Lahat ng Kabanata ng รักล้นใจนายมาเฟีย: Kabanata 61 - Kabanata 70

“อาจารย์ภาม!!”เมื่อฉันเปิดประตูห้องนอนก็พบกับร่างของอาจารย์ภามที่นอนหมดสภาพอยู่บนที่นอนร่างกายของเขาเปียกชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อข้างเตียงนอนมีสำลีที่เปียกชุ่มไปด้วยเลือดสดอยู่หลายอัน“เป็นอะไรคะ?”ฉันเอ่ยถามเขาไปด้วยความตกใจและฉันก็วางสมุดรายงานลงบนโต๊ะและรีบวิ่งถลาเข้าไปหาร่างของอาจารย์ที่นอนหงายอยู่บนที่นอน ที่หน้าท้องของเขาทีแผลก๊อซพักแผลสีขาวพันอยู่รอบเอวอย่างลวกๆเหมือนไม่เรียบร้อย“คะคุณโยโกะจัง^_^”เสียงที่แหบพร่าของอาจารย์ภามเอ่ยเรียกชื่อฉันเมื่อเขาลืมตาที่หนักอึ่งของเขามามองฉัน ฉันก็ยิ้มให้เขาไปอย่างดีใจที่เขาไม่ได้เป็นอะไร“อาจารย์ภามไปโดนอะไรมาคะ?”ฉันเอ่ยถามเขาไปในขณะที่ช่วยเขาพยุงร่างของเขาขึ้นนั่ง“ผมโดนปล้นนะครับ”อาจารย์ภามตอบฉันมาพลางเอามือแตะไปที่ผ้าก๊อซพันแผลของเขา“เมื่อไหร่กันคะ?”“ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ”“แต่คุณยังไปอดทนยืนสอนตั้งสองชั่วโมง”ฉันเอ่ยพูดไปด้วยท่าทางตกใจและรู้สึกสงสารเขาเพราะเมื่อเช้าเขาไม่ได้มีอาการเจ็บป่วยอะไรเลยนะ“ทำไงได้ละครับผมมันเป็นครูแลกเปลี่ยนและผมเป็นคนจนไม่ได้รำ่รวยเหมือนคู่หมั้นคุณโยโกะหนิครับ”น้ำเสียงของอาจารย์ภามดูเศร้าลงเขาเพียงแค่ยิ้มบางๆให

คฤหาสน์ทาโมโต้20:00น.พรึบ“กรี๊ดดดดดดดดดดด!!”เสียงกรีดร้องที่เต็มไปด้วยความโมโหและความอับอายของมินตรานางเอกเอวีเบอร์หนึ่งของประเทศดังไปทั้งโสนประสาทของคนทั้งสอง“เป็นอะไรของแกเนี่ยกรีดๆๆๆอยู่นั้นแหละแก้วหูฉันจะแตก!!”ผู้เป็นพ่อโวยใส่ลูกสาวไปพลางเงยหน้าขึ้นจากหนังสือพิมพ์ไปมองหน้าเธออย่างโมโหและนึกรำคาญในใจ“ก็ไอ้บ้าซาโนะน่ะสิคะมันดูถูกมิน!”เธอว่าพลางวางเช็กเงินสดจำนวนหนึ่งหมื่นเยนลงตรงหน้าพ่อของเธออย่างไม่สบอารมณ์“ฉันบอกแกแล้วว่าให้แกรีบๆแล้วเป็นไงการติดผู้ชายของแกมันกำลังย้อนกลับมาทำร้ายแกแล้วนังลูกโง่!!”ฮิเรนเอ่ยว่ามินตราไปด้วยนำ้เสียงดูถูกและกรุ่นโกรธเขาไม่พอใจเธอเป็นอย่างมาก คำพูดของฮิเรนทำให้มินตรานำ้ตาเอ่อคลอเธอคิดน้อยใจผู้เป็นพ่อมาโดยตลอดว่าทำไมเอาแต่สั่งๆเธอให้เธอทำโน่นทำนี่โดยที่เธอไม่ต้องการที่จะทำและการที่เธอได้เป็นนางเอกเอวีนี่ก็เพราะพ่อของเธอ เธออยากจะเป็นดาราแต่ก็โดนหลอกให้ไปถ่ายหนังเอวีและเธอก็เกิดโด่งดังขึ้นมาเธอมีทั้งชื่อเสียงและเงินทองทำให้พ่อของเธอไม่สั่งเธออีกแต่ตอนนี้มันหมดยุคของนางเอกหนังโป๊อย่างเธอไปแล้ว“พี่ภาม?”มินตราที่มองไปเห็นผ้าเช็ดหน้าสีขาวที่ถูกพี่ชายข

“เอาลูกน้องผมไปด้วย”“ไม่เอา!”“ซาต้า…คิวะ?”ซาโนะเอ่ยขึ้นนำ้เสียงของเขาฟังดูเรียบเฉยแต่สายตาของเขาเป็นการบีบบังคับให้ฉันต้องเลือก“คิวะ”ฉันเอ่ยบอกซาโนะไปเพราะคิวะไม่พูดมากเหมือนซาต้าแต่เอ๊ะซาต้าหน้าหม้อหนิเอาซาต้าดีกว่าเพราะฉันจะได้หลอกให้เขาไปหม้อผู้หญิงได้“ไม่ๆๆเอาซาต้าฉันชอบซาต้า^_^”ฉันรีบเปลี่ยนคำอย่างรนรานและมีพิรุธคนฉลาดๆแบบซาโนะต้องรู้ทันแน่ๆ“ชอบมันทำไม!”ซาโนะทำเสียงแข็งใส่ฉันแววตาจ้องฉันดุดัน “ไม่ได้ชอบแบบนั้นคือซาต้าคุยสนุกดีไม่เหมือนคิวะรายนั้นเงียบชวนขนหัวลุก”ฉันว่าพลางทำหน้าตาตื่นกลัวเอามือลูบท่อนแขนทั้งสองข้างเหมือนขนลุกจริงๆให้สมจริง ซาโนะเหมือนจะเชื่อคำฉันแต่ก็เหมือนไม่เชื่อ“ก็ดีถ้าคุณคิดนอกใจผมล่ะก็…..ผมจะจับคุณให้ไปอยู่กับมาจิ”ซาโนะพูดพลางกรีดรอยยิ้มขึ้นมาจนน่ากลัว ฉันที่รู้ว่ามาจิคือสัตว์ดุร้ายและน่ากลัวที่สุดมันอาศัยอยู่ที่ในสวนหลังคฤหาสน์ของซานโต้ที่จริงมันมีเป็นฝูงเลยล่ะแต่ซาโนะเลี้ยงพวกมันไว้ที่สวนในที่ของเขาบนภูเขาสูงที่ไหนสักที่นี่แหละมาจิไม่ค่อยแข็งแรงตั้งแต่เล็กซาโนะเลยเอามาดูแลและเลี้ยงดูจนตอนนี้มาจิอายุครบสามปีแล้วและที่สำคัญมันดุมาก มันคือหมาป่า!“มันเ

“ฉันรอข้างนอกนะ^_^”มิโกะว่าพลางปล่อยมือฉันและยื่นกระเป๋าส่งมาให้ฉัน ฉันก็ยื่นมือไปรับกระเป๋ามาจากเธอและยิ้มให้เธอ“จ้า^_^”ฉันว่าเสร็จก็เดินเข้าไปในห้องนำ้ที่ค่อนข้างเงียบเพราะไม่มีผู้คนมาเข้าห้องนำ้เวลานี้เลย ทั้งๆที่ผับที่ประเทศไทยจะมีผู้คนมากมายผลัดกันเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่นสงสัยคนที่นี้ไม่เข้าห้องน้ำเวลานี้หรอกมั้ง ฉันเลิกสนใจและเลือกห้องน้ำห้องในสุดเพื่อจะเปลี่ยนเสื้อผ้าที่มิโกะเตรียมมาให้“ว้าว^_^”ทันทีที่ฉันหยิบเสื้อผ้าออกมาจากกระเป๋าสะพายก็ต้องทำตาลุกวาวกับกระโปรงสีขาวที่สั้นแสนสั้นมันถูกใจฉันมาก^_^“ว้าวถูกใจจริงๆ^_^”ฉันเอ่ยขึ้นด้วยนำ้เสียงตื่นเต้นอีกครั้งเมื่อหยิบเสื้อขึ้นมาก็พบกว่ามันเป็นเสื้อเกาะอกที่เล็กติ้วเพราะจะได้โชว์หน้าท้องที่แบนราบของฉันเหมือนกับเสื้อของมิโกะเลยเราสองจะได้เป็นแฝดกันสิน่ะ^_^ห้านาทีต่อมา“ว้าวสวยจัง^_^”ฉันที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จแล้วและเดินออกมาส่องกระจกก็ต้องเอ่ยชื่นชมตัวเองที่อยู่ในกระจกทเสื้อเกาะอกมีแดงและกระโปรงสั้นสีขาวที่สั้นมากจนจะเห็นแก้มก้นฉันอยู่แล้ว“ดีนะที่ใส่จีสตริงมา^_^”ฉันเอ่ยขึ้นและสำรวจร่างกายที่ซ่อนรูปของตัวเองอย่างภาคภูมิใจเนื้อนู

“ฟอดดดด ฟอดดดดเด็กดื้อ”ผมก้มหน้าลงไปหอมแก้มของเธอและเอ่ยขึ้นด้วยความหมั่นเข้ี้ยวใบหน้าหวานๆของเธอที่ผมไม่คิดว่าจะเปลี่ยนหัวใจผมได้มากขนาดนี้ เธอทำให้ผมลืมรักครั้งแรกไปหมดทั้งหัวใจและยกหัวใจทั้งหมดให้เธอ เก่งจริงๆผู้หญิงคนนี้ พรึบ “กลับบ้านเลยไหมครับนาย”คิวะเดินเข้ามารับหน้าผมพลางเอ่ยถามผม “อืม…ฉันว่านายก็ควรจะกลับไปพักผ่อนบ้างนะคิวะนายยุ่งกับการดูแลท่านมิซานมาตั้งหลายวันแล้วไม่ใช่เหรอ?”ผมเอ่ยพูดกับคิวะไปด้วยความเป็นห่วงเพราะสีหน้าของเขาดูซีดเซียวและซูบผอมลงไปเยอะ “ไม่ได้หรอกครับนาย…..ท่านนายกกำลังตกอยู่ในอันตรายพวกมันจ้องจะทำลายพวกเราให้หมดทุกคน” “รวมไปถึงริวกับปลายฟ้าด้วยรึเปล่า?”ผมเอ่ยถามคิวะไปอย่างร้อนรนใจ “ครอบครัวโกมะตอนนี้ผมได้ส่งคนให้ไปประกบและตามไปดูแลแล้วครับ”คิวะเอ่ยรายงานผม “ทุกคนถึงที่หมายแล้วใช่ไหม?”ผมเอ่ยถามคิวะไป คิวะก็โค้งตัวให้ผม “ครับทุกคนถึงที่หมายตั้งแต่ช่วงบ่ายแล้วครับ” “ดีมาก…ที่นี้ฉันก็หมดห่วงหน่อย”ผมเอ่ยออกไปอย่างโล่งใจ เพราะผมได้ให้คิวะจัดการส่งพ่อแม่ของริวอิจิและพ่อแม่ของผมรวมไปถึงปลายฟ้ากับริวและหลานๆทั้งสองของผมไปยังประเทศไทยและให้เหตุผลว่าให้พวกเ