บทที่ 99 ครอบครัวตัวร้าย [3]

หลังจากได้ดื่มนมจนอิ่มเด็กทั้งสองจึงหลับไปอีกครั้ง ต่อจากนี้ก็ถึงเวลาบิดามารดาได้มีช่วงเวลาส่วนตัวเสียที เหลียงเฟิงก็ไม่พลาดที่จะเข้าไปออดอ้อนภรรยา กายหนานั่งพิงหัวเตียงโดยมีภรรยาซ้อนทับอิงแอบอกกว้าง

“อีกสามเดือน เอาไว้ให้เด็ก ๆ แข็งแรงกว่านี้อีกหน่อย เราไปไหว้หลุมศพท่านหมอเฉิงดีหรือไม่” เขารู้มาว่านี่เป็นคำขอสุดท้ายของบุตรสาวท่านหมอเฉิง ผู้ซึ่งเคยช่วยเขาจากอาการบาดเจ็บหลังจากต่อสู้กับศัตรู แม้ก่อนตายหมอเฉิงจะขอให้เขารับบุตรสาวเข้าวังก็ตาม แต่ตนก็มีส่วนผิดที่ไม่เคยดูแลนางให้ดีตามที่เคยรับปาก

“ดีเจ้าค่ะ ท่านพี่รู้ใจข้าที่สุด” ร่างงามอิงแอบซบอกสามี ไม่คิดว่าจากจุดเริ่มต้นแห่งความไม่เข้าใจและไม่ลงรอยกัน ไม่น่าเชื่อเลยว่าสุดท้ายจะรักกันได้

“ก็เพราะพี่รักเจ้าที่สุด” ชายหนุ่มก้มลงหอมแก้มภรรยาฟอดใหญ่ ถึงแม้ในตอนนี้เขาอยากจะทำรักกับภรรยาใจแทบขาด แต่ก็ต้องยั้งตนเองไว้เพราะนางเพิ่งคลอดบุตรได้ไม่นาน และอยากจะให้หนิงเซียนแข็งแรงมากกว่านี้

“ข้าก็รักท่านเจ้าค่ะ” หลังจากรู้ใจตัวเอง ทั้งเขาและนางต่างก็บอกรักกันเช่นนี้เสมอ ท่านอ๋องเคยบอกนางว่าถ้าเอาแต่เหนียมอายไม่กล้าพูด ต้องรอให้ตายจากกันหรือถึงจะพูดมันออกมาได้

หลังจากผ่านเรื่องร้าย ๆ และความวุ่นวายมาได้ ทุกวันผ่านไปได้ด้วยดี ถ้าหากไม่มีข่าวลือจากวังหลวงหลุดรอดออกมา เรื่องที่ว่าฝ่าบาทจะทรงประทานสมรสพระราชทานให้กับเหลียงอ๋อง ผู้คนต่างคิดเดาถึงไปต่าง ๆ นานา หวังเฟยคนใหม่จะมาจากตระกูลใดกันแน่

ยามนี้ข่าวเรื่องเหลียงอ๋องเป็นผู้ครอบครองร้านรวงกว่าครึ่งของเขตการค้าช่างชุ่ยได้แพร่กระจายไปทั่วเมืองหลวง จะมีผู้ใดกันไม่อยากเกี่ยวดอง

เหล่าขุนนางทั้งหลายต่างก็หวังว่าบุตรสาวของพวกเขาจากจวนใดจวนหนึ่ง จะได้รับความเมตตาจากฝ่าบาท ถึงแม้เหลียงอ๋องจะไม่ได้รับความสนพระทัยเท่าโอรสพระธิดาองค์อื่นก็ตาม

ทว่าเรื่องการค้าที่อยู่ในการครอบครองก็หักล้างข้อนี้ลงไปได้ หากบุตรสาวพวกเขาได้ตบแต่งเข้าวังเหลียงอ๋อง คงสุขสบายไปทั้งชาติรวมไปถึงครอบครัวพวกนางด้วยเช่นกัน

เมื่อข่าวการมอบสมรสพระราชทานมาถึงหูหนิงเซียน ทำให้นางรู้สึกว้าวุ่นใจไม่น้อย จะให้ขัดราชโองการก็คงเป็นไปไม่ได้ ให้หย่าร้างกับสามีก็ยิ่งทำไม่ได้เช่นกัน จึงได้แต่วางแผนรับมือภรรยาใหม่ของสามี ไม่รู้ว่าสตรีผู้นั้นจะมีนิสัยใจคอเช่นไรบ้าง

ถึงแม้จะได้คำมั่นจากสามียืนยันไม่แต่งสตรีอื่นเข้าวัง แต่หนิงเซียนก็ต้องเผื่อใจไว้บ้าง ขนบธรรมเนียมของที่นี่ยังเก่าและล้าสมัยนัก บุรุษหนึ่งภรรยาหากได้ยากยิ่ง โดยเฉพาะชายสูงศักดิ์ด้วยแล้ว การมีมากภรรยาก็เหมือนกับการขยายอำนาจไปในตัว

“หนิงหนิงไม่ต้องกังวล พี่จะเข้าวังไปทูลขอให้เสด็จพ่อยกเลิกราชโองการเดี๋ยวนี้” เหลียงเฟิงใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงกับเรื่องที่เกิดขึ้น ชายหนุ่มรีบเร่งแต่งกายเสียใหม่เพื่อให้ดูเป็นทางการ เขาต้องเข้าวังขอเข้าพบฮ่องเต้ผู้เป็นบิดาเป็นการด่วน เหตุใดเสด็จพ่อทำอะไรไม่ปรึกษาเขาบ้าง

“อาจจะเป็นแค่ข่าวลือก็ได้นะเจ้าคะ ท่านอย่าทำอะไรบุ่มบ่าม ประเดี๋ยวฝ่าบาทไม่พอพระทัยขึ้นมา ข้ากลัวท่านจะถูกลงโทษ” หนิงเซียนช่วยสามีแต่งตัว แต่ก็ไม่ลืมกำชับไม่ให้เขาวู่วามทำอะไรลงไปโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง

“เรียนท่านอ๋อง ชายารอง ขบวนข้าหลวงมารออยู่หน้าเรือนแล้วเพคะ” อาผิงวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามารายงานด้วยความร้อนรน จากที่คิดว่าเป็นเพียงข่าวลือของผู้ไม่ประสงค์ดี กลับกลายเป็นเรื่องจริงหรือนี่

“เสด็จพ่อ!” เหลียงเฟิงสบถเรียกบิดาออกมาเสียงแข็ง พูดยังไม่ทันขาดคำราชโองการก็มาเยือนถึงที่

สองผู้เป็นใหญ่ในวังเหลียงอ๋องออกมารับหน้าขบวนข้าหลวงด้วยใบหน้าสงบนิ่ง ทว่าอารมณ์กลับต่างออกไปโดยสิ้นเชิง ข้าหลวงแย้มยิ้มยินดีกับเจ้าของวัง

ด้านเหลียงเฟิงนั้นรู้ดีว่าตนไม่สามารถขัดรับสั่งได้ แต่คอยดูเถิด ผลออกมาเป็นของจวนใด เขาจะเผาจวนผู้นั้นทิ้งให้วอดทั้งหลัง ให้ไม่เหลือแรงมาทำร้ายหนิงหนิงและลูกของเขาได้ หรือจะเอาให้ไม่สามารถลืมตาอ้าปากได้ทั้งตระกูลดี