

“อื๊อออ...” เสียงร้องครวญครางดังยาวออกมาตามคำสั่งของนางพยาบาล เจ้าของดวงหน้าเรียวเล็กแดงก่ำ หัวใจเต้นแรงรัว

“เห็นหัวเด็กแล้ว อีกนิดนะคะ เบ่งค่ะ...”

สิ้นเสียงของนางพยาบาล เสียงกรีดร้องก็ดังออกมาจากลำคอเล็ก เป็นเวลาเดียวกับที่ร่างอวบโผล่พ้นออกมาจากท้องของผู้เป็นแม่

“อุแว้ อุแว้”

เสียงเล็กๆ ที่กรีดร้องลั่นๆ นั้นทำให้คนที่รวบรวมพลังทั้งหมดที่มีเบ่งเขาออกมาถึงกับทิ้งศีรษะลงด้วยความปลอดโปร่งระคนยินดีจนน้ำตาไหลออกมาเป็นทางยาว ความเจ็บปวดก่อนหน้าบรรเทาเบาบางลงจนเกือบจะบอกได้ว่าหายเป็นปลิดทิ้ง ก่อนจะมองไปยังพ่อหนูตัวแดงที่กำลังอ้าปากร้องจ้าอยู่ในอ้อมแขนของคุณหมอ

“น้องสมบูรณ์มากค่ะคุณแม่” คุณหมอวางหนูน้อยในอ้อมแขน หญิงสาวน้ำตาไหล ริมฝีปากที่แย้มเยือนสั่นระริก ก้มจูบเบาๆ ด้วยความรักทั้งหมดที่มี เขาช่างงดงาม น่าเอ็นดู คุ้มค่ากับการรอคอยเหลือเกิน

“ในที่สุดก็เจอกันแล้วนะคะ คนเก่งของแม่”

ดวงตาคู่งามฉ่ำเยิ้มด้วยหยาดน้ำใส เป็นน้ำตาแห่งความปลื้มปีติ เป็นความรักที่สิ้นสุดการรอคอย นับแต่นี้ไป หล่อนไม่ต้องอยู่คนเดียวอีกแล้ว

ในความเจ็บปวดอ้างว้าง ดวงตาคู่งามเต็มไปด้วยกำลังใจอันแกร่งกล้า ตั้งแต่นี้ไปหล่อนจะไม่ยอมให้ใครมารังแก สองมือนี้จะปกป้องคุ้มครอง จะมอบความรักความอบอุ่นเดียวนี้แด่ลูกน้อยทั้งหมด ไม่เหลือเผื่อไว้ให้ใครอีก

วูบหนึ่งหญิงสาวคิดถึงใครบางคน ความปวดแปลบแล่นปราดเสียดเสียวในช่องอก ขมปร่าในความนึกคิด กระทั่งสิ้นสุดที่ความชิงชัง แต่มันจบแล้ว จบโดยที่ยังไม่เริ่มต้นด้วยซ้ำไป  

เหตุการณ์เมื่อสองปีก่อน...

“คนนั้นใครวะ”

เสียงกระซิบนั้นเป็นเสียงของบาร์เทนเดอร์หนุ่มเอ่ยถามเพื่อนที่กำลังเปิดตำราทบทวนวิธีการชงเหล้าที่ปีหนึ่งจะมีคนสั่งสักครั้งให้กับลูกค้า อีกฝ่ายปรายตามองปราดเดียวก่อนจะหันกลับมาตรงหน้าแล้วบอกด้วยเสียงกระซิบพอกัน

“คุณนลิน น้องสาวคุณเลิศ รัฐมนตรีฯ คนนั้นไง”

คนตอบละชื่อกระทรวงที่ต่อท้ายตำแหน่งไว้ในฐานที่เข้าใจกัน ส่วนคนฟังเลิกคิ้วสูง

“ไม่คิดว่าคุณเลิศจะมีน้องสาวสวยขนาดนี้ ปกติไม่เห็นเคยมาที่นี่ แล้วทำไมวันนี้ถึงมาได้วะ”

คนข้างๆ ยิ้มตามอารมณ์เอื่อยเฉื่อย ก่อนจะหันไปกระซิบตอบเพื่อน

“ก็ไม่รู้หรอก แต่ตอนมาถึงใหม่ๆ ถามหาคุณไทม์”

เพื่อนเลิกคิ้ว พลางมองไปยังหญิงสาวคนนั้นอีกครั้ง

“อีกแล้วเหรอวะ ผู้หญิงทุกคนที่มาที่นี่จะต้องถามหาคุณไทม์ทั้งหมดเลยหรือไง” คนพูดทำหน้าเมื่อย “น่าอิจฉา คุณไทม์แม่งมีแต่ผู้หญิงสวยๆ มาติด เมื่อชาติที่แล้วทำบุญด้วยอะไรวะ”

แต่ครั้งนี้เขาไม่ได้รับคำตอบจากเพื่อน เพราะอีกฝ่ายกำลังคุยอยู่กับลูกค้าสาวคนหนึ่งที่เพิ่งเดินเข้ามานั่งหน้าบาร์ จึงตัดใจหันไปทำงานต่อ หมดความสนใจในตัวนลินลงทันทีเมื่อรู้ว่าหล่อนเกี่ยวข้องกับใคร ซึ่งเขาหรือใครไม่มีวันเทียบผู้ชายที่ชื่อไทม์ได้ในทุกกรณี

เวลาเดียวกัน ตีรณาที่เพิ่งเข้ามาทำงานที่เดอะ ท็อป ไฟฟ์ เลานจ์ แอนด์ บาร์แห่งนี้ได้ไม่นานในตำแหน่งพนักงานเสิร์ฟยืนอยู่ใกล้ๆ จึงได้ยินโดยไม่ตั้งใจฟัง ที่นี่ไม่ใช่ว่าเดินมาสมัครแล้วจะได้ทำงานง่ายๆ เพราะคัดคนโหดมาก แต่เงินเดือนและสวัสดิการดีเลิศ คนที่มาสมัครต้องมีบุคลิกดี รับมือกับสถานการณ์ซึ่งหน้าได้ดี สะอาดสะอ้าน เรียบร้อยไปจนหน้าตาดี เพราะสถานที่แห่งนี้เป็นทั้งสถานที่บันเทิงและพักผ่อนขนาดใหญ่ มีพื้นที่อำนวยความสะดวกแก่ลูกค้าอย่างครบครัน มีทั้งหมดห้าสาขา กระจายตัวอยู่ตามจังหวัดใหญ่ภายในประเทศไทย ตั้งอยู่บนอาคารชั้นนำสูงเสียดฟ้า คนมีชื่อเสียงต่างตบเท้าเข้ามาใช้บริการอย่างคับคั่ง เริ่มตั้งแต่นักท่องเที่ยวกระเป๋าหนัก คนดัง ดารา นักร้องไปจนถึงนักการเมืองระดับประเทศ ที่นี่จึงนับเป็นได้ทั้งแหล่งพักผ่อนและแหล่งอโคจรไปในเวลาเดียวกัน

หญิงสาวได้ยินบาร์เทนเดอร์หนุ่มทั้งสองคุยกัน หลังจากนำเครื่องดื่มไปเสิร์ฟให้กับลูกค้าที่นั่งอยู่ริมกระจก

คุณไทม์ คือหนุ่มรูปงาม ใบหน้าของเขาได้สัดส่วน คิ้วหนาเข้มพาดเหนือดวงตาคมเรียว โหนกแก้มสูง จมูกโด่งเป็นสันรับริมฝีปากได้รูปสีระเรื่อ เครื่องหน้าทุกชิ้นภายใต้กรอบหน้าเรียวรับกันเหมาะเจาะ รูปร่างสูงใหญ่ ไหล่กว้างบึกบึนสอดรับกับลำแขนอย่างพอดี ช่วงขาเพรียวยาวของเขาดูกำยำยามมันแนบไปกับกางเกงผ้าเนื้อดี ทุกอย่างที่ประกอบขึ้นมาเป็นเขาราวกับประติมากรรมชั้นสูง เป็นความงดงามที่ผสมผสานกันอย่างลงตัวระหว่างสามเชื้อชาติ นั่นคือไทย อเมริกันและญี่ปุ่น เสน่ห์ทางเพศร้อนแรง สายตาคมคร้ามหวามใจ ต่อให้เขาไม่มีเจตนาจะหว่านเสน่ห์ แต่สายตาชวนขนลุกนั้นก็ทำให้สาวๆ หลายคนยอมอกหัก เพียงแค่ได้อยู่กับเขาคืนเดียวเท่านั้น

สำหรับตีรณา ครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าของเขาหญิงสาวปฏิเสธไม่ได้ว่าใจหล่นวูบไปเช่นกัน ก่อนจะเต้นรัวเมื่อเขายิ้มให้ จนกระทั่งได้ทำงานที่นี่ระยะหนึ่ง จึงรู้ว่ารอยยิ้มของเขานั้นเคลือบไว้ด้วยยาพิษชนิดร้ายแรง ที่ทำให้สาวและไม่สาวหลงมัวเมาถอนตัวไม่ขึ้น อาการหนักหน่อยอาจถึงตายได้

ดังนั้นแฟนคลับของเขาจึงมีทั้งหญิงสาวและชายหนุ่ม

คุณไทม์ คือหลานชายของเจ้าของที่แห่งนี้ เข้ามาดูแลหลังจากเจ้าของตัวจริงคิดวางมือ สาเหตุเพราะคุณอาของเขาล้มป่วยลงสักระยะหนึ่ง ก่อนหน้านี้คุณไทม์ใช้ชีวิตอิสระเสเพลอยู่ที่เมืองนอก หล่อนเคยได้ยินพนักงานรุ่นพี่แอบซุบซิบกันว่าเขาเปลี่ยนผู้หญิงเหมือนเปลี่ยนกางเกงใน และไม่เคยจริงจังกับใครทั้งนั้น ใบหน้าอาจดูเป็นมิตร แต่จิตใจคืออสูรกายดีๆ นี่เอง แต่พวกสาวๆ กลับไม่ได้หวั่นกลัวเรื่องนี้เลยสักนิด พวกหล่อนต่างพูดตรงกันว่าเขาคุ้มค่าที่จะเสี่ยง ความมีเสน่ห์เร้าใจของคุณไทม์ทำให้สาวๆ ยอมเจ็บเพียงแค่แลกกับหนึ่งคืนที่ได้อยู่กับเขาเท่านั้น

แต่ที่ตีรณาได้ยินมา คุณไทม์ไม่เคยนอนค้างกับผู้หญิงคนไหนทั้งนั้น เพราะงั้นความหวังเพียงหนึ่งคืนของสาวๆ พวกนี้ยังมากเกินไป เอาแค่ครึ่งคืนให้ได้ก่อนแล้วกัน

“ตี่ พี่แววเรียกแน่ะ”

คนที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ รับคำ พลางเดินตรงไปยังหัวหน้าพนักงานเสิร์ฟ

“พี่แววให้คนไปตามตี่เหรอคะ” ตีรณาเอ่ยถามหัวหน้าพนักงานเสิร์ฟสาวใหญ่ ฝ่ายนั้นหันมายิ้มแย้มแจ่มใสพลางบอก

“ใช่จ้ะ คือคุณโยบอกให้พี่เตรียมพนักงานเสิร์ฟไว้สักสองสามคน”

หญิงสาวเอียงคอเล็กน้อย ดวงหน้าเรียวเล็กอ่อนหวานของตีรณามักสะดุดตาใครต่อใครเสมอ แม้ไม่สวยผุดผาดขนาดคนมองเหลียวหลัง แต่ก็ไม่มีใครจะมองข้ามหล่อนไปได้ง่ายๆ เช่นกัน จึงเป็นตัวเลือกแรกที่พี่แววจะเลือกเมื่อมีภารกิจพิเศษเข้ามาเช่นนี้ นอกจากพิเศษยังเป็นความลับสุดยอด

“ดาราหรือเปล่าคะ” หญิงสาวเอ่ยยิ้มๆ ฝ่ายนั้นส่ายหน้า

“พี่ว่าใหญ่กว่านั้นนะ ไม่งั้นคงรู้แล้วว่าใคร คุณโยบอกแค่ว่าให้เตรียมคนไว้ให้พร้อม แต่อีกสักพักคงรู้ ตอนนี้ก็กลับไปทำงานของตี่ก่อนแล้วกันนะ ถ้าแขกมาแล้ว พี่จะให้คนไปตามจ้ะ”

“โอเคค่ะพี่แวว” ตีรณายิ้มให้สาวรุ่นพี่ไม่ได้เซ้าซี้เพิ่ม เพราะเมื่อรู้ว่าทุกอย่างถูกเก็บเป็นความลับแบบนี้ หมายถึงคงไม่ใช่แค่คนมีชื่อเสียงธรรมดาแต่เป็นคนสำคัญที่ต้องการความเป็นส่วนตัวสูงสุด คิดเช่นนั้นแล้วจึงเดินกลับไปทำหน้าที่ของตนตามเดิม