Chapter 25

“ฉันโง่แค่ไหนนะ ที่มัวเสียเวลารอให้เซนกลายเป็นเลือดบริสุทธิ์ ในเมื่อฉันมีเลือดบริสุทธิ์รออยู่แล้ว” เธอกล่าวต่อ แต่เราเพิกเฉยต่อคำพูดของเธอ และใช้ความเร็วของแวมไพร์ เพื่อราดน้ำมันก๊าดรอบตัวเธอในแบบที่เธอยืนอยู่ตรงกลางวงกลม

แน่นอนว่าเธอได้กลิ่นน้ำมันก๊าด แต่เมื่อถึงเวลาที่เธอเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นจริง เราก็เร็วพอที่จะโยนไม้ขีดไฟที่ติดไฟไว้บนน้ำมันก๊าด

“ไฟ” เธอตื่นตระหนกเมื่อรู้ว่าตอนนี้เธอยืนอยู่กลางวงแหวนแห่งไฟ

“ปล่อยฉัน” เธอร้อง

“ได้สิ แต่หลังจากเจ้าตาย” ฉันถ่มน้ำลายด้วยความโกรธ

“แบลร์?” เธอพูดด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว จำเสียงของฉันได้ด้วยเหรอ “เธอตายแล้วนี่”

“โอ้ เข้าใจแล้ว เซนทำให้คุณกลายเป็นแวมไพร์” เธอพูดตามด้วยเสียงกรีดร้องอีกครั้ง

"ขอให้สนุกกับความตายนะแม่มด" เอริคกล่าวเมื่อไฟจับร่างกายของเธอ และผิวหนังของเธอเริ่มไหม้และมีเลือดออก

“มันไม่ง่ายดายขนาดนั้นหรอก...ที่จะฆ่าแม่มด” เสียงหัวเราะของเธอดังก้องไปทั่วทั้งบ้าน ก่อนที่เธอจะล้มลงบนพื้นและหลับตาลง

เวลาที่ดีที่สุดในการโจมตีศัตรูของคุณ คือเมื่อพวกเขาคาดหวังน้อยที่สุด การทำเช่นนี้จะไม่ทำให้พวกเขามีเวลาเตรียมตัวสำหรับการต่อสู้หรือป้องก