All Chapters of Just Say Nothing : โคตรคนปฏิเสธโลก (NC 18+): Chapter 41 - Chapter 50

กัดฟันซีดริมฝีปากอยู่นานนม กระแสลมพัดหอบเม็ดทรายเข้ามาปะทะร่างอย่างต่อเนื่อง แต่ครานั้นสายลับหนุ่มก็ยังคงครุ่นคิด เขายังคงหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่ารางรถไฟจมหายไปไหน ออปติคอลซูมในม่านตาพยายามแสกนหาจนเบ้าตาร้อนฉ่าควันขึ้นโขมง แต่ทว่าผลที่ออกมากลับไม่พบอะไรเลย เทคโนโลยีระดับสูงที่พึ่งพาได้มาตลอด ณ ตอนนี้กลับแยกสสารที่เป็นโลหะออกมาจากมวลทรายไม่ได้ด้วยซ้ำ น่าสมเพชสิ้นดี."บัดซบเอ๊ย! ตากู! ร้อนวุ๊ย! ร้อนนนน!".เจฟเฟอร์รีบผินหน้าหลบไปทางอื่น พลางใช้ฝ่ามือโบกพัดให้เลนส์ออปติคอลที่ทำงานมาอย่างหนักค่อย ๆ เย็นตัวลง เพราะถ้าไม่ทำเช่นนั้นจากที่พิการแขนขาดอยู่แล้ว ดวงตาก็อาจจะบอดตามได้."ฮู่วววว.. เอาไงต่อดีวะกู ในเมื่อดวงตาก็ต้องพักแบบนี้ อย่าบอกนะว่ากูต้องงัดทักษะสมัยเป็นละอ่อนออกมาใช้ บร๊ะ! 10 กว่าปีเลยมั้งที่ไม่ได้ใช้มันเลย".ชายเสื้อสะบัดพับวูบไหว ลมแรงที่พัดโอบรัดกายาพลันให้ตั้งคำถามในชั่วขณะจิตขึ้นว่า หมอยูมิโกะสร้างของพวกนี้ได้ยังไง มันไม่มีเหตุผลเลย โลกหลังเมือกเจลตึ๋งหนืดกินพื้นที่เพียงแค่ 70% ของชั้น 4 บนอาคาร Parallel เท่านั้น แล้วเงยหน้าขึ้นดูขอบฟ้ากับผืนทรายที่เหมือนจะไม่มีที่สิิ้

เสียงฟองอากาศฟดปุด ๆ ถี่รัวจนเจฟเฟอร์ชักผิดสังเกต ขณะกำลังจะก้มลงมาดูดนม เจ้าตัวกลับนึกสงสัยก็เลยไพร่หน้ามองกลับหลังถึงได้พบว่าแม่หญิงดาวิกากำลังส่งสายตาออดอ้อนมาทางเขา หล่อนใช้ฝ่ามือที่เรียวสวยป่ายปัดไปตามขอบตู้ รูดไหวไปมาโหยหาทางออก แล้วก็ดูเหมือนว่าแอนดรอยน์ตาคมตนนี้ จะไม่รู้เนื้อรู้ตัวสักนิดว่าสิ่งที่เจฟเฟอร์จ้องกลับ ดันเป็นปากถ้ำพรหมจรรย์ที่อยู่ตรงกลางระหว่างขาของเธอแทน."หืม.. ยังไม่พังเหรอวะ?".เขาพลั้งปากหลุดคำพูดออกมา ระหว่างนั้นก็รีบชักควยเก็บ กระโดดลงจากสายพานพลางเดินย้อนกลับไปที่ตู้แช่."ก๊อก ๆ ก๊อก ๆ "ชายหนุ่มเคาะกระจก ก่อนจะป้องปากตะโกนถามสิ่งที่อยู่ข้างในว่าให้ช่วยอะไรไหมทว่าสิี่งที่ร่างเปลือยตอบกลับมานั้น กลับทำให้ฟองอากาศภายในเพิ่มปริมาณขึ้นกว่าเดิม มันฟังไม่ได้ศัพท์อะไรเลย วินาทีที่ปากกระจับสีแดงกุหลาบง่านงับ เจฟเฟอร์ได้ยินแต่เสียงบุ๋ง ๆ ๆ บุ๋ง ๆ ๆ."ชิ! ฟังไม่ออกเลยแฮะ แต่หุ่นดีสัดอ่ะ! ยิ่งพอได้มองใกล้ ๆ แบบเคลื่อนไหวได้แบบนี้ด้วย แม่งเอ๊ยซีดดดด~ กูเงี่ยนอีกแล้ว!".แท่งควยกระดกยกตัวดันเป้ากางเกงจนยากจะปกปิด มันแทบจะออสโมซิสตัวเองผ่านร่องตะเข็บซิบออกมา เพราะอย

อย่าเรียกว่ากัดแต่เรียกว่า "เคี้ยว" เลยน่าจะเหมาะกว่า คมเขี้ยวของเจฟเฟอร์ทึ้งใส่หนังหีเทียมตรงหน้าจนยืดขึ้นเป็นแผ่น มันไม่ใช่พิซซ่าหน้าฮาวาเอียนแต่กลิ่นกับรสชาติของมันนั้น ต่างก็หวานเค็มพอกันทั้งยังอมเปรี้ยวอยู่หน่อย ๆ."งั่ม ๆ งั่ม ๆ ซูดดด~! แผล็บ ๆ ๆ ".เจฟเฟอร์ช้อนตูดเทียมให้แอ่นสูงขึ้นอีกระดับ ก่อนจะกดใบหน้าตัวเองลงมาขยี้! เขาส่ายหัวถี่รัวไปมา! เกร็งควยคอยท่าเตรียมจะสอดใส่."อืมมม.. อ่าาา.. มา! เอามือมึงมานี่! มาชักว่าวให้กูหน่อย"."หมับ!"."ช่ายยย! กำแน่น ๆ เลยเดี๋ยวมันหลุด ว่าแต่มือออเจ้านี่เรียวเสียยิ่งกว่าผู้หญิงจริง ๆ บางคนซะอีกนะ ข้อต่อต่าง ๆ ก็เนี๊ยบมาก เคลื่อนไหวได้สมูทสมจริงสุด ๆ สุดยอดไปเลย อูยยย~ มีไดนามิคผ่อนหนักผ่อนเบาอีกต่างหาก.. อ่าาา.. เยสสสส!".แม้จะไม่ได้ยึดติดอยู่กับลำตัว แถมยังถูกหยิบยกหลุดออกมาได้ทั้งยวง แต่แขนกลแสนงามข้างนี้ก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้อย่างถึงพร้อม นิ้วทั้งห้าของมันกระชับใส่ลำควยด้วยการบังคับของเจฟเฟอร์ เขาง้างพวกมันขึ้นทีละนิ้วอย่างบรรจง ก่อนจะนำมาคล้องเข้ากับท่อนควยตัวเอง พลันกุมกระชับตบแต่งให้เข้าที่เข้าทางอีกเล็กน้อย.พอเริ่มออกแรงหยิกตร

ไรขนเอนอ่อนลุกชูชันไล่ขึ้นไปจรดหัวหน่าว ริมฝีปากหนาสั่นระริกจิกเกร็งด้วยความเสียวสะท้านฟ้าที่มิอาจต้านทานไหว มันสยิวซะจนขาสั่น แล้วเขาก็เลือกที่จะปกปิดจริตจะก้านนั้นด้วยการก้าวขาเข้ามาแนบกับแก้มนุ่มเอาไว้."กดหัวเข้ามาอีกออเจ้า อมให้มิดลำควยเลย.. อืมมม!"."อั่ก.. ก.. ก.. ก อม.. ม.. ม.."."ชู่ววว!.. อย่าดิ้นนักสิคนดี หรืออยากให้ฉันใช้ความรุนแรง!"."อ่ม.. ม.. ม.. ฮือ.. หึ.. ฮือ ม่าย.. ย.. ย".นัยน์ตาสวยเบิกโพลงกระจ่างแจ้ง คิ้วที่โค้งดั่งคันศรงองุ้มกลายเป็นคันเบ็ด ณ ปัจจุบันที่แท่งควยใหญ่ยาวยังคงคาอยู่ในปาก ออเจ้าดาวิกาทรมานจนจะขาดใจอยู่รอมร่อ แต่ไอ้เจ้าพระเอกใจทรามของเรามันก็ยังอุตส่าห์ก้าวขาเข้ามาคร่อมหัวไหล่เธอเอาไว้.

รวบขึงข้อมือคู่น้อยเข้าด้วยกันด้วยฝ่ามือหนาเพียงข้างเดียว! ชูขึ้นเหนือหัว! พลันซุกไซร้มุมปากสลับกับการลงลิ้นเลียกินวงแขนขาวจนหนำใจและพึงพอใจเป็นที่สุด ความคลั่งหื่นกระหายกำลังจะเปลี่ยนให้เจฟเฟอร์เป็นโปรดิวเซอร์หนังโป๊แนวพีเรียดกึ่งย้อนยุค ด้วยเหตุผลดังกล่าวลีลารักที่เขาร่ายรำ จึงไม่ต่างจากกิจกรรมในซ่องชำเลาบุรุษหลังกำแพงวังพระนครศรีฯ."อ๊ายยย! คนบ้าทำอะไรเนี่ยะ"."ก็เลียให้ไง นึกว่าชอบแบบเสียว ๆ ? ".ออเจ้าหน้าแดงเป็นลูกตำลึง ด้วยความที่แขนทั้งสองข้างถูกรวบตรึงให้ชูขึ้นค้างเติ่ง ไอครั้นจะแสร้งเบี่ยงหน้าหลบก็ดูจะเป็นการใช้มุกเดิมซ้ำซากจนเกินไป."ก็ชอบอยู่... ก็จั๊กจี้ดี แต่ฉันอยาก.. ก.. ก เอิ่ม.. ม.. ม".".....?".