เมรีอยากกินพี่อะ

สงครามเย็นยังคงดำเนินต่อไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่มีใครสังเกต จนกระทั่งอาหารมื้อที่น่าอึดอัดที่สุดในชีวิตของเมรีจบสิ้นลง และแขกทั้งคณะย้ายตัวไปที่ห้องนั่งเล่นพร้อมเด็กๆ ทั้งสาม

ส่วนเมรีนั้นขออาสาช่วยเก็บจานชามในครัวเพื่อหาเหตุหลบเลี่ยงสายตาใครบางคนที่ทำให้เธอหงุดหงิดมาตลอดเช้านี้

เขาช่างไม่กลัวว่าหวานใจจะจับได้เอาเสียเลย แต่ก็นั่นแหละ ตั้งแต่พบกันมา เขาก็เป็นแบบนั้นเสมอ คนหล่อที่แสนเย็นชา เข้าถึงยาก แต่กลับทำให้สาวน้อยคนหนึ่งโดนตกเพราะลุคนั้นตั้งแต่แรกพบจนคิดเกินเลย

เมรีวางผ้าเช็ดโต๊ะ ก่อนทิ้งตัวลงนั่ง ตามองเหม่อออกไปนอกหน้าต่าง ปล่อยใจให้คิดถึงภาพความหลังตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกันเมื่อสี่ปีก่อน...

‘นี่ชิษณุกร หรือ ชิษ น้องชายพี่เอง แล้วนี่ก็น้องเมรีน้องสาวพี่รจเขา สองคนรู้จักกันไว้สิ’

เมรียังจำได้แม่นว่าตัวเองใจเต้นแรงแค่ไหนเมื่อได้พบหน้าน้องชายสุดหล่อของพี่เขยครั้งแรก สาวน้อยผู้มีพี่สาวอย่างรจนาเป็นไอดอลในการหาสามีที่แสนดีและเริ่ดสะแมนแตน โดนความหล่อออร่าพุ่งของหนุ่มเมืองกรุงตกเอาตั้งแต่แรกพบสบตา  

ในเมื่อชิษณุกรเป็นน้องชายแท้ๆ ของสาธุคุณพี่เขยเธอ เกิดจากพ่อแม่เดียวกัน เติบโตมาด้วยกัน เขาก็ควรมีอะไรเหมือนๆ กันกับพี่ชายสิน่า อย่างน้อยก็ความหล่อ ความรวยนั้นยิ่งไม่ต้องสงสัย ได้ยินว่าบ้านพี่เขยเธอมีลูกชายแค่สองคน มีธุรกิจในมือมากมาย มรดกเยอะแยะก็คงไม่ต้องมีตัวหารเยอะเหมือนบ้านอื่นที่แทบฆ่ากันตายแย่งชิงมรดก

แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นสำคัญที่ทำให้เธอหลงรักเขาหัวปักหัวปำ โดยโนสนโนแคร์ว่าอีกฝ่ายจะไม่มีท่าทีจะสนใจสาวน้อยกะโปโลอย่างเธอก็ตาม  

ตื้อเท่านั้นที่ครองโลก!

โชคเข้าข้างเมื่อพี่สาวพี่เขยไหว้วานให้เธอช่วยเป็นธุระพาชิษณุกรไปดูที่ทางในหมู่บ้านในฐานะเจ้าถิ่นที่รู้จักคนเยอะ เพื่อจะซื้อไว้สำหรับสร้างบ้านพักตากอากาศให้กับพ่อแม่ของสาธุคุณ เพราะทั้งสองอยากอยู่ใกล้ๆ หลานชายฝาแฝดที่กำลังจะเกิด ที่ทางแถวบ้านเธอก็ขึ้นชื่อเรื่องสภาพแวดล้อม และอากาศดีเสียด้วย

แล้วมีหรือที่เมรีจะปฏิเสธโอกาสงามๆ ที่จะได้ใกล้ชิดชายในฝัน ตามที่โบราณเขาว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด หากได้ใกล้ชิดกันบ่อยๆ เขาก็ต้องมองเห็นความน่ารักของเธอบ้างล่ะน่า คนช่างมโนคิดเอาอย่างง่ายๆ

แล้วจากวันนั้นสาวน้อยบ้านนาก็พาหนุ่มเมืองกรุงเที่ยวตะลอนๆดูที่ทางในหมู่บ้านด้วยรถมอเตอร์ไซด์อีแก่ของแม่ แม้ชิษณุกรไม่อยากไปแต่ก็ไม่มีทางเลือก เขาขับรถมอเตอร์ไซด์ไม่เป็น จึงจำเป็นต้องซ้อนท้ายเธออย่างเก้ๆ กังๆ พอเบรกทีเขาก็ตกใจเผลอตะครุบกอดเอวเธอที ทำเอาเมรีฟินไปเลย

ทั้งคู่ตระเวนหาที่อยู่หลายวัน จนกระทั่งมาเจอที่ดินถูกใจแปลงหนึ่งซึ่งอยู่ติดกับที่นาของพ่อเธอนั่นเอง พอเมรีรู้ว่าเขาอยากได้ จึงอาสาไปเจรจากับเจ้าของที่ ซึ่งเป็นผู้ใหญ่ในหมู่บ้านที่เธอรู้จักดี คือลุงบุญปั๋น เมรียังรู้อีกว่าอีกฝ่ายเป็นคนแก่หัวดื้อ แถมเป็นนักดื่มตัวยง หากจะเข้าไปเอ่ยปากขอซื้อที่กันโต้งๆ ลุงแกคงไม่ยอมขายให้ง่ายๆ  

เธอเลยวางแผนจัดแจงซื้อของไปกำนัลเป็นเหล้าขาวสี่สิบดีกรี พร้อมกับแกล้มดีๆ แล้วหนีบชิษณุกรไปด้วย พอไปถึงห้างนาน้อยแห่งนั้นก็พบว่าอีกฝ่ายกำลังกรึ่มสาโทหลังเสร็จจากงานหว่านไถคนเดียว

แล้วเป็นอย่างที่คาด พอเห็นของกำนัลจากสาวน้อย ลุงบุญปั๋นก็ชอบอกชอบใจ และชวนทั้งสองชิมสาโทที่แกหมักเองกับมือจนได้ที่

แม้ชิษณุกรจะไม่อยากร่วมวงด้วยแต่แรกเพราะเห็นแก้วที่ส่งให้มีคราบสกปรกติดอยู่ แต่เมรีกลับกระซิบบอกว่าหากเขาไม่ดื่มก็เท่ากับไม่ได้ใจ ที่ทางที่อยากได้ก็คงหมดหวัง เขาเลยจำต้องดื่มอย่างเสียไม่ได้ แต่เพราะไม่เคยดื่ม พอลองครั้งแรกก็เลยติดใจรสชาติอันหวานหอมลื่นคอ โดยไม่รู้เลยว่าสาโทนั่นยิ่งดื่มยิ่งเมา  

รู้ตัวอีกทีทั้งสองก็ดื่มสาโทจนกรึ่มได้ที่ ลุงปั๋นที่เมาแอ๋นำไปก่อนหน้าจึงยอมตกลงว่าจะแบ่งขายที่ให้ และแกก็ขอกลับไปบ้านไปหาเมียก่อน ทิ้งให้สองหนุ่มสาวไว้ที่ห้างนาน้อยของแกตามลำพังพร้อมไหสาโทอีกสองไห

‘ชนแก้ว!’

เมรียื่นแก้วน้ำหมักแสนอร่อยไปตรงหน้าชายหนุ่มรูปหล่อพ่อรวย แล้วเขาก็ยื่นแก้วชนตอบพร้อมกับหัวเราะร่วนด้วยความรู้สึกสนุก ไม่ว่าจะหันไปทางไหนก็ดูรื่นรมย์ไปหมด ขนาดหันไปเห็นควายที่กินหญ้ากลางทุ่งนา เขายังว่าหน้ามันสวย แล้วนับประสาอะไรกับสาวน้อยหน้าใสที่ขยันแจกยิ้มหวานให้ข้างกาย

‘พี่ชิษหล่อจัง โอย หล่อจนใจเจ็บหมดแล้วเนี่ย’ แจกยิ้มไม่พอ ยังแจกจีบไม่อั้น ขยันชมจนเขาจะลอยไปดาวอังคารแล้ว

‘หึๆ ปากดี!’

‘หล่อๆ แบบนี้มีแฟนหรือยังน้า...’ พอกรึ่มได้ทีก็แทะโลมกันไม่ยั้ง

‘ทำไมล่ะ ถ้าพี่บอกว่ายังล่ะ แล้วเธอจะทำไม’

‘ถ้าพี่ไม่มีแฟน เมรีก็จะจีบพี่มาเป็นแฟนไง’ ตรงได้อีกนะแม่คุณ

‘พี่ไม่ชอบกินเด็ก’

‘แต่เมรีอยากกินพี่อะ’ ยิ่งพูดก็ยิ่งไปกันใหญ่ ความเมาบวกมันเขี้ยวคนหล่อทำให้เด็กสาวก้มลงกัดต้นแขนที่มีมัดกล้ามเนื้อแน่นๆ ขาวๆ ก่อนจะยื่นปลายลิ้นไปแตะชิมอย่างหยอกเย้า จนเขาถึงกับสะดุ้งวาบ ร้อนวูบไปทั่วร่าง

‘เนื้อพี่ชิษว้านหวาน’

ยัยเด็กแก่แดด! ชิษณุกรกัดกรามแน่น ตาคมหรี่มองเด็กสาวหน้าแดงระเรื่อที่หัวเราะชอบใจ โดยไม่รู้เลยว่าการกระทำของเธอก่อกวนสิ่งใดในตัวเขาขึ้นมา

‘ไม่ได้หวานแค่เนื้อนะ อย่างอื่นพี่ก็หวาน อยากชิมไหมล่ะ’

หมาหยอกไก่กลับ ทำเอาไก่ขี้เมาถึงกับตาลุกวาว เผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปาก คอแห้งโดยไม่รู้ตัว

‘อยากสิจ๊ะ พี่จะให้เมรีชิมตรงไหนก่อนดีล่ะ’

ชิษณุกรกดยิ้มร้ายกาจ ก่อนชี้ที่ริมฝีปากตัวเอง

‘ตรงนี้!’

ปกติเวลาไม่เมาพออยู่ใกล้คนหล่อก็ไม่ค่อยมีสติสตังอยู่แล้ว ตอนนี้กำลังกรึ่มได้ที่พอถูกคนหล่อท้า สติยิ่งหดหายกลายเป็นฝุ่นผง

เมรียิ้มหวานเพราะเมาทั้งเหล้าเมาทั้งรัก ก่อนขยับกายเข้าหาคนตัวโตกว่า พร้อมกับรวบต้นคออีกฝ่ายให้โน้มลงมา แล้วกดริมฝีปากตัวเองบดเบียดแนบชิดกับเรียวปากอุ่นๆ ของคนหล่อเพื่อชิมความหวานที่ว่าทันที

โดยสาวน้อยหารู้ไม่ว่าจากจูบเดียวจะทำเธอถึงขั้นเสียเอกราชให้ข้าศึกหนุ่มรูปงามผู้มีประสบกามมากกว่าจนราบคาบ...