All Chapters of My Stranger Groom Is A Billionaire: Chapter 981 - Chapter 990

Para siyang napatigil sa kinauupuan, halos mahulog ang kutsara sa kanyang kamay. Hindi niya inaasahan na aabot pa sa ganoong punto ang kanyang Kuya River.Napasulyap pa siya kay Paul nang lumalim ang titig nito, his jaw tightening as if holding back words, at para bang kahit anong sandali ay puputok na ang inis nito. Hindi naman ito nagulat o ano pa at that makes Dia think that he knows about that, na baka iyon ang sinasabi nito kanina na binanggit ng kapatid niya na lalakeng gusto ng kuya River niya para sa aknya.Ramdam niya ang init ng mata ni Paul na nakatuon sa kanila, at lalo siyang ninerbiyos na baka bigla na lang itong magsalit.Malalim na bumuntong hininga si Dia at saka tinignan ulit ang kapatid.“Kuya! Blind date? Lasing ka na nga,” nakasimangot na sambit ni Dia at saka inirapan na ito, pilit na pinapakita na hindi siya apektado kahit na mabilis ang tibok ng puso niya.“Susumbong kita kay Ate,” mariin pa niyang ani, pero kahit siya ay nakaramdam ng kaba sa sinabi nito. Hindi

Chapter 142Dahil hindi na mapigilan ni Dia ang kaba at pagkabalisa, agad siyang lumapit sa pinto ng bathroom. Pakiramdam niya ay sobrang tagal na ni Paul sa loob at bawat minuto ay parang isang oras na dumadaan.Ramdam niya ang bigat sa dibdib, para bang may mabigat na batong nakadagan sa puso niya. Gusto na niyang makausap ito, gusto niyang malaman kung ano ang iniisip nito. Lalo na’t kagabi lang, pakiramdam niya ay napakalapit nila sa isa’t isa, ngayon naman parang may napakalaking pader na nakaharang tapos ngayon, ganito nanaman?“Paul,” tawag niya at sinabayan ng katok, halos pabulong ngunit may bahid ng desperasyon. Nanginginig ang daliri niya habang kumakatok, pilit pinipigilan ang boses na huwag bumigay.Ramdam niya ang pawis sa palad niya kahit malamig ang hangin, at ang kaba sa dibdib niya ay parang kulog na walang tigil. Bawat katok ay parang huling pagkakataon para marinig siya ni Paul.Natigilan si Paul sa loob, pero hindi siya sumagot. Sa halip ay pinabayaan niya lang ang

Sinandal niya ito sa malamig na pinto, ang lamig ng kahoy ay bumabaliktad sa init ng kanilang katawan.Sa sobrang gigil, halos mapunit na niya ang damit ni Dia, ang mga kamay niya’y gumagala, mahigpit na nakahawak na parang takot na takot siyang mawala ito sa kanyang bisig.Ramdam pa ni Dia ang bawat patak ng tubig mula sa buhok ni Paul na bumabagsak sa kanyang balat, malamig at mainit na sabay na nagtatagpo sa tensyon ng sandali.Tuloy pa rin sa pag-iyak si Dia, nanginginig ang balikat habang sinusubukang kontrolin ang sarili.Ngunit kahit puno ng luha ang kanyang mga mata, isinara niya ang mga ito at ipinatong ang dalawang kamay sa batok ni Paul, hinila ito palapit, pilit na pinapadama na siya lang ang gusto niya.Naging mas mapusok ang halik nila, mas mariin, mas desperado. Hindi na niya alam kung ang alat na nalalasahan niya ay galing ba sa kanyang mga luha o sa init ng halik ni Paul.Ang kanilang mga labi ay nagsasalpukan na para bang iyon na lang ang tanging paraan para ipakita a

And deep inside, there was also a thrill—an intoxicating feeling na siya mismo ang nagdadala kay Paul sa ganitong estado, that she was the one making him lose control.“Ugh! Ughh! Fvck, baby!!” daing ni Paul at halos mag-iba na ang boses nito.Mas naging paos, mas naging puno ng apoy, at bawat ungol ay nagdulot ng kakaibang kiliti kay Dia. Para bang bawat tunog na iyon ay papuri, a reward for her effort, fueling her desire to go deeper, faster, to test her own limits.Tiningala ni Dia ito habang punong-puno pa ang bibig niya. He was also looking at her now—madilim, may pagnanasa, may mga emosyong hindi niya mabasa. Pero ramdam niya ang intensity, the way his eyes burned into her, as if claiming her soul at that very moment. The connection between them was undeniable, a silent conversation of desire and need that words could never capture.“S-Sa akin ka lang… Fvck… sa akin–ahhh… sa akin ka lang dapat ganito… don’t fvcking shit!” Ni hindi niya matapos-tapos ang gustong sabihin.Halos ma

Ang mga mata niya ay tila nagdilim, puno ng kaba, selos, at pagkadisgusto sa narinig. Halos maramdaman ni Dia ang bigat ng paghinga nito, parang bawat hinga ay may kasamang puot, galit, at takot.His jaw tightened, his fists clenched slightly, at ramdam ni Dia ang tensyon na parang mabibiyak ang pagitan nila.Nang mapansin ni Dia ang paglayo nito, agad niyang iniangat ang kamay at inilagay iyon sa batok ni Paul para hindi ito makalayo, para iparamdam na hindi siya titigil hangga’t hindi ito nakikinig muna sa kanya.Hindi siya nagdalawang-isip, kahit nanginginig ang kanyang mga daliri, mas pinili niyang hawakan siya at pigilan ang kanyang pag-atras.Ang mga daliri niya ay halos bumaon sa balat nito, desperado para pigilan ang distansya sa kanilang dalawa.Ang init ng balat ni Paul ay umaalingawngaw sa kanya, pinaparamdam na buhay ang koneksyon nila kahit pilit itong iniiwas ng binata.Dia’s eyes pleaded with his, silently begging him to understand, to stay, to fight instead of running.