Home / มาเฟีย / เมียใต้อาณัติ / ตอนที่ 6 คำขู่

Share

ตอนที่ 6 คำขู่

last update Last Updated: 2025-04-21 12:01:38

“บ้าที่สุดเลย ฉันไม่คิดเลยว่าเขาจะกล้าทำแบบนี้กับฉัน” คัพเค้กระบายความในใจทั้งหมดที่มีให้ชายหนุ่มตรงกันข้ามฟัง

“นายลองคิดดูนะ ว่าพี่น้องที่ไหนเขาจูบกัน ถ้าลงโทษอย่างอื่นฉันพอเข้าใจ” เธอทิ้งตัวพิงโซฟา นึกเจ็บใจไม่หายที่ตัวเองต้องแสดงรสจูบที่ร้อนแรงกลับไป

“นายว่าพี่ฉันบ้ากามจนหน้ามืดตามัวรึเปล่า” ก่อนจะหันไปถามความคิดเห็นจากเพื่อนหนุ่ม

“...” แต่แล้วสิ่งที่ได้คือความเงียบ เพราะอีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจฟังตั้งแต่ต้น

“โจ้” คัพเค้กเอ่ยเรียกชื่อทันที

“...” เงียบ..ชายหนุ่มตรงข้ามเธอไม่ได้สนใจเสียงเรียกนั้น ทว่ากำลังใช้สายตาสื่อสารบางอย่างกับผู้หญิงโต๊ะอีกฝั่ง

กึก!

“โจโจ้!!” คัพเค้กกระแทกแก้วไวน์พร้อมโน้มหน้าไปตะโกนใส่หูเพื่อนหนุ่มเสียงดังลั่น

“เฮ้ย! อะไรวะ จะเสียงดังทำไมเนี่ย ฉันตกใจหมด” โจโจ้หันมาตะคอกทันที หน้าเหวอจนแทบหมดความหล่อ ยกมือขึ้นมาลูบแผงอกอย่างเรียกขวัญ

“เวอร์ชะมัด” เธอหย่อนตัวไปนั่งเหมือนเดิม ก่อนจะส่ายหน้าให้กับท่าทีโจโจ้ที่มีสถานะอื่นด้วยนอกจากความเป็นเพื่อน ก็เพราะความเสน่ห์แรงเป็นเหตุทำให้โจโจ้เลื่อนสถานะจากเพื่อนสนิทมาเป็นแฟนกำมะลอไปพรางๆ ระหว่างที่คัพเค้กกำลังหาแฟนตัวจริง เขาจะได้เลิกทำหน้าที่เป็นไม้กันหมาให้กับคัพเค้ก

“ไม่เวอร์เว้ย ลองมาเป็นฉันดู”

“ใครใช้ให้นายใจลอยล่ะ” คัพเค้กย่นจมูกอย่างต่อว่า

“เออๆ เถียงไปฉันก็ไม่ชนะ ตกลงทะเลาะไรกับพี่เคนวะ” โจโจ้ตัดบทละสายตาจากสาวๆในผับ หันมาสนใจแฟนสาวกำมะลอแทน

“สรุปไม่ได้ฟัง!?” ทำเอาคัพเค้กถึงกับกรอกตามองบนทันที

“เล่าใหม่สักรอบไม่เห็นเป็นไรเลย”

จนสุดท้ายคัพเค้กก็ยอมเล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้นใหม่อีกครั้ง ตั้งแต่คำดูถูกจนหน้าที่ใหม่ที่เคนตะเพิ่งได้รับจากปู่หมาดๆ และการลงโทษที่ผิดแปลกจากพี่น้องบ้านอื่น

“หะ!! พี่เคนจูบเธอ!?” ดวงตาคมถึงกับชะงักค้าง ถามย้ำเพื่อหวังว่าเขาจะหูฝาดไป

“อืม”

“พี่น้องบ้าไรวะ ฉันไม่เคยเห็นใครเขาทำกันอย่างนี้” โจโจ้ชักสีหน้าไม่พอใจ รู้สึกความผิดปกติที่อาจเป็นอันตรายต่อเพื่อนสาว

“ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆน่ะสิ” คัพเค้กพึมพำคนเดียวเบาๆ

“เมื่อกี้ว่าอะไรนะ” เสียงดนตรีในผับพอสมควรจนโจโจ้ต้องขมวดคิ้วถามใหม่อีกครั้ง

“ไม่มีไร” เพราะเป็นคำสั่งของปู่ คัพเค้กจึงไม่ไว้ใจที่จะเล่าความลับของครอบครัวให้ใครฟังตอนนี้

“ฉันว่าเรื่องนี้ต้องบอกพี่คริส เผื่อจะช่วยไรได้” โจโจ้เสนอความคิดเห็น

“ไม่เอาอ่ะ พี่คริสกับพี่สะใภ้ฉันไปฮันนีมูน ฉันไม่อยากให้เขาหมดสนุกแล้วต้องมาเครียดเรื่องของฉัน” เธอพ่นลมหายใจอย่างท้อ หมดหนทางเพราะไม่สามารถขอความช่วยเหลือจากใครได้...นอกจากตนเป็นที่พึ่งของตนเท่านั้น ณ เวลานี้

“ย้ายมาอยู่คอนโดดิ ห่างเอาไว้จนกว่าพี่คริสจะกลับมา”

“เดี๋ยวฉันมา” จู่ๆ คัพเค้กก็ลุกขึ้นยืน เดินตรงไปยังอีกฝั่ง

“ไปไหนวะ ยังคุยกันไม่จบเลย” ก่อนที่โจโจ้จะเห็นเป้าหมายของเพื่อนสาวที่เพิ่งจะเอ่ยถึงเมื่อตะกี้ “ไม่คิดจะฟังเลย ยัยเค้กนะยัยเค้ก” ก็เพราะคนที่คัพเค้กกำลังเดินไปหานั้นก็คือเคนตะ...และไม่ใช่แค่เดินเข้าไปทักเพียงอย่างเดียว ทว่าคนตัวเล็กกลับใจกล้าหย่อนสะโพกนั่งลงบนตักชายหนุ่มทันที

พึ่บ!

“คัพเค้ก!!” เคนตะตกใจไม่น้อยที่จู่ๆคนที่เข้ามานั่งในตักคือน้องสาวตัวดี และเลือกจังหวะเข้ามาในเวลาที่เขากำลังหลอกล่อเหยื่อรายใหม่พอดิบพอดี

“ขา~ คิดถึงเค้กใช่ไหมคะ ถึงได้ทำหน้าอย่างงี้” มือบางเลื่อนขึ้นไปคล้องคอ ส่วนอีกข้างก็ลูบไล้วนรอบปลายคาง

“คุณเคน! ยัยนี่เป็นใคร ไหนว่าคุณโสดไงคะ” หญิงสาวอีกคนโวยวายขึ้นมาทันที

“เอ่อ...คือ”

ไม่ทันที่เคนตะได้อธิบายก็โดนมือบางเลืื่อนมาปิดปากเอาไว้

“เขาบอกเธอโสดเหรอ ถ้าโสดจริง เขาก็คงไม่หน้าเหวอตกใจที่เห็นฉันอยู่ตรงนี้หรอกนะ”

“ยัยเค้ก..อุ้ป!”

“ไม่เอาค่ะที่รัก เค้กมาง้อแล้วนี่ไง หายโกรธแล้วกลับกับเค้กนะ” คัพเค้กเอ่ยคำหวานแล้วใช้ปลายคางถูไถ่กับไหล่หนาอย่างออดอ้อน

“อ๊าย~ มีเมียอยู่แล้วยังจะหน้าด้านมาจีบฉันอีก ไอ้เลว!” เธอลุกขึ้นยืนพร้อมต่อว่าเสียงดังลั่น ก่อนจะกระทบเท้าแล้วเดินออกจากจุดนั้นทันที

ฟึ่บ!

“หึ สนุกจัง” คัพเค้กลุกขึ้นออกจากตักแล้วยืนกอดอก ยิ้มมุมปากที่ได้เอาคืน

“เธอแกล้งฉันเหรอวะ” เคนตะเงยหน้าถามออกไป

“เปล่า~” ก่อนที่คัพเค้กจะะลากเสียงยากแล้วหมุนตัวกลับที่โต๊ะตัวเอง

หมับ!

“จะไปไหน อยู่แสดงบทเมียฉันต่อดิ” เคนตะกระชากแขนแล้วโน้มไปกระซิบเสียงกระเส่า

“หยาบคาย!!”

“หยาบเหรอ เธอเป็นคนเริ่มก่อน”

“ใครกันแน่ที่เริ่มก่อน เลิกยุ่งกับเค้ก ไม่อย่างนั้นชีวิตไม่สงบสุขแน่” คัพเค้กสะบัดมือออกจากการเกาะกุม แล้วหมุนตัวอีกครั้ง ทว่าจู่ๆก็หันกลับมาใหม่เพื่อเอ่ยบางอย่าง “ถ้าพี่กล้าทำเลวใส่ฉันอีกครั้ง...เรื่องนี้ถึงหูพี่คริส” นิ้วเรียวชี้หน้าพร้อมทั้งเน้นเสียงทุกประโยคชัดเจน ก่อนจะเดินกลับโต๊ะไปจริงๆ

“ขู่เก่งเหมือนพี่คริสไม่มีผิด” เคนตะจ้องคนตัวเล็กไม่วางตา กัดฟันแล้วเอ่ยออกมาคนเดียว “คิดว่าฉันกลัวคำขู่เด็กอย่างเธอเหรอวะ” เรียวขายาวสาวตามหลังคนตัวเล็กทันที พร้อมรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ยากจะคาดเดา

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เมียใต้อาณัติ   ตอนที่ 42 ขอหวานถ้วยโปรด THE END

    เอี๊ยดดดด!รถสปอร์ตหรูจอดหน้าอาคารเรียน ดวงตาสีน้ำข้าวก้มมองเข็มนาฬิกาข้อมือ รอเวลาที่แฟนสาวเลิกเรียน เพื่อที่จะรับไปทานข้าวมื้อเย็นด้วยกันแต่แล้วสายตาก็เหลือบไปเห็นคนตัวเล็กก้าวเท้าลงบันได เดินตรงมายังที่จอดรถก่อนที่รอยยิ้มคมคายจะหุบลงทันทีที่เห็นสายตาแทะโลมพวกนั่น จนต้องเอื้อมมือไปเปิดประตูรถแล้วสาวเท้ายาว ๆ ไปหาอย่างรวดเร็ว"มองอะไรวะ!!" เสียงเกรี้ยวกราดตะคอกดังลั่นด้วยความไม่พอใจ กวาดสายตามองรอบ ๆ ใต้อาคาร"พี่เคน! หยุดก้าวร้าว" ทำเอาคัพเค้กกระตุกชายเสื้อตักเตือนทันควัน"ก็มันมองเค้กอ่ะ""แค่มองเอง ปกติป่ะ กลับเลยกลับไปที่รถเดี๋ยวนี้" มือบางคว้าแขนแฟนหนุ่มแล้วลากให้เดินออกจากจุดนั้นเคนตะถอนหายใจอย่างทำไรไม่ได้ สองขาก้าวตามแรงดึงจากคัพเค้ก แต่ไม่วายยังหันไปถลึงตาใส่หนุ่ม ๆ ที่มองแฟนสาวปึง!ทันทีที่ประตูรถถูกปิดสนิท ดวงตากลมโตหันมาจับจ้องหาเรื่องต้นเหตุให้เธออายเพื่อน ๆ ในคณะ"มองพี่แบบนี้ อย่าบอกนะว่าโกรธที่พี่แสดงความเป็นเจ้าของ""พี่ไปตะคอกอย่างงั้นได้ไง เค้กอายเพื่อน ๆ" เธอบอกตามสิ่งที่รู้สึก"อาย!?" ทว่าคนฟังกลับขมวดไม่เข้าใจ อายที่มีแฟนหรืออายที่เขาแสดงตัวตน แต่ไม่ว่าอันไห

  • เมียใต้อาณัติ   ตอนที่ 41 ขอความรัก NC

    ฟึ่บ!ฟึ่บ!"พี่เคน นอนไม่หลับเหรอคะ" คนตัวเล็กสะดุ้งตื่นในกลางดึก เมื่อเสียงรบกวนดังมาทางฝั่งเตียงคนไข้"พี่รบกวนเค้กรึเปล่า พอดีรู้สึกคอแห้งน่ะ" ร่างหนาลุกขึ้นนั่งแล้วบอกเสียงแหบแผ่ว"ทำไมไม่บอกคะ" ว่าแล้วเธอก็ตวัดขาลงจากที่นอนแล้วตรงดิ่งไปที่เตียงทันทีหมับ! ทว่าแทนที่เธอจะได้รินน้ำให้กลับโดนรวบตัวขึ้นไปยังเตียงนอน ร่างหนาขึ้นคร่อมอย่างเร็วไว กันไม่ให้คัพเค้กหนีไปได้"พี่เคน โกหกเค้กอีกแล้วนะ""เปล่านะ พี่คอแห้งจริง ๆ" เคนตะขยิบตาเป็นเลศนัยบางอย่าง"ก็ปล่อยเค้กสิคะ จะรินน้ำให้อยู่นี่ไง" มือบางผลักอกแกร่งให้ขยับจากตัว"พี่ไม่ได้อยากกินน้ำเปล่า""...!?""แต่พี่อยากกินน้ำจาก..." มือหนาเลื่อนต่ำลงเรื่อย ๆ "ตรงนี้!" ก่อนจะล้วงมือเข้าไปในกางเกงนอนตัวจิ๋ว"พี่เคน" คัพเค้กตาโตลุกว้าว เข้าใจสิ่งที่เคนตะต้องการทุกอย่าง"..." คราวนี้เคนตะไม่พูดอะไรให้เสียเวลาอีก เคลื่อนตัวเองลงต่ำ จนใบหน้าคมจดจ่อตรงเนินเนื้อที่มีกางเกงปกปิดไว้ลมหายใจโรยรินจนคนตัวเล็กสะดุ้งด้วยความหวาดหวั่น ทำเอาคัพเค้กพลอยหายใจยากลำบากไปด้วย"พี่เคน อย่าทำนะคะ ที่นี่มันโรงพยาบาลนะ" เสียงหวานเอ่ยห้ามไว้เพื่อจะยื้อไม่ให้เกินคว

  • เมียใต้อาณัติ   ตอนที่ 40 ออดอ้อน

    ร่างใหญ่ทั้งสองเข้ามาในห้องด้วยความเงียบขรึม ปกติก็เงียบอยู่แล้วยิ่งเงียบเข้าไปอีก จากสีหน้า ท่าทาง คงไม่ใช่เรื่องดีนัก"พี่คริส คุณปู่เป็นยังไงบ้างคะ" คัพเค้กเป็นคนเอ่ยถามคนแรกพี่คนโตส่ายหน้าเศร้าหมอง "ไม่ค่อยดี""..." ทุกคนเงียบรอฟังประโยคถัดไป"สมองได้รับกระทบกระเทือน จนเส้นโลหิตแตก อาจจะทำให้ปู่เป็นอัมพาตตลอดไป"สิ้นคำพูดคริสเตียนทุกคนต่างหน้าสลด คนที่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้แก่ตระกูลกำลังอยู่ในช่วงอันตรายของชีวิต คนเป็นหลานต่างร้อนใจ ไม่คิดว่าเรื่องราวพวกนี้จะเกิดขึ้นกับครอบครัวพวกเขาอีก"เค้กจะหาคุณหมอเก่ง ๆ มารักษาให้คุณปู่กลับมาเป็นเหมือนเดิม""อืม ฉันจะช่วยอีกแรง ปู่พวกนายต้องหาย" ไมก้าเอ่ยปลอบบ้างทำให้คริสเตียนพยักหน้ารับกลับไป "แล้วนี่มึงเป็นไงบ้าง""ผมไม่เป็นไรง่าย ๆ หรอกน่า" เคนตะบอกพี่ชายคนโตด้วยท่าทีสบาย"หึ กูบอกแล้วให้ฝึกรับมือไว้บ้าง" เพราะไม่ว่าคริสเตียนจะเอ่ยเตือนกี่ครั้ง เคนตะก็ไม่เคยทำตาม บอกแค่ไม่ชอบงานที่ใช้ความรุนแรง ผลสุดท้ายของการไม่รู้วิธีรับมือก็เจ็บตัวอย่างที่เห็น"ผมยอมเพราะผู้หญิงของผมต่างหาก" เคนตะเถียงต่อ"รู้ แต่ถ้ามึงฝึกมือ ว่องไวกว่านี้ ก็อาจจะไม่โด

  • เมียใต้อาณัติ   ตอนที่ 39 ว่าที่น้องเขย

    วันต่อมาคนตัวเล็กเฝ้าดูอาการร่างหนาที่นอนไม่ได้สติไม่ห่างจากเตียง ทั้งกังวลทั้งเป็นห่วง เพราะเวลานี้คัพเค้กรู้เรื่องทั้งหมดจากคริสเตียน สาเหตุที่เคนตะไม่ต้องการเข้าใกล้ หนีหน้า เป็นเพราะไม่อยากให้เธอเป็นอันตราย เมื่อรู้ความจริงหัวใจก็ชื่นขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่บอบช้ำเพราะเรื่องเข้าใจผิด“พี่เคน ฟื้นได้แล้ว” เธอลูบมือหนากระตุ้นให้อีกฝ่ายรับสัมผัสเพื่อจะช่วยให้เคนตะรู้ตัว“เค้กอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีพี่เคน...พี่เคนอย่าทิ้งเค้กนะ ต้องฟื้นมาอยู่กับเค้ก”คัพเค้กยังคงคราญครางไม่ห่าง สีหน้าเศร้าโศกอย่างเห็นได้ชัด ไม่ใช่แค่ร่างสูงที่นอนอยู่ตรงหน้า แต่ยังมีคางูยะปู่ของเธอที่อาการน่าเป็นห่วงก๊อก ๆ ก๊อก ๆเสียงเคาะประตูพอจะทำให้คนตัวเล็กหลุดจากภวังค์ เหลียวหน้าไปมองแขกใหม่ทันที“มันยังไม่ฟื้นอีกเหรอ” คริสเตียนเดินนำหน้าและเป็นคนเอ่ยถาม“...” ตามด้วยคูเปอร์ที่เข้าห้องมาเงียบขรึม เหลือบมองพี่ชายเพียงหางตา ไม่สามารถความรู้สึกให้ใครได้เห็น“ยังเลยค่ะ” คัพเค้กตอบเศร้า ๆ“อาการไม่น่าเป็นห่วงแล้ว น้องเค้กไม่ต้องกังวลนะ” รวงข้าวเข้ามาปลอบ ไม่ให้เธอคิดมาก เพราะก่อนหน้านี้ทั้งสามเข้ามาเจอกับหมอประจำไข้ของเ

  • เมียใต้อาณัติ   ตอนที่ 38 พี่ชายคนใหม่

    โรงพยาบาลคนตัวเล็กเดินวนไปวนมาหน้าห้องฉุกเฉิน ภายในห้องคือเคนตะและคางูยะที่ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดี"หยุดเดินได้แล้วเค้ก" คริสเตียนเอ่ยห้ามหลังจากนั่งมองน้องสาวหลายชั่วโมง"เค้กเป็นห่วง ไม่รู้ข้างในเป็นยังไงบ้าง""ถึงมือหมอแล้ว ทุกคนต้องปลอดภัย""เค้กก็ห่วงอยู่ดี" คนตัวเล็กยังคงเดินต่อคริสเตียนทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่งมองต่อไป ก่อนที่โทรศัพท์จะมีเสียงเรียกเข้า"พี่ไปรับสายรวงข้าวก่อนนะ" เขาบอกน้องสาวแล้วก้าวเท้าออกจากจุดนั้นทันที"ข้าวไม่ต้องตามมา หมอออกจากห้องแล้วเดี๋ยวพี่โทรไปบอกนะ""พี่ไม่เป็นไร""คร้าบบบ""เฮ้ย! มาตั้งแต่เมื่อไหร่วะ" จู่ ๆ คริสเตียนก็หันไปเห็นด้านหลังตัวเองที่มีไมก้าและคูเปอร์ยืนนิ่งอยู่สักพักแล้ว"ตั้งแต่มึงทำเสียงสอง" ไมก้าตอบทันควันต่างจากคูเปอร์ที่ยืนล้วงกระเป๋านิ่งเฉย"เวรเฮ้ย!" เขาหันไปสบถใส่ไมก้าแล้วยกโทรศัพท์ขึ้นมาคุยต่อ "เดี๋ยวพี่โทรกลับนะ""หึ" อดีตเพื่อนสนิทแสยะยิ้มออกมา ไม่เคยเห็นมุมนี้ของเพื่อนมาก่อน"เป็นไงวะ" ทว่าคริสเตียนเลิกสนใจเลือกที่จะถามเรื่องที่โกดังแทน"เรียบร้อย" ไมก้าเป็นคนตอบเหมือนเดิม"แน่ใจ" ทำให้คริสเตียนต้องถามย้ำกับคูเปอร์เพื่อความมั่นใจ

  • เมียใต้อาณัติ   ตอนที่ 37 สะสาง

    "อาเป็นคนฆ่าพ่อแม่ผมเหรอ!?""จุ๊ ๆ อย่าเพิ่งพูดความหลังกันเลยหลาน ทักทายน้องสาวสายเลือดเดียวกันก่อนสิ" ไรอันพยักหน้าไปฝั่งคัพเค้กที่ใบหน้าซีดเซียว มองหน้าแต่ละคนสลับกันหมับ! มือหนาคว้าปลายคางคัพเค้กบีบรั้งให้เชิดขึ้น"มองหน้าพี่ชายแท้ ๆ คุณหนูชัด ๆ สิจ้ะ""..." เคนตะพยายามลุกขึ้นไปหา ทว่าสภาพตอนนี้แทบดูไม่ได้ ทั้งเสียเลือด ทั้งบวมซ้ำ"อาทำแบบนี้ หมายความว่าไง ตลอดเวลาที่ผ่านมามันคือแผนของอาทั้งหมดเหรอ" คนที่เคยไว้ใจที่สุด กลับหักหลังไม่มีชิ้นดี"ถึงขนาดนี้ยังต้องถามอีกเหรอวะ" คริสเตียนเหลือบไปมองไมก้า เอ๋ยเสริมอย่างรำคาญ"ในเมื่อพ่อแม่พวกมึงไม่เคยเห็นหัวกู แล้วทำไมกูจะทำไม่ได้วะ""เหตุผลแค่นี้!?" คริสเตียนตะคอกถาม"ลองถามปู่มึงสิ ว่ายังมีเหตุผลอื่นอีกไหม""...""บอกหลานสิวะ ความเหี้ยของมึง บอกให้ทุกคนรับรู้ว่าที่คนอื่นเดือดร้อนเป็นเพราะมึง!!""มันเป็นเพราะสันดานมึงเอง...ไรอัน" เคนตะลุกขึ้นยืนแล้วข่มเสียงใส่ แววตาจับจ้องไปยังคนตัวเล็กไม่คลาดสายตา"งั้นกูจะแสดงสันดานที่แท้จริงให้เห็น เริ่มจากเมียมึงก่อนแล้วกัน"คำพูดของไรอันทำเอาไมก้าหันขวับไปมองเคนตะ ต่างกับคางูยะที่นิ่งเฉยเพราะรู้ก่อ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status