All Chapters of Pleasure Me Uncle Wild (SPG): Chapter 1 - Chapter 10

Asia’s POVIsang malakas na pito ang gumambala sa buong hallway ng gym. Agad akong napalingon, pero hindi ko na pinansin pa ang ilang lalaking nakatambay na sumisipol at sumisigaw ng pangalan ko. Sanay na ako sa mga tagahanga—normal na ‘yon kapag cheerleader ka at girlfriend ng varsity heartthrob ng university.Pero ngayon, hindi ako in the mood para pansinin sila. Manonood ako ng laban ni Jasper. Ayokong malate.Basang-basa pa ang buhok ko mula sa shower. Habang nagmamadali akong isuksok ang katawan ko sa cheer uniform, halos ma-dislocate na ang braso ko kakasubok ikabit ang hook ng bra ko. Tarantang-taranta na talaga ako.“Hoy, Asia! Tapos ka na ba diyan?” sigaw ni Lianne, isa sa co-cheerleaders ko, mula sa kabilang cubicle.“Wait lang!” sagot ko, pilit pa ring kinakabit ang bra habang nanginginig ang kamay ko sa pagmamadali. Tangina, bakit ba kasi ang hirap isara ng hook kapag nagmamadali?!Narinig ko ang tilian sa labas ng ladies' room. Bigla akong napahinto.Si Jasper?Automatic

Abala si Wade sa pakikipag-usap sa telepono. Business partner niya ang nasa kabilang linya, at kung hindi lang mahalaga ang deal na pinaplantsa nila, matagal na sana niyang ibinaba ang tawag. Panay sulyap niya sa kanyang relo habang hinihintay matapos ang usapan. Kanina pa siya hindi mapakali.“Make sure the contract’s clean before I sign it,” sabi niya sa kabilang linya habang nilingon ang direksyon kung saan kanina’y katabi niya si Asia.Pero napakunot ang noo niya.Wala na ang babae.“Asia?” tawag niya, agad na tinapakan ang sigarilyo sa semento at hinanap ang dalaga sa paligid ng 7-Eleven.Walang sagot.“Putang—” napamura siya, sabay dakot sa buhok. “Lasengga ‘yon! Saan na naman napunta?!”Mabilis siyang naglakad, sinipat ang mga kalsada, inikot ang mga eskinita. Hinanap niya sa paligid, pero wala kahit anino ni Asia. Nagpintig ang panga niya. Hindi niya maipaliwanag kung bakit ganoon na lang ang kaba at inis niya. Lasing si Asia. Wala sa tamang sarili. Madaling mapahamak.At higi

ASIA'S POVKinabukasan, tahimik ang buong paligid ng bahay habang sabay-sabay kaming kumakain sa hapag. Maaga akong nagising kahit hindi naman ako papasok sa eskwelahan. Wala lang, parang hindi ko na rin kayang humilata lang buong araw. Ramdam ko na rin ang pagkabagot, at higit sa lahat, ang gutom—hindi lang ‘yung literal na gutom sa pagkain, kundi ‘yung gutom na makaalis sa sitwasyong ‘to, ‘yung gutom na makabangon kahit pakiramdam ko, wala na akong pinaglalaban.Tahimik lang ako habang sina Mama at Romano ay abalang nag-uusap tungkol sa trabaho sa hotel. Paulit-ulit kong hinihiwa ‘yung itlog sa plato ko, parang iyon na lang ang kaya kong kontrolin sa buhay ko ngayon.“Maraming guest daw na darating ngayong linggo,” ani Romano, habang nagsasalin ng kape sa tasa niya. “Full booking ang hotel, kaya kelangan ng dagdag na housekeeping.”“Gano’n ba?” tugon ni Mama. “Buti na lang at may mapapasukan si Asia. Tamang-tama.”Napatingin ako kay Mama. Doon ko lang napansin na nakatingin na pala

Asia's POV Sa akin ang korona na para sa gabing ito. Iyon ang huling salita ko bago ko sabunutan si Trista sa mismong gitna ng prom night. Sa harap ng lahat. Sa gitna ng ilaw, ng camera, ng mga masang walang ibang ginawa kundi ang tumili’t magbulungan. Wala akong pakialam. Kahit iyakan pa niya ako sa harap ni Jasper, kahit magsumbong pa siya sa langit—huli na. Ang mas ikinagulat ko? Walang ginawa si Jasper. Hindi siya lumapit. Hindi niya ako pinigilan. Hindi niya inalo si Trista. Wala siyang ibang ginawa kundi ang manood. Tahimik. Mapanood. Wala ni isang emosyon sa mukha niya. Parang sinadyang hayaan akong saktan si Trista. O baka… pinanood niya akong baliwin ang sarili ko. At nang matapos na ang eksena—na para bang isang bahagi ng scripted drama—hinila niya ako. “Bitawan mo ako!” sigaw ko habang pilit niyang hinihila ako palayo sa lahat. Hindi ko alam kung saan niya ako dinadala. Madilim. Mabigat ang hininga ko. Parang may mangyayari. At nang isandal niya ako sa m

Third Person POV Ang event hall ay nababalutan ng ilaw, ingay, at engrandeng dekorasyon. Kumukutitap ang bawat kanto ng lugar, tila ba bawat chandelier ay kumakanta ng mga pangarap at ilusyon ng bawat estudyanteng naroroon. Isa itong gabing hindi basta makakalimutan—lalo na para kay Asia. Dumating na ang pinakahihintay ng karamihan. Isang malakas na hiyawan ang sumambulat nang makita sina Trista, nakasuot ng makinang na silver gown, at Jasper, na tila isang modelo sa kanyang navy blue tuxedo. Magkasabay silang pumasok, magkadikit ang katawan, magkaakbay—tila ba sila ang ipinanganak para maging hari at reyna ng gabing iyon. Nag-umpisa na ang event. Ang emcee ay nagsimula nang magsalita, binabati ang mga estudyante’t guro, at sinimulan na rin ang pagsunod sa programa. Ngunit habang tumatawa ang karamihan, isang pares ng mata ang hindi makatawa. Si Jasper. Nanlaki ang mata niya nang makita sa di kalayuan si Asia—nakasuot ng eleganteng gown na kulay emerald green. Ang buhok