เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 125 จุดจบ 1.1
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-06-03 09:09:21จวนสกุลอัน
ร่างสตรีสองนางนอนหมดสติอยู่ในห้องใต้ดินซึ่งใช้เป็นสถานที่เก็บสุราผ่านการหมักบ่มเอาไว้มานานหลายปี จ้าวมี่อิงและฮูหยินสวี่ถูกรมควันจนหมดสติอยู่บนรถม้าของตัวเอง ก่อนจะถูกนำตัวมากักขังเอาไว้ที่จวนสกุลอันตั้งแต่เมื่อวาน และจวบจนกระทั่งเข้าสู่ยามโหย่วของวันนี้ทั้งสองนางก็ยังไม่มีทีท่าว่าฟื้น
“อะไรนี่! พวกนางยังไม่ฟื้นอีกเหรอทำไมถึงปล่อยให้หมดสตินานขนาดนี้! ปกติต้องฟื้นตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้ว แต่นี่อะไรเข้ายามโหย่วแล้วก็ยังไม่ยอมฟื้นขึ้นมา”เสียงชายฉกรรจ์ราวกับว่าเป็นหัวหน้าของคนกลุ่มนั้นดังอยู่ด้านนอก “หัวหน้าใหญ่มีคำสั่งให้ย้ายพวกนางไปขังไว้ที่คุกใต้ดินป้องกันการตรวจค้นของทางการ เพราะตอนนี้เจ้ากรมอาญามีคำสั่งให้ตรวจค้นบ้านเรือนและจวนคหบดีน้อยใหญ่เพื่อค้นหาพวกนาง เดี๋ยวพวกเจ้ารีบจัดการย้ายพวกนางไปขังที่คุกใต้ดินด้วยนะ!”เสียงสั่งการดังออกไป “รับทราบขอรับ!”บรรดาลูกน้องขานรับทันที ก่อนจะได้ยินเสียงพูดแทรกขึ้นมาอีกครั้ง “แต่สำหรับสตรีผู้นี้”พูดพลางชี้ไปที่ร่างของมี่อิง “หัวหน้าใหญ่ให้นำนางไปที่ห้องนอน”กล่าวพร้อมหันกลับไ
บทล่าสุด
แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า ตอนที่ 131 จุดจบของเสี้ยนจู 1.4
บริเวณนอกประตูเมืองร่างอวบอิ่มของหลี่เพ่ยหลิน ในชุดสตรีสาวสามัญชนสีขาวเรียบๆ มีเพียงปิ่นปักผมที่ทำจากหยกจักรพรรดิซึ่งเป็นของพระบิดาทรงประทานให้เสียบอยู่บนมวยผมเพียงแค่อันเดียวเท่านั้น เครื่องประดับมีค่าอื่นๆ นางปลดออกจากกายไม่นำออกมาสวมใส่ แม้ว่าพระบิดาจะทรงมีเมตตาประทานเครื่องประดับและอัญมณีที่เคยเป็นของนางให้ติดตัวมาด้วย แต่มีเพียงสิ่งเดียวที่นางเลือกนั่นก็คือปิ่นปักผมที่เสียบอยู่บนศีรษะในเวลานี้เท่านั้น อายุครรภ์สามเดือนกว่าทำให้หน้าท้องเริ่มนูนออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน ท้องกลมน้อยๆ และร่างอวบในวัยสาว ผิวพรรณเปล่งปลั่งมีน้ำมีนวล ด้วยเป็นเพราะกำลังตั้งครรภ์ ใบหน้างดงามนวลเนียนหมดจดด้วยมีเพียงแป้งผัดหน้าทาไว้เพียงแค่บางเบา ริมฝีปากอิ่มอมชมพูไม่ต้องแต้มสีชาดปากก็น่าจูบอยู่แล้ว คนสวยไม่ต้องแต่งอะไรมากจะสวยน่ามอง แต่ถ้าหากแต่งเกินความพอดีแทนที่จะงามกลับถูกชายตาอย่างหมางเมิน หลี่เพ่ยหลินยืนเล่นก้านดอกหญ้าอยู่ข้างๆ รถม้า เฝ้ารอหลินซีบ่าวรับใช้คนสนิทของนางกลับมาจากซื้อยาในเมืองหลวง หลังจากนั้นก็จะเดินทางบ่ายหน้าไมุ่งตรงไปที่อู่อี้ซาน โดยหันหลังให้กับประตูเมืองจึงไม่ได้เห็
แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า ตอนที่ 128 จุดจบของเสี้ยนจู 1.1
ในยามนี้ทั่วทั้งนครฉางอานต่างโจษขานเรื่องราวของจวนสกุลอัน ซึ่งเป็นสถานที่พำนักอีกทั้งยังเป็นที่ทำการใหญ่ของกลุ่มกบฏกู้ชาติต้าสุย ถูกกำลังทหารของจางเยว่ฉินร่วมกับกรมอาญา บุกเข้ากวาดล้างได้อย่างราบคาบ โดยหัวหน้าใหญ่กลุ่มกบฏหยางผิงได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการถูกไฟคลอกภายในห้องนอนของตัวเอง ซึ่งไม่มีผู้ใดล่วงรู้ว่าเพราะเหตุใดจึงเกิดเพลิงไหม้สังหารขึ้นภายในห้องดังกล่าวนั้นได้ ทว่าหัวหน้ากลุ่มกบฏแม้ว่าจะรอดพ้นจากการถูกไฟคลอกตาย แต่บาดแผลไฟไหม้ช่างแสนสาหัสยิ่งนัก ผิวหนังถูกทำลายเกือบทั้งหมดจนทำให้ใบหน้าผิดรูปจนเสียโฉม ทนทรมานเจ็บปวดจากบาดแผลดังกล่าวเพียงแค่สามวันก็สิ้นใจตายปิดฉากทายาทจากราชวงศ์สุยที่ต้องการกอบกู้ราชบัลลังก์กลับคืนอย่างถาวร และทำให้ผู้คนล่วงรู้ความจริงว่าพรรคมารโลหิตแท้จริงแล้วนั้นถูกกลุ่มกบฏกู้ชาติสวมรอยแอบอ้างเพื่อแสวงหาผลประโยชน์จนทำให้พรรคมารโลหิตถูกทำลายชื่อเสียงอย่างย่อยยับ และกลายเป็นพวกเลวร้ายในสายตาชาวประชามานานหลายสิบปีเหตุการณ์กวาดล้างในครั้งนี้ทำให้ พรรคมารโลหิตหลุดพ้นจากข้อครหาที่ผ่านมาทั้งหมดและได้รับการนับถือยกย่องดั่งเดิม ในขณะเดี
แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า ตอนที่ 129 จุดจบของเสี้ยนจู 1.2
พิธีสมรสพระราชทานนครฉางอานในเวลานี้ปรากฏขบวนเจ้าสาวจากจวนตระกูลจ้าวของเสนาบดีจ้าวฟ่านกั๋ว เดินทางมาที่จวนตระกูลจางซึ่งเป็นฝ่ายเจ้าบ่าว ทั่วทั้งบริเวณงานเต็มไปด้วยผ้าแดงมงคลถูกประดับไว้อย่างสวยงามทั้งด้านนอกและด้านใน พิธีแต่งงานดังกล่าวช่างยิ่งใหญ่ตระการตาเป็นยิ่งนัก ด้วยเพราะเป็นการแต่งงานของสองตระกูลใหญ่ที่ได้รับการนับถือในแผ่นดินต้าถัง ขบวนเจ้าสาวยาวเหยียดพรั่งพร้อมด้วยสินเดิมที่มีมากมายนำติดตัวมาที่บ้านสามี ในขณะที่จางเย่วฉินในวันนี้สวมชุดเจ้าบ่าวสีแดงสดปักไหมทองลงลวดลายงามวิจิตร ยิ่งทำให้แม่ทัพผู้กล้าจากที่รูปงามอยู่แล้ว ยิ่งงามมากขึ้นไปอีก ร่างสูงใหญ่ยืนรอรับเจ้าสาวที่หน้าประตูจวนด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มอยู่ตลอดเวลา โดยมีหลัวอี้หลางและกัวเหยียนไฉซึ่งทำหน้าที่เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวในวันนี้ยืนอยู่เคียงข้างตลอดเวลา ต่างพากันหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเห็นแม่ทัพใหญ่แห่งต้าถังเอาแต่เฝ้าชะเง้อมองหาขบวนเจ้าสาวของเขาอย่างกระวนกระวายใจยิ่งนักจนไม่เป็นอันทำอะไรเลยทีเดียว “ได้ยินเสียงตีระฆังสัญญาณตั้งนานแล้วทำไมป่านนี้ยังเดินทางมาไม่ถึงจวนเสียทีอีกนะ”
แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า ตอนที่ 130 จุดจบของเสี้ยนจู 1.3
โรงหมอหลู่อี้หลินซีบ่าวรับใช้คนสนิทของหลี่เพ่ยหลินซึ่งมีความซื่อสัตย์และภักดีต่อเจ้านายของนางยิ่งนัก แม้ว่าจะหมดวาสนาและกลายมาเป็นสามัญชนคนธรรมดาเช่นนาง แต่กลับไม่ยอมแยกจากหนีหายไปไหน ยังคงเฝ้าคอยติดตามรับใช้อย่างใกล้ชิดทำให้คนเป็นนายซาบซึ้งในน้ำใจของบ่าวผู้นี้ที่ไม่ทอดทิ้งในเวลาที่กำลังตกยากเช่นนี้อย่างยิ่งยวด “ท่านหมอช่วยจัดยาขับเลือดอย่างแรงให้ด้วยนะ หลังจากนั้นแล้วก็จัดยาบำรุงเลือดเพื่อรักษาสุขภาพให้กลับมาแข็งแรงเหมือนเดิม รวมไปถึงยาบำรุงต่างๆ ที่ทำให้ร่างกายฟื้นตัวได้เร็ว ไปรีบจัดมาตามรายการที่ต้องการนี้เลย”เสียงสั่งการดังรัวและเร็วราวกับว่าจะรีบไปไหน “แม่นางให้จัดยาตั้งมากมายขนาดนี้ ทำราวกับว่าจะไปอยู่ที่อื่นอย่างนั้นรึ”หมอสมุนไพรเอ่ยถามด้วยความแปลกใจที่เห็นรายการยายาวเป็นหางว่าว “ออ... พอดีว่าข้าจะต้องย้ายไปอยู่ที่อู๋อี้ซานและไม่ได้กลับมาที่นี่อีกแล้ว โรงหมอของท่านดีที่สุดในฉางอานเป็นรองแค่โรงหมอชุนเท่านั้น แต่ถ้าในเรื่องของสมุนไพรแล้วละก็โรงยาหลู่อี้ นับเป็นหนึ่งในฉางอาน ข้าเลือดลมไม่ค่อยดี มีฤดูแบบกะปริดกะปอยจึงอยากได้ยาที่สามารถขับฤดูได้เป็นอย่างดีเพ
แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า ตอนที่ 126 จุดจบ 1.2
“เจ้างดงามมากเลยรู้ไหมสาวน้อย! ข้ายังไม่เคยพานพบสตรีใดแบบนี้มาก่อนเลย งดงามมาก งดงามจริงๆ”หยางผิงเฝ้ายืนชื่นชมมี่อิงด้วยความหลงใหลไม่ขาดปาก พร้อมทรุดกายลงนั่งบนเตียงก้มลงหมายจุมพิตนาง ฮึ่มมม!!! เสียงคำรามเบาๆ อยู่ในลำคอดังออกมาจากร่างของมี่อิงทั้งๆ ที่หมดสติอยู่ในเวลานั้น ทันทีที่หยางผิงหมายแตะต้องกาย มารโลหิตที่ซ่อนเร้นอยู่ภายในกายสาวน้อยดรุณีผู้นี้นับวันการหล่อหลอมรวมร่างใกล้จะสมบูรณ์เข้าไปอยู่ทุกขณะและมารโลหิตกำลังทำหน้าที่ปกป้องร่างของโฉมสะคราญขึ้นมาทันที วาบบบบ!!! ปานโลหิตที่อยู่บนกลางหน้าผากถูกซุกซ่อนด้วยการวาดอกไม้ทาบทับบนรอยปานที่มีรูปร่างดั่งเปลวไฟ จนลุกโชนสะท้อนแสงวาววับเรืองรองออกมาให้หยางผิงได้เห็นทันที “ปานโลหิต!”หยางผิงเอ่ยชื่อดังกล่าวออกมาทันใด ด้วยบันทึกของราชวงศ์สุยซึ่งรอดพ้นจากการถูกล้มล้างราชบัลลังก์ได้ถูกเก็บรักษาเอาไว้มาเป็นอย่างดีจนมาถึงรุ่นของหยางผิง ดังนั้นตำนานของมารโลหิต หยางผิงจึงล่วงรู้เช่นกันเพียงแต่รายละเอียดที่ล่วงรู้มามีไม่มากนัก ระบุเอาไว้เพียงว่ามารโลหิตจะมีสัญลักษณ์เปลวไฟอยู่ตรงกลางหน้าผาก ไม่ใช่รอยวาดแต่เป็นเปลวไฟที่ทอแสง
แม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า ตอนที่ 125 จุดจบ 1.1
จวนสกุลอันร่างสตรีสองนางนอนหมดสติอยู่ในห้องใต้ดินซึ่งใช้เป็นสถานที่เก็บสุราผ่านการหมักบ่มเอาไว้มานานหลายปี จ้าวมี่อิงและฮูหยินสวี่ถูกรมควันจนหมดสติอยู่บนรถม้าของตัวเอง ก่อนจะถูกนำตัวมากักขังเอาไว้ที่จวนสกุลอันตั้งแต่เมื่อวาน และจวบจนกระทั่งเข้าสู่ยามโหย่วของวันนี้ทั้งสองนางก็ยังไม่มีทีท่าว่าฟื้น “อะไรนี่! พวกนางยังไม่ฟื้นอีกเหรอทำไมถึงปล่อยให้หมดสตินานขนาดนี้! ปกติต้องฟื้นตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้ว แต่นี่อะไรเข้ายามโหย่วแล้วก็ยังไม่ยอมฟื้นขึ้นมา”เสียงชายฉกรรจ์ราวกับว่าเป็นหัวหน้าของคนกลุ่มนั้นดังอยู่ด้านนอก “หัวหน้าใหญ่มีคำสั่งให้ย้ายพวกนางไปขังไว้ที่คุกใต้ดินป้องกันการตรวจค้นของทางการ เพราะตอนนี้เจ้ากรมอาญามีคำสั่งให้ตรวจค้นบ้านเรือนและจวนคหบดีน้อยใหญ่เพื่อค้นหาพวกนาง เดี๋ยวพวกเจ้ารีบจัดการย้ายพวกนางไปขังที่คุกใต้ดินด้วยนะ!”เสียงสั่งการดังออกไป “รับทราบขอรับ!”บรรดาลูกน้องขานรับทันที ก่อนจะได้ยินเสียงพูดแทรกขึ้นมาอีกครั้ง “แต่สำหรับสตรีผู้นี้”พูดพลางชี้ไปที่ร่างของมี่อิง “หัวหน้าใหญ่ให้นำนางไปที่ห้องนอน”กล่าวพร้อมหันกลับไ
บางทีคุณอาจจะชอบ
ได้โอกาสอีกคราข้าไม่ขอเป็นอนุ
เสี่ยวชิงเทียน10.0K viewsหญิงหม้ายท้ายหมู่บ้าน
ต้นไม้แห้ง7.6K viewsข้านี่หรือขึ้นชื่อว่าสตรีตัวร้ายแสนอัปลักษณ์
เทียนสื่อ8.5K viewsสามี ข้าจะเลี้ยงดูท่านเอง
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ20.1K viewsท่านแม่ทัพได้โปรดหย่ากับข้าเถิด
เทียนสื่อ2.2K viewsชีวิตธรรมดาของม่านหรู
橙花1.3K viewsย้อนเวลามาเป็นแม่ค้าผลไม้
橙花3.0K viewsย้อนเวลามาเป็นพ่อแม่มือใหม่ในยุค 80
ไม่ชอบติดไฟแดง610 views
