All Chapters of อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส: Chapter 2521 - Chapter 2530

ตอนที่สาวกเหล่านั้นเข้าไปค้นหาในตำหนักบรรทมอย่างตึงเครียดและละเอียดถี่ถ้วน เซียวหลันยวนก็สังการคนทั้งหมดให้ออกจากตำหนักนี้เหล่าองครักษ์ไม่ค่อยเข้าใจ"ท่านอ๋อง พวกเราไม่เข้าไปหาเจ้าลัทธิเทพทำลายล้าง แล้วก็ไม่รีบไปที่วังจักรพรรดิ แต่จะรออยู่ที่นี่หรือ?"ฟู่จาวเฟยกำกระบี่ในมือแน่น ดูตึงเครียดอยู่หน่อยๆถึงแม้เขาจะบอกว่าเชื่อในความสามารถพี่สาว แต่จะบอกว่าไม่เป็นห่วงก็คงจะเป็นเรื่องโกหกปู่ของเขา พ่อแม่ พี่สาว แล้วยังมีหลานๆ ที่ยังไม่เกิดในท้องพี่สาว ล้วนอยู่กันที่วังจักรพรรดินะถ้าเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างไปที่วังจักรพรรดิจริง เช่นนั้นก็จะกลายเป็นพี่สาวที่ต้องพยุงท้องนำคนเข้าต่อต้านสิเขาเองก็เป็นห่วงมากเหมือนกันถังอู๋เจวี้ยนเองก็ไม่ใช่ไม่กังวลน้องชายเขาก็อยู่ที่เมืองหลวงจักรพรรดิพวกจงเจี้ยนกับสือลิ่วเองก็ไม่เป็นห่วงพระชายาเสียที่ไหน?ในใจพวกเขา ตำแหน่งตัวตนของพระชายาเทียบเท่ากับท่านอ๋อง พวกเขาไม่เคยรู้สึกว่าอ๋องเจวี้ยนสำคัญกว่าพระชายาแต่พวกเขาก็อยู่ที่นี่แล้ว ต่อให้รีบย้อนกลับไป ก็ต้องแน่ใจเสียก่อนว่าเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างมุ่งหน้าไปทางเมืองหลวงจริง ไม่เช่นนั้นถ้าพวกเขาถอยกลับไ

เซียวหลันยวนคือพี่เขยของฟู่จาวเฟย ดังนั้นถ้าเขาถูกฝังอยู่ในซากปรักหักพังจริง ฟู่จาวเฟยก็ต้องเสียใจร้อนรนอยู่ที่นี่ฟู่จาวเฟยคิดๆ แล้วก็จริงอยู่แต่เขาก็เป็นห่วงพี่เขยมาก "พี่เขย งั้นท่านต้องระวังตัวด้วย""อืม"เซียวหลันยวนไม่มีชักช้า พาจงเจี้ยนกับองครักษ์หลายคนใช้วิชาตัวเบาบินทะยานตรงไปทางเนินสูงชันนั้นทันที"มาเถอะ หาอะไรมาขุดซากปรักหักพังหน่อย ต้องทำให้สมจริงหน่อย อย่าพูดอะไรเหลวไหล"ถังอู๋เจวี้ยนพาคนทั้งหมดเริ่มขุดซากปรักหักพังทันทีถึงยังไงพวกเขาก็ไม่ได้ขุดเปล่าๆ ใครจะรู้ว่าในนี้ยังมีอะไรที่พอจะกู้คืนมาได้อีกบ้างอย่างเช่นพวกของโบราณบางส่วนที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างยึดมาจากเมืองอวิ๋นจิงอะไรเทือกนั้น พวกนั้นเป็นสิ่งของในรูปแบบของตงฉิง พวกเขาตอนนี้ยังต้องการอยู่มาก"พี่เขย! ท่านอย่าทำให้ข้าตกใจสิ พี่เขย!"ฟู่จาวเฟยร้องเสียงหลงพุ่งตัวเข้าไป ดูแล้วเหมือนเขาจะคลั่งขึ้นจริงๆ คิดจะเข้าไปขุดซากปรักหักพังเหล่านี้ถังอู๋เจวี้ยน "..."ดูจะแสดงเกินจริงไปหน่อยไหม เกินไปหน่อยนะแต่พอคิดแล้วคนที่เข้ามาตรวจสอบก็น่าจะแค่มองดูคร่าวๆ เท่านั้น คงไม่ได้ลงรายละเอียดการแสดงของแต่ละคน น่าจะพอหล

สาวกที่เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างพามาด้วยครั้งนี้อันที่จริงก็ไม่น้อย คนที่เหลืออยู่เหล่านี้ล้วนเป็นคนที่เขาพาไว้ข้างกายตลอดเขาไม่ได้เอาคนทั้งหมดไว้ที่เขาจำนงเทพกับเมืองอวิ๋นจิง ยังมีอีกกลุ่มหนึ่งที่อยู่ในเมืองเล็กอีกแห่ง คนเหล่านั้นล้วนฝึกฝนอยู่ตลอดเวลาเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างต้องการให้เหล่าสาวกกลายเป็นทหารที่สู้รบได้จริง ดังนั้นเขาจึงซื้อตัวขุนพลน้อยจากต้าชื่อและแคว้นเจามาจำนวนหนึ่ง คนเหล่านี้ถูกเขาพามาที่ตงฉิง ก็เพื่อช่วยเขาฝึกฝนสาวกเหล่านั้นและคนเหล่านั้นคือคนที่เขาเตรียมไว้จะพาไปยังเมืองหลวงเมืองเล็กที่พวกเขาฝึกกันอยู่ เดิมทีชื่อว่าเมืองหลีตอนนี้เจ้าลัทธิเทพทำลายล้างให้พวกเขาเพิ่มความเร็ว รีบรุดหน้าไปยังเมืองหลีให้ไวที่สุดพวกเขาลงมาจากเนินสูง ชายแบกเกี้ยวสี่คนก็มีความเร็วสูงมาก พวกของผู้คุมกฎถูไล่ตามมาอย่างยากลำบากต่อให้เคยเห็นมาหลายครั้งแล้ว แต่พวกเขาก็ยังอดทั้งอิจฉาทั้งก่นด่าคนแบกเกี้ยวสี่คนนี้อยู่ในใจไม่ได้คนแบกเกี้ยวสี่คนนี้เจ้าลัทธิใช้ยากระตุ้นให้เติบโต รูปร่างจึงสูงใหญ่อย่างประหลาด ดูแล้วน่าจะเป็นพวกเทอะทะอุ้ยอ้าย แต่ใครจะรู้ว่าวิชาตัวเบากลับแข็งแกร่งร้ายกาจมาก?ทั้ง

ผู้คุมกฎถูกระแทกลงพื้นอย่างหนัก กระอักเลือดสดโฮกใหญ่แต่ยังไม่ทันลุกขึ้นมา เท้าคู่หนึ่งก็ยืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้วเซียวหลันยวนเมื่อครู่ตอนที่พุ่งเข้ามาก็ถือโอกาสเก็บกระบี่ตนเองกลับมาแล้ว ตอนนี้กระบี่อยู่ในมือ ปลายกระบี่ชี้มาตรงหน้าผู้คุมกฎถูผู้คุมกฎถูพยุงตัวเองเงยหน้าขึ้นมา พอเห็นปลายกระบี่ที่ส่องประกายเย็นชาแล้วก็รู้สึกสิ้่นหวังในทันทีเหมือนกับผู้คุมกฎจู อันที่จริงแม้เขาจะรู้ว่าวิชายุทธ์ของเซียวหลันยวนเก่งกาจมาก แต่ก็รู้สึกว่าอย่างน้อยตนเองก็น่าจะสู้กับอีกฝ่ายได้หลายสิบกระบวนท่าถึงเขาไม่อยากสู้ อยากจะหนี แต่ก็ไม่ใช่จะสู้ไม่ได้เลยทว่าตอนนี้คิดไม่ถึงว่า แค่สามกระบวนเท่านั้น!สามกระบวนเขาก็พ่ายแพ้แล้ว!"อ๋องเจวี้ยน!"ผู้คุมกฎถูกัดฟันลุกขึ้นมาเซียวหลันยวนเองก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ให้เกียรตินี้กับเขากระบี่ชี้เข้ามา หลังจากเห็นเขาลุกขึ้นมาก็ค่อยๆ ถามว่า"เมืองหลีทางนั้นมีพวกเจ้าอยู่กี่คน?"ผู้คุมกฎถูพอได้ยินเขาถามคำนี้ ในใจก็เกิดความหวังขึ้นมาเล็กๆหรือขอแค่เขาทำตัวให้มีคุณค่าหน่อย อ๋องเจวี้ยนมีอะไรจะถามเขาแบบนี้ หมายถึงว่าเขาสามารถรักษาชีวิตได้หรือเปล่านะ?"อ๋องเจวี้ยน เจ้าลัทธิ

เซียวหลันยวนในที่สุดก็ทิ้งคนไว้สองร้อยคน ให้ถังอู๋เจวี้ยนกับสือลิ่วอยู่ต่อคนที่เหลือ ล้วนตรงไปทางเมืองหลีระหว่างทาง ความเร็วของพวกเขาก็รวดเร็วมากแต่ก็ยังตามเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างไม่ทันเซียวหลันยวนกลับไม่ได้เร่งร้อน"ตราบใดที่เรื่องที่ข้ายังมีชีวิตอยู่ไม่ส่งไปถึงหูเขา เขาจะเข้าเมืองหลีก่อนพวกเราสักเดือนก็ไม่ต้องตึงเครียดไป""แต่ว่าพี่เขย ประชาชนที่เมืองหลีล่ะ?"ฟู่จาวเฟยเองก็กังวลหน่อยๆ มีเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างเข้าไป ถ้าจะช่วยเหลือประชาชนเมืองหลีก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้น ไม่เหมือนตอนที่เมืองอวิ๋นจิง เพราะเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างไม่อยู่ยิ่งไปกว่านั้นเจ้าลัทธิเทพทำลายล้างก็มีความคิดที่จะใช้เมืองอวิ๋นจิงเป็นเหยื่อล่อ ไม่ได้ควบคุมเมืองอวิ๋นจิงไว้เข้มงวด ทิ้งสาวกไว้ก็ไม่มากด้วยแต่เมืองหลีแตกต่างออกไปเมืองหลีทางนั้น เขาทิ้งคนที่ตนเองให้ความสำคัญไว้มากมายแล้วถ้าควบคุมเหล่าชาวบ้านเอาไว้หมด เกรงว่าการบาดเจ็บล้มตายก็คงจะมากขึ้นแน่"ทำได้แค่พยายามอย่างเต็มที่เท่านั้น"เซียวหลันยวนรู้ ว่าทำได้แค่พยายามให้เต็มที่เท่านั้นเมืองหลีถูกลัทธิเทพทำลายล้างเลือกไว้นานแล้ว ประชาชนด้านในเป็นอย่างไ