ตอนที่ 5 กฎเหล็ก 3 ข้อ

ตอนที่ 5 กฎเหล็ก 3 ข้อ

         วันถัดมา บรรยากาศภายในห้องประชุมของกองถ่ายซีรีส์ ‘ดวงใจพยัคฆ์’ เต็มไปด้วยความตึงเครียด ทุกสายตาต่างจับจ้องไปที่ คีรินทร์และอิสราที่นั่งอยู่ตรงข้ามกัน

         คนหนึ่งมีใบหน้าเรียบเฉยแต่แววตาวาววับด้วยความท้าทาย ส่วนอีกคนมีสีหน้าเรียบนิ่งแต่ในแววตากลับเต็มไปด้วยความไม่พอใจที่ไม่อาจปกปิดได้

         ทุกคนในห้องต่างรับรู้ถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยงเมื่อคืนก่อนแล้ว และตอนนี้พวกเขากำลังรอฟังคำชี้แจงจากผู้กำกับอย่างใจจดใจจ่อ

         “เอาล่ะทุกคน ขอความร่วมมือจากทุกคนด้วยนะ” ผู้กำกับพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง น้ำเสียงของเขาบ่งบอกถึงความเคร่งเครียด “กองถ่ายของเราจะมีกฎเหล็ก 3 ข้อที่ทุกคนต้องปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัด”

         ทุกคนในห้องเงียบกริบเพื่อรอฟังอย่างตั้งใจ แม้แต่คีรินทร์และอิสราก็หันมามองผู้กำกับอย่างพร้อมเพรียง

         “ข้อที่ 1. ห้ามให้นักแสดงนำทั้งสองคนแสดงเกินบทที่เขียนไว้” ผู้กำกับพูด “ผมอยากให้ทุกคนแสดงตามบทที่ซ้อมมาเท่านั้น เพื่อไม่ให้เกิดการเข้าใจผิดกันระหว่างนักแสดงและเพื่อไม่ให้เกิดการปะทะกันนอกบท”

         อิสราและคีรินทร์หันมามองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย ใบหน้าของทั้งคู่เต็มไปด้วยความไม่พอใจในทันที

         คีรินทร์คิดในใจ 'กฎบ้าบออะไรวะ ทำอย่างกับฉันจะพยายามล่อลวงพ่อซุปตาร์คนนี้อย่างนั้นแหละ'

         “ข้อที่ 2. ห้ามนักแสดงนำทั้งสองคนพูดคุยกันนอกบท” ผู้กำกับพูดต่อ “ผมอยากให้การสื่อสารระหว่างคุณอิสราและคุณคีรินทร์เป็นไปอย่างมืออาชีพที่สุด เพื่อไม่ให้เกิดการกระทบกระทั่งกันจนกระทั่งเป็นเรื่องใหญ่เหมือนที่เกิดขึ้นในงานเลี้ยงเมื่อคืน”

         อิสรากลับยกยิ้มมุมปากอย่างพอใจกับการจัดการของฐานวินเป็นอย่างยิ่ง

         คีรินทร์ถึงกับส่ายหน้าเบาๆ ‘หึ…ทำอย่างกับว่าฉันอยากจะคุยกับอัลฟ่าอย่างเขาเสียเต็มประดา’

         “และข้อสุดท้าย ข้อที่ 3. ห้ามนักแสดงนำทั้งสองคนอยู่ด้วยกันตามลำพัง” ผู้กำกับพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น “ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใดก็ตาม ห้ามอยู่ด้วยกันตามลำพังเด็ดขาด”

         “ทำไมต้องห้ามขนาดนั้นครับ” คีรินทร์อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นด้วยความสงสัย

         “ก็เพราะว่า…คุณทั้งคู่เป็นคู่ที่ ‘ฟีโรโมนไม่เข้ากัน’” ผู้กำกับตอบด้วยสีหน้าจริงจัง “ถ้าอยู่ใกล้กันนานๆ หรือใกล้ชิดกันมากเกินไป อาจจะทำให้เกิดการต่อต้านของฟีโรโมนได้ ซึ่งอาจจะเป็นอันตรายกับนักแสดงทั้งสองคน”

         คำพูดของผู้กำกับทำให้คีรินทร์เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ส่วนอิสรามองมาที่คีรินทร์ด้วยสีหน้าที่ไม่สามารถคาดเดาได้อีกต่อไป กลิ่นฟีโรโมนของเขาที่เคยหอมกรุ่นตอนนี้กลับรุนแรงขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ

         “และที่สำคัญที่สุด” ผู้กำกับพูดต่อ “เราจะต้องหลีกเลี่ยงการ ‘ฮีท’ โดยไม่ตั้งใจของคีรินทร์ที่อาจจะถูกกระตุ้นจากกลิ่นฟีโรโมนของอัลฟ่าอย่างคุณอิสรา เพราะมันจะยิ่งทำให้เกิดการต่อต้านของฟีโรโมนรุนแรงยิ่งขึ้น”

         คีรินทร์หน้าซีดเผือด เขารู้สึกเหมือนถูกคนทั้งกองถ่ายจ้องมองในฐานะ ‘ตัวอันตราย’ ที่สามารถทำให้การทำงานของคนอื่นต้องหยุดชะงักได้ทุกเมื่อ เขามองไปที่เอกแล้วยิ้มอย่างฝืนๆ ราวกับว่าเขาต้องการที่จะบอกว่า ‘ผมโอเค’ แต่ในใจของเขากลับไม่โอเคเลยแม้แต่น้อย

         ในทางกลับกัน อิสราไม่ได้แสดงสีหน้าตกใจแต่อย่างใด เขามองคีรินทร์ด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความท้าทาย ‘ฟีโรโมนไม่เข้ากันงั้นเหรอ...’ เขาคิดในใจ ‘แล้วเราจะได้รู้กันว่าใครจะเป็นฝ่ายที่ทนได้มากกว่ากัน’

         หลังจากนั้น ผู้กำกับก็แจกบทซีรีส์ฉบับใหม่ที่ถูกแก้ไขบางส่วนให้กับทุกคน ซึ่งเป็นฉากที่พระเอกและนายเอกต้องเข้าฉากกอดกันเป็นครั้งแรก และเป็นฉากที่คีรินทร์และอิสราต้องเข้าฉากร่วมกันเป็นฉากแรกในชีวิตการแสดงของพวกเขา

         บรรยากาศในห้องประชุมเต็มไปด้วยความตึงเครียด ไม่มีใครกล้าพูดอะไร ทุกคนต่างรู้ดีว่านับจากนี้ไปการทำงานในกองถ่ายจะไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไปแล้ว...

         เมื่อการประชุมจบลง ทุกคนก็แยกย้ายกันไปเพื่อเตรียมตัวสำหรับการซ้อมฉากแรก ผู้กำกับเรียกคีรินทร์และอิสรามาที่ห้องซ้อมที่ถูกจัดเตรียมไว้สำหรับฉากกอดกันในตอนที่หนึ่ง

         “เอาล่ะทุกคน” ผู้กำกับพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง “เรามาเริ่มซ้อมฉากแรกกันเลยดีกว่านะครับ”

         อิสราและคีรินทร์เดินเข้ามาในห้องซ้อมด้วยความรู้สึกที่ตึงเครียด ทั้งคู่ยังคงอยู่ในมาดของนักแสดงมืออาชีพที่พร้อมจะทำตามคำสั่งของผู้กำกับ แต่ภายในใจของพวกเขากลับเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย

         “คุณอิสรา” ผู้กำกับพูด “ผมอยากให้คุณเดินเข้าไปหาคุณคีรินทร์อย่างช้าๆ แล้วกอดเขาอย่างอ่อนโยน”

         อิสราพยักหน้าเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปหาคีรินทร์อย่างช้าๆ เขามองไปที่ใบหน้าของคีรินทร์ที่ดูสวยหวานและบอบบาง แล้วเขาก็รู้สึกเหมือนมีบางอย่างกำลังดึงดูดเขาเข้าไปหาอย่างไม่อาจต้านทานได้

         คีรินทร์เองก็รู้สึกไม่ต่างกัน เขาหลับตาลงอย่างช้าๆ แล้วพยายามที่จะจินตนาการว่าคนที่อยู่ตรงหน้าเขาไม่ใช่อิสรา แต่เป็นคือ พยัคฆ์ พระเอกตามบทที่เขาเคยแอบรักมานาน แต่กลิ่นฟีโรโมนของอัลฟ่าที่รุนแรงกลับทำให้เขาไม่สามารถที่จะจินตนาการได้เลยแม้แต่น้อย

         เมื่ออิสราเดินเข้ามาหาคีรินทร์อย่างช้าๆ แล้วเขาก็ค่อยๆ โน้มตัวเข้าไปหาคีรินทร์ ริมฝีปากของพวกเขาใกล้กันมากขึ้นเรื่อยๆ จนคีรินทร์แทบจะหยุดหายใจ

         แต่ก่อนที่ริมฝีปากของพวกเขาจะสัมผัสกัน คีรินทร์ก็เบือนหน้าหนีไปอย่างรวดเร็ว

         “คัท” ผู้กำกับสั่งเสียงดัง “คีรินทร์ นายเกร็งหน้าซะขนาดนั้นได้ยังไง นายทำเหมือนเจอศัตรูอย่างนั้นแหละ ตอนนี้นายกำลังอยู่กับคนรักนะ นายต้องแสดงสีหน้าอบอุ่นและรักคุณอิสราให้มากกว่านี้หน่อยสิ”

         คีรินทร์หน้าเจื่อนไปในทันที “ครับ...ผมจะพยายามมากกว่านี้”

         อิสราถึงกับยิ้มเยาะออกมา สายตายังคงมองดูความดูแคลนอยู่เช่นเคย “นักแสดงหน้าใหม่ก็อย่างนี้แหละ”

         คำพูดอันแสนเจ็บแปลบทำให้คีรินทร์ปรายตามองอิสราอย่างนึกหมั่นไส้ เขาถึงกับต้องสูดลมหายใจเข้าลึกอีกครั้งเพื่อทำสมาธิให้เร็วที่สุด