All Chapters of MY SECRET รักร้อนซ่อนลับ: Chapter 51 - Chapter 60

ผมลูบเบา ๆ ตามแผ่นหลังเนียน ๆ ขาว ๆ ของปลายฟ้า พร้อมกับมองภูเขาลูกโตตรงหน้า ก่อนจะปลดตระขอบราเธอลงมา จนเต้าทั้งสองหลุดเป็นอิสระให้ผมมอง “เห็นมีคน บอกว่า อยากกินคนทำอาหารให้ เค้ากลับมาให้กินแล้วนี่ไง” ผมมองริมฝีปากเล็กที่เม้มแน่น จนรู้สึกคอแห้งผาดขึ้นมาทันที ก่อนจะขยับมือลงบีบ ที่ต้นขาเธอเน้น ๆ แล้วถกกระโปรงตัวสั้นขึ้น “แล้วอ้วนหิวรึป่าว?” “หิวสิ อยากกินเบบี๋” มือใหญ่บีบเบา ๆ ที่บั้นท้าย ปลายฟ้า ก่อนจะกระชับ แล้วอุ้มเธอขึ้นไปนั่ง บนโต๊ะอ่านหนังสือแทน “ว้าย... เบบี๋” ผมยืนมองหญิงสาวที่ท่อนบนเปลือยเปล่าตรงหน้า มองไล่ลงมา จนถึงทรวงอกที่แสนปรารถนาทั้งสอง ก่อนจะก้มลงลิ้มรส ด้วยปลายลิ้นอุ่น ตามตุ่มสีชมพูที่อยากครอบครอง จนเจ้าของ อกแอ่นตาม “ซี๊ดส์... อื้ม~” ริมฝีปากคู่สวย ส่งเสียงกระเส่าเบา ๆ รอดไรฟัน ก่อนที่เธอจะบีบไหล่ผมซ้ำ ๆ แล้วถอดเสื้อผมออก ตอนนี้ เม็ดสีชมพูที่ไร้รสชาติ มันกำลังทำผมร้อนผ่าวไปทั้งตัว ยิ่งผมขบและลงลิ้นกลืนกินมันเท่าไหร่ สีมันยิ่งเปลี่ยนไปตามอุณหภูมิในร่าง

แม่ตกใจ มองฉันทั้งน้ำตา “แม่บอกแล้วไง ว่าเขาไม่ใช่พ่อ!” “ใช่” “คุณ! ปลายฟ้ากับโรงแรมไปก่อน แม่ขอ” ฉันเอามือปิดปากนั่งลงกับพื้น ฉันยอมรับ ว่าฉันอยากรู้ความจริงเหมือนกัน แต่ฉันเองก็ไม่อยากให้ท่านสองคนมีปัญและทะเลาะกันถึงขนาดนี้ “ปลายฟ้าลุกขึ้น กลับโรงแรมไปก่อน” แม่พยายามดึงแขนฉันลุกขึ้น แต่ฉันรีบดึงกลับทันที ตอนนี้ ฉันเหมือนเด็กที่ร้องไห้งอแงอยากได้อะไรสักอย่าง ที่ถูกพ่อแม่ขัดใจ “ฮือ ๆ ไม่ทะเลาะกันได้ไหม...” “มันเรื่องของผู้ใหญ่เจ้าปลาย กลับโรงแรมไป แม่จัดการเอง” ฉันกลืนก้อนสะอื้นลงคอ แล้วมองพื้นอย่างเหม่อลอย “ฮึก ฮือ ๆ ไม่ หนูไม่กลับ แม่บอกหนูได้ไหม แม่เคยคบกับอาจารย์ แม่เลิกกันเพราะอะไร แล้วหนูเป็นลูกใคร? ที่แม่บอกว่ามีใครหลายคนมันจริงไหม? ฮือ ๆ” “ลูกไม่รู้ จะดีกว่าปลายฟ้า” “ไม่ค่ะ ฮือ ๆ แม่คะ บอกหนูเถอะ บอกหนูให้หมดหนูอยากรู้ให้มันจบ ๆ ถ้ามันจะทำให้หนูรู้สึกแย่ ก็ให้หนูรู้สึกแย่แค่วันนี้วันเดียว ยิ่งแม่ไล่หนูไป หนูยิ่งคิดมาก ปัญหาทุกอย่างมันก็ยังมาทำร

“ยะ ยังหรอกค่ะ เพิ่งคุย ๆ กันเอง” ฉันยิ้มเจื่อน ๆ ให้แม่ ทั้งที่ใจตอนนี้มันเต้นแรง แทบจะทะลุออกมา! คุณพระ อย่าเลิ่กลั่กนะปลายฟ้า อย่าเลิ่กลั่ก “ไม่มีก็ดี อย่าไปยอมเขาง่าย ๆ ล่ะ!” ไม่ทันแล้วล่ะ แม่ต้องไปบอกเขานะ ว่าอย่ายอมหนูง่าย ๆ แต่เอ๊ะ! แม่... หมายความว่าไง! นี่แม่ไม่ว่าอะไรใช่ไหม? ที่ฉันคบกับนาวา? “แม่... หนูคบกับเขาได้เหรอคะ?” แม่กระชับผ้าห่มขึ้นมาปิดขาตัวเอง แล้วพยักหน้าเบา ๆ “อืม... อยากคบก็คบ แต่ทำอะไรก็ระมัดระวังตัวด้วย ขึ้นชื่อว่าผู้ชายไว้ใจไม่ได้สักคน” ฉันยิ้มกว้างทันที ก่อนที่จะโน้มไปกอดแม่ แล้วหอมแก้มท่านฟอดใหญ่ “หนูรักแม่จัง แม่ใจดีจังเลย” “ไม่ต้องมาอ้อน แม่โดนพ่อบอสเราเฉ่งมาชุดใหญ่ แม่ก็เลยมาคิด ๆ ว่าแม่ห้ามอะไรลูกไม่ได้หรอก อีกอย่างแม่ก็แก่แล้ว ไม่อยากเจ้ากี้เจ้าการลูก เพราะตัวเองก็ทุกข์มามาก แม่ไม่อยากทุกข์ไปมากกว่านี้แล้ว” “แสดงว่าแม่ จะหายโกรธพ่อด้วยใช่ไหมคะ” “เรื่องอะไร แม่บอกไปแล้ว ว่าไม่มีทางหายโกรธ และไม่มีทางกลับไปเป็นเหมือนเดิม

เขาปล่อยแขนฉันทันที ก่อนที่จะดึงกระโปรงที่เหลือแค่ตัวเดียวนั้นลงไป ฮือ ๆ “ฉันไม่มีสมาธิ รู้ตัวไหม” ฉันส่ายหน้ารัว อากาศหนาว ๆ จากเครื่องปรับอากาศ กำลังจะทำฉันใกล้บ้า ฉันทั้งหนาว ทั้งร้อน อุณหภูมิปั่นป่วนไปทั่วร่างกาย แต่ไม่ทันไร มือใหญ่ก็เปิดกลีบกุหลาบฉันออก! “อ๊ะ! บะ เบบี๋~” พอฉันเรียก สายตานิ่ง ๆ ก็มองขึ้นมาทันที ก่อนที่คุณหมอศัลเขาจะยิ้มที่มุมปาก แล้วเขี่ยยอดปรารถนาที่เปล่งออกมาต้อนรับ รัว “เบบี๋? หึ ต้องให้สะกิดสินะ” ฉันกัดปากส่ายหน้าไปมา จนเหงื่อเริ่มไหลออกตามใบหน้า และลำคอ ฉันหายใจไม่ทันแล้ว จะตายแล้ว จะตายแล้วจริง ๆ “โอ้ย~ พอแล้ว พอ ทำดี ๆ ได้ไหม มัน มันไม่ไหว อื้อ...” “ไม่มีอารมณ์ทำดี ๆ” เขาพูดจบ ก็จับขาฉันกางออกทันที ก่อนที่กระชับกอดสองเรียวขา แล้วก้มส่งลิ้นอุ่น ๆ ที่ดุดันนั้นลงมา กลืนกิน “กรี๊ด~” ฉันจิกหมอนกรีดร้องเหมือนใจจะขาด ลิ้นนุ่มที่อุ่น ๆ ข้างล่าง ตอนนี้มันตวัดบดทุกซอกทุกมุมของฉัน อย่างกระหาย จนเสียงน้ำรัก เริ่มดังตามลิ้

“ไคล์ เอารถมาไหม? พี่ยืมหน่อยสิ นะนะ” ไคล์ดูงง ๆ ที่ฉันลุกลี้ลุกลนแปลก ๆ “เอามาครับ เจ๊ดื่มรึป่าว จะไปไหน ผมขับให้” เออว่ะฉันดื่มมา แต่ฉันไม่ได้เมานะ จิบนิดเดียวเอง แต่จะทำไงดี! ตอนนี้มือถือน้ำปั่นในกระเป๋า มันสั่นหนักหน่วงมาก พอฉันหยิบออกมาดูก็เห็นชื่อแม่มันโทรมา ไหนจะพ่อ ไหนจะนาวิน โอ้ย โทรไม่หยุดกันเลย! “ไคล์พอดีเพื่อนพี่มีปัญหากัน อยู่ ๆ มันก็ขับรถออกไปเลย พี่ไม่รู้จะทำยังไง เครียดอ่ะ ช่วยขับรถพาพี่ไปหามันหน่อยนะ” “ได้เจ๊ ลองโทรหาก่อนครับ ผมจะขับรถให้” ไคล์หยิบกุญแจรถออกมา แล้วเดินนำฉันไปที่รถ ระหว่างเดินฉันก็กดโทรหาไทม์ไปด้วย รับเถอะ ขอร้อง ฉันไม่รู้จะตอบคำถามแม่มันยังไง โทรมาหลายสายแล้วเนี่ย! หนึ่งสายไม่รับ สองสายไม่รับ! เออ ไปหามันแบบนี้ล่ะ งม ๆ ไป ขณะที่ฉันกำลังจะเก็บมือถือ และเปิดประตูรถไคล์ อยู่ ๆ มือถือในมือก็สั่นขึ้นมา TIME! “ไทม์! น้ำปั่นอยู่ไหน?” (ปลายฟ้ากูเอง มึงอยู่ไหน? กูจะไปเอากระเป๋า มีใครโทรหากูไหม?) “อ้าวมึง ไทม์ไม่ไ