All Chapters of LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG: Chapter 331 - Chapter 340

Pagmulat niya ng kanyang mata ay puro puti ang nakikita niya... puting dingding, puting kurtina... "Nasaan ako? Nasa langit na ba ako?" tanong niya. Pinakiramdaman niya ang sarili.. nararamdaman pa naman niya ang kanyang katawan. Napangiwi siya nang pinilit niyang tumayo pero hindi niya magawa dahil mahina ang katawan niya.Muli niyang nilibot ang tingin sa paligid... nakita niya si Yassy na nakahiga sa kabilang kama at si Hunter naman ay naka-upo pero natutulog habang hawak ang kamay ng asawa nito. Sa ospital pa lang pala siya. Hindi pa siya patay tulad ng inaakala niya.Napatitig siya sa kisame... "Bakit kung kailan gusto kong mamatay ay tila napakailap naman sa'kin?"Nakita niyang nagising si Yassy. Tila naramdaman nitong nagising na din siya. "Kuya... gising ka na ba?" Agad itong tumayo sa kinahihigaan pero agad naman itong pinigilan ni Hunter. Buntis ang kapatid niya at iniingatan lang ito ng asawa. "Be careful, babe..." wika ni Hunter.Dahan-dahang bumaba si Yassy sa kama at

"There you are, guys!" nakangiting wika ng daddy niya habang papalapit kasama ang mga magulang ni Hunter. "Congratulations sa bago n'yong negosyo. Ang busy n'yo nang lahat pero nakuha n'yo pang magdagdag ng negosyo. Hahaha.""Kaya ni Caleb lahat 'to, Dad. Wala naman siyang lovelife kaya siya ang mag-asikaso dito." biro ni Hunter."Ano ka ba, babe! Baka malungkot na naman si Kuya sa mga sinasabi mo. Bawal malungkot dito Kuya, remember?!" si Yassy naman ang nagsalita.Nginitian niya lang ang mga ito. Kung dati ay nasasaktan pa siya, ngayon ay kaya na niyang makipagbiruan tungkol sa kanyang lovelife. Ngayon ay tinatawanan na lang niya. 'Di kaya nakaka-move on na siya?Hindi naman totally na naka-move on. Kahit papaano ay nasanay na ang kanyang sarili sa sakit."Maiiwan ko muna kayo, guys, at uupo kami doon sa pwesto namin. Ang daming tao, hindi na ako sanay sa mga ganitong ingay. Mas gusto ko na lang matulog sa bahay." reklamo ng daddy nya"Hahaha... matanda na kayo, Dad." kantayaw ni Ya

*****Lumipas pa ang mga araw at muli na naman siyang naging abala. Nagpapasalamat siya dahil ang restobar na itinayo nila ay hindi lang sa opening maraming tao... halos gabi-gabi ay napupuno ang bar nila. Iba din kasi talaga kapag hands-on ang mga may-ari sa pagpapatakbo ng negosyo. Sa dami ng negosyo nila, natutunan na rin nila ang pasikut-sikot sa larangan ng pagnenegosyo.Hindi pa nga siya nakakauwi sa Quezon Province at hindi pa rin niya natutupad ang pangako niya kina Almira at sa kaibigan nitong bibisitahin niya sa school at ililibre ng snacks.Aaminin niyang nami-miss na niya ang magandang mukha ni Gail. Wala rin siyang contact number nito. Sinadya niya talagang hindi kunin dahil alam niya sa sarili na hindi pa siya handa. Abala rin siya sa pagpapatakbo ng negosyo kaya alam niyang mawawalan din siya ng oras kung sakali. Ayaw niyang paasahin ang dalaga. Di bale, susurpresahin na lang niya ito kapag naka-uwi siya.Kasalukuyan siyang nagbibiyahe papunta sa kanyang law firm. Tuma

Pinindot niya ang intercom na nakakonekta sa office ng sekretarya niya.“Umalis na ba si Senator?” tanong niya nang sinagot nito ang tawag.“Kakaalis lang, Attorney.”“Pwede mo bang ihatid dito ang mga dokumentong iniwan niya?”Hindi naman nagtagal ay dumating na si Tracy, dala ang dokumento ni Senator."Ang iba daw na mga papeles ay ipapahatid na lang niya."Tumango siya saka isa-isang tiningnan ang mga papeles. Napunta ang mata niya sa address na nakalagay sa profile ni Senator... sa UK na pala ito nakatira.Nandoon din kaya si Belle? Kaya pala hindi niya mahanap ang nobya. Doon pala nakatago sa ibang bansa kasama ang mommy nito.Matatandaang sa UK naninirahan si Tita Lourdes. Doon din nagtago ang ginang noong may banta sa buhay nito dahil sa pambababae ni Senator.Humugot siya ng malalim na hininga. “Ang tindi talaga ni Belle... ang bilis na lang sumuko.” Sa loob ng dalawang taon ay wala man lang paramdam kahit ano. Tuluyan na talaga siyang kinamuhian nito.Well... sila lang ba ang

BELLE'S POVKasalukuyan siyang nasa kwarto niya sa bahay nila sa Manila. It’s been two years mula nang makauwi siya ulit... ang this time ay kasama na niya ang mommy at daddy niya.Nakahiga lang siya, nakaunan sa kamay habang nakatingin sa kisame. Pagkatapos ng kanyang pag-alis noon, hindi na niya alam kung ano pa ang babalikan sa Pilipinas. Hindi na siya sanay dito, lalo na’t tinalikuran na niya ang lahat ng koneksyon niya sa Pilipinas. Maging ang best friend niyang si Yassy, pinutol na rin niya ang ugnayan.Ngayon, narito sila muli sa Pilipinas, at pinipilit siya ng daddy niyang makipagsalamuha ulit sa mga kaibigan niya. How can she do that? Hindi niya alam kung matatanggap pa siya ng mga ito. Oo nga’t siya ang umalis dahil siya ang nasaktan, pero hindi rin niya maipagkakaila na nasaktan din niya si Caleb.Napag-alaman niya na itinuloy pa rin ni Caleb ang reception at sa simabahan kahit pa hindi nito alam kung sisipot siya. He prepared everything... at sa araw ng kasal nila, hindi s