Semua Bab อยากได้หมอคนนี้ (18+): Bab 11 - Bab 20

30 Bab

สต๊อกเกอร์สาว (3)

ร่างสูงยกยิ้มน้อยๆ ตอบกลับเหล่าพยาบาลวอร์ดออโธฯ ถึงแม้จะหงุดหงิดแค่ไหน แต่ด้วยภาพลักษณ์อารมณ์ดีขี้เล่นที่ทุกคนรู้จักมาตลอด ทำให้มีคนเอ่ยทักทายตลอดทาง เขาเลยต้องฝืนอาการหงุดหงิดไว้ภายในใจ มุ่งหน้ากลับไปยังห้องทำงานตนเองนึกถึงคำพูดเพื่อนๆ ก็ยังเซ็งไม่หาย ไม่รู้ไอ้ข่าวที่เจ้าของร้านกาแฟฝั่งตรงข้ามตามจีบมันดังไปไกลขนาดนี้ได้ยังไง ตัวเขาก็ใช่ว่าจะเล่นด้วย พอเขาปฏิเสธก็ไม่มีใครเชื่อที่จริงแค่ตั้งใจขึ้นมาเข้าห้องน้ำด้านบน บวกกับแวะคุยกับไอ้หมอกเล็กน้อย ใครจะไปคิดว่าเพื่อนสนิททั้งสอง พวกมันดันรวมตัวอยู่ด้วยกันทั้งคู่ พอเจอหน้าปุ๊บก็แซวปั๊บคุณหมอหนุ่มเดินพ้นออกจากประตูลิฟต์เพื่อเลี้ยวกลับไปยังห้องทำงานของตน แต่ต้องชะงักปลายเท้าทันทีเมื่อมองเห็นคนสองคนที่ยืนคุยกันหน้าเครียดคนหนึ่งคือหมอเจตน์คุณหมอที่คบกันตั้งแต่สมัยเรียนส่วนอีกคน...คือคนที่เพิ่งตามตื๊อชวนกันไปกินข้าวไม่รู้ว่ากินคนเดียวไม่เป็นเลยต้องไล่ชวนคนอื่นอีกรึเปล่า!!ด้วยมุมนี้ที่เขายืนอยู่ทั้งสองอาจไม่เห็นว่ามีใครอยู่ตรงนี้ แต่สำหรับระดับสายตาที่เขามองไป เห็นชัดแจ๋วเลยละ โดยเฉพาะท่าทีที่ดูสนิทสนมถึงแม้จะไม่ได้ถึงเนื้อถึงตัวกัน แต่ก
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

ใจดี (1)

ร่างสูงที่เดินเร็วๆ เข้าบ้านตั้งใจจะรีบขึ้นห้องเพื่อพักผ่อน แต่กลับต้องชะงักปลายเท้าเมื่อมองเลยไปเห็นน้องสาวตนเองนั่งหน้าเครียดอยู่หน้าจอสมาร์ทโฟน"ยังไม่นอนรึไงเรา""พี่ไทม์" ธิติมาเอ่ยเรียกพี่ชายเสียงอ่อย"เป็นอะไรเรา หน้าหงอยเป็นหมาเลย" คนที่โดนเปรียบเทียบเป็นหมาหงอยส่งสายตาค้อนพี่ชายเล็กน้อยก่อนจะเบือนหน้าหนีไม่สนใจ เมื่อเห็นดังนั้นคนเป็นพี่ที่ปกติต้องโดนน้องสาวเหวี่ยงกลับก็เห็นความผิดปกติ เดินมานั่งข้างๆ พลางเอื้อมมือผลักศีรษะน้องสาวเพื่อหยอกเล่น"พี่ไทม์ อย่าดิ ผมยุ่งหมด" ธิติมาบ่นพี่ชายเสียงเขียว ก่อนจะจัดแต่งทรงผมตนเองให้กลับมาเป็นปกติ"พูดมา ใครทำอะไร" เมื่อเห็นความผิดปกติของน้องสาวที่มีมากขึ้นเรื่อยๆ คราวนี้ธารณ์จึงเปลี่ยนท่าทางและน้ำเสียงเป็นจริงจังมากขึ้น ในหัวคิดแต่สิ่งไม่ดีที่น้องอาจจะพบเจอมา "เดี๋ยวพี่จัดการให้""จัดการให้จริงเหรอ" เมื่อเห็นน้องสาวแววตาเป็นประกาย กระตือรือร้นแปลกๆ คนเป็นพี่จึงหรี่สายตามองน้องแววตาไม่ไว้วางใจ"ขอฟังเรื่องดูก่อน""พี่ไทม์อ่าาา" ธิติมาลากเสียงยาวตอบกลับ ก่อนจะขยับตัวเอนศีรษะเพื่อออดอ้อน"รีบพูดมา" คนที่ใจอ่อนไปแล้วแสร้งพูดเสียงแข็งเร่งน้อง
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

ใจดี (2)

คนตัวสูงที่กำลังเดินกลับมาที่รถเมื่อมองไกลๆ เห็นร่างคุ้นตาที่ยืนโบกมืออยู่ ทำให้อดลอบถอนหายใจหน่ายๆ ไม่ได้ ทั้งเช้า กลางวัน เย็น อะไรจะตามกันขนาดนั้น!เมื่อกลางวันก็โดนดักหน้าห้องน้ำทำให้ต้องหนีขึ้นไปเข้าห้องน้ำชั้นบนแทน ส่วนตอนเย็นก็โดนคนเดิมมายืนดักอยู่หน้ารถ"หมอไทม์" คนตัวเล็กยิ้มแฉ่งต้อนรับคนที่เดินเข้ามาใกล้"คุณว่างเหรอ" ธารณ์อดไม่ได้จึงเอ่ยถามประชดออกไป คนอะไรจะว่างมาตามกันขนาดนั้น"ว่างค่ะ จะชวนไปไหน" รวีธารตีหน้าซื่อตอบกลับอย่างเนียนๆ"ไม่ชวนไปไหนแค่งงว่าทำไมผมไปไหนต้องมีคุณตามไปด้วยทุกที่" คนตัวสูงพูดระบายอย่างหงุดหงิด"พรหมลิขิตรึเปล่าคะ วันนี้เราเจอกันสามรอบแล้วน้าาาา" คนที่เป็นคนลิขิตเองพูดขึ้น ส่งสายตามีความหมายไปให้"ผมจะกลับบ้าน" คนตัวสูงไม่ต่อปากต่อคำ เอ่ยขึ้นเสียงเรียบให้คนที่ยืนบังอยู่หน้าประตูรถรู้ตัว ว่าควรจะต้องถอยไป"พอดีเลยค่ะ ฉันก็จะกลับบ้าน""?" ธารณ์สบตาคนตัวเล็กนิ่งเมื่อเธอพูดขึ้นแบบนั้น"ขอกลับด้วยได้ไหมคะ""ผมไม่สะดวก" คุณหมอหนุ่มเอ่ยปฏิเสธโดยไม่เสียเวลาคิด"ตอบเร็วเลยนะคะ" รวีธารพูดขึ้นอย่างหมั่นไส้ ไม่คิดเลยรึไง!"คุณถอยไปได้แล้ว""รถฉันเสีย ขอกลับด้ว
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

ใจดี (3)

"เลี้ยวขวาตรงหน้านี้เลยค่ะ""หน้าไหน""หน้านี้ไงคะ ว๊าย! หมอไทม์เบาๆ หน่อยสิ!" คนตัวเล็กหันไปบ่นคนหลังพวงมาลัยที่ขับรถกระชากจนเธอหัวเกือบทิ่ม"นี่คุณรู้หลักการบอกทางไหมเนี่ย ต้องบอกกันก่อนสิ แล้วนี่รู้ไหมก่อนจะเลี้ยวต้องเปิดไฟเลี้ยวล่วงหน้าสามสิบเมตร" คนที่เพิ่งทำผิดกฎจราจรหันมาบ่นคนข้างกายน้ำเสียงหงุดหงิด มีอย่างที่ไหนคิดจะบอกตอนไหนก็บอก! ชักจะสงสัยแล้วว่าตอนอยู่บนท้องถนนเธอขับรถยังไง"ก็ฉันดูแมพไม่เก่งนี่" เธอตอบกลับน้ำเสียงอ่อยๆ โชว์หน้าจอสมาร์ทโฟนให้เขาดู ยืนยันให้เขารู้ว่าเธอกำลังใจจดใจจ่อกับการดูแอพพลิเคชั่นนำทางอยู่"เดี๋ยวนะ ทำไมทางกลับบ้านต้องดูแมพ?" ธารณ์ขมวดคิ้วถามกลับด้วยความมึนงง สังหรณ์ใจแปลกๆ"อ้อ นี่ร้านอาหารญี่ปุ่นเปิดใหม่ เพื่อนฉันบอกว่าอร่อยมากเลยนะ เชฟเขาเป็นคนญี่...""ไม่ไป" คนขับรถตอบกลับแทบจะทันที ทั้งที่เธอยังพูดไม่ทันจบ ก่อนจะเปลี่ยนเลนส์ชะลอจอดรถข้างทางหันมองคนข้างๆ สีหน้าเบื่อหน่าย"แต่ฉันอยากเลี้ยงขอบคุณที่มาส่งไง" เธอให้เหตุผลเมื่อเห็นท่าทีไม่สบอารมณ์ของเขา"แค่คุณรีบบอกที่อยู่ผมก็ถือว่าแสดงน้ำใจมากแล้ว" รวีธารมองค้อนคนตัวสูงทันทีเมื่อเขาแสดงออกชัดเจนว่าไม
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

แปลก (1)

"หมอไทม์...""เมื่อไหร่คุณจะเลิกมาดักรอผมตรงนี้" ธารณ์บ่นคนตัวเล็กที่โผล่มาไม่ให้สุ้มให้เสียงอีกแล้ว เหมือนรู้เวลาด้วยว่าเขาจะต้องเดินมาตรงนี้เวลานี้"ถ้าไม่ดักตรงนี้จะได้เจอเหรอคะ""คุณมีอะไร" คนตัวสูงถามขึ้นพลางยกมือดูนาฬิกาข้อมือท่าทางเร่งรีบ"เมื่อไหร่คุณจะเลี้ยงข้าวฉัน""อะไรนะ?" คุณหมอหนุ่มถึงกับตกใจเมื่ออยู่ๆ คล้ายเจอเจ้าหนี้มายืนทวงหนี้ มองหน้าหวานของคนตัวเล็กงงๆ"ก็วันนั้นฉันเลี้ยงข้าวคุณนี่" รวีธารตอบกลับหน้าซื่อ ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาเจอเขาแล้วเลยยอมยกมุกนี้มาอ้าง"เดี๋ยวนะ ถ้าผมจำไม่ผิดวันนั้นคุณบอกจะเลี้ยงนี่" ใครมาได้ยินคงจะคิดว่าเขาเกาะผู้หญิงกิน แต่ทำไงได้ไม่งั้นเธอก็จ้องจะลากไปกินข้าวด้วยกันให้ได้"ก็วันนั้นคุณบอกไม่ให้เลี้ยงนี่ วันนี้เราไปกินข้าวกันคุณก็แค่จ่าย เรื่องวันนั้นก็จบ" ธารณ์คิดตามที่เธอพูดอย่างงงๆ สรุปจุดประสงค์คือจะลากกันไปกินข้าวให้ได้"ผมบอกให้เอาเลขบัญชีมาไง""ฉันจะเอาคืนเป็นข้าวหมูกรอบร้านนั้นเท่านั้น" ธารณ์มองคนดื้อดึงที่เถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้"โอเค ถ้าแค่ไปกินไอ้ร้านนั้นก็คือจบใช่ไหม" คนตัวสูงพูดขึ้นอย่างเหลืออด"ก็...ค่ะ" คนที่ตั้งท่าจะเล่นแง่ตอบร
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

แปลก (2)

"ไอ้ไทม์ กูเจอเทียร์ข้างล่างด้วย" ธารณ์ที่ดูเอกสารกำหนดการเงยหน้ามองตามเสียงเรียก เห็นเพื่อนสนิททั้งสองคนเดินเข้ามาพลางถามถึงน้องสาวที่เขาพาติดรถมาด้วยตั้งแต่เมื่อวาน แล้วก็เมื่อเช้า"เพื่อนเทียร์เข้าโรงบาลน่ะ เลยมาดู" ธารณ์ตอบกลับรพีภัทรพลางก้มใบหน้าตรวจเช็กข้อมูลอีกหน"อ้อ ไม่น่ามึงเอารถคันนี้มาสองวันแล้ว ให้เทียร์นั่งมาด้วยนี่เอง" เพื่อนเขามันมีความคิดแปลกๆ อย่างหนึ่ง หากจะพาคนในครอบครัวอย่างเช่นเทียร์ไปไหนด้วยต้องเปลี่ยนรถ มันบอกคันที่ใช้ประจำเอาไว้รับสาว เดี๋ยวคนอื่นเห็นจะเข้าใจน้องสาวมันผิด คิดว่าเป็นสาวของมันแบบนี้ก็มีด้วย!"แล้วงานเรียบร้อยไหมมึง" อวัศย์ถามขึ้นบ้างเมื่อเห็นเพื่อนดูวุ่นวายกับงาน"เออ! มึงนี่เป็นเจ้าของโรงบาลห่าไร โยนขี้ให้กูเนี่ย" ธารณ์บ่นเพื่อนเซ็งๆ เมื่อตัวเองต้องกลายเป็นแม่งานครั้งนี้"ก็มันสาขามึงนี่ เอาหน่า เดี๋ยวงานก็จบแล้ว วันนี้มีแต่คนชม" อวัศย์ยกมือตบบ่าเพื่อน หัวเราะอารมณ์ดี"เออ โดยเฉพาะของจัดเบรก" ตามด้วยรพีภัทรที่ยกนิ้วโป้งส่งให้แปลกๆดูรวมหัวกันชมกูแปลกๆ"อะไรมองหน้าพวกกูแบบนั้นคือ" อวัศย์เป็นฝ่ายถามขึ้น ในขณะที่ใบหน้ายังคงมีรอยยิ้มประดับอยู่"ก
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

แปลก (3)

แปลกมันเหมือนอยู่ๆ ชีวิตเขาก็กลับสู่ครรลองเดิมอย่างที่เคยเป็น ซึ่งมันก็ดูเป็นปกติดี เขาไม่ต้องบังเอิญเจอคนที่มักจะมาจอดรถอยู่ข้างๆ กัน ไม่ต้องคอยมาลำบากใจเมื่อมีคนเอากาแฟมาให้ทั้งๆ ที่ไม่ได้สั่ง หรือแม้แต่ไม่ต้องมาตกใจเมื่ออยู่ๆ มีคนโผล่มาดักรอหน้าห้องน้ำชายมันก็เหมือนเดิมนั่นแหละ...เหมือนที่ผ่านมา"ก็แค่แปลกๆ""อะไรแปลกคะหมอไทม์""ครับ?" ธารณ์สะดุ้งเล็กน้อยเมื่ออยู่ๆ เพ็ญนภาเอ่ยทักเสียงดัง งงว่าเธอรู้สิ่งที่คิดได้ยังไง เหมือนจะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตนเองเดินกลับมาถึงหน้าห้องตอนไหน"ก็เห็นหมอบ่นอะไรแปลกๆ" ดูท่าเพ็ญนภาจะไม่ได้รู้ความคิดเขาหรอก ตัวเองนั่นแหละที่เผลอคิดดังจนหลุดพูดออกไป"เปล่าครับ...ผมก็บ่นไปเรื่อยเปื่อย""เบลอรึเปล่าคะ เห็นอยู่เวรติดกัน กาแฟไหมคะมีคนมาฝากให้" ธารณ์หัวใจเต้นแรงขึ้นอย่างไม่มีเหตุผล เพียงแค่เพ็ญนภาบอกว่ามีคนฝากกาแฟมาให้ มุมปากยกยิ้มอย่างไม่ตั้งใจแต่เมื่อเจ้าตัวยื่นกาแฟให้หัวใจก็เริ่มเหี่ยวแฟ่บลงอย่างเหงาหงอย โลโก้ร้านกาแฟแบรนด์ดังที่ประดับอยู่ข้างแก้ว ทำให้รู้ได้ทันทีว่าไม่ใช่ของร้านเดิมที่กินมาทุกวัน"นี่ค่ะหมอไทม์ ญาติคนไข้สั่งมาเลี้ยงทั้งวอร์ดเลย" เพ็ญน
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

แปลก (4)

"คุณเพ้นท์คะมีคนมาขอพบค่ะ" รวีธารที่กำลังจัดเรียงของอยู่ด้านในร้านเลิกคิ้วแปลกใจเมื่อสราลีมาแจ้งว่ามีคนมาขอพบ จำได้ว่าตัวเองก็ไม่ได้นัดใครไว้"เดี๋ยวเพ้นท์ออกไปค่ะ" คนตัวเล็กวางเอกสารในมือ จัดข้าวของที่วางระเกะระกะอยู่ ก่อนจะเดินออกไปหน้าร้าน"อยู่นั่นค่ะคุณเพ้นท์" รวีธารมองตามที่สราลีชี้ เห็นเป็นผู้ชายสองคนนั่งหันหน้าคุยกันอยู่ตรงโต๊ะมุมสุดของร้าน พอจะคุ้นหน้าคุ้นตาอยู่บ้างว่าเขาคือใคร แต่แค่สงสัยว่าพวกเขามาทำไมกันมากกว่า"สวัสดีค่ะ""สวัสดีครับ...คุณเพ้นท์ ผมหมอกนะครับ ส่วนนี่พีร์" รวีธารยกยิ้มตอบรับตามมารยาทเมื่อทั้งสองแนะนำตัว ซึ่งความจริงเธอก็รู้จักพวกเขามาบ้างแล้ว"ค่ะ เห็นน้องแจ้งว่าพวกคุณอยากเจอฉันเหรอคะ" รวีธารถามตรงประเด็นทันที ไม่ได้นึกเอะใจว่าเขารู้ชื่อเธอได้ยังไง จะให้แปลกใจอะไร ก็เขาคือเพื่อนหมอสองคนที่เธอมักจะเห็นเขาอยู่กับหมอไทม์บ่อยๆ แต่แปลกตรงที่เขามาขอพบเธอทำไมมากกว่า"ครับ พอดีผมอยากจะสั่งคอร์สอาหารบ้าง""คะ?""ก็เพื่อนผมก็ฝากท้องไว้ที่ร้านคุณไม่ใช่เหรอ""อ้อ...ค่ะ" เมื่อเขาพูดมาแบบนั้น เธอก็พอเข้าใจได้ แต่ที่งงคือทำไมต้องเจาะจงขอพบเธอ ความจริงสามารถขอดูเมนูกับพ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

แค่น้องสาว (1)

"ขอบคุณนะคะหมอหมอก หมอพีร์" รวีธารรับคีย์การ์ดจากมือรพีภัทรก่อนจะเอ่ยขอบคุณอีกรอบเมื่อเขาอำนวยความสะดวกให้เธอด้วยทางคอนโดเป็นแบบต้องใช้คีย์การ์ดในการเปิดขึ้นลิฟต์และเข้าออกประตู ซึ่งรพีภัทรมีห้องอยู่ชั้นเดียวกับหมอไทม์ด้วยพอดีจึงให้ยืมโดยเขาบอกว่าได้แจ้งหมอไทม์ไว้แล้วว่าจะมีข้าวไปส่ง เธอสามารถไปกดกริ่งหน้าห้องได้เลย"ครับ" คนตัวเล็กหมุนตัวเดินออกจากร้านไป พร้อมกับอาหารเต็มไม้เต็มมือ ในขณะที่คนส่งข่าวทั้งสองมองตามหลังไปก่อนจะหันมองหน้าอย่างรู้กัน"มึงนี่สมเป็นเพื่อนรักมัน" อวัศย์ยกนิ้วโป้งให้รพีภัทรที่ยกยิ้มมุมปากมองตามหลังเจ้าของร้านกาแฟไป นอกจากจะเอาคีย์การ์ดให้เขาแล้ว มันยังเดาเรื่องถูกอีกต่างหากว่าเธอน่าจะเข้าใจอะไรไอ้ไทม์ผิด ส่วนแผนการเรื่องให้เธอไปส่งข้าว มันนี่แหละที่เป็นคนคิด"หึ! กูจะเอาเงินคืน""เงิน? หมายถึงที่พนันกันคราวก่อน""เออ!" รพีภัทรตอบกลับสั้นๆ ยกแก้วกาแฟขึ้นดื่มท่าทางอารมณ์ดี"เชี่ย! ไม่น่าล่ะ เปิดโอกาสเต็มที่เลยนะมึง" อวัศย์มองเพื่อนสนิทอึ้งๆ ที่มันวางแผนทุกอย่างเอาไว้ คงกะจะเอาคืนที่คราวก่อนเขากับไอ้ไทม์ได้เงินมันคนละห้าแสน พนันว่ามันชอบคุณนาว แต่เจ้าตัวปฏิเสธเ
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya

แค่น้องสาว (2)

เมื่อแน่ใจแล้วว่าเขาเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย รวีธารจึงเดินไปยังโซนครัวเล็กๆ ด้านใน ซึ่งดูจากอุปกรณ์เครื่องใช้ต่างๆ แล้วนอกจากหม้อใบเล็กและเศษซองบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ดูท่าเขาจะไม่เคยใช้งานอะไรในครัวเลยคนตัวเล็กจัดการอุ่นอาหารที่ตัวเองทำมา ก่อนจะเดินไปสำรวจอุปกรณ์อื่นๆ ในครัว ถึงแม้เขาจะไม่ได้ใช้ แต่ของดูครบครันไปหมด ทั้งส่วนทำครัวและส่วนที่ทำของหวาน คงจะจริงที่ว่าคนมีเงิน ต้องมีทุกอย่างครบครันไว้ก่อน ใช้ไม่ใช้ค่อยว่ากัน"สำรวจเสร็จยัง""คุณ! ตกใจหมด" รวีธารหมุนตัวหันหลังกลับด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ๆ คนที่เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเดินเข้ามากระซิบด้านหลัง ลมหายใจร้อนเป่ารดต้นคอ ร่างเล็กผงะตกใจถอยหลังจนแผ่นหลังชิดติดเคาน์เตอร์ครัว ในขณะที่ร่างสูงสาวเท้าเดินเข้ามาประชิดเดี๋ยวนะ...ทำไมรู้สึกเหมือนมีอะไรแปลกๆ วันนี้ทำไมรู้สึกเขามีท่าทางแปลกๆ ไม่ผลักไสเธอเหมือนก่อนหน้านี้"สำรวจอะไร""เปล่า" เธอจึงรีบปฏิเสธ เสียงที่ตั้งท่าจะดังก็กลับเบาจนแทบไม่ได้ยิน เบี่ยงหน้าหนีคนที่ขยับเข้ามาใกล้ "หมอไทม์ ขยับหน่อยค่ะ" เธอยกมือผลักอกเขา ซึ่งเหมือนจะคิดผิดเพราะในหัวคิดถึงความแน่นอีกแล้ว!"ก็ขยับอยู่นี
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-05-22
Baca selengkapnya
Sebelumnya
123
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status