"อ๊ะ! เถื่อนมึงจะทำอะไร? " หลังจากกินข้าวอาบน้ำเสร็จ แล้วมานอนกำลังจะเคลิ้มหลับ อยู่ๆ ตัวผมก็ลอยขึ้นจากที่นอนนุ่ม ตาก็เปิดขึ้นโดยทันที เป็นไอ้ปราบที่อุ้มตัวผมแบกพาดบ่ามัน ตามันเหลือบมองผมที่หัวห้อยอยู่ตรงเอว
"อยากได้พ่อครัวเป็นผัวไม่ใช่หรือไง" คำตอบนั้นทำหัวคิ้วของอีกคนขมวดด้วยความงงงวย
ก่อนจะรู้สึกตัวไอ้ปราบก็พามาถึงห้องครัวแล้ว
"เถื่อนกูจะนอนแล้ว ไว้วันหลังนะ"น้ำเสียงอ้อนวอนพร้อมแรงตบหลังเบาๆ
"มึงมากระตุกหนวดเสือให้ตื่นแล้วจะชิ่งหนีหรือไง"
ก่อนที่ฝ่ามือแกร่งจะฟาดมาที่ก้นอย่างแรง
"โอ๊ย! ไอ้เถื่อน!" แรงก็ไม่ใช่น้อยๆ ตีมาได้นะ ไอ้เวร!
"หึ แค่นี้ร้องแล้ว"
"มึงคิดว่าแรงมึงน้อยหรือไง!? "
"จุ๊ๆ เดี๋ยวคืนนี้มึงได้ร้องทั้งคืนแน่"พูดจบปราบก็วางอีกคนไว้บนโต๊ะกินข้าว เมื่อเห็นโซนมันกำลังจะผละหนี ใช้มือแกร่งจับเอวตึงไว้กับที่
"ชอบไม่ใช่เหรอ จับสิ มองอย่างเดียวไม่ได้กินสักทีนะ"
ตอนนี้ระดับสายตาของปราบและโซนต่างกันเนื่องจากโซนนั่งบนโต๊ะและปราบยืนอยู่ ทำให้ปราบเหมือนกำลังใช้สายตากดมองอีกคนอยู่
โซนที่เห็นสายตาที่อีกฝ่ายใช้มองได้แต่กลืนน้ำลายอึกใหญ่ เพราะพ่อมึงแทบไม่ได้ใส่อะไรเลยนอกจากผ้าขนหนูพันเอวไว้หมิ่นเหม่ ร่างกายปราบเต็มไปด้วยหมัดกล้ามและซิกแพคตามลำแขนและมือก็ประดับไปด้วยเส้นเลือด แม้เขาจะเป็นผู้ชายที่มีร่างกายแข็งแรงไม่ต่างกัน ก็ยังอดหวั่นไหวกับรูปร่างของปราบอย่างเลี่ยงไม่ได้ ยิ่งอยู่ในสภาพที่พึ่งอาบน้ำเสร็จของอีกฝ่าย
"หือ? " ปราบเห็นอีกคนหน้าแดง คอแดงไปหมดก็อดไม่ได้ที่จะหยอกล้อ
"เป็นอะไรครับโซนทำไมน้องหน้าแดงอย่างงั้นล่ะครับ? .." ใช้มือตัวเองช้อนหน้าคนน้องขึ้นมา
"ไม่สบายเหรอ? " คนหน้าแดงพอโดนคนพี่พูดใส่ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน คำพูดเพราะๆ ที่ไม่เคยได้ยินนอกจากคำหยาบๆ ก็ยิ่งทำให้เหมือนตัวจะระเบิดตายอยู่ตรงนี้
"ม..ไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้นแหละ! เอามือออกไปเลย! "โซนสะบัดหน้าหนีอย่างแรง
" ฮะ.."
"....."?
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า~"
เสียงหัวเราะดังลั่นห้องครัว ปราบเอามือกุมท้องเมื่อเห็นท่าทางทั้งตลกทั้งน่าเอ็นดูจากโซน พอเห็นว่าอีกคนหัวเราะไม่หยุดจากที่เขินก็เปลี่ยนเป็นอารมณ์เสียขึ้นมาทันที
" เพื้ย! เถื่อนมึงหยุดหัวเราะเลยนะ!" ฝ่ามือฟาดบนต้นแขนหนาอย่างโมโห
"เพี้ย! เพี้ย! เพี้ย!"
"โอ๊ยๆ พอแล้วๆ กูเจ็บนะโซน" ยกมือทั้งสองมากันเอาไว้ หน้าหล่อยังคงประดับร่องรอยขบขันพร้อมเสียงหัวเราะน้อยๆ
หน้าโซนมู่ทู่เมื่ออีกฝ่ายยังไม่หยุด ยิ่งสร้างความหงุดหงิดให้แก่โซน มือของเขาก็จัดการจิกเส้นผมปราบอย่างแรงกะซากลงมาก่อนที่ปราบจะได้พูดอะไร ริมฝีปากก็ถูกประกบเข้าจนแนบแน่น ดวงตาเบิกกว้างขึ้นโดยไม่ทันได้ตั้งตัวเรียวลิ้นก็สอดแทรกเข้ามาภายในเกี่ยวพันและไล่ต้อนราวกับจะสั่งสอนเขา พอรู้สึกตัวก็ตอบโต้กลับเกี่ยวพันไล่ลิ้นไปตามเพดานปากอีกฝ่าย ในขณะเดียวกันมือก็เลื่อยเข้าไปภายในเสื้อนอนบีบเคล้นเอว โซนเป็นผู้ชายแข็งแรงคนหนึ่งไม่ได้ตัวเล็กอ้อนแอ้นแต่กับมีเอวที่คอดอยู่พอสมควร เนื้อตัวตอนจับก็เต็มไม้เต็มมือจนปลิ้นออกตามซอกนิ้วมือทั้งสองขึ้นไปจนหยุดกับหน้าอก โซนมีหน้าอกที่เซ็กซี่มากพอมีอารมณ์มันก็ตั้งเต้าอย่างลามก
"อ๊ะ..!อ๋า~"โซนผละปากออกนิดหน่อยเมื่อหัวนมถูกสะกิด และถูกดึงยืดมันออกก่อนจะ ขย่ำหน้าอกของเขารุนแรงจนรู้สึกเหมือนเนื้ออกเขาปลิ้นตามซอกนิ้วแกร่งของปราบ
อยากจะผละปากที่ตอนนี้ดันเป็นฝ่ายถูกตะปบจูบซะเองออกมากรีดร้องกับความเสียวซ่านที่เล่นงานจนตัวสั่นสะท้าน แต่อีกคนกับไม่ให้ความร่วมมือไล่ตามประกบปากสอดแทรกเรียวลิ้น เมื่อความเสียวซ่านเข้าเล่นงานพร้อมลมหายใจที่น้อยลง โซนต้องตบไปที่ไหล่แกร่งรัวๆ เพื่อบอกว่าเขาไม่ไหวแล้ว ปราบจำเป็นต้องผละปากออกเพื่อให้อีกคนโกยอากาศเข้าปอด ริมฝีปากย้ายมาไซร้ลำคอขาวสลับกับดูดเลียและเม้มสร้างรอยรักทั่วลำคอโซน
"อ๊ะ..!ปราบ ช้าๆ หน่อย" มือของโซนเปลี่ยนมาลูบหัวคนพี่
"อืม..จ๊วบ~..จ๊วบ~"ปราบกำลังมัวเมาซอกคอหอมๆของน้อง จนเขาหยุดเสพความหอมหวานนี้ไม่ได้เลย
"อื้อ~"
"จุ๊บ..จ๊วบ..พรุบ!"
"อ๊ะ!!!? "จากที่กำลังเคลิบเคลิ้มเมื่อถูกเล้าโลมจนลืมตัว เกิดสะดุ้งอย่างแรงเมื่อมีอะไรพรุบเข้าไปสัมผัสภายในรูรักตัวเองจนสุดความยาว ก่อนที่ตัวโซนจะดีดดิ้นเมื่อสิ่งที่เข้าไปเริ่มขยับคดงอครูดไปกับผนังเนื้อ ตัวสั่นสะท้านครางเสียวออกมา
"เถื่อน-! อิ๊ อื้งงงงง~~"
"แฉะๆ!! แจะๆ!! พรุบๆ!! "
นิ้วปราบพรุบเข้าพรุบออกในรูจีบ บางทีก็แทรกลึกบางทีก็งอม้วนรูตอด ตอนนี้นิ้วกลางของเขาดูเหมือนจะเป็นคล้ายsextoyที่สร้างความสุขสมและเรียกเสียงครางเสียวได้อย่างดีดังจนลั่นไปทั่วห้องครัว
"จุ๊ๆ ใจเย็นสิโซนแค่นิ้วเดียวเองนะครับคนเก่ง~"ส่งเสียงกระซิบข้างหูปลอบประโลมคนน้อง แต่ถึงอย่างนั้นกลับไม่ลดความเร็วลงเลยกลับเร่งจังหวะขึ้นพร้อมกับสอดแทรกอีกนิ้วเข้ามาในรูคับ--
"อร๊างงงงง~!!!"
"ป ปราบ.. อิ๊! อ๊ะ!..บ เบา ก่อน~..ไม่ไหวแล้ว!!
"ความรู้สึกเสียดเสียวกับนิ้วของคนพี่ที่ขยับกระแทกจุดกระสันถี่ๆ จนดวงตากรอกกลับแทบหายเข้าไปในเบ้า ลำตัวสั่นสะท้านลิ้นแลบห้อยออกมาน้ำหูน้ำตาแตก--ท่อนเนื้อที่ไม่ได้ถูกสัมผัสปล่อยน้ำรักไหลแฉะเปื้อนชั้นในเป็นวงกว้าง เล็บสั้นกุดจิกเข้าลำแขนแกร่ง" อ๊ะ~อร๊างงงงงงงงง~~!!!!"ก่อนที่ตัวจะกระตุกสั่นอย่างแรงปลดปล่อยหยาดอารมณ์เปียกซึมกางเกงนอนสีขาวตัวเก่ง
1 ปีผ่านไปปราบเหลือบสายตามองแฟนหนุ่มที่นั่งจ้องทีวีตาไม่กะพริบเสียงของหนังเรื่องเจมส์ บอนด์พากย์เสียงไทยดังแววมาหาเขาที่อยู่ในครัวทำกับข้าว ตอนที่ทำๆอยู่มือก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดูเป็นพักๆสายตาคมหยุดอยู่รูปๆหนึ่ง เป็นแหวนวงหนึ่งดีไซน์เรียบๆแต่ข้างในกับฝั่งกะรัตเพชรเม็ดงามไว้ รอยยิ้มผุดขึ้นมาเมื่อคิดถึงสิ่งที่จะทำ "เถื่อน!!"เสียงตะโกนเรียกมาจากด้านนอก"ครับ!!"ปราบที่ยังอยู่ในครัวขานตอบรับไปเสียงดัง"เสร็จหรือยังหิวแล้ว เห็นเข้าไปในครัวนานแล้ว""เสร็จแล้วค้าบบ"ปราบรีบยกอาหารที่ทำเสร็จมาจัดวางที่โต๊ะ"กว่าจะเสร็จต้องให้เรียก""ขี้บ่นจังเลยเรา ลุกมากินได้แล้ว"โซนเดินมาหาคนพี่ที่โต๊ะอาหาร นั่งทานอาหารด้วยกัน วันนี้ทั้งสองตกลงกันว่า จะหยุดอยู่บ้านด้วยกันเพราะเป็นวันครบรอบ1ปีที่คบกันมา แต่เหมือนสิ่งที่คุยกันไว้จะไม่เป็นไปตามที่คิด…."วันนี้เฮียเข้าบ่อน อยู่บ้านคนเดียวได้ไหม""วันนี้วันครบรอบ1ปีที่กลับมาคบกัน ไหนบอกจะหยุดใช้เวลาอยู่ด้วยกันทั้งวันไง"โซนกำลังกินอย่างเอร็ดอร่อยต้องวางซ้อนลงทันที ด้วยหน้าตาที่บึ้งตึงแสดงความไม่พอใจ"เฮียไปแป๊บเดียว ลีโทรมาตามตั้งแต่เช้าแล้ว""ทำไมต้องเป็นวันน
โซนงัวเงียตื่นขึ้นมา มือควานหาโทรศัพท์เป็นอันดับแรก พยายามหลี่ตามองเวลาที่ปรากฏตรงหน้าจอเพราะยังปรับสายตาไม่ได้ แต่ต้องดีดตัวเองลุกนั่งด้วยความตกใจเพราะตอนนี้เป็นเวลาสิบโมงแล้ว กวาดสายตามองจนทั่วห้องก็ไม่เห็นคนพี่"เถื่อน"ขานเรียกทั้งที่ยังอยู่บนเตียงนอน"ครับ""เถื่อน!!""ค้าบบ…"ปราบวิ่งเข้ามาในห้องนอนหน้าตาตื่น ด้วยสภาพที่สวมแค่บล็อกเซอร์ตัวเดียวท่อนบนไม่สวมเสื้อแต่ถูกบดบังรูปร่างด้วยผ้ากันเปื้อน แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังดูแซ่บและเซ็กซี่ในเวลาเดียวกัน โซนต้องสลัดภาพความคิดนี้ออกจากหัว…"สายแล้วทำไมไม่ปลุก""เห็นนอนสบายเลยไม่กล้าปลุก""ปานนี้ไอ้ฟาร์ด่ากูแล้ว""เฮียโทรไปบอกฟาร์แล้วว่าวันนี้โซนไม่เข้าร้าน"ปราบอยากให้คนน้องได้นอนเต็มอิ่มเห็นรับงานสักทุกวันจนไม่มีเวลาพัก เลยถือวิสาสะใช้โทรศัพท์ของคนน้องโทรหาฟาร์"เฮีย!!!? "โซนไม่ได้ตกใจที่ปราบโทรหาฟาร์แต่ตกใจคำที่ปราบใช้แทนตัวเองซึ่งไม่ได้ใช้คำนี้กับเขาบ่อยนัก"ครับ""กูไม่ได้เรียกมึง แค่อุทาน""อ้าว!!เหรอ? ""เป็นบ้าอะไรของมึงอีกเนี่ย แทนตัวเองว่าเฮียทำไม""ไม่ได้เป็นบ้าอยากเป็นผู้ชายอบอุ่นในสายตามึงไง""ตายกูตาย ตายแน่ๆ กู""จะรีบตายไปไหนอย
ทั้งสองกลับมาจากดูร้านสักที่ปราบทำไว้ให้ แวะกินข้าวระหว่างทาง กว่าจะมาถึงบ้านก็เกือบจะสี่ทุ่มแล้ว"ปราบให้กูนอนห้องไหน""ห้องนี้"ปราบนิ้วชี้ไปห้องที่เคยนอนด้วยกัน แล้วปราบก็เดินเอาของกินขนมที่ซื้อมาไว้เผื่อคนน้องหิวตอนดึก ส่วนโซนเดินเข้าไปอาบน้ำพอเสร็จแล้วล้มตัวนอนลงที่นอน เห็นคนพี่เดินเข้ามาในห้องแต่ไม่ได้ทักท้วงอะไร คิดว่าคงเข้ามาอาบน้ำเพราะเสื้อผ้าของใช้ส่วนตัวอยู่ในห้องนี้หมด โซนเลยเผลอหลับด้วยความเพลีย"อื่อ" โซนรู้สึกไม่สบายตัวอึดอัดเหมือนมีอะไรมากดทับช่วงอก"อื่อ~ ปราบหายใจไม่ออก"โซนลืมตาดูเห็นแขนคนพี่กอดรัดที่อก ขาก่ายตรงเอวแน่น"อยู่นิ่งๆ""ไหนบอกให้กูนอนห้องนี้""ใช่ ให้มึงนอนห้องนี้ไง""ทำไมมึงยังมานอนกับกู""กูก็นอนห้องนี้เหมือนกัน""ไปนอนห้องนู้น""แอร์ยังไม่ได้ซ่อมเลยกูร้อน""มึงนี่เจ้าเล่ห์จังนะ""เจ้าเล่ห์ที่ไหนไม่ได้เจ้าเล่ห์ซะหน่อย""ขยับไปเลยกูจะนอน""กอดหน่อย ไม่ได้กอดเป็นปีแล้ว""เนียนเลยนะมึง""กลับมาคบกันแล้วกอดไม่ได้เหรอสงสารกูหน่อยโซน""เออก็ได้เห็นว่าทำตัวดีมาตลอดหรอกนะ""ขอบคุณครับพี่เมตตา""ฮ่าๆๆ"โซนหลุดขำกับคำพูดเย้าแหย่ของคุณพี่"โซน""ว่า""ถ้าจะกรุณากว่
1ปีผ่านไปโซนยังสักที่ร้านของฟาร์เหมือนเดิมที่สำคัญลูกค้าเยอะกว่าเดิม จนต้องจองคิวข้ามเดือนข้ามปีกันเลยทีเดียวตอนนี้สถานะผมกับปราบก็ยังไม่ได้เลื่อนขั้นกลับมาเป็นแฟน มันก็ยังตามจีบผมเหมือนเดิมตามที่มันพูดไว้เมื่อปีที่แล้ว มาหาผมเกือบทุกวันงานการไม่รู้ได้ทำหรือเปล่า เดียวมารับไปกินข้าว เดียวซื้อนั่นนี่มาให้กลัวผมสักทั้งวันไม่มีเวลากินข้าว พาไปเที่ยวบ้างบางโอกาสแต่ว่าวันนี้ผิดแปลกไปจากทุกวันไม่เห็นแม้เงาของเจ้าตัว…"ลูกค้าหมดแล้วมึงมานั่งจ้องประตูอะไรตรงนี้โซน"ฟาร์เดินออกมาจากห้องสักเห็นโซนนั่งหน้าหงอยอยู่แถวประตูทางออกของร้าน"เปล่า""เปล่านี่คือ""พี่โซนนั่งรอแฟนอยู่ครับลูกพี่"วุฒิเด็กในร้านที่ยืนอยู่แถวนั้นพูดแทรกขึ้นมา"แฟน..?"ฟาร์หันไปมองหน้าเด็กในร้าน"ใช่ครับ ผู้ชายตัวใหญ่ๆหล่อๆที่มาบ่อยๆแต่วันนี้ยังไม่เห็นมา""อ๋อ..ก็เลยมานั่งมองประตูรอเขา"ฟาร์หันมามองหน้าโซนอีกครั้ง"อะ..อะไรของมึง กูนั่งเล่น"โซนพูดตะกุกตะกักทำหน้าเลิ่กลั่ก"อ้อเหรอ"ฟาร์ยกยิ้มมุมปากยิ่งเห็นเพื่อนทำตัวมีพิรุธยิ่งอยากแกล้ง"ก็ใช่น่ะสิมึงสงสัยอะไร""ยังไม่ใจอ่อนให้เฮียปราบอีกเหรอ""กูกลัว"สีหน้าเปลี่ยนทันทีรอยยิ้
หลังจากที่จีนกลับไป ลูกน้องในร้านรักบิ๊กไบค์ต่างมองหน้ากันสีหน้าเครียดๆ"เป็นยังไงบ้างว่ะเซฟ"ธีร์เอ่ยถามเพื่อน"ปีศาจเข้าสิงอีกแล้วว่ะ น่ากลัว""มึงไม่กลับขึ้นไปดูเฮีย""ไม่เอา นอกจากซ้อแล้วก็ไม่มีใครรับมือเฮียได้เลย""อยากรู้จริงๆคุณเขาไปพูดอีท่าไหนเฮียถึงได้อารมณ์ขึ้นแบบนั้น"ลูกน้องยังไม่ทันหายสงสัย อยู่ๆเจ้าของเรื่องเดินลงมาจากห้องทำงานชั้นบน..."ดูร้านด้วยนะ"ปราบเดินผ่านหน้าลูกน้องไป ด้วยสีหน้าท่าทางอารมณ์ดี "ฮ เฮียจะไปไหน""ไปง้อซ้อของพวงเอ็งไง""แต่เฮียยังเซ็นเอกสารยังไม่เสร็จ""เดี๋ยวกลับมาเซ็น""ไอ้เซฟไหนมึงบอกปีศาจเข้าสิงเฮียไงว่ะ"หลังจากปราบเดินออกไป ธีร์หันไปถามเซฟด้วยความแปลกใจ"ไม่รู้เหมือนกัน ไงเป็นงี้ได้ เดินยิ้มร่าเลย"เซฟถึงกับหยี่ผมตัวเองอย่างงงๆปราบได้เวลาก็ออกไปหาโซนที่ร้านสักพร้อมซื้อชาเขียวเข้มๆๆของโปรดโซนไปด้วยเขาเดินออกจากรถด้วยสีหน้าชื่นบานมองมาจากดาวอังคารยังเห็นรอยยิ้มที่ฉีกกว้างกับบรรยากาศแจ่มใสเริงร่าเลย ฟรืด ฟรืดเด็กในร้านคงเดิมเหงื่อออกเล็กๆเมื่อคิดว่าอาจจะรับมือกับปราบอีกครั้ง "โซนยังสักอยู่ไหม""สักอยู่ครับ""เหลืออีกกี่คิว""เอ่อ…"เด็กผู้ชายคนนั้
"เอาวะจะได้คุยให้จบจะได้ตัดปัญหาสักที"ก๊อก ก๊อกฟรืด ฟรืด"เฮียมีคนมาขอพบครับ เขาบอกว่ามาจากบริษัทนำเข้าอะไหล่รถบิ๊กไบค์"ธีร์วิ่งขึ้นมาจากด้านล่างมารายงานเจ้าของร้าน"อื่อ ไปพาเขาขึ้นมา"สุดท้ายก็ต้องเชิญจีนขึ้นมาบนห้องทำงานเพราะเหตุการณ์หลังจากนี้ เขาคงไม่ไคล้อยากให้คนอื่นรับรู้เท่าไหร่นัก เพราะจีนคงไม่คุยแค่เรื่องงานอย่างเดียวดูจากการมาในครั้งนี้ฟรืด ฟรืดเป็นธีร์ที่เปิดประตูเข้ามาอีกครั้งตามด้วยคุณจีนที่เดิมตามมาด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มเป็นมิตร"ออกไปก่อน"ปราบเชิดหน้าให้เซฟที่อยู่ในห้องกับเขาตั้งแต่แรกและธีร์ที่พึ่งขึ้นมาพร้อมจีนให้ออกไปจากห้องก่อน ไม่ใช่ว่าเขาอยากอยู่สองต่อสองกับจีน เพียงเพราะกลัวว่าจีนจะพูดอะไรที่ไม่สมควรพูดออกมามันจะทำให้คนอื่นมองจีนไม่ดีร่วมถึงตัวปราบด้วย เพราะจีนก็เป็นถึงผู้บริหาร คนอื่นจะเอาไปพูดต่อในทางที่ไม่ดีได้"ขอโทษที่รบกวนนะครับปราบ""เชิญนั่งก่อนครับ""ขอบคุณครับ"จีนนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามกับปราบมีโต๊ะทำงานขั้นกลางระหว่างทั้งสองคน"คุณจีนมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ? มาหาผมถึงนี่"เขามองคนตรงหน้าด้วยสายตาราบเรียบไม่อยากจะเสวนาด้วยเท่าไหร่หนัก"คุณ.. อะไรกันปราบ