ระหว่างที่พลอยกำลังแต่งตัวและพยายามทำตัวเองให้เป็นปกติ หลังจากถูกชายกลางคนรุมโทรม เธอหวังเพียงว่าจะไม่มีใครจำเธอได้ หญิงสาวพยายามเดินตามหาหว่าหวาและโทรตามเพื่อนให้ถี่ที่สุด เท่าที่จะทำได้...
“โทษนะคะ เพื่อนโทรมา... เมื่อไหร่แกจะมาเสียที รอเป็นชม.แล้วนะ” หว่าหวาแทบจะดุเพื่อน เมื่อนัดแล้วเธอยังจะต้องรออีก...
“ฉันน่าจะเป็นฝ่ายถามแกเสียมากกว่า” พลอยถามไปพลางเดินกุมท้องน้อย และกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก หลังจากได้เสียกับชายกลางคนในชม.ที่แล้ว
“อยู่ร้านนี้นะ ฉันนั่งอยู่กับเพื่อนชายอีกสองคน” หว่าหวาบอกจบตัดสาย หันหน้ายิ้มแย้มคุยกับหนุ่มหล่อทั้งสองคน ซึ่งกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม
“อะไรของมันวะ...?” พลอยค่อนข้างจะหงุดหงิดและโกรธ เธอไม่เข้าใจว่า หว่าหวากำลังหมายถึงอะไร แล้วที่ว่าแหล่งรวมหนุ่มหล่อมันเป็นแบบไหนกันแน่
******
พลอยพบหว่าหวาแล้ว กว่าจะได้เจอเพื่อนต้องมีอันพบกับเรื่องชายรุมโทรมเธอแบบวางยาไร้การต่อต้าน หญิงสาวเม้มปากก่อนจะชักเท้ารีบเดินเข้าไปหาเพื่อนสาว
“กว่าจะได้เจอ เหนื่อยชิบ” พลอยไม่ได้เดินตามหาจนเหนื่อยหรอก เธอรู้สึกเหนื่อยหนักมาก หลังจากโดนรุมโทรมด้วยองคชาติอวบใหญ่ยาวถึงสี่อันก่อนจะมาพบหว่าหวา
“นั้นสิ จะแนะนำหนุ่มหล่อให้รู้จักนะ แกมีแฟนยัง?” หว่าหวาถามราวกับจะแบ่งผู้ชายให้เป็นแฟน
“ยัง ทำไมวะ?” พลอยถามอย่างสงสัย เมื่อพบกับชายหนุ่มเบื้องหน้า อายุรุ่นราวคราวเดียว และพวกเขาก็ยิ้มแย้มน่ารัก จนพลอยรู้สึกว่าถ้าไมได้จับมาฟัด คงจะเสียเที่ยวอีกนานกว่าจะหาผัวได้สักคน
“พวกนี้ไม่มีแฟน รู้สึกว่าพึ่งจะเลิกกับพวกเด็กเมื่อวานซืนรุ่นม.ปลาย พวกนี้ก็รุ่นเดียวกับเรา แบ่งแฟนกันมั๊ย?” หว่าหวาแนะนำว่าคงจับมาทำผัวเลย ทำให้พลอยรู้สึกว่า ถ้ามาเร็วก่อนหน้านี้เธอคงจะไม่คิดมาก หลังจากถูกกระชากวิญญาณด้วยองคชาติล้วงลำคอ
“เออ... ก็ดีนะ ที่แกมาแหล่งรวมคนหล่อ เพราะแบบนี้เองรึ?”
“มันทำให้ชีวิตมันกระชุ่มกระชวยนะ และไม่ซังกะตายในที่ทำงานไปเสียก่อน หรือว่า... แกไปได้แถวนี้มาก่อนหน้านี้แล้วล่ะ?” ราวกับหว่าหวาจะล่วงรู้ เพราะดูจากปากของพลอยบวมเจ่อ และพบเมือกขาวบริเวณลำคอ เธอล้างมันออกไม่หมด
หว่าหวารู้สึกกระหยิ่มยิ้ม เมื่อพลอยคงไปเจอของดีก่อนหน้านี้ จะได้มาตามนัดพบ ถึงว่าหายไปเป็นชม. เธอพอจะเดาออกว่าพลอยคงจะไปได้กับหนุ่มที่ไหนมาสักแห่ง
“ตกลงว่า จะคบกับพวกผมหรือครับ?” หนุ่มน้อยหน้ามนละอ่อนน่ารัก ถามหว่าหวาด้วยความสนใจ พวกเขาก็มองหาสาวมาควง มาเที่ยวเล่นสนุกๆ และตบท้ายของงานก่อนกลับบ้าน ด้วยกิจกรรมอันหวือหวา
“แน่นอนสิคะ” หว่าหวายิ้มแย้มน้อมรับกับหนุ่มน้อย หน้ามน อายุเท่ากันเธออยากได้แฟนสักคน เพื่อเอาไว้ฟันกันบ่อยๆ ได้ทุกวัน โดยไม่ต้องมาแหล่งรวมคนหล่อ อันเต็มไปด้วยพวกกำหนัดหนัก หาสาวที่หลงมาในบริเวณกลางกรุง
“แล้วเพื่อนคุณล่ะครับ?” เขาย้อนถามด้วยความสงสัย หลังจากดวงตาเขาก็พบเห็นเมือกขาวตกค้างตามลำคอ เพื่อนเขาอีกคนไม่พูด แต่กลืนน้ำลายมองตาเป็นมันก็หลายครั้ง
“ได้สิคะ เพื่อนฉันยังว่าง คบได้นะ” หว่าหวาตอบแทนพลอย ทำให้หญิงสาวต้องตกกระไดพลอยโจน ถูกชายหนุ่มจูงมือเพื่อพาไปทานข้าว และเลี้ยงน้ำ ดูหนังและเดินเที่ยวเล่น...
หว่าหวากับพลอยจึงแยกกันตรงนี้ เพื่อต่างคนต่างไปเสพสุขกับแฟนหนุ่ม ถึงจะพบกันไม่ถึงครึ่งชม. แต่ความพึงพอใจ และกิจกรรมอันเต็มไปด้วยความสุขสม ทำให้หว่าหวามิได้ปฏิเสธ และพลอยก็ไม่มีแรงจะเถียงค้านเสียด้วย...
******
หว่าหวาขอไปเที่ยวบ้านแฟนใหม่ เพื่อขอพิสูจน์ว่า เขายังไม่มีเมีย หรือแฟนสาว และเธอได้มั่นใจหลังจากเขาพาไปบ้าน จับเธอนอนราบบนพื้น เพื่อจู่โจมและจูบปิดปากเธอ เขาค่อนข้างอารมณ์กรุ่นมานาน หลังจากจูงมือเธอมาอยู่ด้วยกันเป็นการส่วนตัว
เสียงจูบบดเบียดกับริมฝีปากทั้งสองคู่ ดูดด่ำอย่างเร่าร้อนและหิวกระหาย ฝ่ายชายค่อนข้างจะได้อารมณ์พอสมควร หลังจากเขาเลิกกับแฟนสาวรุ่นม.ปลาย ค่อนข้างงี่เง่า ทำเรื่องเซ็กซ์ไม่เป็น... มาครานี้ได้คนรุ่นเดียวกัน ท่าทางเธอจะมีประสบการณ์
หว่าหวายิ้มแย้มเมื่อเห็นเขาเริ่มถอดเสื้อต่อหน้า เรือนกายชายแบนราบ มีซิกแพ็คเลือนราง มือบอบบางจึงทำหน้าที่ปลดกางเกงช่วงล่างอย่างช่ำชอง ชายหนุ่มคุกเข่ายืดตัวตรง ปล่อยให้หว่าหวาทำตามใจชอบ เพราะเขาเองก็ต้องการแบบนี้
ปลายองคชาติตื่นตัว และเต่งตึง ยืดยาวขยายอวบใหญ่ กลมมนได้ขนาดกำลังดี หว่าหวามีรึจะพลาดขอได้ลองชิ้ม เปิดงาน ดูดกลืนมันอย่างสนุกปากเร้าอารมณ์ให้ร้อนรุ่มสุดๆ ชายหนุ่มคุกเข่าตัวเกร็ง หลังจากหญิงสาวคว้าองคชาติเขาครอบครองด้วยริมฝีปากร้อน
“ซี๊ด...” ชายหนุ่มรุ่นเดียวกับหว่าหวา ร้องครวญอย่างพึงใจ เมื่อเธอดูดกลืนและรูดดูดลำท่อนองคชาติออกให้กระสัน เขารู้สึกเสียวซ่านแทบจะทนไม่ไหว อยากจะอัดองคชาติกระแทกเข้าร่องสวาทอย่างหิวกระหายหนัก
กางเกงขาสั้นถูกจับถอดโยนออกไปพร้อมๆ กับกางเกงในตัวจิ๋ว มันเปียกฉ่ำจนชายหนุ่มอยากจะลิ้มลองดูดชิมบ้าง ต้นขากลมกลึงทั้งสองของหว่าหวา ถูกดึงถ่างขาออกกว้าง ปล่อยให้ท่อนกายชายเบื้องบน แทรกเข้ามาพบกับร่องสวาทเปียกเบื้องหน้า
ปลายลิ้นร้อนโลมเลีย ชิ้มกลีบอวบเบื้องหน้า กลิ่นหอมภายในกระตุ้นความเป็นชายให้อวบเต่ง หว่าหวาครวญครางอย่างพึงพอใจ ท่าทางเขาต้องการเธอแบบได้อารมณ์สุดๆ หญิงสาวเริ่มจะตัวสั่นเมื่อมือหนาดึงกายบางเข้าหาเรือนกายชายหนุ่มอย่างเร่งรีบ
ปลายหัวองคชาติจรดจ่อกับปากทางเข้าช่องสวาท และความเปียกชุ่มหล่อลื่น ทำให้การอัดองคชาติของแฟนหนุ่ม ไหลลื่นเข้าไปชนปะทะกับทางตันอย่างง่ายดาย หญิงสาวแหงนหน้าหงายหลัง เมื่อนอนราบกับพื้นบ้าน เสียวซ๋านเมื่อถูกกระแทกรุนแรงจนสุดโคน
“อ๊า...!!!” หว่าหวาครวญอย่างพึงพอใจ กับกิจกามในครั้งนี้... เธออยากอยู่กับเขานานๆ ยิ่งหลายๆ ครั้งยิ่งดี
******
พลอยถูกเชิญให้ไปกับแฟนหนุ่มคนใหม่ เขาขับรถพาเธอขับฝ่าสายฝน ซึ่งรถกำลังติดและสีหน้าเขาค่อนข้างหงุดหงิด ไม่รู้ว่าเรื่องรถติดหรือว่าอยากจะฟันเธอ แต่เวลาต้องเลื่อนออกไปอีก...
พลอยนั่งเงียบไม่รู้จะพูดว่าอะไรดี จึงทำได้แค่เงียบและหยิบมือถือขึ้นมาเล่น แต่มีมือหนาดึงมือถือเธอออก พลางโยนลงที่ปลายเท้าเธอ เขาขับรถเข้ามาในลานจอดรถภายในห้าง แต่ตัวรถยนต์ยังคงติดเครื่อง และความเย็นของแอร์ยังคงทำงาน
“ปรับเบาะเอนลงสิ ผมอยากได้คุณแล้วล่ะ” เขาพูดห้วนๆ แต่หน้าตาเขาดำแดงก่ำสุดๆ ราวกับทนอะไรไม่ไหว พลอยเบิกตากว้างตื่นตัว แต่จะขัดเขาก็กระไรอยู่ จึงยอมทำตามที่เขาบอก
“ถลกกระโปรงสิ ผมอยากจะสอดใส่คุณแล้วล่ะ” เขาพูดพลางยกกายหนุ่มออกจากที่นั่งคนขับ เผลอทำเสียงแตรดัง เพราะมือพลาดไปโดน พลอยยกขาทั้งสองขึ้นมาสูง เมื่อกายชายหนุ่มอยู่แนบชิดกับเบื้องล่างความเป็นสาว
“แบบนี้หรอ? ...” พลอยค่อนข้างเขินอาย แต่ไม่ทันจะพูดถามต่อ เขาโน้มตัวทับท่อนขาทั้งสองของเธอ โน้มตัวจูบปิดปากเธอ มือหนาทั้งสองกำลังปลดซิบเพื่อปล่อยให้ความเป็นชายโผล่ออกมา จับมันควานหาทางเข้าช่องสวาท
ยัดองคชาติบวมพอง หาร่องสวาทสร้างความสุขให้แก่พวกเขาทั้งสอง พลอยแทบกรีดร้องเมื่อมีท่อนเนื้อกำลังแหวกเข้ามาภายในกายสาว ไหลลื่นเข้าไปภายในลึกๆ ให้กายหนุ่มบดเบียดเสียดสีกับโหนกนูนหญิงสาว
หญิงสาวเสียวกระสันสุดๆ เมื่อถูกบดเบียดจากฝ่ายตรงข้าม เขาอยู่ข้างบนและขยันซอยถี่ๆ อัดแรงๆ เพราะความต้องการร้อนรุ่ม ความเย็นของแอร์มิอาจลดความต้องการ หรือความเร็วซึ่งกำลังถูกแรงดันจากฝ่ายตรงข้าม เข้ามาเสาะหาภายในช่องสวาทหญิงสาวไปได้
เครื่องยนต์ยังคงติดอยู่ แต่แรงสั่นสะเทือนภายในรถยังคงสนั่น โขยกเขยกอยู่กับที่ ฟิลม์ดำบดบังกิจกรรมภายใน ทำให้คนภายนอกไม่ได้สังเกตว่า มีคนขับรถเข้ามาจอดภายใน และมีกิจกามกันอย่างร้อนแรง
******
หลังจากนางสร้อยเงินเดินทางกลับมาถึงบ้าน พบเห็นว่าลูกสาวอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นั่งเย็บปักถักร้อยอยู่ภายในห้องขอตัวเอง โดยไม่ออกมาด้านนอกตามที่ตนสั่ง นางสร้อยเงินแวะไปเยี่ยมนายปวรุตม์เสียหน่อยว่ากำลังทำงานอยู่หรือเปล่าพบเห็นว่าชายหนุ่มดังกล่าว กำลังนั่งปอกเปลือกมะพร้าว และกำลังผ่าฟืนตามสั่ง เพื่อเป็นเชื้อเพลิงให้นางสร้อยเงิน ทำอาหารมื้อเย็นและเช้าวันถัดไป“ทำงานอยู่รึ ระวังมีดบาดนะ”“ครับ ผมทำงานใกล้จะเสร็จแล้วครับ” ปวรุตม์ยิ้มแย้มก่อนจะตั้งใจทำงานต่อไป แววตาของนางสร้อยเงินมองชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ ระหว่างที่ไม่อยู่นางน่าจะพากลิ่นจันทร์ไปด้วย แต่อยากให้ลูกสาวประหลาดใจ เมื่ออีกไม่กี่วันบิดาของเธอจะกลับมาวันเวลาผ่านไปราวอาทิตย์หนึ่ง ปรากฏร่างของชายหนุ่มสูงวัย เดินทางมาถึงบ้านของนางสร้องเงิน ปวรุตม์กำลังขุดดินปลูกต้นไม้อยู่ข้างบ่อน้ำ เขาถอดเสื้อสวมผ้าถุงสีทึบเพียงชิ้นเดียว ปวรุตม์พบเห็นร่างของชายดูดีมีภูมิฐาน เขารู้สึกกลัวขึ้นมาในทันใด หน้าตาก็คล้ายๆ กับกลิ่นจันทร์“ไอ้หนุ่ม... เอ็งเป็นใครมาจากไหน มาอยู่บ้านข้าวะ?” แววตาที่ดุดันมองมายังชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจ“สวัสดีครับ ผมชื่อ ปวรุตม์ คุณส
หลังจากนั้นเป็นต้นมา... ปวรุตม์จึงเปลี่ยนเสื้อผ้า ทำตัวกลมกลืนกับคนที่บ้านของกลิ่นจันทร์ ช่วยเหลืองานบ้าน และงานสวน ทำให้สร้อยเงินรู้สึกพอใจว่า ชายแปลกหน้าจากกรุงเทพฯ ซึ่งหาบ้านยายแสงดาวไม่เจอ กลายเป็นคนงานคนสวนไปโดยปริยายชายหนุ่มอาศัยอยู่ในเรือนรับรองเล็กๆ อีกแห่งของเขตบ้าน เพราะนางสร้อยเงินไม่ยอมให้อยู่ในบ้านเดียวกับลูกสาว หวังว่าจะไหว้วานผู้ใหญ่บ้าน ช่วยเขียนจดหมายไปบอกสามีในเมืองว่า ช่วยแวะกลับมาบ้าน เรื่องไอ้หนุ่มกรุงเทพฯ มาอาศัยอยู่ในบ้าน“แม่เดินทางปลอดภัย โชคดีนะจ๊ะ” หลังจากที่แอบลักลอบได้เสียกับปวรุตม์ เธอระมัดระวังตัวมิให้มารดารู้ว่า ลูกเสียสาวไปแล้วกับชายแปลกหน้า แต่เขาทำให้กลิ่นจันทร์มีความสุขยามเมื่อได้สวมกอด และบางสิ่งที่ทำให้เธอหลงใหล“แม่จะรีบไปรีบกลับนะ อยู่ดูแลบ้านดีๆ ล่ะ” นางสร้อยเงิน ใช้แรงงานทาสขับเกวียนไปส่งนางที่บ้านผู้ใหญ่ หวังจะขอให้ผู้มีความรู้เขียนจดหมายส่งไปให้สามีทราบเรื่องที่บ้านทีหลังจากนั้นเมื่อไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อน กลิ่นจันทร์จึงเดินไปที่เรือนรับรองของปวรุตม์ เพื่อขอมีอะไรด้วยกันเพราะความคิดถึงมากมาย...ชายหนุ่มกำลังรอเวลานี้ที่จะได้อยู่กับกลิ่นจันท
เรือนกายหญิงสาวยืนพิงหลังต้นไม้ใหญ่ บดบังเรือนร่าของเธอและปวรุตม์ให้พ้นสายตาใครอื่น สองแขนหญิงสาวซึ่งกันเอาไว้ระหว่างอกเขาและกายบางได้ลดลง แขนบางทั้งสองโอบกอดตอบรับชายหนุ่มเบื้องหน้าทำให้ปวรุตม์ดีใจเหลือเกินเมื่อเธอยินยอมเขาแล้ว มือของชายหนุ่มทั้งสองจึงทำงานปลดตะขอกางเกง ทำให้แววตาหญิงสาวตกใจว่า นี่เขาจะแก้ผ้าทำไมกันนะ...“ปวรุตม์ คุณจะทำอะไรรึ?” เธอไม่เข้าใจว่า เขากำลังทำอะไรแปลกๆ ออกมา หลังจากบอกรักเธอ ต้องแก้ผ้าด้วยรึ?“ผมอยากได้คุณ ปลดผ้าถุงสิ” เขาบอกให้เธอทำบ้าง หญิงสาวยังรู้สึกสับสนว่า ทำไม แต่ถ้าลองดูก็อาจจะคลายความสงสัยได้บ้างเพียงช่วงล่างเปล่าเปลือยปวรุตม์ไม่เห็นมีที่ร่วมรักใดได้ คิดเสียว่าคงต้องเลือกท่ายืนนอกสถานที่ในป่าลับเช่นนี้เขาโอบอุ้มเธอเอาไว้ใต้สองแขน ทำให้กายบางหญิงสาวลอยสูง ปลายเท้าไม่แตะพื้นและช่วงต้นขาของเธอต้องกางออก เพราะเขาดึงร่างบางเข้าหาชายหนุ่ม เรือนหน้าหญิงสาวตกใจและหน้าแดงก่ำ เธอรู้สึกอายจริงๆ“อย่าตกใจนะ กลิ่นจันทร์... ผมจะทำให้คุณรู้สึกดีเอง” ชายหนุ่มพยายามกระซิบข้างหู มิให้เธอตกใจดิ้นหลุดจากแขนเขา เธอกลัวจนตัวสั่น ระหว่างถูกดึงเข้าหาร่างชายหนุ่ม ต้นข
หลังจากเขาแนะนำตัวเองกับแม่ของกลิ่นจันทร์ เธอชื่อสร้อยเงิน กำลังทำอาหารกับทาสสองคน สีหน้าของเธอไม่ค่อยไว้ใจที่มีผู้ชายแปลกหน้ามาคุยกับลูกสาว“แม่ อย่าไปว่าเขาสิ เขาคงหลงทางมาถึงบ้าน ถามหายายแสงดาว แม่พอจะรู้จักคุณยายแสงดาวไหม” กลิ่นจันทร์ถามด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม คิดว่าหากช่วยเหลือเขาไปแล้ว เธอกับแม่จะได้บุญ และเขาคงจะไปทำธุระเรื่องครอบครัวได้เสียที“โอ๊ย...อยู่มาตั้งนาน ไม่เคยได้ยินยายชื่อแสงดาวอะไรนั้นเลยนะ พ่อหนุ่มมาจากกรุงเทพฯ ลองไปถามญาติตัวเองใหม่เถอะ... กลับไปได้แล้ว ลูกสาวฉันจะเสียชื่อหมด” นางสร้อยเงินตอบปัด จึงอยากให้ทาสพาเขาออกจากเรือน“ไม่เป็นไรจ้าแม่... ให้ทาสช่วยแม่ทำอาหารเถอะ ฉันจะไปส่งเขาเองจ๊ะ” กลิ่นจันทร์รับอาสาเอง เพราะคิดว่าตนคงเป็นเหตุนำพาเรื่องวุ่นวายเข้าบ้าน คิดเสียว่าแนะนำให้เขาไปคุยกับผู้ใหญ่บ้าน เผื่อจะได้รับความช่วยเหลือที่ดีกว่านี้“ขอโทษนะครับ คุณแม่สร้อยเงิน ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” ปวรุตม์รู้สึกเสียใจที่ไม่ได้พบญาติหรือแม่ ทุกคนหายไปไหนหมด อีกทั้งทุกๆ คนที่นี่ใส่ชุดสมัยร.๕ทั้งนั้น เขามาหลงอยู่บ้านใครกันเนี่ย... ชายหนุ่มแอบคิด******กลิ่นจันทร์พาเขาเดินออกจากบร
รุ่งเช้าท่ามกลางเสียงโวกเวกโวยวาย ผู้คนเดินไปมา สลับวิ่งจนพื้นไม้ภายในบ้านสั่นสะเทือน ปวรุตม์รู้สึกว่าถูกรบกวนจากการนอนแสนสบาย จึงลืมตาปรือตื่น หันมองว่าร่างของแม่ข้างๆ หายไป คงจะสมทบกับญาติ ซึ่งกำลังทำอะไรสักอย่าง“เร็วๆ เข้า!!! อุ้มคุณแม่ขึ้นรถ!!!” เสียงของผู้หลักผู้ใหญ่กำลังวุ่นวาย กับการนำร่างของคุณยายซึ่งเริ่มหายใจช้าลง หลับตาโดยไม่มีการตอบสนอง ครอบครัวญาติฝ่ายแม่ตกใจมากพวกเขาพาร่างของคุณยายขึ้นรถ ออกตัวจากบ้านไปอย่างรวดเร็ว รวมไปถึงญาติทุกๆ ต่างคนกลับไปที่รถของตัวเอง ต่างขับรถแห่ไปทีละคันจนหมดบ้าน...เหลือไว้เพียงเขายังยืนงงอยู่ภายในบ้านคนเดียว“ไปกันหมดเลย” ปวรุตม์ไม่อาจจะพูดถามใคร ในช่วงเวลาอันฉุกละหุกได้เลย ว่าเขาควรทำตัวอย่างไร พ่อแม่เขาค่อนข้างวุ่นวายกับการพาร่างของคุณยายขึ้นรถ และรีบพาไปร.พ. ในขณะที่ญาติๆ คนอื่นๆ ต่างแยกย้ายขับรถตามไป“กลิ่นจันทร์ไปกับเขาด้วยหรือเปล่านะ?” ปวรุตม์ยังคงนึกถึงสาวเมื่อคืนนี้ หากไม่อยู่ในพุ่มไม้มืด เขาอาจจะจำหน้าเธอได้ชัดกว่านี้ ตะวันในเช้านี้ทอแสงนวลแผ่วเบา แต่ท้องเขานี่สิ ร้องออกมาอย่างหิวโหย ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเหลืออะไรใหเขากินได้บ้าง******ช
ในความเงียบภายในรถยนต์ ระหว่างเดินทางออกมาตจว. นอกเขตเมือง สู่ชนบทในท้องนา ภาพบรรยากาศของตึกราบ้านช่องหายไปจากสายตาของชายหนุ่มคนหนึ่ง ซึ่งเป็นคนหนุ่มสมัยใหม่ อาศัยอยู่ในเมืองเขาจำใจต้องเดินทางมากับพ่อแม่ เพื่อไปบ้านของยายแสงดาวซึ่งอยู่ตจว. เขาเบื่อมากกับการไปอยู่บ้านนอก โบราณ คนแก่หัวเก่าๆ ซึ่งมันไม่มีอะไรน่าสนใจสำหรับเขาเลยปวรุตม์ (ปะ-วะ-รุด) หยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมาเพื่อแชทกับเพื่อน และนัดกันว่ากลับบ้านจากญาติแล้ว จะไปดื่มเหล้าเที่ยวผับ ควงสาวมาฟันให้สนุกแก้เบื่อเสียเลย เขายิ้มเงียบๆ โดยมิให้พ่อซึ่งกำลังขับรถหันมาดุได้อีกแม่ของเขานั่งอยู่หน้ารถ กำลังชี้ทางบอกไปทางคุณยาย คือคุณแม่ของเธอค่อนข้างมีอายุมากแล้ว พวกเขาทั้งครอบครัวถูกเรียกให้มาบ้านญาติตจว. เพื่อให้มารับทราบว่า คุณยายใกล้จะไปสบายดีแล้ว ญาติคนอื่นๆ เรียกพ่อแม่และปวรุตม์ ให้มาดูใจกันครั้งท้าย ก่อนคุณยายจะเสีย“ทำตัวดีๆ นะแกไอ้รุตม์ เดี๋ยวจะไม่ได้รับมรดกกันพอดี” คุณพ่อของเขา เป็นลูกเขยของญาติข้างแม่ ชายหนุ่มอายุราวยี่สิบสองปี ทำตัวสงบเสงี่ยมเจียมตัวเรียบร้อย อย่างน้อยเขาอยากจะกลับเมือง มากกว่านอนค้างอยู่บ้านนอกตจว.แบบนี้