Semua Bab อุ้มท้องหนีราชันย์ปีศาจ: Bab 11 - Bab 20

ข้อตกลง ภายในห้องโถงรับรองอันกว้างขวางเมืองเผิง ฝ่ายเผยอี้ฮุ่ยหงุดหงิดยิ่งนัก เขาต้องการให้หมอจากสำนักแพทย์ช่วยตรวจสมุนไพร และยาที่รับมาจากต่างแคว้น เพื่อทำการซื้อขายกับต่างชาติเพื่อใช้ในกองทัพ ทว่าคนเหล่านี้ หัวโบราณ ทั้งยังบอกว่าสิ่งเหล่านี้หากต้องการให้ปรุงเป็นยา ย่อมใช้เวลานาน และต้องศึกษาอย่างน้อยก็ราวๆ ครึ่งปี ถึงจะสามารถนำเข้าไปใช้กองทัพได้ นอกจากนั้นยังมีสถานการณ์เร่งด่วน ยามนี้มีโรคระบาดที่ส่งผลแก่กองทัพเขา ซึ่งต้องระวังเป็นอย่างมาก รวมถึงตัวเขามีอาการคล้ายคนเป็นไข้มาสองสามวัน และรู้สึกแสบๆ คันๆ ที่หางตากับในร่มผ้า เรื่องนี้เขายังไม่อาจเปิดเผยต่อผู้อื่น แต่ทหารคนสนิทซึ่งเขาเรียกใช้งานบ่อยๆ นั้น ยามนี้ป่วยหนักจนถึงขั้นนอนซม ที่เผยอี้ฮุ่ยย่อมทราบว่าเมืองเผิง มีกำลังผลิตสมุนไพรต่างๆ เป็นอันดับหนึ่งของแคว้น และเผยอี้ฮุ่ย อยากได้ส่วนแบ่งทางการค้า เขาต้องการเป็นนายหน้าโดยให้ญาติฝ่ายมารดาเป็นธุระจัดหา และนำมาขายให้กองทัพ ดังนั้นสำนักแพทย์เมืองเผิงที่เลื่องชื่อ ทั้งยังมีโรงยา โรงปลูกสมุนไพร หากลงความเห็นว่า สิ่งที่เขาให้ตรวจสอบมีคุณภาพดี ภายภาคหน้าเขาจะค้ากำ

ลูกหมูของรองแม่ทัพ โถงรับรองที่ว่าการเมืองเผิง ดวงตากลมโตกวาดมองของบนโต๊ะที่มีอยู่มากมาย และสวีหรันเฟยเอ่ยด้วยน้ำเสียงชัดเจน และเป็นท่าทีของผู้มีความรู้ “ของพวกนี้เป็นสมุนไพรช่วยผ่อนคลาย และทำให้ร่างกายแข็งแรง ซึ่งอย่างที่นักปราชญ์กล่าวไว้ การไม่มีโรคย่อมเป็นลาภอันประเสริฐ ร่างกายดี มาจากการกินอาหารดี เช่นนั้น โรคภัยต่างๆ ย่อมไม่กล้ำกราย และช่วยให้หมอในสำนักแพทย์เบาแรง” เผยอี้ฮุ่ยพยักหน้าๆ และรู้สึกว่าตนละอายใจที่เคยเหยียดหยาม ทั้งล่วงเกินอีกฝ่ายก่อนหน้านี้ แต่ให้ทำอย่างไรได้ เมื่อเห็นใครน่ารัก มีเสน่ห์ เขามักจะก่อกวนเพื่อเรียกร้องให้อีกฝ่ายสนใจ กล่าวได้ว่าเผยอี้ฮุ่ยเข้าหาคนไม่เก่ง เขามักใจร้อน บุ่มบ่าม นอกจากนั้นยังทำตัวได้แย่เสมอ หากพบคนถูกใจ “แม่นางจ้าวคนงาม” สวีหรันเฟยยกมือห้ามอีกฝ่าย พลางคิดใคร่ครวญอยู่ประเดี๋ยวก็บอกรองแม่ทัพว่า “หากต้องการให้เกียรติข้า จงเรียกว่านายหญิงจ้าวเถิด” เผยอี้ฮุ่ยยิ้มกว้าง และหัวเราะเสียงดัง “ฮ่าๆ ดีๆ เรียกเช่นนั้นนับว่าเหมาะสม” สวีหรันเฟยไม่ได้ตอบ แต่คนที่ฉุนหนัก และปัดถ้วยนำชาซึ่

เจิ้นหลี่ฉางถลึงตาใส่เด็กน้อย อายุเพียงเท่านี้ ฝีปากดีเกินวัย ทำให้เขาอยากจับมัด ปล่อยให้อดข้าวอดน้ำสักสามวันสามคืนเสียจริงๆ “รีบไปหาแม่นมของเจ้าเสีย ไม่ก็ไปนอนเล่นให้อ้วนฉุ จนลุกเดินไม่ได้ อย่ามากวนใจผู้ใหญ่” “ไม่ใช่เรื่องของผู้ใหญ่ขอรับ แต่เป็นเรื่องของอันกั๋วกับมารดาเลี้ยง และข้าต้องดูแลนาง” “กั๋วเอ๋อร์ อย่าทำนิสัยไม่น่ารัก หากยังไม่หยุด ข้าจะสั่งให้คุกเข่าสำนักตนสักครึ่งวัน”เผยอันกั๋วมองหน้าสวีหรันเฟยและเม้มปาก พร้อมกลั้นน้ำตาที่มันเจียนจะไหลออกมาอย่างรวดเร็ว “ท่านแม่ขอรับ หากลูกผิด ลูกพร้อมยอมรับโทษ โดยไร้เงื่อนไข” เมื่อเด็กชายทำตาแดงๆ และกำลังกลั้นก้อนสะอื้น ฝ่ายสวีหรันเฟยที่อาการดีขึ้น จึงกวักมือเรียกเขา เพื่อจะปลอบขวัญ ทว่าเป็นตอนนั้นที่ จู่ๆ เกิดเสียงดังโหวกเหวก “ท่านแม่ ท่านแม่คนงามขอรับ ลูกรักของท่านโดนรังแก ท่านแม่ สกุลจ้าวกำลังจะสิ้นทายาทแล้ว!” เสียงดังกล่าวดังมาก ก่อนที่จะมีร่างหนึ่ง วิ่งหลบหน้าหลบหลังจากพ่อบ้าน และมายืนอยู่ต่อหน้าสวีหรันเฟย เจิ้นหลี่ฉางที่มีองครักษ์เงาติดตามตัวเสมอ ส่งสัญญาณออกไป เพียงเท่

สวีหรันเฟยมองไปยังหมออีกหลายคนที่นั่งอยู่ พวกเขาละล้าละลัง ต่ออาหารคำเดียวตรงหน้า หากสุดท้ายก็ไม่อาจทนต่อกลิ่นอันเย้ายวน “ข้ายังยืนยันว่า ปรุงสมุนไพรเหล่านี้เป็นอาหาร และพวกท่านก็ศึกษาตำราแพทย์มามิน้อย ไฉนถึงกลัวคนครัวต่ำต้อยผู้หนึ่ง จนไม่กล้าหยิบของตรงหน้าเข้าปาก!” สิ่งที่นางกล่าวท้าทายหมอเหล่านั้น กระทั่งทุกคนส่งมันเข้าปากเรียบร้อย จึงมีสีหน้ายิ้มแย้ม พร้อมกับมองมาที่สวีหรันเฟย “อ่อ มีเรื่องสำคัญที่ข้าลืมบอกทุกท่าน เมื่อกินอาหารที่ข้าปรุงแล้ว มันคือการเปิดปุ่มรับรสชาติใหม่ ๆ ความยาก ความโหยหาจะมีมากกว่าเดิม ซึ่งหวังว่า เรื่องนี้คงไม่ทำให้ทุกคนลำบากในภายภาคหน้า!” “มะ หมายความว่าอย่างไร” จู่ๆ เจิ้นหลี่ฉาง ต้องชะงักมือ ด้วยเขากำลังจะหยิบใบกัญชาทอดเข้าปากอยู่พอดี สวีหรันเฟยคนใหม่นี้ สำเร็จวิชามารถึงขั้นปรุงอาหารเป็นยาพิษหลอกล่อผู้คนได้แล้วหรือ “โถ อาหารข้าย่อมเป็นยาวิเศษ ข้าแค่อยากบอกว่า ฝีมือข้า จะทำให้ผู้ที่ได้กิน ระลึกถึงเสมอ เพียงเท่านั้นเอง” แม้สวีหรันเฟยบอกอย่างไม่ปิดปัง แต่เจิ้นหลี่ฉางสังหรณ์ใจไปในทางร้าย พอเขาหันไป

เป็นทั้งขันที และโจรราคะ บ่ายวันนี้สวีหรันเฟยออกมาตลาด นำของที่ผลิตขึ้นมาใหม่มาหลายอย่างมาขาย นางเปิดการค้ามาได้สักระยะแล้ว โดยการสร้างกระแสแบบปากต่อปาก โดยตั้งชื่อว่า ‘ไข่หงส์สะท้านฟ้า’ ( เอเนอร์จีบอล) ซึ่งทำจากเนื้ออินทผาลัม กล้วยอบ เม็ดมะม่วงหิมพานต์ อัลมอนด์สไลด์ เมล็ดฟักทอง ใส่ผงกัญชา และผงชาเขียว แล้วผสมให้เข้ากันโดยมีตัวเชื่อมผสานคือน้ำผึ้งชั้นดี จากนั้นก็ปั้นเป็นทรงกลมขนาดเท่าไข่นกกระทา อันที่จริงอาหารชนิดนี้ไม่ยุ่งยากขั้นตอนการทำก็ง่าย แต่ชื่อเสียงของสวีหรันเฟยกำลังได้รับการนิยม แม้จะมีคนซื้อไปและพยายามทำลอกเลียนแบบ รสชาติคล้ายอยู่มาก แต่ไม่สู้การได้ซื้อหาจาผู้คิดค้น ด้วยสวีหรันเฟยยามนี้กลายเป็นหมอเทวดาของเมืองเผิงไปแล้ว นอกจากไข่หงส์สะท้านฟ้า ยังมีขนมแป้งอบไส้หมูแดง กับเต้าหู้เหม็นมาส่งร้านที่รับของนางไปขายเป็นประจำ ซึ่งอันที่จริงเจิ้นหลี่ฉางอยากเป็นธุระจัดหาที่พักใหม่ให้แก่สวีหรันเฟยเพื่อให้อยู่ใกล้ๆ ตลาด แต่นางปฏิเสธ กระนั้นเขาก็พยายามหาวิธีทำให้ใจสวีหรันเฟยอ่อนหลายหน แต่กลับเสียเวลาไปโดยเปล่าประโยชน์ กระทั่งเจิ้นหลี่ฉาง ไม่อาจรั้งรออยู่เ