มาวิ่งอยู่ในหัวใจ (NC)

ออร์มีทริส บาร์หรูย่านทองหล่อ 

“ขอเหมือนเดิม แบบเพิ่มวอดก้า” 

เอื้อมพัฒน์ทรุดนั่งลำพังหน้าบาร์ จิบเครื่องดื่ม กับความรู้สึกเหมือนลมฟ้าอากาศแปรปรวนในใจ เขาสัมผัสไม่ได้ถึงรสชาติค็อกเทลเข้มข้นสูตรประจำในมือ อะไรดึงความสนใจให้ประสาทรับรสถึงบกพร่องชั่วขณะ  หญิงสาวหน้าสวยผมยาวเป็นลอน เรียวปากสีแดงสด ในชุดสายเดี่ยวตัวจิ๋วที่เผยให้เห็นเนินอกขาวเนียนอวบอิ่ม  ยื่นแก้วเหล้าส่งเชิญชวนชนแก้ว  กิ๊ง!

“ลูกตาลเห็นคุณประจำเลย คืนนี้มาคนเดียวหรอคะ”  สาวเซ็กซี่เปิดประเด็น

“ครับ”  

“ได้ข่าวว่าทำงานที่ห้องอาหารโรงแรมห้าดาวใช่มั้ยคะ”

“ครับ”      

                การถามคำตอบคำปนเปกับความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ตั้งแต่แอบติดตามรุ่นน้องศรุตาคนนั้น  เด็กคน นี้มีอะไรน่าสนใจหนักหนา  เทียบไม่ได้เลยสักนิดกับผู้หญิงร่างงอนงามกระตุ้นอารมณ์พิศวาสเบื้องหน้า

“ขอตัวนะครับ”   

เอื้อมพัฒน์ซดค็อกเทลที่เหลือแล้วปลีกตัวออกจากชนวนไฟราคะ  บิดบิ๊กไบค์คู่ใจกลับคอนโดทันที   กระจิตกระใจนักเที่ยวตัวยงหายไปหมดสิ้น  ใบหน้า แววตา และรอยยิ้มกว้างอย่างจริงใจของสาวน้อยยังลอยละล่องในความทรงจำไม่เลือนหาย เหมือนมีพลังลึกลับคอยตามติดอย่างนั้นแหละ   

ชายหนุ่มอัดบุหรี่ควันโขมงจำนวนนับไม่ถ้วนที่ระเบียงห้องหวังผ่อนคลายอารมณ์ พยายามสลัดทิ้งความว้าวุ่นในหัว คำตอบความรู้สึกแปลกๆ ทำให้เขากังวลใจขนาดนี้   ที่ผ่านมาเอื้อมพัฒน์ไม่เคยต้องใช้หัวคิดอะไรมากมาย  ความสัมพันธ์ชั่วคราวไม่ทันข้ามคืนด้วยซ้ำ แค่ไม่กี่ชั่วโมงเริ่มต้นที่ไหนสักแห่งในบาร์ในผับแล้วจบลงบนเตียงหรือมุมลับตาต่างๆ ห้องน้ำ หลังผับ หรือบันไดหนีไฟ!  ทุกอย่างเพื่อสนองความต้องการไม่มีที่สิ้นสุด!

                เอื้อมพัฒน์ถอดเสื้อทิ้งลงพื้น ประชันหน้ากับศรุตาที่นั่งห้อยขาทำหน้าตางงงันราวกับไม่ทันเกมกามารมณ์เบื้องหน้า  ชายหนุ่มเข้าจับขาคนตัวเล็กแยกออกแล้วเบียดช่วงล่างให้ประชิดแนบร่างเธอ  หญิง สาวตกใจเพราะถูกประชิดตัวอย่างกะทันหัน  ใบหน้าเรียวชวนหลงใหลถูกช้อนขึ้นด้วยช้าๆ ใครจะไปทนได้ อีกล่ะนาทีนี้  เสือหนุ่มกระหายกำหนัดต้องการการปลดปล่อยแล้ว

                “พี่เอื้อม..ทำอะไรคะ อย่าค่ะ กวาง....ไม่นะ....อย่านะ.....อุ๊บ...” 

                ริมฝีปากกระจับและลิ้นโดนดูดกลืน บดขยี้ไปกับโพรงปากอุ่นร้อนของคนร่างแกร่ง หล่อนไม่อาจต้านเรี่ยวแรงมหาศาลได้จึงผ่อนร่างกายอ่อนละทวยเลยตามเลย  เอื้อมพัฒน์สบโอกาสจับหญิงสาวปลดสิ่งห่อหุ้มร่างกายออกและปลดกระดุมกางเกงตัวเองออกด้วย

“พี่เอื้อม...ทำอะไรคะ” 

คนร่างสูงจับขาคนร่างเล็กเกี่ยวเอวอยู่ในท่าลิงอุ้มแตง แขนยาวล่ำสองข้างประคองร่างขาวนวลบอบบาง  ฝ่ามือยาวหนาช้อนบั้นท้ายเนียนๆ ไว้อย่างมั่นคง  หญิงสาวร่างเปล่าเปลือยผลักอกพยายามดิ้นขัดขืนอย่างตื่นกลัว   

“ดิ้นเดี๋ยวก็ตกหรอก เชื่อใจพี่สิคะ อย่ากลัวสิ รับรองเสียวแล้วสุข”   แขนเล็กๆ สองข้างค่อยๆ เกาะไหล่กว้างน่าซุกไซ้ไว้อย่างมั่นคง  พลางพยักหน้าตอบรับ หัวใจเต้นเกือบทะลุอกแล้ว

“โอ๊ย!!! เจ็บจัง ไม่นะ” 

ความเป็นชายยาวแข็งแหวกกลางกลีบดอกบัวชมพูงาม กดลำใหญ่โตทะลวงเข้าสำรวจถ้ำลึกลับที่รอการค้นพบ   ความเจ็บระบมหน่วงหนักกระจายทั่วร่องระหว่างขา  ผู้หญิงเป็นเพศที่ผู้ชายอยากเข้าใจ....แต่ผู้ชายไม่มีวันเข้าใจ...หรือผู้หญิงเป็นเพศที่ผู้ชายอยากเข้าไปหามากกว่า....

“ซี้ด!! เพิ่งเคยเจอ มันแน่นอะไรอย่างนี้”   

เอื้อมพัฒน์ดันขีปนาวุธเข้าไปอีกครึ่งลำที่เหลือ โยกสะโพกหนาช้าๆ รอจังหวะให้น้ำหล่อลื่นไหลออกมาอาบอาวุธลับจนชุ่ม  ก่อนจะดันเข้าจนมิดโคนอีกรอบ  สรีระผู้หญิงคือสิ่งลี้ลับ กลิ่นกายสาวเย้ายวนชวนลิ้มชิมรสชาติ เซ็กส์คือยาเสพติดชนิดหนึ่งหรือเปล่า หากได้ลองคงต้องการเพิ่มขึ้นและขาดไม่ได้

“อ๊ะ อ๊ะ กวาง...กวาง...เจ็บ ไม่เอาแล้ว หยุดเถอะ....” 

ร่างบอบบางถึงกับอ้อนวอน น้ำตาไหลเป็นทางจากดวงตาสองข้าง  สิ่งแปลกปลอมเกรี้ยวกราดเลื้อยเข้าๆออกๆถูๆ ไถๆ ผิวหนังบางไวต่อความรู้สึก   ทั้งแสบทั้งเจ็บปวดเหมือนใกล้จะฉีกออกจากกัน  ศรุตาจิกเล็บลงบนแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยรอยสักของชายหนุ่ม พลางหอบหายใจแรง

“พอเถอะค่ะ.....”     คำร้องขอสลับกับเสียงครางตอบรับกิจกรรมสนองตัณหา

“คืนนี้จะจัดให้หนักให้สมกับที่ให้พี่รอนะจ้ะ”  คนร่างกำยำดูดลำคอระหงสาวร่างบางจนเป็นรอยแดงจ้ำ

“ซี้ด! ไม่นะคะ...”   เธอยังคงร้องขอ

“ถ้าพูดอีกจะดูดเพิ่มนะ!”  ร่างกำยำขู่แต่รอยแดงจ้ำเพิ่มขึ้นต่อเนื่องตามคำท้าทาย   ศรุตาขบกัดริมฝีปากล่าง บังคับให้ตัวเองต้องหยุดปฏิเสธ

“อืม อ๊ะ อ๊ะ”    เสียงเนื้อหนังกระทบกันแทรกด้วยเสียงครางทั้งฝ่ายหญิงชาย

“ซี้ด ย้ายทีดีกว่า ยืนเมื่อยแล้ว” 

เอื้อมพัฒน์ย้ายร่างบอบบางไปนอนหงายบนโต๊ะ  ถอนอาวุธลับออก จับขาสองข้างถ่างจากกัน ไล้ปลายนิ้วแหวกกลีบกุหลาบสีแดงที่ชื้นแฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่น เขาสอดนิ้วกลางและนิ้วนางเข้าไปพร้อมกัน ชักนิ้วเข้าออกเร็วๆ จนน้ำสวาทไหลออกมากลางฝ่ามือ

ร่างเปล่าเปลือยบนโต๊ะกระตุกเบาๆ กำมือสองข้างแน่น ใบหน้าแดงก่ำ ปรือเปลือกตามองชายหนุ่มปลายเท้าลดตัวลงให้ปากเสมอกับโพรงสวรรค์ เขามองตาเธอ ยักคิ้วข้างเดียวให้ก่อนลงปลายลิ้นวนไปมาบนติ่งเนื้อจุดเสียวกระสัน  ตามด้วยการดูดเป็นเสียงดัง สลับกับตวัดลิ้นสากไปรอบๆ จนทั่ว นิ้วทั้งสองยังทำหน้าที่เลื้อยเข้าออกตามบัญชาเจ้าของมือ น้ำใสจากภายในยังไหลล้นออกมาไม่หยุด

“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อย่านะ.....อืม อ๊ะ”

เอื้อมพัฒน์จับศรุตาฉีกขาสองข้างออกจากกันให้กว้างพอจะนำอาวุธประจำการอีกรอบ  เขาดันเข้าพรวดเดียวมิดไปถึงโคนแล้วอัดสะโพกเข้าหาอย่างเป็นจังหวะ บดขยี้เม็ดบัวไปพร้อมกัน  ก้มหน้าลงไปซุกเต้าแฝดที่กระเพื่อมขึ้นลงจากแรงกระทบกระเทือนเบื้องล่าง  เขานัวเนียดูดยอดปทุมงามอย่างไม่ลดละ ทั้งสร้างรอยแดงจ้ำไว้จนทั่วเนินอก  พรหมจรรย์ช่างหอมหวานติดใจอะไรเช่นนี้  เพลิงปรารถนายังคงลุกโชนต่อเนื่อง   ใบหน้าเคลิบเคลิ้มของศรุตาคือเชื้อเพลิงชั้นดี

“จัดให้ลึกๆ ส่งท้ายนะ คนดี......”   เอื้อมพัฒน์เร่งเครื่องแรง จังหวะหนัก  ถี่ยิบ บดอัดร่างที่รอคอยผู้นอนแบกายตัวเกร็ง ใบหน้าแดงก่ำจนร้องเสียงดังลั่น

ภารกิจเสร็จสิ้นภายในถ้ำอบอุ่น น้ำรักสีขาวขุ่นทะลักออกจากแท่งเอ็นนั้น เอื้อมพัฒน์ทรุดลงทับ  ศรุตาอย่างหมดเรี่ยวแรง ไอร้อนแผ่ปกคลุมสองร่างเปลือยเปล่าดั่งอยู่ท่ามกลางกองเพลิง ถ้ำสวาทยังกระตุกรัดลำเอ็นไม่หยุด มันรู้สึกดีจนอยากจะคาทิ้งไว้ตลอดไป  ทั้งคู่หายใจหอบดังประสานกัน  หญิงสาวผู้ถูกตีตราจับจองเบื้องล่าง นอนกอดคอ ขบติ่งหูคู่รักพลางกระซิบที่ข้างหูเบาๆ

“พักก่อนนะคะ รอบหน้าพี่ไม่ต้อง.....น้องทำให้!” 

“น้องกวาง.!”

เอื้อมพัฒน์สะดุดตื่นขึ้นบนที่นอนตอนเช้าตรู่  เขาไม่รู้ตัวเลยว่าผล็อยหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ น้ำเปียกลื่นแฉะที่เป้ากางเกงบ๊อกเซอร์  อาการฝันเปียกคือสหายรักคนเก่าที่ไม่เจอกันมานานนับสิบปีกลับมาทักทายอีกครั้ง  เอื้อมพัฒน์ในวัยสามสิบปี ผู้เห็นโลกมาเยอะและเข้าใจตัวเองอย่างถ่องแท้แน่ชัด  ก้มมองผลงานระหว่างขา ถอนหายใจนิ่งๆ แล้วดึงสติตนเอง

‘ไอ้เอื้อม....มึงต้องการเค้าจริงด้วย น้องกวางรอพี่เอื้อมสักครู่นะ’