35.เสริม

หกปีแห่งความสงบสุขได้ผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว บ้านคาร์เตอร์-แบล็กเวลล์เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและพลังงานของเด็ก ๆ ทั้งสาม **ดีแลน** ในวัยกลางคนดูอ่อนเยาว์ลงกว่าสมัยที่เขาเป็นซีอีโอผู้บ้าคลั่ง อำนาจและเงินทองไม่ได้อยู่ในความสนใจของเขาอีกต่อไป มีเพียง อีวา และลูก ๆ ที่เป็นศูนย์กลางของจักรวาล

เช้าวันหนึ่ง ขณะที่ดีแลนกำลังช่วย โนอาห์(ที่มีแนวคิดเป็นวิศวกรตัวน้อย) สร้างโครงสร้างสะพานจากบล็อกไม้ และ ลินน์ (ผู้มีจิตใจอ่อนโยน) กำลังรดน้ำต้นกุหลาบขาวในกระถาง อีวา ก็ได้รับซองจดหมายลงทะเบียนขนาดใหญ่จากสำนักงานกฎหมายที่ไม่คุ้นเคย

ชื่อบนหัวกระดาษทำให้ดีแลนรู้สึกตื่นตัวทันที: "มอร์แกน แอนด์ พาร์ทเนอร์ส" เป็นสำนักงานที่ อลิเซีย มอร์แกน เคยทำงานอยู่ ซึ่งบ่งบอกถึงการกลับมาของเงามืดที่เขาคิดว่าได้ถูกกำจัดไปแล้ว

เนื้อหาในจดหมายเป็น การเรียกร้องสิทธิ์ในที่ดิน (Claim of Right to Land) โดยผู้ร้องคือ โซเฟีย คาร์เตอร์ผู้ที่อ้างว่าเป็นลูกพี่ลูกน้องห่าง ๆ ของอีวา และมีสิทธิ์ในที่ดินส่วนหนึ่งที่ตระกูลแบล็กเวลล์เคยยึดไปในยุคของลูคัส

“ที่ดินส่วนนี้ ซึ่งอยู่ติดกับทางน้ำสายเก่าและเป็นที่ตั้งของไร่องุ่นดั้งเดิมของตระกูลคาร์เตอร์ ถูกโอนไปอย่างไม่ชอบธรรมภายใต้แรงกดดันทางการเงินในช่วงวิกฤต และเป็นทรัพย์สินส่วนตัวของบรรพบุรุษโดยตรงของผู้เรียกร้อง...”

ดีแลนและอีวามองหน้ากัน ไม่ใช่ด้วยความกลัว แต่ด้วยความประหลาดใจ พวกเขาคิดว่าข้อพิพาทเรื่องที่ดินทั้งหมดได้ยุติลงแล้วหลังจากการไถ่บาปของดีแลน

โซเฟีย: ความสิ้นหวังที่สวมหน้ากาก (Desperation Masked)

โซเฟีย คาร์เตอร์ ไม่ได้มีบุคลิกเหมือนอีวา เธอเติบโตมาในสภาพแวดล้อมที่ยากจนและต้องต่อสู้เพื่อความอยู่รอด เธอเป็นหญิงสาวที่เงียบขรึม มีดวงตาที่เหนื่อยล้า และมีร่องรอยของการต่อสู้ดิ้นรนอยู่ในแววตา

โซเฟียไม่ได้มาพร้อมกับความแค้นต่อตระกูลแบล็กเวลล์ แต่มาพร้อมกับ ความสิ้นหวังอันบริสุทธิ์

แรงจูงใจของโซเฟีย

โซเฟียต้องการเงินก้อนโตเพื่อรักษา มารดาของเธอที่กำลังป่วยหนักด้วยโรคร้ายและต้องการการผ่าตัดที่ซับซ้อน โซเฟียเชื่ออย่างจริงใจว่าที่ดินส่วนที่เธอกำลังเรียกร้องนี้คือ มรดกสุดท้าย ที่สามารถช่วยชีวิตแม่ของเธอได้ เธอเห็นภาพความสุขของตระกูลแบล็กเวลล์ในข่าว และรู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมที่พวกเขาได้รับความมั่งคั่งมหาศาล ขณะที่ครอบครัวของเธอต้องทนทุกข์ทรมาน

เมื่อ อลิเซีย มอร์แกน ทนายความที่กระหายความสำเร็จและยังคงมีบาดแผลจากการพ่ายแพ้ต่อดีแลนในอดีต ได้ทราบเรื่องราวของโซเฟีย เธอก็ฉวยโอกาสนี้ทันที อลิเซียรู้ว่าการโจมตีทางกฎหมายทั่วไปจะใช้ไม่ได้ผลกับดีแลนอีกต่อไป แต่ การโจมตีทางศีลธรรม โดยใช้เรื่องราวความยากจนของเหยื่อที่ถูกทอดทิ้งจะเป็นอาวุธที่ทรงพลังที่สุด

 อลิเซีย: การกลับมาของนักล่า (The Hunter's Return)

อลิเซีย มอร์แกน นัดพบดีแลนและอีวาในสำนักงานกฎหมายของเธอ บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด อลิเซียไม่ได้แสดงความเป็นศัตรูอย่างเปิดเผย แต่ใช้ ท่าทางที่ดูเป็นกลางอย่างหลอกลวง

อลิเซีย "ฉันเข้าใจว่าพวกคุณได้ไถ่บาปและสร้างมูลนิธิขึ้นมาเพื่อความยุติธรรม... แต่คุณต้องเข้าใจว่าโลกภายนอกไม่สามารถลืมได้ทั้งหมด คุณแบล็กเวลล์ลูกความของฉัน โซเฟีย คาร์เตอร์ คือเหยื่อรายล่าสุดจากยุคของบิดาคุณ ที่ถูกละเลย"

ดีแลน (เสียงหนักแน่นแต่สงบ) "เราพร้อมที่จะรับผิดชอบต่อความผิดพลาดในอดีตของตระกูลเราเสมอ คุณมอร์แกน และหากคุณโซเฟียมีสิทธิ์ในที่ดินนั้นจริง เราก็พร้อมที่จะโอนคืนหรือชดเชยอย่างเต็มที่"

อลิเซีย(ยิ้มเล็กน้อยที่มุมปาก) "นั่นเป็นน้ำใจที่งดงามค่ะ แต่คุณโซเฟียต้องการเงินสดจำนวนมหาศาลเพื่อรักษาแม่ที่กำลังจะตาย การโอนที่ดินคืนต้องใช้เวลานานในการประเมินและการดำเนินการ เราต้องการ เงินชดเชยก้อนใหญ่ทันที ที่เทียบเท่ามูลค่าที่ดินที่เติบโตขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมา"

ดีแลนรู้ทันทีว่าอลิเซียไม่ได้สนใจความยุติธรรม แต่ต้องการ สร้างประเด็นและ สร้างความเสียหายทางภาพลักษณ์ให้กับมูลนิธิ

กลยุทธ์ของอลิเซียอลิเซียรู้ว่าดีแลนเป็นคนรักความยุติธรรมและต้องการช่วยเหลือโซเฟียจริง ๆ เธอจึงใช้ จุดอ่อนนี้ของดีแลนในการสร้างกับดัก:

การโจมตีทางสาธารณะ:** เธอจงใจปล่อยเรื่องราวความยากจนของโซเฟียและอาการป่วยของมารดาไปยังสื่อมวลชน โดยให้ภาพว่า ดีแลน แบล็กเวลล์ และ อีวา คาร์เตอร์ที่ร่ำรวยจากเงินชดเชย กำลังละเลยครอบครัวของตัวเองที่กำลังจะตาย

การปฏิเสธความเมตตา เธอปฏิเสธทุกข้อเสนอที่ตรงไปตรงมาของดีแลน เช่น การให้มูลนิธิเป็นผู้รับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลทั้งหมด หรือการโอนที่ดินโดยตรง

อลิเซีย "การที่คุณเสนอจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลทั้งหมด คุณแบล็กเวลล์ดูเหมือนเป็น การซื้อความเงียบมากกว่าการไถ่บาป ลูกความของฉันต้องการ ความยุติธรรมและ การยอมรับสิทธิ์ ไม่ใช่เพียงแค่การกุศลจากผู้ที่เคยทำลายชีวิตพวกเขา"

กับดักทางจริยธรรมของดีแลน (Dylan's Ethical Trap)

ดีแลน กลับมาบ้านพร้อมกับความหนักอึ้งในใจ เขานั่งอยู่ในห้องทำงานที่เรียบง่ายของเขา โดยมี อีวา เข้ามาปลอบโยน

อีวา"ฉันเข้าใจว่านี่มันยากค่ะ ดีแลนการที่เราต้องเผชิญหน้ากับความยากลำบากของโซเฟีย... มันทำให้ฉันนึกถึงชีวิตของฉันในอดีต"

ดีแลน"ผมอยากจะช่วยเธอ อีวาผมอยากให้มูลนิธิของเราทำในสิ่งที่ถูกต้อง แต่ อลิเซีย มอร์แกน กำลังใช้ความยากจนและความเจ็บปวดของโซเฟียเป็นอาวุธ เธอต้องการให้เราทำผิดพลาด ไม่ว่าจะเป็นการจ่ายเงินชดเชยที่สูงเกินจริง (เพื่อให้ดูเหมือนเรากำลังปกปิดอะไรบางอย่าง) หรือการปฏิเสธความช่วยเหลือ (เพื่อให้ดูเหมือนเราเป็นคนไร้หัวใจ)"

กลยุทธ์ของดีแลน

ดีแลนตัดสินใจใช้กลยุทธ์ที่ตรงไปตรงมาแต่ทรงพลังของเขา: ความโปร่งใสที่ไม่อาจปฏิเสธได้

การเสนอความช่วยเหลืออย่างเป็นทางการดีแลนใช้ มูลนิธิคาร์เตอร์-แบล็กเวลล์ในการออกแถลงการณ์สาธารณะอย่างเป็นทางการ โดยระบุอย่างชัดเจนว่าพวกเขาตระหนักถึงการมีอยู่ของโซเฟีย และ เสนอการดูแลรักษาพยาบาลมารดาของโซเฟียทั้งหมด พร้อมทั้งการตรวจสอบสิทธิ์ในที่ดินอย่างรวดเร็ว โดยมีข้อแม้ว่าการช่วยเหลือนี้ ไม่เกี่ยวข้องกับการดำเนินคดีความ และเป็นไปตามหลักการด้านมนุษยธรรมของมูลนิธิ

การเปิดโปงอลิเซีย ในแถลงการณ์ ดีแลนระบุว่า อลิเซีย มอร์แกนได้ปฏิเสธข้อเสนอด้านมนุษยธรรมนี้ โดยอ้างว่าต้องการ "การยอมรับสิทธิ์ทางกฎหมายเท่านั้น" ซึ่งเป็นการเปิดโปงว่าอลิเซียกำลังใช้ความเจ็บป่วยของลูกความเพื่อผลประโยชน์ในการดำเนินคดีมากกว่าการตัดขาดอารมณ์กับกฎหมายดีแลนแยกเรื่อง ความเมตตาออกจากเรื่อง กฎหมาย อย่างชัดเจน เขาแสดงให้เห็นว่าเขาพร้อมที่จะช่วยเหลือโซเฟียในฐานะเพื่อนมนุษย์ แต่จะไม่ยอมถูกบงการในกระบวนการทางกฎหมาย

"เราจะแสดงให้โลกเห็น อีวาว่าการไถ่บาปของเรานั้นไม่ได้มีข้อจำกัด และความเมตตาไม่ได้ขึ้นอยู่กับศาล อลิเซีย ต้องการให้เราซื้อความยุติธรรม... แต่เราจะ มอบความเมตตาให้เธอโดยไม่มีเงื่อนไข" ดีแลนกล่าวอย่างหนักแน่น

การเคลื่อนไหวของดีแลนทำให้สื่อมวลชนและสาธารณชนเริ่มตั้งคำถามต่อ อลิเซีย มอร์แกน ว่าเธอให้ความสำคัญกับการแสวงหาชัยชนะทางกฎหมายมากกว่าชีวิตของผู้หญิงที่กำลังจะตายหรือไม่ การต่อสู้เพื่อความสมบูรณ์ของครอบครัวแบล็กเวลล์ใหม่นี้ ได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว และมันคือการต่อสู้ระหว่าง หลักการกับ การบงการ