4

“เอ๊ย... จริงหรอ? เป็นไงบ้างอะ กูขอโทษ ๆ กูไม่ได้จะว่ามึงเลยนะ กูไม่รู้อะ...”

วิทยาอยู่กับคุณป้าคุณลุง ไม่ไกลจากหมู่บ้านของอิงฟ้ามากนัก เธอรู้จักกับทั้งคู่เป็นอย่างดี ต้องไปร่วมงานศพของคุณป้าอยู่แล้ว 

ขอบตาบวมช้ำทำให้เธอนึกสงสารเพื่อนจับใจ เลื่อนมือไปตบบ่าให้กำลังใจประสาคนสนิทสนมกัน

“สวดเมื่อไร? เจ้าภาพพอไหม ให้กูไปช่วยงานศพป้าแป๋วนะ”

“เออมึง คงสวดวันนี้อะ แต่ญาติกูเยอะ มึงไม่ต้องห่วงเรื่องเจ้าภาพ... ไป ๆ ขึ้นรถก่อน ๆ” หนุ่มร่างสูงใหญ่ชวนเพื่อนสาวขึ้นรถยนต์สีขาวห้าประตู รุ่นใหม่ตามฐานะทางบ้านของวิทยา

อยู่ดี ๆ สีหน้าเศร้าหมองก็เปลี่ยนไป ดวงตาคู่คมเปล่งประกายหิวกระหาย เพียงนึกถึงเจ้าของร่างสูงใหญ่ในเสื้อเชิ้ตดูดีมีราคา อกผายไหล่ผึ่งเรือนร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามทำเอาหล่อนน้ำลายสอ

“ผู้คนนั้นแซ่บนะยะ... ได้กินยังอะ เล่าให้เพื่อนฟังบ้างสิ”

“อีเปรี้ยว... นั่นรุ่นพ่อเลยนะมึง สามสิบเก้าจะสี่สิบ...” พูดพลางเบะปากว่า “แก่”

“ไม่เห็นแก่ตรงไหน ขนาดพ่อมึงยังไม่แก่ พ่อหนุ่มเขี้ยวคมก็ไม่เรียกแก่หรอกย่ะ”

“เออ ถ้าเจออีกเอาไปเลย กูยกให้ กูไม่ need ไม่หงี่ไม่รีบร้อนอยากมีผัว”

“ไม่เอาอะ ไม่แย่งเพื่อนสาวดีกว่า ระดับอีเปรี้ยวหาได้เรื่อย ๆ ของไม่ขาด ไม่ need เหมือนกันย่ะ” เสียงหัวเราะร่าเริงดัง เสียงแหลมเล็กของหนุ่มร่างกำยำแสบแก้วหูอิงฟ้า เธอยกมือปิดหู ทำท่ารำคาญใจ ขณะที่คนขับยังจับกุมพวงมาลัยแต่ไม่เลิกแซว ไม่ออกรถเสียที

“คู่พรหมลิขิตอยู่ซอยเดียวกัน”

“คนละซอย นี่ซอยแปด นั่นซอยสอง”

“อุ๊ย... หมู่บ้านเดียวกันนะคะ บุพเพอาละวาดแม่ควรได้ฟาดสักคำ รับรองแซ่บฟิน ได้ข่าวว่าหมอดูเพิ่งทัก จะเจอของแดง ๆ ยาว ๆ ใหญ่ ๆ หรือเปล่า?”

“ยาวใหญ่อะไรของมึง ทั้งเหี่ยวทั้งยานน่ะสิไม่ว่า” อิงฟ้ากัดฟันประชด แม้เผลอนึกถึงหน้าอกแน่น ๆ ที่บีบกำยันเช้า มันแน่นดีจริง! เรือนร่างกำยำอันสมบูรณ์แบบของหนุ่มรุ่นพ่อ แค่เขาทำยิ้มหน่อย บรรดาสาวน้อยใหญ่ก็เหล่กันทั้งร้านด้วยแววตาริษยา แน่ล่ะว่าอิงฟ้าคือผู้โชคดี ได้เป็นนางฟ้าของเขาตลอดค่ำคืน

ใบหน้าหล่อเหลาคมคายเหมือนนักศึกษาจบใหม่ มากกว่าที่ใครจะมองออกว่าเขาอายุสามสิบเก้าปี ชะนีทั้งผับคงมองไม่ออกว่าเขาอายุเท่าไร

แค่คิดก็ทำเอาใบหน้าของเธอเห่อร้อนขึ้นมา

“ฮีหล่อล่ำน่ากัด น่ากลืนลงท้องไม่ให้เหลือสักคำ มึงตาถั่วหรือไงอีผีฟ้า นี่นะ กูได้ยินจากคนแถวนี้เม้ากันว่าโสด รวย ด้วยนะยะชะนี อย่าเล่นตัวมาก ได้แลกเบอร์ไว้ปะ”

หญิงสาวส่ายหน้าไปมา ด้วยความรู้สึกเสียดาย ต้องยอมรับว่าเธอถูกชะตาชายแปลกหน้าเพราะพูดคุยถูกคอ เผลอใจไปชั่วครั้งชั่วคราวเพราะฤทธิ์สุรา แต่เธอก็มีศักดิ์ศรี เสียหน้าพอสมควรที่ตามเขากลับบ้านเหมือนเป็นสาวนักล่าแต้ม

แถมเธอเพิ่งถูกเทแบบฟ้าผ่า แฟนหนุ่มคบหาดูใจกันมาหลายปี หนีไปเมืองนอกไม่มีเอ่ยคำลาสักคำ ช่องทางโซเชียลของเขา ใครติดต่อไปกลับเงียบหาย

“มึงติดต่อพี่บิ๊กได้หรือเปล่า?”

“เหอะ... ใครโทรไปก็ไม่รับ ตายห่าไปละมั้ง”

คนเป็นเพื่อนไม่เข้าใจว่าอิงฟ้าจะโหยหาคนที่ทิ้งไปทำไม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องสำคัญในตอนนี้ควรเป็นเรื่องของครอบครัว เรื่องคนที่บ้านซะมากกว่า

“มึงทะเลาะกับพ่อมึงอีกไหม? บอกพ่อว่าไง”

“ก็บอกว่านอนห้องมึง... แต่เมื่อคืนกูไปนอนออฟฟิศมา ไม่กล้าสู้หน้าพ่อเนี่ย”

“เอ๊ย! วันนั้นมึงบอกกูว่ามึงนอนออฟฟิศ ลืมแล้วเหรอชะนี มึงบอกพ่อผิด สลับวันกันเปล่า”

“อ้าว ตายแล้วกู...”

โกหกไม่ตรงกันอีก! จะมีเวลาที่ไหนไปเตรียมกับเพื่อนล่ะ หญิงสาวยกมือขึ้นกดกุมขมับ จะโทษเป็นความผิดของเพื่อนก็ไม่ได้ ที่แน่ ๆ เธอได้ทะเลาะกับพ่อชัวร์

---

หญิงสาวไปช่วยเป็นเจ้าภาพงานศพป้าแป๋ว กว่าจะเลิกงานที่เต็มไปด้วยเสียงร้องไห้ระงม เพื่อนสาวขับรถพาเธอมาส่งที่บ้าน ก็ประมาณสามทุ่มกว่า

ผ่านงานอวมงคล บรรยากาศแสนโศกเศร้ามาหมาด ๆ เธอคงไม่อยากมีปากเสียงกับใคร แต่แปลกที่กลับบ้านมาแล้วไม่มีใครว่าอะไร

ไม่... แม้แต่จะถามว่าลูกสาวหายหัวไปไหนมา ทำไมไม่กลับบ้านกลับช่อง

ต้องขอบคุณป้าแป๋ว ไปเป็นนางฟ้าบนสวรรค์ ยังช่วยอิงฟ้าให้รอดพ้นข้อหาอีกหนึ่งกระทง

“พ่อเสียใจเรื่องป้าแป๋วด้วยนะลูกนะ เปรี้ยว บ้านพ่อฝากซองไปด้วย ไม่รู้จะได้ไปร่วมงานศพไหม”

“แม่ลองถามญาติ ๆ แล้วไม่มีใครว่าง ไม่รู้จะเอาหลานไปฝากใคร แม่ไอ้เจ้าโชกุนมันไปไหนก็ไม่รู้...”

“ไม่เป็นไรค่ะคุณพ่อคุณแม่ ไม่ต้องลำบากพาเจ้าตัวเล็กไปหรอก คนเยอะเชื้อโรคแยะ เด็กน้อยยังไม่มีภูมิต้านทาน โบราณว่าพาไปงานศพไม่ดี เดี๋ยวเกิดป่วยขึ้นมาเหนื่อยคุณตาคุณยาย ต้องกระเตงหลานพาไปหาหมออีก...”

หนุ่มร่างกำยำตอบเสียงหวานอย่างมีมารยาทผู้ดี ยอมรับซองสีขาวจากคุณพ่อคุณแม่วัยสี่สิบกว่าปีมาใส่กระเป๋าหนังสีดำ ข้างในมีซองอยู่หลายซองเพราะมีผู้มาร่วมงานพอสมควร

อิงฟ้ามองขอบตาบวมช้ำของเพื่อน ถือโอกาสนี้หยิบแบงก์สีเทาสามใบส่งให้คุณพ่อ

“อะพ่อ... นี่ค่าขนมหลาน”

“เอ้อ เฮง ๆ เจริญ ๆ นะ”

พอเป็นเรื่องหลาน คุณตาคุณยายที่กำลังมองลูกสาวด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์ก็ใจเย็นลง เจ้าตัวแสบเกาะคอกกั้นเด็ก มองผู้ใหญ่ตาแป๋วเรียกหาคุณตาคุณยาย น้าฟ้า ๆ หญิงสาวรีบเข้าไปเล่นกับหลานกลบเกลื่อนเรื่องที่โกหกพ่อ

อิงฟ้าคิดว่ารอดพ้นความผิดแล้ว หลังจากที่เพื่อนสาวยกมือไหว้คุณพ่อคุณแม่ ขอตัวลากลับบ้านไปจัดการเรื่องงานศพป้าแป๋วต่อ เธอดันเจอโจทย์! เปิดประตูเข้าบ้านมาหน้าตาเฉยยังกับว่าเป็นบ้านตัวเอง

หญิงสาวมีสีหน้าตกใจยิ่งเสียกว่าตอนลืมตาตื่นมาเจอหนุ่มรุ่นพ่อนอนส่งยิ้มหวานให้ เธอยกมือสั่นเทาประนมก้มศีรษะทำความเคารพผู้ใหญ่อย่างมีสัมมาคารวะ ยืนฟังคุณอาหนุ่มพูดคุยกับคุณพ่อคุณแม่อย่างเป็นกันเองจนรู้ว่าเป็นรุ่นน้องของพ่อ เรียนจบจากโรงเรียนมัธยมเดียวกัน พ่อเป็นคนแนะนำเรื่องบ้านตอนเจ้าของเก่าติดป้ายประกาศขายในราคาถูก