บทที่ 2 ตายคาเตียง (NC)

ปัจจุบัน

ตอนนี้ฉันนั่งรอยัยนกไปส่งงานกับอาจารย์นภาอยู่หน้าตึกคณะตอนนี้ก็เริ่มมืดแล้วด้วยสิ ยัยนกก็ไปนานซะจริง ๆ ไม่นานฉันก็เห็นร่างสูงของคน ๆ หนึ่งกำลังเดินจู๋จี๋กับดาวของคณะฉัน พี่วินทัพ..กับนุ่น เหอะ ฉันไม่เห็นเข้าใจเขาเลยสักนิดทั้ง ๆ ที่เขาเองก็เปลี่ยนผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า มีความสุขดีทุกอย่าง ทำไมยังต้องมาทำร้ายจิตใจฉันด้วย!

“มาแล้ว ๆ”

เสียงของยัยนกทำให้ฉันตื่นจากภวังค์ทันที เมื่อเผลอนึกไปถึงเรื่องของร่างสูงที่เอาแต่ทำร้ายฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า

“ทำไมนานจัง นี่ฉันคิดว่าแกโดนอาจารย์นภาจับกดน้ำไปแล้วนะเนี่ย แกอยู่นั่นรายงานเล่มเดียวเนี่ย”

ฉันพูดแซวขึ้นทันทีเมื่อยัยนกนั่งลงข้าง ๆ ฉัน ด้วยใบหน้าเซ็ง ๆ ที่วนมาส่งแก้งานกับอาจารย์ขาโหดถึงสามรอบแล้ว แต่ก็โดนตีกลับยับตลอดทุกรอบ

“ก็เกือบ ๆ อ่ะ นางก็จุกจิกเกิ๊น แก้ไปสามรอบ โดนตีกลับทุกรอบ นี่รอบที่สี่ล่ะเหมือนแกจะเอือมเลยรับไป”

ยัยนกพูดไปพลางเริ่มเก็บของเข้ากระเป๋าไปด้วย ฉันเองก็เหมือนกัน เห็นทีคงต้องหาของหวานกินแล้วมั้ง ดูท่ายัยนกน่าจะน้ำตาลตกไปหลายวัน

“เอาน่า แล้วผ่านมั้ย งานน่ะ เขาว่ายังไงบ้างหลังจากรับไป”

ฉันถามด้วยความเป็นห่วง วิชานี้หากได้เกรดแย่มีหวังได้ลงใหม่เทอมหน้าแน่นอน

“ต้องผ่านสิยะ นี่ถ้าไม่ผ่านนะ ฉันจะเทแล้วจริง ๆ ด้วย”

ไหง๋กลายเป็นหงุดหงิดกว่าเดิมล่ะเนี่ย สงสัยน่าจะถามจี้จุดไปหน่อย

“โอเค ๆ ผ่านอยู่แล้วน่า หิวแล้วใช่มะไปหาไรกินแถวตลาดข้าง ๆ มอดีป่าว?”

ฉันถามถึงเรื่องกินทันที ยัยนกชอบกินจะตายไปต้องอารมณ์ดีขึ้นแน่ ๆ

“โง้ยย รู้ใจมากก ตอนนี้นะฉันหิวมากกกกเลยหล่ะ”

นั่นไง ฉันว่าแล้วเชียว เวลายัยนกหิว ๆ นะเป็นต้องวีนทุกที จะว่าไปก็อดขำไม่ได้เหมือนกันนะ แต่ตอนนี้คงไม่เหมาะ

“งั้นปะ หาอะไรกินกันเถอะ”

“ไปกันแบบด่วนจี๋!”

ฉันกับนกลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีที่พูดจบก่อนจะหัวเราะเบา ๆ ให้กับความเด๋อด๋าของเพื่อน และในขณะเดียวกันสาตาของฉันก็ดันเผลอไปสบตากับร่างสูงที่ขับรถผ่านพอดี...สายตาของเขามองฉันยังไงก็ยังคงมองแบบนั้นเสมอ สายตาที่แสนจะเกลียดฉัน...เกลียดจนสามารถฆ่าให้ตายได้เลย

คอนโดมิเดียมหรู M

พอพายัยนกไปหาอะไรกินเสร็จฉันก็ตรงกลับคอนโดทันที ฉันเหลือบมองนาฬิกาที่อยู่ตรงพนังห้องก็พอว่าดึกแล้วพอสมควร

“5ทุ่มแล้วหรอเนี่ย...”

ฉันพึมพำกับตัวเองเบา ๆ เผลอเดินตลาดนัดกับยัยนกนานไปหน่อย ไม่น่าเลย

พรึบ!

“ว้าย!!”

จู่ ๆ ข้อมือของฉันก็ถูกกระชากจากทางด้านหลัง อย่าบอกนะ…

ไม่นะ...ต้องไม่ใช่นะ!!

“หึ! ใช่5ทุ่มแล้ว กว่าจะกลับมาได้ต้องไปแรดก่อนรึไง!”

เสียงของผู้ชายที่ชอบมาที่ห้องของฉันเวลาที่เขาหงุดหงิดอะไรมาก็ตาม เขาพูดขึ้นด้วยเสียงที่เย็นเยียบ เมื่อฉันรวบรวมสติได้ฉันก็มองตรงไปที่ใบหน้าหล่อร้ายของเขาทันที พี่วินทัพ...เขามาอีกแล้ว…

“ปะ…เปล่านะคะ รินแค่ แค่ไปหาอะไรกินเองนะ...”

ฉันพูดเสียงตะกุกตะกักราวกับคนติดอ่าง เมื่อเห็นสีหน้าและแววตาดุร้ายของเขา คนที่ฉันกลัวมาตลอดสี่ปี

“เลิกตอแหลเหอะ! ทำไม มีฉันเป็นผัวคนเดียวมันยังอิ่มไม่พอหรือไง เหอะ! หรืออยากมีเป็นสิบ! เหมือนที่เธอเคยทำไว้กับคนที่ฉันรัก!!”

ฉันนิ่งไปทันที เพราะไม่รู้ว่าฉันควรจะพูดอะไร! ใช่เขาข่มเหงฉันตั้งแต่วันที่พ่อกับแม่ของฉันไปต่างประเทศ เขาข่มเหงฉันมาตลอด!เขามันเป็นไอ้บ้า!! ไอ้โรคจิต! และก็เหมือนเดิมเวลาที่เขาจะทำร้ายฉันก็มักจะยกเรื่องคืนนั้นเมื่อสี่ปีก่อนมาว่าฉันเสมอ

“พี่วิน...ปล่อยรินนะ รินเจ็บ..”

ฉันพูดแกมอ้อนวอนเขาให้ปล่อยฉันจากพันธนาการของเขา แต่เขากลับทำตรงกันข้าม เขายิ่งบีบข้อมือของฉันแรงขึ้นเรื่อย ๆ แล้วดึงไปทางห้องนอนของฉัน…ไม่นะ ไม่เอานะ!

“ไม่นะ พี่วิน!! อย่านะ ไม่เอา ปล่อยรินนะ รินกลัว!”

ฉันพยายามรั้งแรงของเขาเอาไว้และร้องขออย่างไม่ยอมลดละ แต่ก็ไม่เป็นผลสักนิดเพราะเขาพาฉันเข้ามาในห้องนอนได้แล้วเรียบร้อย พอมาถึงเขาก็โยนฉันลงไปบนเตียงทันที! ฉันกลัวการกระทำของเขาแบบนี้นี้ที่สุด! ฉันกลัว! กลัวเขาทำรุนแรงกับฉัน ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาไม่เคยโอนโยนกับฉันสักครั้ง ไม่เคยเลย!

“กลัวงั้นหรอ เหอะ! เธอกลัวหรือชอบกันแน่ล่ะ หืม? ในเมื่อเธอลืมไปแล้วว่าฉันเป็นผัวของเธอ ฉันก็จะช่วยเตือนความจำให้นี่ไง!”

ไม่นะ!! ฉันรีบคลานหนีเขาไปอีกฝั่งของเตียงทันที เเต่เขาก็จับขาของฉันได้แล้วดึงฉันกลับไปอยู่ใต้ร่างของเขาที่ตอนนี้ไม่มีเสื้ออยู่แล้ว ไวเกินไป! เขาถอดมันออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่!

“อย่านะพี่วิน อย่าทำรินนะ! ไม่เอานะ!”

ฉันพูดแล้วพยายามปัดป่ายมือของเค้าที่เริ่มปลดเข็มขัดกับกระดุมเสื้อของฉันอย่างบ้าคลั่ง เขาไม่ฟังฉันเลยสักนิด เขามันเอาแต่ใจที่สุด!

เค้าพูดแล้วบีบคางของฉันด้วยความโกรธ ทำไมฉันต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย! ทำไม! น้ำตาของฉันเริ่มไหลลงข้างแก้มช้า ๆ เมื่อเขาถอดทุกอย่างบนร่างกายของฉันไปได้หมดแล้ว...บนร่างของเขาเองก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่เหมือนกัน พี่วินทัพเริ่มบดขยี้ริมฝีปากของเขาลงมาบนปากของฉัน อย่างรุนแรง จนฉันรู้สึกได้ถึงกลิ่นคาวของเลือด

“อืม..”

เขาครางในลำคอเบา ๆ อย่างพอใจ เมื่อฉันเริ่มไม่ขัดขืนเขาแล้ว ฉันเหนื่อยที่จะสู้แล้ว กับเขาสู้เท่าไหร่ก็คงไม่ชนะ

“หึ! ยอมง่าย ๆ ตั้งแต่แรกก็สิ้นเรื่อง!”

เขาพูดขึ้นหลังจากผละออกจากปากของฉัน พอพูดจบเขาก็ก้มลงไปดูดเม้มก่อนจะกัดหน้าอกอวบอิ๋มของฉันอย่างเมามัน แต่สำหรับฉันมันเจ็บเสียจนแทบเป็นบ้า

“อ๊ะ! เจ็บ รินเจ็บนะพี่วิน”

ฉันร้องออกมาด้วยความความเจ็บปวดที่แล่นเข้า มือของเขาก็เริ่มลูบไล้ตรงบริเวณจุดกลางกายของฉันที่ตอนนี้มันเริ่มแฉะแล้ว

“อะ..อื้อ”

เขาเองก็คงอยากมากเหมือนกันรีบเอาแก่นกายของเขามาถูไถไปมากับจุดกลางกายของฉัน ฉันรู้สึกได้ว่าที่ส่วนหัวของมันมีน้ำหนืด ๆ เปรอะเปลื้อนเต็มไปหมด เพราะมันเลอะระหว่างขาของฉันเต็มไปหมด

"อืมม~"

เขาครางอย่างพยายามอดกลั้น แต่ความอดกลั้นนั้นมันก็สิ้นสุดลงเมื่อพี่วินทนไม่ไหว เค้ากระแทกแก่นกายเข้ามาในร่องสวาทของฉันด้วยความแรง มันเจ็บปวดมาก ๆ เขาไม่เคยอ่อนโยนกับฉันเลยสักครั้ง! รวมไปถึงครั้งนี้ด้วย

ตับ ตับ ตับ ๆ

เขาเริ่มกระแทกตัวตนแข็งแกร่งของเขา เข้าออกอย่างบ้าคลั่ง ราวกลับว่าเขาไม่ได้ปลดปล่อยความต้องการของตัวเองมานานแสนนาน

"อ๊ะ อ๊าาา ช้าหน่อยค่ะ พี่วิน! อื้ออ อ๊าาาา"

ฉันบอกเขาไปด้วย ครางไปด้วยแต่เขากลับไม่สนใจแถมยังกระแทกลงมาแรงขึ้นอีก! ราวกลับอยากกลั้นแกล้งกัน

“หึ่มม อาส์ เสียวจังวะ แม่งเอ้ย!!”

เขาพูดแล้วบีบเต้านมทั้งสองข้างของฉันอย่างแรงเหมือนหาที่ระบายความเสียวของเขา ไม่รู้ทำไมการกระทำของเขามันถึงกระตุ้นอารมณ์ของฉันให้มีร่วมไปกับเขาได้อย่างดี

“อ๊าาา อื้ออ เจ็บ! พี่วิน เบาหน่อยค่ะ รินเจ็บ”

ฉันพูดบอกเขาเพราะเริ่มเจ็บมากกว่าเสียวซะอีก เมื่อเขาเอาแต่ใจแบบนี้! มันก็ส่งผลกระทบมาที่ฉันด้วย

“เจ็บสิดี! ฉันอยากเห็นเธอเจ็บยิ่งกว่านี้ซะอีก!!”

เขาไม่พูดเปล่า แต่กลับเพิ่มแรงกระแทกแก่นกายแข็งของเขาไปด้วยความรุนแรงที่เพิ่มมากขึ้น ตอนนี้ฉันเจ็บระบบน้องสาวไปหมด!เมื่อไหร่มันจะจบสักที!! เมื่อไหร่!!

“อ๊าา ไม่ไหวแล้ว อาส์!!!”

เสียงครางของฉันดังสนั่นไปทั่วห้อง และเพียงไม่นานเขาก็กระตุกเกรงอย่างแรงฉันเองก็เช่นกัน! ฉันนอนหอบหายใจเหนื่อยปล่อยให้เขารีดน้ำออกจากแก่นกายนั่นใส่มาในตัวฉันจนหมด

“ลุกขึ้นมา!”

จากที่คิดว่ามันจบลงเสียทีกลายเป็นต้องคิดใหม่ เพราะเขาดึงตัวฉันให้ลุกขึ้นนั่ง! นี่ฉันต้องทำอะไรแบบนั้นอีกแน่ ๆ! สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุด!

“ไม่เอานะ ไม่เอา! พี่วิน รินขอนะคะ อย่าทำแบบนั้นเลยนะคะ!”

ฉันพูดอ้อนวอนเขาทันทีที่ แต่เขาไม่ได้สนใจฟังคำขอร้องของฉันสักนิด เขาเอาน้องชายแข็งขื่นของเขามาจ่อปากฉัน ก่อนจะใช้มันไล้ไปตามรูปปากของฉันอย่างเย้ยหยัน

“หึ!”

สวบ! เขาไม่เพียงแค่เค่นหัวเราะในลำคอเท่านั้นแต่เขายัดไอ้แท่งร้อนนั้น เข้ามาในปากฉันอย่างไม่รีรอให้ฉันได้เอ่ยคำใดอีก

“อึก!”

“ซี้ดด ปากเธอแม่ง!!”

เหมือนเขาทนไม่ไหวอีกต่อไปก่อนจะครางออกมาดังลั่นราวกับถูกใจปากของฉันที่อมลูกชายเขาอย่างมาก ก่อนจะกดหัวของฉันให้อมลูดเข้าออกกับแท่งร้อนของเขาเร็วและลึกมากขึ้น

“อึก อ็อก!”

ฉันเจ็บแสบปากคอไปหมด ฉันทรมานแต่ก็ทำอะไรไม่ได้สักอย่าง ขัดขืนก็ไม่ได้ ตอนนี้ตาของฉันคงเหลือกมาก เพราะเขารุนแรงกับฉันไม่เลิก

“อ่าส์ แม่งโคตรเสียวหัวเลย!!”

อึก ๆๆๆ

เขายังคงทำแรงขึ้นเรื่อย ๆ ยิ่งมาถึงจุดที่เขาใกล้จะถึงฝั่งฝัน!

“อ๊าสส ดูดดิวะ!”

พี่วินทัพูดสั่งฉันให้ดูดแท่งร้อนขนาดใหญ่ของเขาด้วยน้ำเสียงดุ ซึ่งฉันก็ทำตามอย่างง่ายดายเพราะอยากให้เรื่องนี้มันจบไว ๆ เสียที

“จ๊วบบ อึก!”

ฉันดูดหัวแท่งร้อนใหญ่ราวกับดูดเลียไอศกรีมหวาน ที่มันใกล้จะหมดก็ไม่ปาน

“อ่าส์! ซี้ด ดีมากดาริน!”

เขาครางไปพูดไปแล้วลูบหัวของฉันเบา ๆ ให้ตายสิถ้าเขาแสดงออกชัดว่าชอบขนาดนี้หากฉันขัดขืนหรือไม่ทำตามเขาคงหด้โมโหอีกรอบแน่

จ๊วบบ!! จ๊วบ!!

ฉันยังคงดูดเลียแท่งนั้นต่อไป อันที่จริงรสของมันก็หวานเหมือนกันนะ ไม่ได้แย่เหมือนคราวก่อนที่เขาบังคับฉันให้ทำแบบนี้

“อ๊าา จะเสร็จแล้วริน ซี้ดด!! ใกล้แล้ว!”

เขาเริ่มกดหัวของฉันให้แรงรัวเหมือนเดิม เมื่อเขาใกล้ถึงฝังฝันเต็มทน เมื่อเห็นแบบนั้นฉันก็ดูดเม้มส่วนหัวของเขาแรงขึ้นอีก และรัวขึ้นอีกตามอารมณ์ของเขา

อึก ๆ อ็อก!!!

“ซีดด!! ฮู่วแม่ง โคตรเสียว!!”

เขาพ่นระบายคำพูดออกมาพร้อมกับน้ำของเขสที่แตกใส่ปากฉันก่อนจะไหลงคอของฉันจนหมด!

“พะ..พอแล้ว...พี่วิน รินไม่ไหวแล้วค่ะ”

ฉันพูดเมื่อเห็นเขาดึงฉันให้ลงจากเตียง ฉันไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรอีก! แต่ฉันอยากพอแล้ว!! เมื่อไหร่เขาจะเลิกราจากฉันไปสักที ทำไมเขาไม่เหนื่อยเสียที!!

“เธอไม่มีสิทธิ์ห้ามฉัน!!เธอทำได้แค่ทนทรมานเท่านั้นดาริน!”

เขาพูดเท่านั้นก่อนจะจับฉันหันหน้าเข้าไปหาโต๊ะตรงหัวเตียงอย่างเอาแต่ใจ

สวบ!!

“อ๊ะ! อ๊าส์!!”

ฉันครางออกมาทันทีที่เเก่นกายของเขากลับเข้ามาในร่างของฉันอีกครั้ง

ตับ ตับ ตับ ๆๆ

เขากระแทกแท่งร้อนนั้นเข้ามาในร่างกายของฉันไม่ยั้ง! ทำเอาฉันจุกไปหมด

“อ๊ะ ๆ อ๋าส์ พี่วิน! อ๊าา!!”

ฉันครางเสียงดังเพราะมันเสียวมาก ๆ เสียวกว่าเดิมเป็นไหน ๆ ท่านี้ของเขาทำฉันขาอ่อน มันเสียวซะจนฉันไม่มีแรง!!

เขาเอื้อมมือมาบีบนมทั้งสองของฉันอย่างหาที่ระบายความเสียวที่เขามอบให้ทั้งฉันและตัวเขาเอง

“อ๊าา พี่วิน เสียวว อ๊าา รินเสียว ซีดด!!! พี่วิน!!”

ฉันครางเรียกชื่อของเขาอย่างอยากระบายความเสียวซ่านไปทั่วร่าง ที่เขาเป็นคนมอบมันให้ฉันอย่างไม่หยุดหรือเบาลงเลย

“เรียกอีกสิ เรียกพี่วินอีก! ซี้ด! แม่งเสียวชิบหาย!”

เขาเองก็คงเสียวมากไม่ต่างจากฉันเหมือนกัน ถึงบอกให้ฉันเรียกชื่อของเขาไม่หยุดปาก

“พะ..พี่วิน ขาาา อ๊าาา ซีดด รินเสียวค่ะ อ๊าา พี่วิน พี่วิน! อ๊ะ อ๋าสส์ ซี้ด อ๋า! เสียวมากเลยค่ะ”

ฉันครางไม่ได้ศัพท์พร้อมเรียกชื่อเขาไปด้วย น้องชายพี่วินใหญ่มากจนทำให้ฉันโคตรเสียว! ทั้งเสียวทั้งจุก

“อ๊าาา จะเสร็จแล้วสินะ หืม!!”

ฉันตาลุกวาวทันที มันจะจบลงแล้วใช่มั้ย!? ถ้าแันและเขาเสร็จรอบนี้คงจะจบแล้วจริง ๆ ใช่มั้ย เมื่อคิดได้แบบนั้นฉันก็ยิ่งได้ใจ

“อื้มม อ๊าา พี่วินขา อ่ะ! อ๊ะ อ๊าา ซี้ด อ๋าาาาาา"

“ซีดดดดด!!”

ฉันกับพี่วินกระตุกเกร็งอีกครั้งพร้อมก้น น้ำรักของเขาไหลเต็มขาของฉันไปหมดเสียงหอบเหนื่อยของเราสองคนดังกลบความเงียบภายในห้องหด้เป็นอย่างดี

พรึ่บ!!

“พะ..พี่วิน จะทำอีกเหรอคะ?”

เขาผลักฉันลงบนเตียงเหมือนเดิม พลางยกขาทั้งสองข้างของฉันขึ้นพาดบ่า มันยังไม่จบอีกหรอ! เขาไปเอาเรี่ยวแรงมากมายมาจากไหนกันแน่!!

“อย่าคิดว่ามันจะจบง่าย ๆ นะดาริน! หึ! เธอได้ตายคาเตียงจริง ๆ แน่ ดาริน!”

สวบ!!

“อ๊าาา!!”

แล้วเขาก็เริ่มบรรเลงความต้องการของเขากับฉันไปอีกหลายท่า จนท้องฟ้าตอนนี้สว่างแล้ว!! เขาก็ยังไม่ยอมหยุด!

ตอนสองก็ล่อน้องแล้วอะ!

คอมเม้นท์ + กดใจ = เป็นกำลังใจนักเขียนนะคั้บ~~

หากต้องการอ่านตอนใหม่ก่อนใครสามารถเพิ่มเข้าชั้นหนังสือเพื่อรับการแจ้งเตือนได้นะคั้บ><