Lahat ng Kabanata ng Her Hidden Secrets : Kabanata 21 - Kabanata 27

AS the elevator opens, my eyes widened when Sebastian held my waist and claimed my lips. Papalabas pa lang kami ng elevator nang maramdaman kong umangat ang katawan ko. He carried me and I clunged my arms on his neck. Pinalibot ko rin ang aking legs sa kanyang hawak. We kissed passionately as he walked the way wherever we are going. Nanginginig ang mga kamay ko nang isa-isahin kong tanggalin ang mga butones ng kanyang long sleeve. Malamyos at mapupungay niyang tiningnan ako habang ginagawa iyon. Nang dahil siguro sa inip, tinulangan niya ako sa ginagawa. Nang matapos, kinabig niya ako at muling sinakop ang aking bibig nang hindi ko pa napupuri ang katawan niya. Kahit ilang beses ko na nakita ang katawan niya, hindi ako magsasawa. Mas lalo pa nga akong humahanga. He got chiseled and muscular body. He even got a six pack-abs. Gumapang ang kanyang mga halik mula sa aking pisngi hanggang sa aking panga. Habang ang kanyang kaliwang kamay ay nagmalikot narin. Pinisil pisil at hinihimas ni

IT'S been one month and I'm still adjusting myself without him. Without Sebastian in my life. I remembered the day of his flight. He maybe doesn't know but I was there at the airport. I was secretly seeing him off while hiding myself, crying silently. Hindi pweding makita niya ako. Sapat na ang makita ko siya sa huling araw na iyon kahit hindi niya alam. Maliban kay Kolin ay wala nang ibang nakakaalam na nando'n ako.Maari ngang isang buwan na ang lumipas pero hanggang ngayon ay hindi parin nasanay ang sarili ko na wala si Sebastian.Mahirap pero kinakaya ko. Kapag kasi hindi ko malalagpasan ang pagsubok na ito, ano na lang ang mangyayari? Ni hindi ko nga alam kung kailan babalik siya... O kung makababalik pa nga ba siya. I'm thinking maybe not now but eventually after staying there, he will realize that his life was better there so he will stay there for good. Just thinking of it, made my heart crumpled. Paano nga kung ganoon? Mabilis kung pinunasan ang luhang kumawala sa aking mat

AMARA'S POV "UMUWI na ba siya?" paunang tanong ko kay Kolin nang maupo ako sa sofa.Matapos kong pinatulog ang mga bata, lumabas kaagad ako ng kwarto para kausapin si Kolin na naghihintay sa akin dito sa sala.I know, alam niyang kakausapin ko siya matapos nang nangyari. "I don't know. Wala akong alam."She looked at me straightly. Walang bakas ng anomang kasinungalingan ang mukha niya. She's innocent. I could say she doesn't really know Sebastian's whereabouts. Wala siyang alam kong nakauwi na nga ba ito or wala pero umaasa ako na meron dahil sa kaloob looban ko, gusto kong umuwi na siya.Nakakatakot, natatakot ako sa maaaring mangyari kapag umuwi siya at malaman ang tungkol sa kambal pero mas nananaig ang pangungulila ko sa kanya kung kaya't nasasabik akong makita na siya."But I don't think Seph just saw a random man to claim as her father. Especially when she said he's really look like the picture on my phone." I reasoned out.Hindi ako naniniwalang hindi iyon si Seb. I don't k

IT was 7:30 in the morning and we're having our flag ceremony. Buti nalang at hindi pa masyadong matindi ang sikat ng araw, kaya hindi masakit sa balat. Ngunit nang makita ko ang taong papalapit sa akin ay parang gusto kong pumasok sa room, para makalayo sa paparating.She was was walking slowly yet with grace. Para siyang rumarampa sa stage kung titingnan. Malayo pa man ay naka balandra na ang malapad na ngiti niya sa kanyang mga labi. I almost rolled my eyes heavenwards, knowing that behind her smile there is something brewing."Good morning, Miss Alcantara," bati sa akin ni Layla.She's also a teacher here. Kaya hindi talaga maiiwasang magtagpo ang landas namin. Palaging nagpaparinig ito sa akin like 'attention seeker' o di kaya, 'malandi'. Kahit hindi siya mag name drop, alam kong ako ang tinutukoy niya. Kung hindi ko naman papansinin, magagalit ito. In short, papansin siya. Well, alam ko naman kung bakit ayaw niya sa akin. She likes Mike and Mike likes me. Kaya hindi na dapat a