19.

 ทะเลแห่งการเริ่มต้นใหม่

 การเดินทางที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ

ครั้งแรกที่ครอบครัว แบล็กเวลล์ เดินทางไปเที่ยวพักผ่อนอย่างแท้จริง ไม่ใช่การเดินทางเพื่อธุรกิจหรือการหลบหนี แต่เป็นการไปพักผ่อนที่ชายหาดส่วนตัวเล็ก ๆ แห่งหนึ่งที่เงียบสงบในภาคใต้

ดีแลนผู้ที่เคยชินกับการเดินทางด้วยเครื่องบินส่วนตัวและโรงแรมห้าดาวอย่างเคร่งครัด ได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เขาขับรถยนต์ SUV ที่นั่งสบายด้วยตัวเอง โดยมี อีวา นั่งอยู่ข้าง ๆ และมีลูกน้อย อีธาน นั่งอย่างปลอดภัยในคาร์ซีทด้านหลัง

การเดินทางครั้งนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ดีแลนไม่ได้สนใจแผนงานหรือตารางเวลา แต่สนใจแต่เพียงว่าอีธานหลับสบายดีหรือไม่ และอีวาต้องการอะไรบ้าง

“คุณแน่ใจนะคะว่าไม่ได้ลืมแผนที่การพัฒนาความสามารถของทารกเล่มที่สามเอาไว้ในกระเป๋าเดินทาง?” อีวาแซวเขาเบา ๆ ขณะที่ดีแลนจอดรถเพื่อตรวจสอบความเรียบร้อยของอีธาน

ดีแลนยิ้มอย่างอ่อนโยน "ผมทำลายแผนที่เหล่านั้นทิ้งไปหมดแล้ว อีวา ตอนนี้แผนที่เดียวที่ผมใช้คือรอยยิ้มของลูกกับเธอเท่านั้น"

 ชายหาดแห่งความสงบ

เมื่อพวกเขาไปถึงรีสอร์ตขนาดเล็กที่ตั้งอยู่ริมหาดทรายขาว ดีแลนไม่ได้เลือกห้องเพนต์เฮาส์ แต่เลือกวิลล่าที่เปิดรับลมทะเลและสามารถมองเห็นพระอาทิตย์ขึ้นได้

ช่วงเวลาที่น่าประทับใจที่สุดเกิดขึ้นในตอนเย็น ดีแลนอุ้มอีธานไว้ในอ้อมแขน ในขณะที่พวกเขาเดินเล่นบนหาดทรายที่ว่างเปล่า

อีวามองดูสามีของเธอด้วยความรัก ความรุนแรงและความเย่อหยิ่งของเขาถูกแทนที่ด้วยความประหลาดใจอย่างแท้จริงต่อความงามของโลกใบนี้ และความตื่นเต้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เขาแสดงออกเมื่ออีธานเตะเท้าเล็ก ๆ ใส่ผืนทรายเป็นครั้งแรก

ดีแลนนั่งลงบนผืนทรายอย่างไม่ถือตัว เขาประคองอีธานไว้บนตักอย่างระมัดระวัง พลางชี้นิ้วไปยังคลื่นทะเลที่ซัดเข้ามา

“ดูนั่นสิ ลูกชาย” ดีแลนพูดเสียงนุ่ม “โลกใบนี้กว้างใหญ่และสวยงามมาก พ่ออยากให้ลูกเติบโตขึ้นมาโดยรักโลกใบนี้... ไม่ใช่เกลียดชังมัน”

อีวาเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ ดีแลน เธอวางศีรษะลงบนไหล่ของเขา ขณะที่ทั้งสามคนมองดูขอบฟ้าที่กำลังเปลี่ยนเป็นสีม่วงอ่อน ๆ

นี่คือภาพที่สมบูรณ์แบบของครอบครัว—ไม่มีความลับ ไม่มีบาดแผล มีเพียง ความรักที่เกิดขึ้นท่ามกลางเสียงคลื่นและลมทะเล

ค่ำคืนนั้น หลังจากการอาบน้ำและกล่อมลูกจนหลับไปแล้ว ดีแลน และ อีวานั่งอยู่บนระเบียงวิลล่า จิบไวน์อย่างเงียบ ๆ

“ขอบคุณนะคะ ดีแลน” อีวาพูดเสียงแผ่ว “ขอบคุณที่ทำให้ฉันได้กลับมารักความสงบแบบนี้อีกครั้ง”

ดีแลนจับมือเธอไว้แน่น “ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณ อีวา คุณไม่เพียงแต่ให้โอกาสผมในการไถ่บาป... แต่คุณให้ ชีวิต ใหม่แก่ผม คุณให้ลูกชาย และคุณสอนให้ผมรู้ว่าการรักอย่างบริสุทธิ์นั้นเป็นอย่างไร”

เขาเล่าถึงความเห่อลูกอย่างน่ารัก "ผมกลัวเหลือเกิน อีวา ผมกลัวว่าผมจะทำผิดพลาดเหมือนที่พ่อผมทำ แต่ทุกครั้งที่ผมมองหน้าคุณกับอีธาน ผมก็จำได้ว่าความรักของเราต้องถูกสร้างขึ้นบนความจริงและความเท่าเทียมกันเท่านั้น"

อีวา ลูบไล้ใบหน้าของเขาเบา ๆ "คุณไม่มีทางเป็นเหมือนพ่อของคุณได้อีกแล้วค่ะ ดีแลนเพราะคุณเลือกที่จะเดินออกจากความมืดมิดนั้นแล้ว"

ภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว ดีแลน ก้มลงจูบอีวา การจูบครั้งนี้ไม่มีความรุนแรงหรือการครอบครองใด ๆ เหลืออยู่เลย แต่เป็นการจูบที่เปี่ยมไปด้วยความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ความเคารพ และความสุขจากการไ

ด้ใช้ชีวิตที่เรียบง่ายแต่มีคุณค่าร่วมกัน