เพื่อนชายทั้งเจ็ด(ยับ) [2]

เวลาเรียนคาบเช้าหมด ไข่มุกพร้อมด้วยไอริณและฟางฟาง จับกลุ่มเดินออกจากสถานที่เรียน เพราะวันนี้ไม่มีเรียนคาบบ่าย พวกเธอตั้งใจจะไปกินข้าวที่ห้างดัง ร้านอาหารสวยๆ แอร์เย็นๆ อาหารอร่อยๆ และถ่ายรูปร่วมกันในวันเปิดเรียนวันแรกโพสลงโซเชียล

ชายหนุ่มทั้งเจ็ดคนเดินตามหลังพวกเธอ โดยที่สามสาวไม่รู้เลยว่าพวกเขาเดินตามเพื่อจะจีบ มีแต่กัปตันที่ออกตัวแรง เข้าไปขอคุยกับไข่มุกตรงๆ เพราะเขาเป็นคนเล่นกีฬาลักษณะดี

“สวัสดีครับ ชื่ออะไรรึครับ? ผมชื่อกัปตันนะครับ มีแฟนหรือยังครับ?” เขาใช้คำถามยิงยาวจนไข่มุกรู้สึกสับสน มองหน้าไอริณและฟางฟางว่า เธอควรจะตอบไปยังไงดี ระหว่างที่กำลังเดินทางจะไปห้างฯ อยู่บนรถประจำทางแบบนี้ ไม่รู้จะเดินหนีไปไหน...

“เอ่อ...” แววตาหญิงสาวกระสับกระส่าย ไอริณและฟางฟาง แอบเชียร์ให้ไข่มุกตอบรับคำถามเขาไปก่อน ถูกใจหรือไม่ถูกใจก็ว่าไปทีหลัง พวกเธอรู้สึกอิจฉาไข่มุกเล็กๆ ที่มีผู้ชายรูปร่างสูงมาจีบ ท่าทางเขาเหมือนนักกีฬายิ้มแย้มน่ารัก

“ไข่มุกค่ะ ยังไม่มีแฟน...” ไข่มุกรู้สึกแปลกใจว่า คนที่นี่เขาทักทายคุยกันแบบนี้เลยรึ?

“เป็นแฟนผมมั๊ย? ให้ผมเลี้ยงข้าวไข่มุกนะ” กัปตันชิงทำแต้มไม่ให้ปลื้มมาแย่งเสียก่อน สีหน้าเพื่อนหนุ่มเริ่มจะไม่พอใจ เมื่อเพื่อนชายชิงสาวผมยาวไปต่อหน้าต่อตา

“เอ่อ... เอาไงดีวะมึง... มันไม่ได้อยู่ในแผนกูเลย” ไข่มุกเหลือบกายหันมาคุยกับไอริณและฟางฟาง เธอตกใจจนทำตัวไม่ถูก รวดเร็วจนไม่คิดว่าจะมีชายที่ไหนก็ไม่รู้ ใส่ชุดเรียนที่เดียวกันมาขอเป็นแฟน และเลี้ยงข้าว

“ก็ให้เขาเลี้ยงมึงไปสิ... เลี้ยงพวกกูด้วยเลยก็ดีนะ” ไอริณบอกด้วยน้ำเสียงดีใจ เปิดเทอมวันแรกก็มีคนเลี้ยงข้าว ทำไมพวกเธอช่างโชคดีแบบนี้

“อืม... ฉันมีเพื่อนอีกสองคน ... คนนี้ไอริณ และคนนี้ก็ฟางฟาง เลี้ยงข้าวพวกเราได้ใช่มั๊ยล่ะ กัปตัน” ไข่มุกแนะนำเพื่อนสาวให้กัปตันรู้จักอีกสองคน เขาเห็นว่าท่าทางงานนี้จะจ่ายหนัก สีหน้าของปลื้มเริ่มจะหัวเราะ เพราะงานนี้มีแต่เขาที่รับมือได้

“เอ่อ ได้สิ... ผมจะแนะนำเพื่อนให้รู้จักนะ คนนี้ ปลื้มเขาเป็นคนมีฐานะดีมาก, กวนตีนๆ หน่อยชื่อเรย์, เด็กเนิร์ดกลุ่มผมชื่อนาวิน, ไอ้หน้ายุ่นชื่อโชกุน, ไอ้กวนประสาทวายุ และชายเกย์ของกลุ่มคิมหันต์”

“พรีเซ็นต์เสียน่าประทับใจนะ ไอ้กัปตัน” เสียงของคิมหันต์ค่อนข้างนุ่มนวลราวกับเป็นนักร้อง ทำให้แววตาของไข่มุกหันมาสนใจคิมหันต์มากกว่ากัปตันมาขอเป็นแฟน เธอยิ้มพยักหน้า แต่เห็นเขาเชิดใส่ไม่แม้แต่จะแลเธอ ทำให้ใจหญิงสาวห่อเหี่ยวไป

“ยังไงๆ มื้อนี้ผมจะเลี้ยงข้าวฟางฟางนะ” เสียงหนุ่มครึ่งญี่ปุ่นออกตัวแซงเพื่อน หญิงสาวเริ่มตกใจทำตาโต เพราะเป็นครั้งแรกที่เขาจะเลี้ยงข้าวให้เธอ ซึ่งมิใช่มีแค่ไข่มุกคนเดียว

“โห่... ไม่ทิ้งระยะเลยนะมึง” วายุแซวป่วนเพราะถึงยังไงเขาไม่ได้สนใจสาวๆ กลุ่มนี้อยู่แล้ว แต่มันไปสะดุดใจต่อไอริณ เธอชอบแนวแบดบอยเสียด้วย

“ทำไมพวกแกสองคนโชคดีอะไรแบบนี้วะ” ไอริณบ่นเพราะมีแต่หนุ่มๆ แย่งมาเลี้ยงข้าวไข่มุกกับฟางฟาง เริ่มจะอิจฉาเพื่อนสาวว่าทำบุญมาด้วยอะไร เหลือแค่เธอไม่มีหนุ่มไหนสนใจ

“ถ้างั้นเป็นแฟนผมนะ” กัปตันพูดกับไข่มุกสีหน้าระรื่น มันค่อนข้างจะสับสนต่อเธอมาก แต่ไข่มุกก็ยังรับน้ำใจจากเขา ตามคำแนะนำของไอริณ

และโชกุนเดินไปหาฟางฟางพลางดึงเธอมาโอบกอดทำแต้ม กระซิบข้างหูเพื่อขอเธอเป็นแฟน ฟางฟางเขินอายมากจนก้มหน้าตอบอะไรไม่ถูก แต่กลับพยักหน้ารับอย่างง่ายดาย เพราะเธอเพิ่งจะเลิกกับเพื่อนสมัยเรียนมัธยมปลาย จึงเป็นเหตุให้ผมเคยยาวเท่าไข่มุก กลายเป็นทรงดัดผมหยักศกและมันหดสั้นลงไปหน่อย...

“มาวันแรก ได้แฟนทีเดียวทั้งสองคนเลยนะ พวกเขาก็เป็นเพื่อนกลุ่มใหญ่เสียด้วยสิ” ไอริณแซวหวาน ยิ้มแย้มให้เพื่อนสาวซึ่งแซงหน้าเธอไปในทันที... แก้มเธอแดงระเรื่อ และผมบ๊อบสั้นทำให้เธอดูเด็กสุดๆ

“หัวใจผมยังว่าง อยากจะมาจับจองมั๊ยล่ะ?” เรย์เห็นว่าเพื่อนได้แฟนไปสองคนแล้ว เขาขอกล่าวต่อปิดท้ายเลยล่ะกัน อย่างน้อยๆ วันนี้ก็คงได้คู่แฟนถึงสามคู่ เหลือเพื่อนเขาอีกสี่คนหัวใจเปล่าเปลี่ยวต่อไป

“อ๊ะ! จริงรึ แหมนึกว่าจะไม่จีบเราซะแล้ว ยินดีสิ” ไอริณฉีกยิ้มหวาน โชว์ฟันขาว เพราะอยากมีแฟนในวัยเรียนมหาวิทยาลัยนานแล้ว... ก่อนหน้านั้นเธอเคยอ้วนและไม่เคยสมหวังเรื่องความรักเสียที หากไม่เพราะไข่มุกกับฟางฟาง เป็นกำลังใจให้ ป่านนี้เธอคงผูกคอตายลาโลกไปนานแล้ว

******

พวกเขาเลือกร้านอาหารที่สู้ราคาไหว สำหรับเลี้ยงข้าวสามสาว กัปตันจูงมือไข่มุกทำตัวเป็นแฟนหนุ่มที่น่ารัก ทำให้หญิงสาวรู้สึกอึดอัดใจ เพราะไม่ได้คิดอะไรเลยกับแฟนใหม่ซึ่งตอบรับ ในขณะเดียวกัน สายตาเธอเหลือบหันไปสนใจคิมหันต์เสียมากกว่า เขาหล่อลึกลับ เธออยากคุยกับเขามาก แต่ท่าทางเขาจะไม่ชอบเธอ

โชกุนโอบกอดรอบไหล่ฟางฟาง ดึงกายบางสาวไว้แนบชิด เขารู้สึกดีมากเมื่อได้เธอไว้แนบกาย น่ารักจนอยากจะจับเธอแก้ผ้าเสียตอนนี้ อยากเชยชมความงามจนแทบจะอดทนไม่ไหว แต่เขาพยายามกัดฟันเพื่อเลี้ยงข้าวเธอให้อิ่ม และจากนั้นเขาอยากจะมีเวลาอยู่กับเธอส่วนตัวบ้าง

แต่สำหรับฟางฟางรู้สึกขัดเขินที่โชกุนปฏิบัติกับเธอเช่นนี้ ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้ก้าวหน้ากับเขาได้มากแค่ไหน เธอยิ้มรับเมื่อเขาหันมาถามประวัติและคุยสารทุกข์สุขดิบ เขาอยากรู้จักเธอให้มากขึ้น เพื่อความสัมพันธ์ที่ดีในระยะยาว

เพื่อนชายที่เหลือสี่คนเดินเลือกร้านอาหารกัน โดยไม่ได้สนใจเพื่อนทั้งสามคน ซึ่งคว้าสามสาวกลุ่มนี้ไว้เป็นแฟน คิมหันต์ปรึกษากับนาวินว่าจะเลือกร้านไหน แต่สำหรับ ปลื้มและวายุ เขาเหลือบมองไอริณพร้อมกัน ซึ่งเป็นแฟนกับเรย์ ท่าทางเธอดูสดชื่นกว่าไข่มุกกับฟางฟาง พวกเขามองหน้าสบตากัน พร้อมกับยิ้มแย้มและตบไหล่

“นายคิดเหมือนกูใช่ปะ?”

“เออ...”

“เป็นเพื่อนกัน มีอะไรก็แบ่งกัน!” ปลื้มและวายุพูดกันเองสองคนพร้อมกัน โดยไม่ให้เพื่อนคนอื่นๆ ได้ยิน หรือแม้กระทั่งเพื่อนสาวของไอริณ

******

กัปตันเทคแคร์ดูแลไข่มุกอย่างดี ในขณะที่โชกุนพาฟางฟางไปนั่งกินข้าวกันตามลำพังสองต่อสองเป็นการส่วนตัว แต่สำหรับเรย์พาไอริณออกห่างจากเพื่อนสาวทั้งสอง ไปอยู่ร้านอาหารอื่น ยิ่งทำให้ปลื้มและวายุต้องแยกวงตามออกไป

“นั้นแกจะไปกินร้านเดียวกับไอ้เรย์และนางคนนั้นรึ?” คิมหันต์หันไปถามอย่างหงุดหงิด แค่เพื่อนมีแฟน พวกเขาก็เริ่มวงแตกกระจัดกระจาย อย่านึกว่าเขาไม่รู้นะ ว่าเพื่อนแต่ละคนคิดอะไรกัน... มีแต่ผู้ชายเท่านั้นที่รู้ว่าคิดไม่กี่เรื่อง

“เออ... กูไปละ พรุ่งนี้เจอกันคาบบ่าย” ปลื้มกับวายุบอกลา พากันไปสมกับทบเรย์ ซึ่งกำลังเริ่มต้นคบกับไอริณแบบมีกางขวางคอ...

“อ่านการ์ตูนสนุกกว่าเยอะ อย่างน้อยเรายังเหลือเพื่อน” นาวินกล่าวยิ้มหวานพลางแอบลอบมองฟางฟาง ซึ่งเป็นหญิงสาวผมหยักศก ดูแตกต่างกว่าใครแต่เขาคงไม่สามารถไปเทียบอะไรกับโชกุนได้หรอก เป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น มีฐานะ การศึกษาก็ดี ส่วนเขามันไม่มีอะไรไปเทียบเพื่อนคนนี้ได้ นอกจากมีการ์ตูนเป็นเพื่อนและเหลือคิมหันต์นั่งกินข้าวด้วย

“จริงของมึงนะ นาวิน” คิมหันต์ไม่ได้สนใจคู่เพื่อนทั้งสองคู่ ปล่อยให้กัปตันกับโชกุนจีบแฟนสาวคนใหม่ต่อไปโดยไม่เหลียวแล...

******