Share

ถอนหมั้น

last update Last Updated: 2025-07-08 16:32:34

ของขวัญ...

สิบห้าปีต่อมา....

"หนูขวัญวันนี้ทำขนมอะไรมาให้อาชิมจ๊ะ" 

"วันนี้ขวัญลองทำมาการองค่ะ อากานกับอาทัพลองชิมดูนะคะไม่รู้ว่าจะอร่อยหรือเปล่าหรือว่ามันหวานไปมั้ยขวัญจะได้ปรับลดสูตร" ฉันยื่นกล่องมาการองที่เพิ่งทำเสร็จให้อากานกับอากองทัพท่านทั้งสองยิ้มแล้วรับก็รับกล่องขนมของฉันจากนั้นอากานดาก็จูงมือฉันเดินเข้าบ้าน อากองทัพหยิบขนมของฉันมาชิมซึ่งฉันก็ลุ้นมากเพราะอากองทัพเป็นคนพูดตรงๆอร่อยก็บอกว่าอร่อยไม่อร่อยก็บอกว่าไม่อร่อยเพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ฉันทำขนมมาให้ท่านทั้งสองได้ชิม

"หืมอร่อยนะหนูขวัญอาว่านะถ้าหนูขวัญทำขายได้ต้องขายดีแน่ๆ"

"คุณอาชมขวัญเกินไปขวัญไม่เก่งถึงขนาดนั้นหรอกค่ะ"

"เอางี้นะถ้าที่บริษัทอามีประชุมหรือมีงานเลี้ยงอาจะสั่งขนมจากหนูขวัญหนูจะได้มีรายได้ดีมั้ย" ฉันรีบยกมือไหว้ขอบคุณอากองทัพที่ท่านเมตตาฉัน มันคงจะดีไม่น้อยถ้าฉันสามารถหาเงินด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองไม่ใช่รอแต่เงินที่คุณย่าโอนให้ทุกเดือนยอมรับว่าฉันเกรงใจท่านถึงแม้ว่าท่านจะเป็นย่าแท้ๆของฉันก็ตาม ทุกวันนี้ฉันตั้งใจเรียนเพื่อที่ว่าจบมาจะได้มีงานทำจะได้ไม่ต้องขอเงินจากท่านอีก ความฝันของฉันก็คืออยากเป็นคุณครูอนุบาลฉันอยากสอนหนังสือเด็กเล็กๆฉันคงมีความสุขมากถ้าได้ทำในสิ่งที่ตัวเองฝันไว้

"ว่าแต่เรามานี่พี่สาวเราไม่รู้ใช่ไหม" พออากานดาพูดถึงพี่สาวของฉันความดีใจเมื่อครู่ก็หายไปเมื่อนึกถึงพี่สาวต่างแม่ที่เธอไม่เคยเห็นฉันเป็นน้องสาวเลย

"คือที่อาถามเพราะอาไม่อยากให้ขวัญเจ็บตัวอีกอารู้ว่าถ้ายัยเอมรู้ว่าขวัญมาที่นี่ขวัญต้องถูกตีถูกทำร้าย"

"ตอนที่ขวัญมาคุณเอมอรยังไม่กลับบ้านค่ะ" ฉันบอกเพื่อให้อากานดาสบายใจเพราะฉันรู้ว่าท่านเป็นห่วงฉัน 

"ยังไม่กลับ แปลว่าออกจากบ้านตั้งแต่เมื่อวานสินะ"

"เอ่อ คือว่าไม่ใช่อย่างนั้นนะคะคุณอา." ฉันรีบปฏิเสธเพราะไม่อยากให้อากองทัพรู้สึกไม่ดีกับคุณเอมอรเพราะถึงยังไงคุณเอมอรก็ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นคุณสงครามลูกชายคนเล็กของท่าน

"อย่าแก้ตัวแทนยัยเอมเลยอารู้ว่าพี่สาวเราเป็นยังไงถึงจะอยู่กันคนละบ้านแต่รั้วก็ติดกัน เห้อไม่รู้ว่าตาครามกลับมาแล้วรู้ว่าคู่หมั้นตัวเองทำตัวแบบนี้จะรู้สึกยังไง"

"พี่ทัพคะ" เสียงอากานดาปรามอากองทัพ

"ก็มันจริงมั้ยล่ะกาน มีอย่างที่ไหนตัวเองมีคู่หมั้นอยู่แล้วแต่ดันควงคนนั้นคบคนนี้ไปทั่วไม่ซ้ำหน้านี่อีกไม่กี่อาทิตย์ตาครามจะกลับมาจากอังกฤษแล้วไม่รู้ยัยเอมจะทำยังไงกับผู้ชายที่คบอยู่ พูดตรงๆนะผมอยากให้ตาครามถอนหมั้นกับยัยเอมซะเหลือเกิน ผมทำใจไม่ได้หรอกนะที่ต้องมีลูกสะใภ้อย่างยัยเอมถึงจะเคยเห็นมาตั้งแต่เด็กเอ็นดูมาก่อนก็เถอะแต่พอโตมาแล้วนิสัยเป็นแบบนี้ผมรับไม่ได้"

"ใจเย็นๆค่ะพี่ทัพ พี่อย่าลืมสิว่าตาครามเองก็ไม่ธรรมดา"

"เห้อออ นั่นสินะไอ้ลูกชายเรามันก็ร้ายพอตัวแต่มันก็เป็นผู้ชายไงกานมันไม่เสียหายเหมือนผู้หญิง"

"พี่พูดแบบนี้มันก็ไม่ถูกนะคะสมัยนี้จะผู้ชายหรือผู้หญิงสิทธิย่อมเท่าเทียมกันลูกชายเราอยู่ที่โน่นก็มีผู้หญิงเข้ามาหาไม่เว้นแต่ละวันเหมือนกัน กานว่าเรื่องนี้คงต้องให้ทั้งสองคนเป็นฝ่ายตัดสินใจกันเอาเอง ถึงกานจะไม่ชอบในสิ่งที่ยัยเอมทำแต่เราเป็นผู้ใหญ่เราจะพูดอะไรมากก็ไม่ได้และอีกอย่างตาครามก็รักและเอ็นดูยัยเอมมาตั้งแต่เด็กบางทีตาครามเองอาจจะมองข้ามและไม่แคร์เรื่องแบบนี้ก็ได้"

"แล้วกานรับได้เหรอที่จะได้ลูกสะใภ้ที่วันๆเอาแต่เที่ยวกับผู้ชายไม่ซ้ำหน้ามันสมควรไหมล่ะแล้วยิ่งคนที่เค้ารู้ว่ายัยเอมกับลูกชายเราเป็นคู่หมั้นกันแล้วเค้าไปเจอยัยเอมตามผับตามบาร์กับผู้ชาย เห้อพูดไปก็เหมือนผมเห็นแก่ตัวลูกชายตัวเองก็ใช่ว่าจะดี เอาล่ะผมไม่พูดแล้วดีกว่าให้ตาครามตัดสินใจเองก็แล้วกันว่าจะเลือกผู้หญิงแบบไหนมาเป็นแม่ของลูก"

"กานว่าพี่ต้องทำใจแล้วล่ะค่ะ"

"นั้นสินะ เห้ออออ" ฉันที่ไม่ได้อยากรับรู้เรื่องพวกนี้เลยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ คือฉันรู้ว่าอาทั้งสองท่านเป็นกังวลมากที่คุณเอมอรทำแบบนี้เพราะถึงยังไงคุณเอมอรก็ได้ชื่อว่าเป็นคู่หมั้นของคุณสงครามลูกชายคนเล็กของท่าน

"อาขอโทษขวัญด้วยนะลูกที่ต้องมานั่งฟังอะไรแบบนี้ ไหนจะพูดถึงเรื่องพี่สาวเราอีก" อากองทัพคงรู้สึกไม่ดีท่านจึงขอโทษฉัน

"ไม่เป็นไรค่ะขวัญเข้าใจ เอ่อนี่ก็สายแล้วขวัญขอตัวกลับก่อนนะคะเพราะเดี๋ยวขวัญต้องไปอ่านหนังสือให้คุณย่าฟังอีก"

"ถ้าอย่างนั้นก็ฝากบอกคุณย่าด้วยละลูกว่าเดี๋ยวอาจะไปเยี่ยมท่าน"

"ได้ค่ะ ถ้าอย่างนั้นขวัญขอตัวกลับก่อนนะคะสวัสดีค่ะ"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ไร้รักเมียกาฝาก   ขอบคุณที่รักกัน (จบบริบูรณ์)

    สักพักผมก็ได้ยินเสียงรถเจ้ามาตลอดพร้อมกับเสียงเอะอะโวยวายของสองแฝดแที่แปลกที่ไม่ได้ยินเสียงน้องข้าวเพราะปกติสามคนนี้ถ้าอยู่ด้วยกันมีอันต้องทะเลาะกันเสียงดังลั่นบ้าน ผมนั่งรอจนทุกคนเดินเข้ามาในบ้านรวมถึงน้องฟรังที่แกยกมือไหว้ผมพอผมรับไหว้เสร็จผมก็เดินไปดูหน้าบ้านเพราะผมไม่เห็นน้องข้าวเดินตามเข้ามาทั้งที่ไปด้วยกัน"ขวัญน้องข้าวล่ะ" ผมเดินเข้าในบ้านแล้วถามขวัญที่กำลังนั่งคุยกับน้องฟรังอยู่ที่ห้องรับแขก"แกน้อยใจแด๊ดดี้ของแกน่ะค่ะก็เลยงอนเดินหายไปไหนไม่รู้เดี๋ยวเฟยคงพากลับมา""ห๊ะ ลูกหาย!!!""แกไม่ได้หายหรอกค่ะ เดี๋ยวก็กลับมาแล้ว" ขวัญพูดเหมือนเป็นเรื่องปกติที่ลูกหายแต่ผมไม่ปกติไงนั่นลูกสาวสุดที่รักของผในะแล้วอะไรคือไอ้เฟยจะพากลับมา ในขณะที่กำลังจะเดินไปหยิบมือถือเพื่อโทรหาน้องข้าวเสียงรถก็แล่นเข้ามาจอดเป็นรถของไอ้เฟยผมจำได้ สักพักน้องข้าวก็วิ่งลงมาแล้วก็ร้องไห้แกวิ่งผ่านหน้าผมไปแล้ววิ่งขึ้นข้างบนผมจะเรียกก็ไม่ทันเลยหันไปถามไอ้เฟยอย่างเอาเรื่อง"นายทำอะไรลูกสาวฉันน้องข้าวถึงร้องไห้แบบนี้""ผมว่าพี่ไปถามลูกสาวพี่เองดีกว่านะเด็กอะไรเอาแต่ใจเป็นที่สุด" ผมหัวร้อนขึ้นทันทีที่มันว่าลูกสาวผมเอาแ

  • ไร้รักเมียกาฝาก   คิดถึงแด๊ดดี้ทุกวันเลย

    ของขวัญ....ตอนนี้น้องข้าวอายุสิบห้าแล้วค่ะอยู่มอสามส่วนสองแฝดได้สิบขวบอยู่ปอสี่แต่ถึงจะโตกันขนาดนี้แต่ทั้งสามคนก็ยังทะเลาะกันเถียงกันอยู่ทุกวัน"แม่ขาขึ้นรถมาเร็วๆค่าไปช้าเดี๋ยวรถติดน๊าาาา""ค่ะๆ" ฉันยิ้มให้ลูกก่อนจะเดินขึ้นรถตู้โดยมีสองแฝดนั่งเล่นมือถืออยู่ด้านหลังที่สนามบิน...พวกเราทั้งสี่คนยืนรอเฟยกับน้องฟรังด้วยความตื่นเต้นที่ฉันตื่นเต้นเพราะฉันอยากเห็นน้องฟรังเดินได้"แม่ขานั่นไงแด๊ดดี้แล้วก็อาฟรัง อาฟรังเดินได้แล้วค่า แด๊ดดี้ขาอาฟรังน้องข้าวอยู่นี่ค่า" น้องข้าวพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นพร้อมตะโกนเรียกจนฉันต้องปรามเพราะแกตะโกนเสียงดังเกินไปจนกระทั่งทั้งสองคนเดินมาหา"น้องฟรังเดินได้แล้วพี่ดีใจด้วยนะคะ""ขอบคุณค่ะพี่ขวัญ ว่าแต่หลานๆชองฟรังโตเป็นหนุ่มเป็นสาวกันหมดแล้วนะคะเนี้ยไม่เจอกันแค่สองปีเอง""สวัสดีครับอาฟรังอาเฟย""สวัสดีครับอาฟรังอาเฟย" สองแฝดยกมือไหว้ทั้งสองคนมีแต่น้องข้าวที่ยืนตัวแข็งทื่อมองหน้าแด๊ดดี้ของเธอแล้วน้ำตาคลอจนฉันต้องถามว่าลูกเป็นอะไร"น้องข้าวเป็นอะไรลูก""น้องข้าวดีใจที่แด๊ดดี้กลับมา ฮึก ฮึก น้องข้าวคิดถึงแด๊ดดี้ทุกวันเลยค่ะ" ฉันยิ้มให้กับความเจ้าน้ำตาสาวที่ไ

  • ไร้รักเมียกาฝาก   ท้องแฝด

    ที่โรงพยาบาล..."ยินดีด้วยนะคะคุณขวัญตั้งครรภ์ได้10สัปดาห์แล้วค่ะ และที่สำคัญ...เป็นท้องแฝดด้วยค่ะ^^" ผมแทบจะกระโดดอุ้มขวัญด้วยความดีใจแต่ก็เกรงใจคุณหมอกับพยาบาลก็เลยทำได้แค่ยิ้มที่ในที่สุดความพยายามของผมก็สัมฤทธิผลทำทุกวันถ้าไม่ท้องก็แปลกแล้วครับผมคงต้องพิจารณาตัวเอง หลังจากนั้นคุณหมอก็แนะนำอะไรหลายๆอย่างและบอกถึงความเสี่ยงของการตั้งครรภ์ที่จะมีมากกว่าปกติ หลังจากได้ฟังคนข้างๆก็นั่งเงียบไม่พูดไม่จา แม้คุณหมอจะบอกวิธีการดูแลแล้วก็ตามระหว่างที่นั่งรอยาและใบนัด"พี่ครามคะขวัญกลัวจังเลยค่ะ""กลัวอะไรอีกครับ""ท้องแฝดดูแลลำบากแถมยังเสี่ยงกับอะไรหลายอย่าง ขวัญกลัวค่ะกลัวว่าขวัญจะดูแลพวกแกได้ไม่ดีพอ""ไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้นแล้วก็ห้ามเครียดด้วยเข้าใจมั้ยพี่เชื่อว่าขวัญจะดูแลเจ้าแฝดน้อยได้ดีพี่มั่นใจและที่สำคัญพี่ก็จะดูแลขวัญกับลูกให้ดีที่สุด""ขอบคุณนะคะ""ไม่ต้องขอบคุณพี่หรอกครับ เพราะมันคือหน้าที่คือสิ่งที่พี่ต้องทำและพี่ก็เต็มใจทำมาตั้งแต่ต้น ขวัญก็รู้ว่าพี่อยากมีเจ้าตัวเล็กเพิ่มมาตั้งนานแล้วมีแต่ขวัญที่บอกให้รอน้องข้าวโตก่อน""ตอนนี้พี่ก็ได้สมใจแล้วไงคะ""ใช่แถมยังมาทีเดียวพร้อมกันสองค

  • ไร้รักเมียกาฝาก   แด๊ดดี้อาเฟย

    สงคราม...."พ่อน้อยใจน้องจริงๆเหรอค้า""เอ่อ...ครับ พ่อน้อยใจจริงๆก็น้องไม่รักพ่ออ่ะน้องรักอาเฟยมากกว่าพ่อ" พอผมบอกแกก็เงยหน้ามองหน้าผมแล้วทำหน้าเศร้าจนผมรู้สึกผิดขึ้นมาที่ทำให้ลูกเศร้าก่อนที่แกจะซบลงมาที่อกของผมแล้วกอดผมตบหลังผมเบาๆคล้ายปลอบใจ"โอ๋ โอ๋ พ่อห้ามน้อยใจน้องสิค้า น้องรักพ่อที่สุดในโลกเลยนะค้าพ่ออย่าน้อยใจน้องเลยนะค้า น้องขอโทษที่ทำให้พ่อน้อยใจนะค้า" เอ็นดูลูกสาวทำไมแกน่ารักขนาดนี้"น้องข้าวรักพ่อมากกว่าอาเฟยใช่มั้ยครับ" "ค่า น้องรักพ่อมากกว่าแด๊ดดี้อาเฟยแต่ว่า...พ่อต้องตามใจน้องเหมือนที่แด๊ดดี้อาเฟยตามใจน้องด้วยนะค้า""........." อะไรคือต้องตามใจทุกอย่างถึงจะรักผมมากกว่าแด๊ดดี้อาเฟย "นะค้าพ่อขา" "แปลว่าถ้าพ่อตามใจน้องทุกอย่างน้องจะรักพ่อมากกว่าอาเฟยใช่มั้ยครับ""ใช่ค่าาา ^____^" ผมถึงกับพูดไม่ออกตกลงลูกมาง้อผมใช่ไหมหรือมาขอให้ผมตามใจแกทุกอย่าง"โอเคครับต่อไปนี้พ่อจะตามใจน้องข้าวทุกอย่างเลยขอให้น้องรักพ่อมากกว่ารักแด๊ดดี้อาเฟยก็พอ" ผมไม่มีทางเลือกแล้วไงครับก็เลยต้องตอบตกลง สงสารตัวเองจริงๆ เห้ออออ"แปลว่าตอนนี้คุณพ่อหายน้อยใจน้องแล้วใช่มั้ยค้า""ครับหายก็ได้ครับ" ไม่ห

  • ไร้รักเมียกาฝาก   น้อยใจลูก

    ของขวัญ....ฉันเอือมระอากับพี่ครามที่ไม่รู้ทำไมเขาถึงไม่ชอบหน้าเฟยขนาดนี้ทั้งที่เฟยก็ไม่เคยทำอะไรให้เขาเลยสักครั้งคือเขาเป็นแบบนี้มาหลายปีแล้วตั้งแต่เจอหน้าเฟยครั้งแรกที่มหาลัยต่อให้เฟยจะทำดีพูดดีกับเขาแค่ไหนแต่เขาก็ยังไม่ชอบหน้าเฟยอยู่ดีเมื่อก่อนฉันคิดว่าเขาหวงฉันหึงฉันกับเฟยทั้งที่ฉันกับเฟยเป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้นจนตอนนี้ผ่านมาห้าปีแล้วจนเรามีลูกด้วยกันคือน้องข้าวแต่เขาก็ยังไม่เลิกเกลียดเฟย แล้วยิ่งมาเป็นหนักเมื่อเห็นว่าลูกสาวคนเดียวของตัวเองติดเฟยอะไรอะไรก็แด๊ดดี้ คิดถึงแด๊ดดี้จะไปหาแด๊ดดี้ นั่นอาจจะเป็นเพราะเฟยตามใจน้องข้าวทุกอย่างน้องข้าวอยากได้อะไรเฟยก็ตามใจไม่เคยขัดไม่เหมือนฉันกับพี่ครามที่จะคอยดุคอยสอนเวลาที่แกดื้อไม่เชื่อฟัง คือยอมรับว่าแกโดยสปอยเยอะไม่ว่าจะเป็นคุณปู่ทัพคุณย่ากานคุณลุงศึกรวมถึงแด๊ดดี้เฟยแล้วไหนจะอาฟรังอีก อ้อลืมเล่าให้ฟังนะคะคือตอนนี้น้องฟรังยอมที่จะรักษาขาตัวเองแกบอกว่าเป็นเพราะน้องข้าวที่ทำให้แกอยากกลับมาเดินได้อีกครั้งน้องฟรังบอกว่าอยากเดินได้อยากวิ่งเล่นกับน้องข้าวอยากพาน้องข้าวไปเที่ยวเล่น ฉันดีใจที่น้องฟรังยอมเข้ารับการรักษาทั้งที่ผ่านมาเฟยขอร้องแล้วขอร

  • ไร้รักเมียกาฝาก   พ่อทูลหัว

    สงคราม...."ขวัญรู้ได้ไงว่าลูกจะหน้าเหมือนพี่" ผมถามอย่างสงสัยว่าขวัญรู้ได้ยังไงว่าลูกจะหน้าเหมือนผมเพราะตอนนี้ลูกยังไม่คลอดเลย"เพราะขวัญเคยเจอแกมาแล้วค่ะ""เจอมาแล้ว?? เจอตอนไหน" ผมถามอย่างงงๆ และไม่เข้าใจว่าขวัญเจอแกยังไง"ตอนนั้นที่ขวัญยังนอนไม่ได้สติขวัญเจอกับคุณย่าแล้วก็คุณพ่อของขวัญค่ะท่านทั้งสองพาแกกลับมาหาขวัญทั้งๆที่ตอนนั้นแกไม่อยู่กับขวัญแล้ว แกหน้าตาเหมือนพี่มากเลยนะคะไม่ว่าจะเป็นรอยยิ้มแววตาแกได้พี่มาหมดเลย""แกเหมือนพี่จริงๆเหรอ""ค่ะเหมือนมากที่สุด แค่มองแว๊บเดียวก็รู้เลยว่าเป็นลูกของพี่^^""ถ้างั้นขวัญก็ต้องรู้แล้วล่ะสิว่าแกเป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย""ใช่ค่ะขวัญรู้ พี่เตรียมไว้หนวดไว้ได้เลยนะคะ""หมายความว่า..."หลายปีต่อมา..."พ่อขา พ่อขา" เด็กหญิงพิมพ์ชนกหรือมีชื่อเล่นว่าน้องขวัญข้าวลูกสาวตัวน้อยวัยสี่ขวบวิ่งมาหาผมขณะที่ผมกำลังเดินเข้าบ้านมาหลังจากเลิกงานผมรีบอุ้มแล้วกอดหอมแกด้วยความคิดถึง"ว่าไงครับน้องข้าวคนสวยของพ่อ""พ่อขาพาน้องข้าวไปบ้านแด๊ดดี้ทีสิค้า""ห๊ะ!!!ไปบ้านไอ้..เอ่อไปบ้านแด๊ดดี้เหรอครับ?? ไปทำไมครับลูก""น้องข้าวอยากเจอแด๊ดดี้ค่าน้องข้าวคิดถึงแด๊ดด

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status