เพราะอย่างไรเสีย นางไม่อยากให้เกิดเรื่องกับท่านพี่เซียวเซียวเหอมองใบหน้าจริงจังของเฉียวเนี่ยน พลางขมวดคิ้วเล็กน้อยหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ถอนหายใจยาว แล้วจึงค่อยๆ เอ่ยขึ้น“เจ้าพูดถูก จริงๆ แล้วข้าก็รู้ว่าใครเป็นคนที่วางยาข้า” เซียวเหอกล่าวพลางมองเฉียวเนี่ยน แววตาลุ่มลึกราวกับมองทะลุผ่านเฉียวเนี่ยนไปยังสถานที่ห่างไกล“ตอนนั้น เจ้าอาจจะยังเด็ก หรือไม่ก็อาจไม่ใส่ใจเรื่องอื่นใดนอกจากเหิงเอ๋อร์ ที่จริงแล้วข้าเคยมีคู่หมั้นมาก่อน”เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉียวเนี่ยนก็ตะลึงไปเล็กน้อย ทว่าทันใดนั้นก็เหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ “ข้านึกออกแล้ว เป็นคุณหนูของตระกูลเมิ่ง บุตรีของท่านอัครเสนาบดีกรมพิธีการ เมิ่งอิ้งจือ”เมื่อครั้งเซียวเหอกับเมิ่งอิ้งจือหมั้นหมายกัน นางเคยแอบตามเซียวเหิงไปด้วย จึงเคยเห็นคุณหนูเมิ่งผู้นั้นผิวขาวสะอาด ใบหน้าราวภาพวาด อ่อนโยนและงดงามมาก!เมื่อได้ยินเฉียวเนี่ยนเอ่ยชื่อที่ไม่ได้ยินมานาน เซียวเหอกลับมีท่าทีสงบบางเรื่องได้ผ่านไปเนิ่นนาน ความรู้สึกบางอย่างก็ถูกกาลเวลาชะล้างจางลง...เขายิ้มบาง “ใช่ ตระกูลเมิ่งเป็นตระกูลนักปราชญ์ น้องสาวแท้ๆ ของท่านอัครเสนาบดีเมิ
Baca selengkapnya
Masuk
