Semua Bab ทะลุไปเป็นอาจารย์ตัวประกอบเพื่อสอนรัก...พระเอก: Bab 211 - Bab 220

      หลี่อวิ้นกุยเมื่อเห็นสายตาของเมิ่งเจียวซิน เขาจึงรีบส่งยิ้มให้ หลังจากนั้นคุณปู่หลี่อวิ้นเจียงก็ทั้งพูดทั้งถาม แล้วก็สอนเรื่องความเป็นสุภาพบุรุษให้กับเขา      ซึ่งเอาเข้าจริงหลี่อวิ้นกุยฟัง และแปลสิ่งที่คุณปู่พูดไม่ค่อยทัน แต่เขาก็พอจะจับใจความสำคัญในคำพูดเหล่านั้นได้ เนื่องจากในช่วงที่ร่างนี้นอนหลับไปเกือบสามเดือน ดวงวิญญาณของเขาได้ทะลุเข้าไปใช้ชีวิตอยู่ในโลกนิยายมาแล้วเกือบแปดปี!       ในช่วงสองวันที่ผ่านมา หลี่อวิ้นกุยจึงต้องพยายามปรับเปลี่ยนวิถีชีวิตของตัวเองให้เข้ากับโลกใบนี้ และเขาก็ต้องพยายามรื้อความทรงจำต่าง ๆ ที่เคยมีให้ฟื้นคืนกลับมาด้วย!      หลี่อวิ้นกุยจำได้ราง ๆ ว่า ในวัยเด็ก...ตอนเขาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับบิดามารดาในบ้านหลังเล็ก ช่วงเวลาเหล่านั้นเหมือนเขาจะมีความสุขมาก     แต่พอสูญเสียมารดา ผู้เป็นบิดาก็พาเขาเข้ามาใช้ชีวิต

      เมิ่งเจียวซินนึกไปถึงตอนที่โจวหลิวอิงยอมปล่อยหลี่อวิ้นกุยออกมาจากสนามทดสอบจิตใจ เวลานั้นเธอถูกบุรุษหนุ่มตรงหน้าดึงเข้าไปกอด พอคิดจะผลักอีกฝ่ายออก เธอก็รับรู้ได้ถึงความสั่นเทาของอ้อมแขน เธอจึงเปลี่ยนจากมือที่จะผลัก... เป็นการตบลงไปเบา ๆ ที่บริเวณแผ่นหลัง      แม้ตอนนั้นเมิ่งเจียวซินจะไม่รู้ว่า หลี่อวิ้นกุยไปพบเจอสิ่งใดมา แต่ดูท่า...สิ่งที่เจอคงจะหนักหนาสาหัสไม่น้อยเลย จึงทำให้เจ้าตัวเสียอาการได้ถึงขนาดนั้น       “กุยกุย ดูเหมือนว่า...เจ้าจะยังไม่เคยเล่าเรื่องในสนามทดสอบจิตใจของเผ่าปีศาจจิ้งจอกให้ข้าฟัง”      “ใช่! เพราะยามนั้น...ข้าไม่กล้าเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในนั้นให้เจ้าฟังจริง ๆ แต่ยามนี้ข้าจะเล่าให้ฟัง...      ก่อนถูกส่งเข้าไปทดสอบ...ข้าเคยได้ยินมาว่า สนามทดสอบจิตใจของเผ่าปีศาจจิ้งจอก คือ สถานที่ทดสอบความอยากได้ อยากมี อยากเป็น และค

      ทว่าความรักของพวกเขากลับมีอุปสรรคมาขวางกั้น เพราะปีศาจเผ่าจิ้งจอกส่วนใหญ่เป็นพวกรักเดียวใจเดียว และโจวหลิวอิงก็ตั้งมั่นที่จะมีชีวิตครอบครัวในภายภาคหน้าแบบนั้นด้วย แต่หลี่อวิ้นเซียนเป็นองค์ชายที่สืบสายเลือดจากราชาปีศาจ เมื่อเขาอายุครบสิบห้าหนาวจะต้องเข้าพิธีมงคลสมรสรับพระชายาเข้าตำหนักพร้อมกันจำนวนเจ็ดพระองค์ เพื่อที่จะได้พาพระชายาเข้าร่วมพิธีอาบแสงจันทร์ด้วยกันคืนละพระองค์     แต่ด้วยความรัก และอยากใช้ชีวิตร่วมกันในภายภาคหน้า หลี่อวิ้นเซียนกับโจวหลิวอิงจึงช่วยกันรวบรวมข้อมูล เพื่อหาทางออกให้กับความรักของพวกเขา      แล้วเมื่อได้ข้อมูลที่มีประโยชน์ และน่าจะนำไปอ้างอิงได้ หลี่อวิ้นเซียนจึงนำข้อมูลเหล่านั้นไปพูดคุยกับบิดาของเขาทันที      ซึ่งเพียงแค่หลี่อวิ้นเซียนเอ่ยว่า อยากมีพระชายาเพียงพระองค์เดียว เขาก็โดนผู้เป็นบิดาต่อว่าอย่างหนัก จากนั้นก็ถูกไล่ให้ไปสำนึกตนที่ตำหนักของตัวเองเป็นเวลาเจ็ดวัน

      โจวหลิวอิงเงยหน้าขึ้นมองบุรุษใต้ร่างด้วยความตกใจ แล้วในขณะนั้นอีกฝ่ายก็ยกตัวขึ้นมานั่ง จากนั้นริมฝีปากของหลี่อวิ้นเซียนก็ทาบทับลงมาที่ริมฝีปากของนาง     บุรุษมากเล่ห์เริ่มมอมเมานางด้วยจุมพิตหวาน ในขณะที่ส่วนล่างเริ่มกระแทกขึ้นลงอย่างเชื่องช้า ส่วนฝ่ามือหนาจากที่เคยทำเพียงแค่โอบกอดก็เริ่มลูบไล้ ก่อนจะย้ายมาบีบคลึงทรวงอกทั้งสองข้าง       หลังจากนั้นบุรุษที่เอาแต่พูดว่า ‘หยุดเถิดนะ’ ก็เลื่อนมือลงไปจับที่สะโพกของโจวหลิวอิง แล้วออกแรงกดร่างของนางให้เข้าหา จากนั้นก็กระแทกเอวสอบเด้งขึ้นลงเป็นจังหวะอย่างหนัก     แล้วไม่เพียงแค่ส่วนล่างเท่านั้นที่โจวหลิวอิงถูกเล่นงานกลับ เพราะหลี่อวิ้นเซียนยังไล่ขบกัด ดูดดึง และโลมเลียไปตามใบหน้า ซอกคอ หน้าอก และยอกอกของนาง       “องค์ชายห้า... อ่ะ! อ๊า...!”  ร่างกายของโจวหลิวอิงอ่อนยวบหลังจากส

      ปัญหาที่สองคือ เรื่องอุบัติเหตุในคืนนั้น...     หลังจากหลี่อวิ้นกุยฟื้นคืนสติในโลกใบนี้ได้สองวัน คุณปู่หลี่อวิ้นเจียงก็เล่าให้ฟังว่า ทางตำรวจได้ข้อสรุปอย่างชัดเจนแล้วว่า แม่เลี้ยงของเขาเป็นคนอยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุในคืนนั้น...สตรีวัยกลางคนผู้นั้นได้จ้างวานคนงานในคฤหาสน์ตัดสายเบรกรถยนต์ของเขา     แล้วนอกจากเรื่องอุบัติเหตุ สตรีวัยกลางคนยังเป็นผู้อยู่เบื้องหลังมือปืนที่แฝงตัวเข้ามาเก็บหลี่อวิ้นกุยถึงในคฤหาสน์ตระกูลหลี่ด้วย      ซึ่งตอนนี้ก็ผ่านมาเกือบเจ็ดเดือนแล้ว ตำรวจยังตามจับตัวแม่เลี้ยงของเขาไม่ได้ ถ้าหากหลี่อวิ้นกุยยังอยู่ในโลกนิยาย...เขาคงส่งคนของตัวเองไปลงมือสังหารสตรีวัยกลางคนผู้นั้นทิ้งไปแล้ว! แต่เพราะในโลกใบนี้ทำอย่างนั้นไม่ได้ เขาจึงได้แต่ต้องหาทางบีบอีกฝ่ายให้เผยตัวออกมาโดยเร็วที่สุด     เนื่องจากหลี่อวิ้นกุยอยากจบปัญหานี้ให้ได้ก่อนแต่งงาน เขาจึงพูดกับ