Share

BAD LOVE - 9 ไม่ชอบใจ

last update Last Updated: 2024-10-25 23:23:21

#คอนโดของฉัน

เบอร์ของพี่เพิร์ทยังคงโทรมาอยู่เรื่อยๆ ไม่รู้ว่าเขามีปัญหาอะไรหรือเปล่า ฉันเองก็อยากจะเมินเฉยอย่างที่เขาเคยทำ แต่พอเอาเข้าจริงๆ ฉันก็ไม่ได้ใจแข็งขนาดนั้น 

ในที่สุดฉันก็ใจอ่อนยอมกดรับสาย

( ว่าไงคะ ) 

ฉันพยายามถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่ใส่ใจ

( พี่คิดว่าจะไม่รับสายกันแล้วซะอีก ) 

( มีอะไรก็รีบๆ พูดมาเถอะค่ะ ) 

( คืนนี้มาดื่มด้วยกันไหม ) 

( ต้องการแค่ให้แพรไปดื่มเป็นเพื่อนแค่นั้นหรอคะ ) 

( พี่อยากจบด้วยดีนะ ไม่อยากให้แพรเกลียดพี่ ) 

เหมือนพี่เพิร์ทจะไม่รู้ว่าตัวเองผิดอะไร เหตุผลที่เขาใช้บอกเลิกฉันมันโคตรจะเห็นแก่ตัว ฉันอยากจะตัดเขาออกไปจากชีวิต ไม่อยากคิดถึง ไม่อยากรู้สึก ฉันควรจะทำยังไงดีให้ตัวเองเข้มแข็งกว่านี้ 

( แพรไม่ว่างค่ะ ) ฉันใจแข็งปฏิเสธออกไปและกำลังจะกดวางสาย แต่เสียงของพี่เพิร์ทพูดขัดขึ้นมาซะก่อน 

( ขอเวลาแค่แป๊บเดียวเองนะครับ )

( แพรเลิกยุ่งกับพี่เพิร์ทแล้วนะคะ แพรปล่อยพี่เพิร์ทไปแล้วทำไมพี่ยังไม่ปล่อยแพร ตอนแรกพี่เพิร์ทเมินแพรขนาดไหนรู้ตัวบ้างไหมคะ แล้วตอนนี้จะอยากเจอกันอีกทำไม…..อึก~) 

ฉันก้มหน้าร้องไห้สะอื้นออกมา อุตส่าห์เข้มแข็งมาได้ตั้งนาน สุดท้ายฉันก็กลับไปอ่อนแออีกแล้วสินะ 

( พี่จะรอแพรที่คลับxxนะ หวังว่าแพรจะมา ) 

สายถูกตัดไปฉันกำโทรศัพท์แน่นแล้วร้องไห้ออกมาจนตัวเกร็ง 

21:50 น. 

ฉันต้องมาส่งอลันที่คลับ และมันคงเป็นความบังเอิญเพราะคลับที่อลันมาเที่ยวเป็นที่เดียวกันกับคลับที่พี่เพิร์ทนัดฉันให้มาเจอ 

“นายจะให้ฉันมารับด้วยหรือเปล่า ?” ฉันหันไปถามอลันก่อนที่เขาจะลงจากรถ 

“ไม่ต้อง คืนนี้ไม่กลับห้อง”

“หมายถึงจะไปนอนค้างห้องผู้หญิงหรอ” ไม่รู้ว่าคำถามของฉันมันดูก้าวก่ายไปหรือเปล่า แต่ก็ถามไปแล้วหนิ

“ประมาณนั้น” 

“นายไม่มีแฟนหรอ ?” ฉันถามแบบจุ้นจ้านอีกครั้ง ก็คนมันอยากรู้นี่นา 

“ไม่จำเป็นต้องมี” เขาก็ตอบคำถามตรงไปตรงมาดีนะ แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าคำตอบมันกวน…แปลกๆ

“แล้วนายไม่รู้สึกอะไรบ้างหรอที่ไปมีอะไรๆ กับผู้หญิงคนอื่นทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน” ฉันไม่ได้อยากวุ่นวายมากขนาดนั้นหรอก ที่ถามก็แค่อยากรู้ว่าเวลานอนกับคนแปลกหน้ามันรู้สึกยังไง

“จะอยากรู้ไปทำไม ?” 

“ฉันก็แค่สงสัย” 

อลันขยับหน้าเข้ามาใกล้ๆ แล้วพูดต่อ “ถ้าอยากรู้ว่ามันรู้สึกยังไงก็ต้องลองด้วยตัวเอง…”

“……” ฉันค่อยๆ เม้มปากแน่น เมื่อใบหน้าคมคายขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิม จนสัมผัสได้ถึงไอร้อนจากลมหายใจของผู้ชายตรงหน้า 

“อยากลองดูไหม ?” 

ฉันดันแผงอกแกร่งของอลันออกห่าง “ละ ลงจากรถไปได้แล้ว” 

อลันไม่ได้พูดอะไรต่อเขาลงจากรถไปเงียบๆ ส่วนฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูข้อความที่พี่เพิร์ทส่งมาเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน 

พี่เพิร์ทส่งภาพโต๊ะที่ตัวเองนั่งมาพร้อมกับแนบข้อความบอกว่ารอฉันอยู่ ฉันควรจะไปเจอเขาหรือเปล่านะ…

มันคงเป็นการตัดสินใจที่บ้ามากๆ เพราะตอนนี้ฉันอยู่ด้านมนคลับและกำลังมองหาโต๊ะของพี่เพิร์ทอยู่ สายตาของฉันกวาดมองไปรอบๆ ก่อนจะหยุดโฟกัสกับผู้ชายที่คุ้นเลย แต่ทว่าข้างกายของเขามีผู้หญิงคนหนึ่งยืนแนบชิดอยู่ 

ฉันค่อยๆ กำมือแน่นรู้สึกเจ็บปวดกับภาพที่เห็น พี่เพิร์ทหันมาเจอฉันที่กำลังยืนมองอยู่ เขารีบผละตัวจากผู้หญิงคนนั้นแล้วเดินมาหาฉันที่ยืนนิ่งไม่เคลื่อนไหวราวกับถูกแช่แข็งเอาไว้ 

“พี่คิดว่าแพรจะไม่นอมมาเจอกันแล้วซะอีก”

“ก็เลยชวนผู้หญิงมาที่โต๊ะหรอคะ” 

“ก็แค่คุยกันนิดหน่อยเท่านั้นเอง”

“ช่างเถอะค่ะ มันไม่เกี่ยวอะไรกับแพรอยู่แล้ว” 

พี่เพิร์ทไม่ได้พูดอะไรต่อ จากนั้นเขาก็จับมือฉันพาเดินมาที่โต๊ะ ผู้หญิงคนนั้นหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้ 

“ดื่มกับพี่หน่อยนะครับ” 

พี่เพิร์ทหยิบเอาแก้วชงเหล้าแล้วยกมาวางตรงหน้าของฉัน ซึ่งฉันเองก็ยกเหล้าขึ้นดื่มอย่างไม่ลังเล 

ฉันมองไปรอบๆ สายตาหยุดโฟกัสที่อลันกับเพื่อนของเขาซึ่งนั่งอยู่ไม่ได้ไกลจากโต๊ะของพี่เพิร์ทเท่าไหร่ มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินไปคุยกับกลุ่มของอลันและเหมือนผู้หญิงคนนั้นจะสนใจอลันเป็นพิเศษ 

“พี่รู้สึกผิดกับแพรนะ” เงียบไปครู่ใหญ่เขาก็พูดขึ้นมา ก่อนจะจับมือฉันแต่ฉันสะบัดออก “แค่จับมือก็ไม่ได้หรอครับ” 

“แพรกลัวคนของแพรเข้าใจผิดน่ะค่ะ” 

“คนของแพร ?” พี่เพิร์ททวนคำพูดของฉัน 

“เขาอยู่ที่นี่ด้วย พี่เพิร์ทอยากเจอไหมล่ะคะ” 

“หมายถึงแพรกำลังคบอยู่กับคนอื่นหรอครับ ?” สีหน้าของพี่เพิร์ทดูตกใจไม่น้อยที่รู้ว่าฉันกำลังคบหากับผู้ชายคนอื่นอยู่

ที่ฉันบอกไปแบบนี้ก็เพราะว่าอยากเป็นคนที่เข้มแข็ง ถึงแม้ความรู้สึกมันจะพังแบบไม่มีชิ้นดีก็ตาม พี่เพิร์ทไม่ได้รักฉัน เขาแค่อยากมีฉันอยู่เพื่อหวังผล….เขาทำให้ฉันรู้สึกแบบนั้น 

“เดี๋ยวแพรพาเขามาเจอพี่เพิร์ทดีกว่าค่ะ” 

ฉันฉีกยิ้มก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอีเแล้วเดินแหวกฝูงผู้คนที่กำลังดื่มกันอย่างสนุกมาหาอลันที่โต๊ะ 

มีแค่อลันคนเดียวที่จะช่วยเป็นแฟนปลอมๆ ให้ฉันได้ เพราะในคลับนี้ฉันรู้จักแค่เขา จะให้เฮียเฟยช่วยก็คงไม่ได้เพราะคนรู้จักเฮียเฟยเยอะ

“อลัน” ฉันใช้นิ้วสะกิดแขนอลันที่กำลังโอบเอวผู้หญิงอยู่ ทำให้อลันหันมามองฉันแล้วเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย 

“บอกว่าไม่ต้องรอรับ หูตึงว่างั้น ?” อลันถาม เขาคงคิดว่าฉันอยู่รอรับตัวเองสินะ 

ทุกคนที่นั่งอยู่ต่างมองมาที่ฉันรวมทั้งผู้หญิงที่นั่งบนตักของอลัน เธอมองฉันอย่างไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ 

“ฉันไม่ได้รอรับนาย ฉันมีอะไรให้ช่วยนิดหน่อย” บอกอลันเสร็จแล้วฉันก็พูดกับผู้หญิงตรงหน้า “ฉันเป็นเพื่อนพี่สาวเขา ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาและฉันก็ไม่ชอบเด็กเธอวางใจได้” 

“มีอะไร ?” อลันพูดแทรกขึ้นมา 

“มากับฉันหน่อย” 

เขาดูไม่พอใจแต่ก็ยอมลุกขึ้นจากโต๊ะเดินมาพร้อมกับฉันโดยไม่ได้ถามเซ้าซี้อะไร 

ฉันมาอลันเดินมาหยุดที่โต๊ะของพี่เพิร์ท เมื่ออยู่ตรงหน้าพี่เพิร์ทฉันก็ยกมือขึ้นมาคล้องแขนอลันแสดงความสนิทสนม 

“อะไร ?” อลันหันมาถามฉัน 

ฉันเขย่งเท้าแล้วยื่นหน้ามากระซิบบอกอลัน “ช่วยฉันหน่อยนะ” 

“ผู้ชายคนนี้หรอครับที่แพรกำลังคบหาอยู่” พี่เพิร์ทถามแล้วปรายตามองอลัน 

“ใช่ค่ะ แพรคุยๆ กับเขามาได้อาทิตย์กว่าแล้ว” 

“แพรเคยบอกว่าไม่ชอบเด็ก….” 

“ผู้ชายคนนี้คือข้อยกเว้นค่ะ” 

จู่ๆ อลันก็พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ เขาดึงแขนออกจากการโอบรัดของฉันแล้วจ้องหน้าฉันเขม็ง

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เด็กมันยั่ว BAD LOVE    BAD LOVE - ตอนพิเศษ

    5 เดือนผ่านไป ชีวิตหลังแต่งงาน “ทำให้มันดีๆ หน่อยสิอลัน” “ก็ทำดีๆ อยู่นี่ไง” “แล้วนายเอาหมูไปผัดแบบนั้นได้ยังไง ทำไมไม่ผัดหมูก่อน”“แล้วทำไมไม่บอกก่อนก็รู้ว่าทำอาหารไม่เป็น”“ทำไม่เป็นก็ถอยไปฉันจะทำเอง”“ไม่ต้องยุ่งออกไปนั่งรอเลยไป” ฉันมองสามีของตัวเองทำอาหารด้วยความเหนื่อยใจ ทำไม่เป็นยังจะเสนอตัวอวดเก่งอยากจะโชว์ฝีมือ ชีวิตคู่ของเราไม่ได้โปรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ได้รักกันจนหวานชื่น เรามีปากเสียงกันในบางครั้งไม่เข้าใจกันบ้าง แต่ความรักที่มีให้กันมันก็ยังคงอยู่และเพิ่มมากขึ้นทุกวัน ฉันว่ามันคงเป็นธรรมดาของชีวิตคู่ จะให้รักกันปานจะกลืนกินคงไม่ใช่ คนที่อยู่ด้วยกันการทะเลาะและปรับความเข้าใจเป็นเรื่องปกติ “เสร็จแล้วครับคุณเมีย ^_^” อลันถือจานอาหารที่ตัวเองทำมาวางไว้ที่โต๊ะด้วยสีหน้าที่ปลื้มอกปลื้มใจกับฝีมือตัวเอง “ผัดผักยังไงให้ผักไม่สุก แบบนี้จะกินยังไง” “ผักต้องสุก ?” เขาถามอย่างกับไม่เคยกินผัดผักมาก่อนในชีวิตถึงไม่รู้ว่ามันต้องสุกประมาณไหน “ถ้าลูกคลอดออกมาฉันคงไม่ไว้ใจให้นายทำอาหารให้ลูกกินแน่ๆ” “ของแบบนี้มันพัฒนากันได้ ตอนนี้ทำไม่เป็นอีกสิบปีข้างหน้าอาจจะได้เป็นเชฟกระทะเหล็กก็ไ

  • เด็กมันยั่ว BAD LOVE    BAD LOVE - 109 THE END ️

    #บ้านของฉันฉันกับอลันมาที่บ้านด้วยกันเพื่อจะมาบอกพ่อว่าเรากำลังจะมีลูก ก่อนมาเขาได้โทรบอกพ่อกำนันแล้วเห็นว่าดีใจยกใหญ่เลย พรุ่งนี้คงจะขึ้นมากรุงเทพมาคุยเรื่องงานแต่ง “จะมาทำไมไม่บอกก่อนจะได้ให้คนจัดเตรียมอาหารเพิ่ม” พอพ่อเห็นอลันเดินมาพร้อมกับฉันก็รีบท้วงทันที ถึงก่อนหน้านี้จะใจร้ายไปบ้างแต่ตอนนี้พ่อตากับลูกเขยเริ่มเข้ากันได้แล้วนะ “หนูมีเรื่องสำคัญจะบอกพ่อค่ะ ^_^” ฉันยิ้มให้พ่อแล้วก็หันมายิ้มให้อลัน จากนั้นเราสามคนก็พากันเดินมาที่ห้องขับแขก“มีอะไรทำไมถึงต้องคุยเป็นทางการขนาดนี้ ?” พ่อถาม “พ่ออยากมีหลานคือเปล่าคะ” “อยากสิ พ่อแก่แล้วอยากจะรีบอุ้มหลานเร็วๆ” “งั้นคุณลุงก็สมหวังแล้วครับ” อลันพูดแทรก “หมายความว่ายังไง ?” พ่อขมวดคิ้วมองเราทั้งคู่สลับกัน ฉันคลี่ยิ้มก่อนจะตอบ “หนูท้องค่ะ ^_^” พอบอกว่าท้องพ่อก็เงียบไปเหมือนตกใจ ทำเอาฉันใจหาย ไหนบอกว่าอยากอุ้มหลานเร็วๆ ไง ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้น“คุณลุงไม่ดีใจหรอครับ” อลันรีบถามเพราะเห็นพ่อเงียบไป “ลง ลุงอะไรกัน เรียกพ่อได้แล้วไอ้ลูกเขย” พ่อพูดออกมาพร้อใกับรอยยิ้มบนใบหน้า ทำเอาฉันถอนหายใจอย่างโล่งอกนึกว่าพ่อจะเสียใจซะอีก อีกหนึ่งเรื่องร

  • เด็กมันยั่ว BAD LOVE    BAD LOVE - 108 ท้อง

    โรงพยาบาลตอนนี้ฉันกับอลันอยู่ที่โรงพยาบาล ส่วนอลิชเธอกลับไปที่บ้านแล้วเพราะต้องไปดูลูก ทั้งฉันและอลันได้รับการตรวจร่างกายอย่างละเอียดทั้งคู่ แต่ที่ต่างออกไปคือหมอให้ฉันตรวจเลือดและตรวจปัสสาวะ ตอนนี้เรากำลังนั่งรอผลตรวจอยู่อาการของอลันดีขึ้น ตอนนี้เขานั่งจนแทบจะสิงร่างฉันอยู่แล้ว “ขยับไปหน่อยได้ไหม ดูสิคนมองเยอะเลยนะ” ฉันกระซิบบอกอลัน “ขยับออกก็อ้วก จะเอาแบบนั้นไหมล่ะ” “แล้วอยู่ใกล้ฉันไม่อยากอ้วกหรือไง” เขาส่ายหน้าแทนคำตอบ ถึงอาการของเขาจะดีขึ้นแต่ร่างกายยังอิดโรย ไม่นานเท่าไหร่คุณหมอก็เรียกให้เราสองคนไปฟังผลตรวจ “ผลตรวจของคุณผู้ชายเป็นปกติดีนะคะ” “แต่เขาทั้งเวียนหัวทั้งอ้วกเลยนะคะคุณหมอ” ฉันรีบพูดแย้งขึ้นทันที “คงจะเป็นอาการแพ้ท้องแทนภรรยาค่ะ ยินดีด้วยนะคะตอนนี้คุณกำลังตั้งครรภ์ ^_^” หมอพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แต่คำพูดนั้นยังวนอยู่ในหัวของฉัน ยินดีด้วยนะคะคุณกำลังตั้งครรภ์ มันจะเป็นไปได้ยังไงในเมื่อเราไม่เคยพลาด อลันปล่อยนอกหรือไม่ก็ใส่ถุงยางอนามัยตลอด ตอนนั้นที่ปล่อยในฉันก็กินนาคุมฉุกเฉินแล้ว คิดไม่ออกเลยว่าจะท้องได้ยังไง “จริงหรอครับคุณหมอ ผมกำลังจะมีลูกหรอคร

  • เด็กมันยั่ว BAD LOVE    BAD LOVE - 107 Nc20+ ( อาการหนัก )

    อลันเดินออกมาจากห้องน้ำทั้งที่ยังเอามือปิดจมูกอยู่ เขาทำท่าเหมือนขยะแขยงอาหารที่ฉันเตรียมให้มากๆ มันรู้สึกเฟลนิดๆ นะ อุตส่าห์ตั้งใจเตรียมให้แท้ๆ “ไปหาหมอไหม”“ไม่เป็นไรแค่เวียนหัวนิดหน่อย” ฉันเดินมาหาอลันแล้วยกมือขึ้นทาบบนหน้าผากของเขาเพื่อเช็คว่าตัวร้อนหรือเปล่า “ตัวก็ไม่ร้อนนี่ ทำไมจู่ๆ ถึงเป็นแบบนี้ล่ะ ฉันว่าไปหาหมอดีกว่านะอลัน”อลันสวมกอดฉันเอาไว้แน่นแล้วบอกด้วยน้ำเสียงออดอ้อน “แค่กอดเมียแป๊บเดียวเดี๋ยวก็หาย” แปะ! ฉันฟาดมือลงบนแขนของอลันเบาๆ แล้วพูดค้อน “ฉันเป็นห่วงนะยังจะมาพูดเล่นอีก”“ไม่ได้พูดเล่นมันดีขึ้นจริงๆ นะ” พูดจับอลันก็เอาใบหน้ามาซุกลงบนซอกคอของฉัน “หอมจัง” “…นายคงกินไม่ได้แล้วใช่ไหมฉันจะได้เก็บ” ฉันถามเสียงเศร้า “มันเหม็น” อลันพูดกระซิบบอกที่หูเสียงเบา “อยากกินเมียแทนข้าว” ฝ่ามือสากเริ่มเลื้อยไปมาเป็นปลาหมึก ริมฝีปากหนาพรมจูบไปจนทั่วซอกคอของฉันก่อนจะขยับขึ้นมาที่พวงแก้มและประกบจูบที่ริมฝีปาก “อืม~” เสียงครางในลำคออย่างพึงพอใจของอลันทำให้ฉันรู้สึกวาบหวิว แควก! เสียงนี้คือเสียงชุดซีทรูตัวบางของฉันถูกฉีกอย่างไร้ความปรานี “อลัน!!” ฉันดันตัวออกแล้วจ้องอลันเขม็ง เข

  • เด็กมันยั่ว BAD LOVE    BAD LOVE - 106 เหม็นกลิ่น

    วันต่อมา หลังจากที่อลันเลิกเรียนเราก็มาเจอเฮียเฟย นัดเจอกันที่ร้านอาหารในห้าง ฉันโทรนัดเฮียเอาไว้แล้ว #ภายในร้านอาหาร “เฮียสั่งจะกินอะไรไหมคะเดี๋ยวแพรสั่งให้” ฉันรีบถามเมื่อเฮียเฟยมาถึง มันรู้สึกเกร็งเอามากๆ สาเหตุก็เพราะอลันที่เอาแต่จ้องมองตลอดเวลา “ไม่เป็นไรเดี๋ยวเฮียต้องเข้าบริษัทไปกินที่บริษัทก็ได้”“งานยุ่งหรอคะช่วงนี้”“ก็….”“มีอะไรจะพูดก็รีบๆ พูด เอาแต่เนื้อ น้ำไม่ต้อง” อลันพูดแทรกขึ้นมาอย่างเสียมารยาท ฉันจึงหันมามองค้อนเขาด้วยสายตาที่ตำหนิ แต่เขาก็ทำท่าเหมือนทองไม่รู้ร้อน“ทีหลังถ้าจะนัดคุยมาคนเดียวดีกว่านะ แฟนแพรคงไม่สะดวก” เฮียเฟยบอก “ถ้าคุยสองต่อสองคงไม่ปล่อยให้มา” อบันตอบกลับทันควัน “นายช่วยอยู่เงียบๆ ได้ไหมอลัน” ฉันบอกเขาเสียงดุ ใจคอจะหาเรื่องให้ได้เลยหรือไง “แพรขอโทษแทนอลันด้วยนะคะ”“ไม่เป็นไรเฮียเข้าใจ แฟนแพรยังเด็ก….”“เด็กแล้วยังไง ?” เป็นอีกครั้งที่อลันถามอย่างไม่สบอารมณ์ “อลัน!!” ฉันจ้องเขาเขม็งจึงยอมปิดปากเงียบ มันน่าดีดหน้าผากแรงๆ สักทีให้เข็ดหลาบ “ที่นัดมาวันนี้แพรอยากจะมาขอโทษที่เคยพูดให้ความหวังเฮีย อยากขอโทษที่เคยดึงเฮียเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งที่แพรไม่ไ

  • เด็กมันยั่ว BAD LOVE    BAD LOVE - 105 หนุ่มน้อยคลั่งรัก

    ทางผู้ใหญ่พูดคุยกันครั้งนี้พ่อฉันยินยอมไม่ได้ขัดอย่างที่เคยลั่นวาจาเอาไว้ คุณคานส์สามีของอลิชเสนอตัวจะออกค่าใช้จ่าย ส่วนค่าสินสอดวันแต่งพ่อของอลันจะเป็นคนออกเอง โดยงานหมั้นจะจัดหลังจากที่มหาวิทยาลัยของอลันปิดเทอม ซึ่งก็คืออีกไม่นานนี้แล้ว หลังจากคุยธุระเสร็จเรียบร้อยเราก็นั่งกินข้าวด้วยกัน ฉันเองก็ยังเกร็งไม่หาย แต่ก็ดีใจที่พ่อของอลันเอ็นดูฉันมากขนาดนี้ ตอนนี้ฉันกำลังเดินเล่นกับอลิชอยู่ที่สนามหน้าบ้าน ส่วนพ่อฉันกับพ่อของอลันคุยกันเรื่องธุรกิจ พ่อของอลันสนใจอยากจะเปิดธุรกิจเล็กๆ ที่บ้านต่างจังหวัดเลยขอคำปรึกษากับพ่อ ดีใจที่ทั้งสองคุยกันถูกคอ “แกไม่กลับบ้านพร้อมสามีหรออลิช” ที่ถามแบบนี้ก็เพราะว่าฉันเห็นคุณคานส์กลับไปก่อนแล้ว “ฉันกลับพร้อมพ่อน่ะ คุณคานส์รีบไปดูลูก” “สามีดีเด่นนะเนี่ย” “แกก็เถอะ ดีใจด้วยนะ รู้ไหมฉันแทบจะกรี๊ดลั่นบ้านตอนที่รู้ว่าอลันจะจอแกหมั้น” อลิชดีใจจนออกนอกหน้า “แกไม่ห้ามน้องหน่อยหรอ หมั้นทั้งๆ ที่ยังเรียนไม่จบ” “แพร อลันเป็นผู้ชายไม่มีอะไรเสียหายหรอกนะ ดีซะอีกน้องฉันตั้งใจทำงานมากๆ แถมยังไปเรียนทุกวัน ฉันละนับถือแกจริงๆ เลยที่เอาอลันอยู่หมัดขนาดนี้” “พี่อลิช

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status